Blinde hond

Sterkte!

Hoi hoi,

Nee hij was nog niet helemaal blind maar er was geen ontkomen meer aan volgens de specialisten en hij had pijn dus vandaar dat we dit (een tikkeltje overhaast) hebben besloten, dit omdat er toevallig die dag erna plaats was voor de operatie en wij hem verdere pijn wilden besparen, het is echt een hele lieve hond. We hadden de keuze uit afmaken of opereren. Ooit opgehaald uit een asiel 7 jaar geleden en er heel veel tijd en aandacht in gestoken hetgeen resulteerde in een hele lieve hond die voorheen uithaalde naar iedereen en extreem angstig en nerveus was.

Dat nerveuze is sinds de operatie weer teruggekomen. Ondanks al jullie lieve en opbeurende reacties ben ik er nog steeds niet van overtuigd dat we de juiste beslissing hebben genomen.

Eigenlijk vind ik dit geen leven, maar we gaan ons best doen en hem zeker proberen te helpen hiermee om te gaan.

Het gaat heel langzaam het is immers pas 5 dagen geleden, maar het uitlaten gaat al ietsje makkelijker. Ik had niet gedacht dat dit zo een impact op mij en op ons gezin zou hebben. Ik moet er iedere dag om huilen en geloof me, ik ben wel wat gewend qua dierenleed.

We moeten het ermee doen, het is niet anders, ik houd jullie op de hoogte en nogmaals heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes, het helpt, echt !

Hoi Elena,

Ik wens jullie heel veel sterkte toe!!!

In deze moeilijke tijd!!

Een hele kleine verbetering dus bij het uitlaten.

Nogmaals leef met jullie mee en natuurlijk met jullie hond.

Wanneer moeten jullie weer bij de specialist terug komen.

Kunnen jullie ook tips ed daar krijgen of ondersteuning hoe je met een blinde hond om moet gaan.

Ook al gaat het heel langzaam hoop dat er beetje bij beetje verbetering komt het is inderdaad pas heel kort geleden de operatie.

Ook als de oogleden wat beter genezen zijn dat het minder naar word om te zien voor jullie en ook voor de kinderen..

Dat is vast ook fijner.

Nogmaals sterkte!!

We blijven je steunen, vertel jij maar hoe het gaat, ik begrijp je dilemma...het is ook heel erg heftig voor jullie en ook voor de hond, blijf hem aanmoedigen, verwennen, en begeleid hem, moet jij eens zien na een maandje...

Plm anderhalf jaar geleden kreeg een van mijn gosjes glaucoom ,

oogje eruit gehaald  andere oog kon blijven zitten maar ook daar ziet ze niets meer mee .

Het is een zeer zachtaardige hond die na de operatie totaal geen zelfvertrouwen meer had -heeft .

Doodzielig om te zien ,ongeveer een halfjaar aangekeken  gesprek met de dok over afmaken ,Hij adviseerde nog medicatie  ,moesten we wel drie maanden volhouden ,

Totaal geen resultaat  ze bleef angstig  ,wilde amper naar buiten vooral met harde geluiden en blaffende honden .

Het enige wanneer ze wat vrolijker was  is als ze eten krijgt .

We zijn nu ruim anderhalf jaar verder  en ik weet het soms ook niet ,

In angst leven is niks ,maar toen ik een paar weken geleden de beslissing nam  had ze net een voor haar doen vrolijke dag ,

Dus ze is er nog,ze  is nu acht jaar .Wij kijken het nog aan ,gewoon omdat het een rotkeuze is maar je je hond ook niet zo angstig wil zien .

Ik snap je helemaal ,wij hebben meer blinde honden gehad ,maar die hadden zelfvertrouwen en dat ging heel goed ,ook in onze grote groep honden .

Het ligt vaak ook aan hoe het karakter is en onze gos was van jongsafaan heel zacht en vriendelijk van karakter .

Ze is zoekhond geweest dus wij hoopte dat ze meer met haar neus ging werken ,maar zelfs dat doet ze niet .

Sterkte !

Aan alle forumleden die zo meeleven met ons ; het gaat kleine stapjes vooruit, al vind ik het nog steeds een beslissing waarvan ik niet weet of ik er goed aan gedaan heb maar oké we gaan het tijd geven. Uitlaten gaat iets beter maar ik denk dat wanneer de kap afgaat einde hechtingen eruit zijn we de situatie wat beter kunnen beoordelen. Mijn hart breekt als ik naar die dichtgehechte ogen kijken en dat maakt me intens verdrietig. Maar we moeten een manier vinden om hier mee om te gaan ; omwille van onze lieve hond en ook voor onszelf want wij zijn de enigen die hem hier doorheen kunnen helpen. Bedankt voor alle lieve reacties !

Elena

Als we alles eens van tevoren zouden weten...

Ik vind het heel goed dat jullie je hond een kans hebben gegeven. Stel dat je hem had laten inslapen, en je kwam daarna de verhalen tegen van blinde honden die een heerlijk leven hebben, hoe schuldig zou je je dan gevoeld hebben 

Leven in angst is natuurlijk verschrikkelijk, maar vaak kan angst overwonnen worden. Die kans verdiend je hond. Zeker op zo’n jonge leeftijd.

Ik ben zo blij te lezen dat jullie hond ietsje vooruit gaat. Kleine stapjes. Wat zullen jullie trots zijn op hem! 

Als ik jou was zou ik toch nog eens met de dierenarts over je gevoelens praten, dat je wel erg snel een beslissing moest nemen, of je wel de juiste beslissing genomen hebt etc. Gewoon om even je twijfels te uiten. Misschien doet het je goed.Als het tenminste een persoon is waar je een goed gesprek mee kan hebben.

Maar dan nog, vantevoren is het altijd moeilijk om te beoordelen, en je had zo te lezen ook weinig andere keus. Ik denk ook dat als je tot inslapen besloten zou hebben, je altijd vragen zou hebben blijven houden.

En nu al kleine stapjes vooruit, dat lijkt me echt een goed teken. Je hebt deze hond al eenmaal veel vertrouwen kunnen geven, dus waarom niet nog een keer. Ook dat, lijkt me een goed teken, dat het al een keer gelukt is, dus nu kan het ook lukken, die kleine stapjes vooruit klinken veelbelovend.

Dank je wel voor je positieve berichtje, we gaan rustig met hem verder en we kijken hoe het loopt. Hij verdiend het echt, hij heeft een gouden karakter.

Wat een zeer heftige beslissing, jeetje... Heel veel sterkte voor jullie en de hond, geef 'm een dikke knuffel! 

Hij mag blij zijn dat hij jullie als baasje heeft!

Fijn dat het met kleine stapjes vooruit gaat, ik denk ook dat als de kap af mag het meteen een stuk beter is.

Mijn herder had PRA en ik wist dat hij blind zou worden. Maar ik had nooit verwacht dat hij vd 1 op de andere junidag totaal blind zou worden. En dat was wel het geval. Ik schrok me rot, hij ook. Schumi was al een onzekere hond en dat werd hij nu helemaal. Maar na veel inlezen en vooral naar ervaringen en tips/trics vragen kwamen we er uit. Ook al kon hij niks zien, hij was de grootste speurder van tennisballen, in de bosjes of in het water. Hij kon ze moeiteloos vinden. Ik en mijn andere honden droegen kattenbelletjes, zodat hij altijd wist waar we uithingen. Ik veranderde niks in mijn huis en buiten wist hij ook waar wat was. Hij wist ook wat "PAS OP!" betekende. Maar ja, dat moest hij wel allemaal eerst leren. Hij heeft me vaak verbaasd doen staan. 

Dus euthanasie hoeft echt geen optie te zijn voor een blinde hond. Je moet gewoon naast hem staan en hem eerst in ALLES  begeleiden. Zorg dat hij je voor 100% vertrouw en dan zal hij jullie ook doen verbazen. 

Hoi Chantal wat mooi en bijzonder om te lezen.

Hoe Schumi uiteindelijk wist hoe hij er mee om moest gaan.

Zelfs tennisballen vinden in het water echt bijzonder!!

Ja je leest wel vaker honden leven in het hier en nu ik denk dat dit hier ook in op gaat.....

Ik heb ook al vaker gelezen over de belletjes dat dit heel goed werkt.

Zowel binnen als buiten tijdens de wandeling.

Klinkt ook wel logisch.

Hopelijk heeft Elena iets aan jou bijzondere verhaal!!

Die belletjes, wat een goed idee.....Chantal....

Goedemorgen, ja ik heb zeker wat aan jullie verhalen. Ben er heel erg blij mee. Met uitlaten die ik inmiddels de kap af (het is nu een week geleden) en ik merk een enorme verbetering qua horen en ruiken tijdens het uitlaten. Hij lijkt ook we weer wat blijer gelukkig. Maandag gaan de hechtingen eruit maar ik hou de kap nog even op, 1 haal met die grote nagels en alles is weer open... ik merk dat hij er heel graag aan wil zitten. Ik ben benieuwd wat de dierenarts zegt maandag. Voor al degenen die hetzelfde meemaken met hun hond; heel veel sterkte, ik weet inmiddels uit ervaring hoe een impact dit heeft. Ik heb enorm veel steun aan jullie berichtjes gehad en nog steeds, groetjes en een fijne dag,

Elena

Wat een mooi nieuws, Elena. Zijn vertrouwen in jullie is blijkbaar sterk genoeg dat hij met uitlaten al wat losser wordt en meer op onderzoek uit durft. Jullie zijn kanjers 

Hoi Elana,

Wat super om te horen klinkt heel positief!!

Als ik het zo lees word ik echt een beetje emotioneel en heb tranen in mijn ogen.

Zonder te overdrijven!!!

Wat super dat het buiten zonder kap een enorme verbetering is qua horen en en ruiken!!

En dat hij weer wat blijer en gelukkiger lijkt dat is ook ontzettend mooi!!

Echt super om te lezen.

Mooi dat maandag de hechtingen eruit gaan.

Steeds weer een stapje verder qua genezing.

Ik ben ook echt heel benieuwd wat de dieren arts zegt.

Jullie ook een hele fijne dag toegewenst!!

Dat geeft je weer moed. Ook de reacties van ervaringsdeskundigen.

Hoe heet je hond?

Het is goed nieuws dat je hond zijn andere zintuigen meer gaat gebruiken.

Het zou kunnen zijn dat je hond bij zijn ogen wil, omdat hij jeuk heeft. Genezende wonden jeuken vaak. Heb je van de dierenarts een zalf/crème meegekregen om op de wonden te doen? Vraag er anders nog naar. Vetramil honingzalf is ontsmettend, genezend en zou wat kunnen betekenen ook tegen evt. jeuk.

https://www.nmlhealth.com/vetramil/vetramil-honingzalf-tube-30-g

Hoi Elena,

Wat moeilijk voor jullie en je mooie herder. Heb net naar de foto's zitten kijken op je profiel, kan me voorstellen dat het pijn doet om je hond zo te zien.

Mijn schoonzus had een witte herder, deze had ook twee dichte ogen na een ziekte, vreselijk om te zien vlak na de ingreep. Hij was toen 10 jaar, liep ook overal tegen aan. Maar na een maand was hij gewend, werd weer vrolijk, ging mee wandelen, wist precies wie er binnen kwam. Hij is 14 jaar geworden.

Geef het de tijd, het is wennen voor jullie alle twee, maar het is en blijft een prachtige hond, hopelijk komt het goed, hij verdiend het zeker!

"  
Ik weet precies wat je doormaakt. De emoties die bij deze rollercoaster vrijkomen zijn haast onvoorstelbaar en begrijp je eigenlijk alleen als je er zelf inzit of hebt gezeten. 
 
Mijn hond is overnacht blind geworden. Niet eens een hele nacht- het heeft maar een paar uur gekost om haar wereld helemaal zwart te krijgen in haar nog gezonde oog. Het andere oog was al eerder ver heen. Glaucoom. Alleen dan niet secundair zoals bij jouw hond waarschijnlijk het geval is geweest door de lensluxatie.
 
Het is zo plotseling en onverwachts gebeurd dat ik me er niet eens een béétje op heb kunnen voorbereiden. En ik heb geschreeuwd, gebruld, gehuild tot ik me verdoofd voelde, ik heb aan mijn haren getrokken en mijn vingers tot op het bloed afgekluifd. Het zicht van mijn hond, toen nog puber van nog geen jaar oud, liggend als ellendig hoopje met de staart tussen de benen en de oren plat, was zo pijnlijk dat woorden eigenlijk tekort schieten. Niet durven eten, niet durven lopen (in huis, dan heb ik het nog niet eens over buiten), totaal in de war en de weg kwijt, overal tegenaan botsend bij de kleine stapjes die in momentjes van dapperheid gezet worden, bang voor alles en iedereen. In totale paniek. En daar sta je dan als liefhebbend baasje, volledig machteloos. 
 
En toch... wil ik je op het hart drukken dat het beter wordt. Echt waar. Bij ons heeft het 2 weken geduurd tot we weer een enigszins normale (korte) wandeling konden maken. Ik ken honden die eigenlijk na een dag alweer rondhuppelden, ik ken honden bij wie het gewenningsproces een maand duurde. Ik ken honden die volledig blind de (sledehonden)sport weer ingingen. Het verschilt enorm per individu, máár uiteindelijk wennen ze er zó ontzettend goed aan en kunnen ze zo’n mooi en rijk leven leiden. Dit is ook goed bekend in de veterinaire hoek en eerlijk is eerlijk; als je bij mij zou komen met deze hond, met het verzoek tot euthanasie, dan zou ik weigeren dit uit te voeren. 
 
Het liefst zou ik je een dikke knuffel geven. De hartverscheurende gevoelens die hierbij gepaard gaan zou ik mijn ergste vijand nog niet toewensen. Ik hoop dat je de kracht vindt hem door dit proces van gewenning te begeleiden, ondanks dat het moeilijk is en tijd nodig heeft. 
 
Als ik een paar tips mag geven; het is handig de hond zo snel mogelijk een commando aan te leren voor afstapjes of blokkades/palen/bomen e.d. Ik gebruik daar, ironisch genoeg, “kijk uit” voor. In dit beginstadium zijn snuffelmatten écht ideaal om de hond een beetje gestimuleerd te houden en afleiding te bieden van de ‘enge’ omgeving. Commando’s kende mijn hond in eerste instantie door combinaties van handgebaren en stem, hiermee moest ik switchen naar enkel stemgebruik omdat de gebaren (natuurlijk) geen nut meer hadden. Deze overgang heeft even geduurd en was perfect om mijn hond mentaal te stimuleren. 
 
Verder zijn er hulpmiddelen op de markt, zoals een halo om de hond heen, die de hond helpen om de omgeving af te tasten (edit: deze staan bekend onder de naam “Muffin’s Halo&rdquo. Wij gebruiken deze niet, maar er zijn honden die hier baat bij hebben. Ik zou nogmaals de nadruk willen leggen op de facebookgroep “Blind dogs”, met duizenden lotgenoten die met liefde hun ervaring uit eerste hand vertellen en steun bieden. Ik heb er in het gewenningsproces veel aan gehad.
 
Oh, voel je trouwens vrij om een PB te sturen als je vragen hebt of zelfs alleen een luisterend oor nodig hebt. Indien gewenst kan ik wat filmpjes van mijn hond doorsturen, met daarop te zien hoe gestóórd goed dat beest zich nu redt, hoe vol het leven van een blinde hond kan zijn. Ik wil mijn hond niet openbaar op het forum plaatsen, maar via PB is dat geen probleem. 
En nogmaals, ondanks dat het de lading niet dekt, veel sterkte. "

Ushanka

Wat een verhaal, wat goed dat je dit gedeeld hebt. 

Hoi Elena,

Ik heb ook even op je profiel foto's gekeken.

Wat een mooie herder.

Ook heel mooi van bouw vind ik persoonlijk.

Ik schreef het volgens mij al eerder maar ik heb een zwak voor herders.

Zo trouw en zo loyaal voor het gezin.

voorheen jaren geleden ook altijd herders gehad.

Hoi Hoi !

Ja heel trouw en loyaal en vooral heel lief en aanhankelijk. Het is een opvang hond. 7 jaar geleden hebben we hem uit de opvang gehaald en was het een onzekere nerveuze hond die uithaalde naar andere honden. Met een paar maanden was het een hele andere hond, en hoorde hij echt bij ons gezin. Met rust en regelmaat kwam het vertrouwen als vanzelf. Nu zijn ogen verwijderd zijn wordt hij enkel nog aanhankelijker maar ik had dit hem echt niet gegund. Maar ja zo is het leven en we hebben het er maar mee te doen. We gaan er alles aan doen om hem nog een mooi leven te geven, maandag gaan de hechtingen eruit en hopenlijk ook de kap alhoewel ik dat wel een risico vind want hij wil er maar al te graag aan krabben met die grote nagels....We laten hem wel uit zonder kap en dat gaat naar omstandigheden best goed, we zijn in de gelukkige omstandigheid dat hier een groot uitrenveld is waar hij aan de 5 meterlijn kan lopen.

Hoi Elana,

Vandaag  toch naar de dierenarts.

Is het goed en makkelijk gegaan voor jullie hond met de hechtingen er uit halen vandaag?

Is de dieren arts tevreden met het verloop van het herstel?

Ik hoop dat alles naar tevredenheid is!!!

Laat je het nog horen hoe het is gegaan..

Elena......heb nog wat tips voor  je, een geel lint  aan de lijn hangen/knopen...de meeste honden bezitters begrijpen wat dat betekend......jouw hond is nu blind vele zien dat niet direct, en zeker geen anderen honden die willen snuffelen, en jouw hond schrikt daarvan, kan van zich afbijten of angstig worden......een geel lint betekend...afstand houden...of medisch iets aan de hand....of de hond wil geen anderen honden in de buurt...enz.     Zodat eigenaars kunnen herkennen dat er met jouw hond wat aan de hand is, en hun hond weg houden bij de jouwe, of aan jou vragen of het goed is....... en natuurlijk heeft jouw hond ook vriendjes die wel in de buurt mogen komen...het is een tip voor je.

" Elena......heb nog wat tips voor  je, een geel lint  aan de lijn hangen/knopen...de meeste honden bezitters begrijpen wat dat betekend......jouw hond is nu blind vele zien dat niet direct, en zeker geen anderen honden die willen snuffelen, en jouw hond schrikt daarvan, kan van zich afbijten of angstig worden......een geel lint betekend...afstand houden...of medisch iets aan de hand....of de hond wil geen anderen honden in de buurt...enz.     Zodat eigenaars kunnen herkennen dat er met jouw hond wat aan de hand is, en hun hond weg houden bij de jouwe, of aan jou vragen of het goed is....... en natuurlijk heeft jouw hond ook vriendjes die wel in de buurt mogen komen...het is een tip voor je. "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin

De meeste hondenbezitters weten echt niet waar het gele of rode lint voor bedoeld is.

Het is heel leuk bedacht, maar het is maar zo weinig onder de aandacht dat het de meeste mensen niet eens bereikt.

Daarnaast zijn lijnen en halsbanden in alle kleuren van de regenboog te verkrijgen, poep zakjes in de leukste kleuren en motieven. Dan valt een rood of geel lintje aan de lijn niet meer op want het kan net zo goed een poep zakje zijn. 

Hoi Bailey,

Ik heb een dierenarts hier op loopafstand uitgezocht aangezien ik hem die stress van de auto wilde besparen. Ze schrok er eerlijk gezegd best van en vond dat Kane eigenlijk weinig kwaliteit van leven overhad en dat twee ogen verwijderen toch wel een heel heftige ingreep was. Ze zei dat mochten we hem uit zijn lijden wilden laten verlossen ze altijd voor ons klaar zou staan. De hechtingen gingen er goed uit alleen wilde ze hen morgen een roesje geven om de rest te verwijderen, want zij vond dat de oplosbare hechtingen er ook uit moesten omdat deze konden gaan irriteren. Nou dat wilde ik beslist niet, hij heeft genoeg geleden en stress gehad we zien wel hoe dit loopt. Ik heb de twee andere hondjes erbij gedaan en dat ging heel goed, misschien vrolijkt hij wat op. Hij eet heel goed(we stoppen m enkel lekkere dingen toe natuurlijk) en loopt steeds makkelijker aan de lijn.  Ik blijf het echter een hele zware dobber vinden en twijfel nog altijd. Ik wordt heel verdrietig als ik naar hem kijk en heb continu een knoop in mijn maag die maar niet weg wil. We gaan het nog steeds een kans geven maar ik zou zo een heftige ingreep echt niemand aanraden. Je begrijpt pas wat voor een impact dit heeft als je ervoor hebt gekozen.....

Wat jammer van deze dierenarts dat ze je aangaf dat er weinig kwaliteit van leven is voor je hond en je maar hoef te vragen en ze de hond uit zijn lijden zou verlossen, heel jammer deze conclusie, ken meerderen honden die op latere leeftijd deze operatie hebben ondergaan, en een heus heerlijk leventje hebben....ik zou zeggen Elena, ga er voor, je hond heeft nog vele goede jaren voor zich....

" De meeste hondenbezitters weten echt niet waar het gele of rode lint voor bedoeld is.
Het is heel leuk bedacht, maar het is maar zo weinig onder de aandacht dat het de meeste mensen niet eens bereikt.
Daarnaast zijn lijnen en halsbanden in alle kleuren van de regenboog te verkrijgen, poep zakjes in de leukste kleuren en motieven. Dan valt een rood of geel lintje aan de lijn niet meer op want het kan net zo goed een poep zakje zijn.  "

Ruby88

Ik ben vaak meegeweest met een groep newfoundlanders, eigenaars weten wat een geel lint betekend, zien ze een geel lint aan de lijn hebben ze contact met de eigenaar en vragen wat er aan de hand is, en of ze de eigen hond bij zich moeten houden, hier dus zeker bekend.

Ook als maar 10% van de hondeneigenaren begrijpen waar het gele lintje voor is, dan heb je in ieder geval 10% minder honden die je lastig vallen. Alle beetjes helpen. 

Ik vind de reactie van de dierenarts wel erg kort door de bocht. Wat een nare opmerking.