Hoe tijd alleen zijn opbouwen?

We zijn inmiddels vier maanden bezig om onze Griekse herplaatser te leren om alleen te zijn. Dit hebben we in de kleinst mogelijke stapjes gedaan. Even opstaan en weer zitten, kamer weer uit en in, jas uit en aan enzovoort.

Nu zijn we op het punt gekomen dat we ook daadwerkelijk de deur uitgaan. Hiervoor hebben we een ritueel gecreëerd waarbij we de jas en schoenen aandoen en daarna een kong klaarmaken voor de hond. Hij vindt zijn kong helemaal geweldig en als we hem deze hebben gegeven kunnen we dan ook moeiteloos het huis uit lopen, hij heeft dan totaal geen oog meer voor ons 

Als we buiten zijn houden we hem met de camera in de gaten. De hond gaat lekker aan de slag met de kong, en net voordat hij klaar is proberen we weer binnen te komen. Ook als we dan binnenkomen heeft de hond weinig oog voor ons en gaat hij direct verder met het lekkers.

Soms zijn we net te laat, en zien we dat hij door de woonkamer begint te lopen en gaat piepen/janken. Dan wachten we tot hij even stil is en gaan we rustig weer naar binnen. 

Wat ik me nu afvraag is hoe we nu verder moeten gaan. De hond is ongeveer 5-10 minuten met de kong bezig en het lukt niet om de tijd van het alleen zijn zo te verlengen, omdat hij als hij klaar is met de kong begint te piepen. Hebben jullie hier misschien tips voor?

Overigens hebben we al een dierenhomeopaat ingeschakeld en deze middelen geven we nu al enkele weken. Helaas zien we nog niet dat hij hierdoor wat meer rust in zijn lijfje krijgt.

Ter illustratie, om deze knappe jongen gaat het 

Wat een knapperd!

Ik zou voor je weggaat een goede wandeling maken waarin je hond voldoende mogelijkheden krijgt om uitgebreid te snuffelen. 

Ik ben vanmorgen deze knapperd 3km laten snuffelen en natuurlijk als ze niet wilde snuffelen lekker gelopen.

Ze ligt nu nog te ronken. 

Als je weggaat de Kong geven en dan eens kijken wat je hond doet. 

Persoonlijk zou ik het niet op deze manier aanleren. Omdat je de kong gebruikt als afleiding.

M.i. is het net belangrijk dat je hond zeer bewust beseft dat je bent weggegaan én dat hij zich daar goed bij voelt.

Dat kan door de link te leggen tussen de gebeurtenis (het alleen thuis blijven) en de gewenste emotie/stemming bij de hond (zich ontspannen en lekker in zijn vel voelen).

Dus zorg er eerst voor dat hij in de juiste stemming zit, door voor je vertrek in te zetten op qualitytime en samen met je hond iets te doen wat hem voldoening geeft en waarbij hij zich ontspannen voelt (rust in het hoofd). Bijvoorbeeld een snuffelwandeling.

En dan ga je willekeurig buiten-binnen-buiten-binnen, dus zònder ritueel maar op het onverwachte. Steeds maar herhalen. Tot je hond er niet meer van opkijkt en het allemaal best vindt.

Pas dan ga je met mondjesmaat opbouwen in de tijd. Maar hou het dus heel gewoontjes, geen rituelen, geen nadruk leggen op vertrek en aankomst.

Als dit allemaal lukt, en hij bijvoorbeeld al een kwartier of halfuurtje alleen kan blijven, dan ga je de tijden door elkaar gooien: je blijft 10 minuten weg, de volgende keer 1 minuut, dan weer es een kwartier... zo zorg je ervoor dat je hond niet gaat wachten. Want wachten zorgt al snel voor verwachten: de hond kan ongedurig worden als het niet loopt zoals hij het verwacht. Dus wissel steeds, dan schep je geen verwachting en blijft de stemming ontspannen.

Kijk even bij het topic ' verlatingsangst' bij opvoeding puppy. Daar wordt het goed uitgelegd

Bedankt voor jullie reacties!

Ruby88: We laten hem inderdaad eerst lang uit voordat we beginnen met oefenen. Thuis gaan we daarna nog een poosje lekker spelen en daarna is het tijd voor rust. Als hij dan ongeveer 20 minuten ligt ga ik pas weg.

Alaska's Finest!: Ik snap helemaal wat je bedoelt. Wij hebben hiervoor gekozen omdat het grootste probleem is dat hij zijn rust niet kan vinden. Hoe ontzettend moe hij ook is, als we weggaan zonder hem een afleiding (kong) te geven, raakt hij in paniek. Mét kong vindt hij dit allemaal prima. Op dit moment is dit dus nog een manier om hem minder gevoelig te maken voor het feit dat we weggaan. Ik ben met je eens dat het beter is om bewust te laten zien dat je weggaat, maar het lukt ons gewoon niet om dit op te bouwen. De paniek staat dan teveel in de weg.

Coby & Wanda & Mathilde: Bedankt voor de tip! Ik ga het even opzoeken.

Raakt hij ook in paniek als je bijvoorbeeld de kamer uitgaat, maar wel nog binnenshuis bent?

Bijvoorbeeld: hond slaapt in woonkamer en jij loopt even heen en terug naar de badkamer. Is er dan paniek, of vindt ie dat okee?

Het komt erop aan het aller-beginpunt te vinden. Daar waar hij zich nog goed bij voelt. Dat is je 0-punt, van waaruit je kan beginnen opbouwen.

Het geeft geen zin op te bouwen met het echte alleen-zijn, als ie al in paniek schiet als je de voordeur opent. Dan is je startpunt al een stap te ver. Hij zit op dat moment al in de foute gemoedsstemming en dus kan je van daaruit zijn goed-gevoel niet gaan rekken.

Dus probeer eerst uit te zoeken waar jullie 0-punt ligt. Ik snap dat het zeer vervelend en frustrerend is als dat 0-punt werkelijk nog nergens staat, maar enkel vanuit daar kan je m.i. groeien en opbouwen. Eens de juiste fundering is gelegd, kan het soms ook opeens snel gaan, dus wanhoop nog niet. 

Ik wens je alvast veel geduld en succes!  

Misschien een idee om de kong of andere tractaties welke voor de hond het 'walhala'is,  op een mat te geven waar jezelf bij bent.. Hond krijgt zo de associatie van 'mat is wel leuk'. Je kan hiervan meer afstand en tijd brengen tussen de tijd en afstand opbouwen waar hij samen met jullie met de kong/ tractatie bezig is .Uiteindelijk wordt 'de mat' de beloning en niet zozeer de  iets anders..