Wat doen jullie met de spulletjes van jullie overleden maatjes

Inmiddels is het al 2 maanden geleden dat wij Duke hebben moeten laten gaan, toch open ik dit topic met een brok in mijn keel.
Ik mis hem zo ontzettend en kan eigenlijk niet over hem praten zonder in tranen te schieten.

Op dit moment staat er ook geen nieuw maatje in onze vooruitzichten, na 2 redelijk jonge honden te hebben verloren aan kanker willen we het even rustig aan doen..

Maar ik vroeg mij dus af wat ik met al zijn spulletjes zou doen...
Zijn kleed is al meegenomen door het crematorium, hij had daar ook overigens niks mee.
Maar al de rest ligt hier nog, voerbakken, speeltjes, zelfs mijn jas bevat nog poepzakjes die ik er maar niet uit kan halen, riemen (niet zijn standaard riem, die blijft van hem),... eigenlijk alles dus. Zelfs in de tuin ligt zijn speelgoed nog alsof hij het elk moment terug kan pakken... Ik krijg het niet voor elkaar..

Maar Duke was een grote hond, dus grote spullen... Het ligt zeker niet in de weg, maar het ligt nu te confronterend. Dus ik zat te denken, wat moet ik ermee doen.. Weggeven? (asiel bv) gewoon weggooien?
Zouden jullie het evt gebruiken voor een nieuwe hond? Of moet ik er gewoon een punt achter zetten en moest er in de toekomst nog wel een maatje komen alles nieuw kopen..?

Kortom wat doen of zouden jullie doen met de spulletjes..?

Kan je niet een mooie kist of bak ofzo halen of maken of pimpen met foto's en teksten erop.

Zo maak je je eigen schatkist met zijn spullen erin. Zo kan je er af en toe nog naar kijken als je die behoefte voelt. Zo hoef je nu nog niets te beslissen, maar is het wel uit het zicht. En dan komt later wel het besef hoeveel waarde je hecht aan welke spullen, deze hou je dan en andere kan je dan misschien weergeven of weggooien...

Heel veel sterkte! 

wat ik doe en gedaan heb, spullen die echt versleten zijn en waren , weggedaan, de rest heb ik bewaard, zo heeft mijn Bams een halsband met lijn nog steeds van mijn eerste hond, 35 jaar geleden, ook bakken en speeltjes die heel zijn heb ik nog steeds in gebruik voor mijn huidige honden.....kijk wat je wil bewaren en wat je wegdoet, en is het zo dat je niets wilt bewaren, hele spullen zijn de asiels dolblij mee.....en Saskia, het is nog zo vers, rouwen om je overleden hond heeft zijn tijd nodig, helemaal weg gaan zal het niet, je hebt een stukje van je leven aan je hond gegeven en zal dat altijd bij je dragen, de pijn verdwijnt, het gemis blijft...en wie weet in de toekomst komt er een nieuw huisgenootje bij je, Saskia, zoveel sterkte., 

De mand en de bench heb ik bij mijn vorige hond weggedaan vanwege de grootte. De rest in een doos in de berging.

Sterkte hoor.

Mijn moeder heeft alles bewaard en een deel gebruik ik nu. Veel spullen hebben we dubbel dus als Max bij haar logeert hoef ik bijna niets mee te slepen. 

Ik zou het zelf in een doos in doen en wegzetten. Wie weet komt er ooit nog een hond en anders kan je het altijd nog weggeven.

Ik zal zo als Ciska al aangeeft de spulletjes eerst opbergen, weggeven kan altijd nog.

Ik heb al Mowgli haar spullen bewaard tot ik zag dat Loca, de hond van mijn dochter geen sloper is. Ik heb al Mowgli haar spullen aan mijn dochter voor Loca gegeven en vind het fijn om te zien dat Loca de halsband van Mowgli om heeft en dat ze met Mowgli haar speeltjes speelt. Ik heb trouwens toch een zwak voor Loca omdat ik in haar puppytijd op haar heb gepast dus Mowgli haar spulletjes zijn goed terechtgekomen hierbij kunnen mijn huidige hondjes er ook helemaal niets mee.

Tussen mijn eerste en mijn tweede hond zat 22 jaar (!) en ik had van alles bewaard. Ik heb zelfs nog een rieten hondenmand van de eerste hond, maar die heb ik nooit meer gebruikt.  Misschien dat ik die nou eens naar de kringloop ga brengen. Het asiel wil zulke manden niet meer hebben omdat er teveel aan geknaagd wordt.

De derde hond (Pepijn) heeft ongeveer dezelfde maat als de tweede hond (Friso), dus riemen en tuigjes zijn gewoon weer gebruikt.

Lastig he want je wilt sommige dingen ook bewaren als herinnering. Zelf heb ik gekozen om de favoriete dekentjes mee te geven aan crematorium. Halsbanden heb ik nog steeds en die hou ik ook.

Wij hebben ook in korte tijd met een tussenpose van 9 maanden onze honden verloren. Friese stabij uit ouderdom en een Rottweiler aan een hartstilstand.

Dit speelde rond eind 2012 en 2013 af. Wij hebben hier zoveel verdriet van gehad dat we niet gelijk een andere hond wilde.

In 2018 hebben we weer een hond in huis genomen, ditmaal geadopteerd en moet zeggen, ben blij dat ik even heb gewacht en de tijd heb genomen om te rouwen.

Gioia is op onze pad gekomen, had zo moeten zijn.

Veel sterkte! Neem je tijd en zolang je nog geen afstand kan doen, gewoon niet doen. Komt van zelf

Veel sterkte, het gemis is inderdaad heel erg.

Freggle is 3.5 week geleden overleden en alles is er nog.

Hoewel het meeste allang niet meer werd gebruikt, hij droeg bv al maanden geen halsband of riem meer.

Maar zomaar spulletjes van hem weggooien, dat niet, net of je dan zomaar een stukje van Freggle weggooit.

Er staat hier in de schuur een doosje, daar zitten hondenspulletjes in die maar af en toe gebruikt worden, daar kan ik alles in gaan doen van Freggle.

Misschien kun je zoiets doen?

Ik heb nog alles van mijn queenie ik heb het mooi weg gelegd zelf na bijna 4j kan het nog niet weg 

Tosca had gelukkig niet zo veel,ik heb het grote bed waarin Tosca samen met Vigo sliep weggedaan,het was zo confronterend dat grote bed en dan Vigo in zijn ééntje daarin.

Heb toen een mooi nieuw bed voor hem gekocht,is hij blij mee.

Heb alleen nog Tosca haar halsband en riem en haar jasje waar ze zo een hekel aan had,dat kan ik om één of andere reden nog niet wegdoen,zal het nooit gebruiken voor Vigo,ze zit in mijn hart,spullen zijn maar spullen.

Heb al meerdere honden gehad maar nooit heb ik een halsband van een overleden hond gebruikt,ik weet het niet,dat was van die hond.

En zo zie je dat we er allemaal weer anders mee omgaan.

" Tosca had gelukkig niet zo veel,ik heb het grote bed waarin Tosca samen met Vigo sliep weggedaan,het was zo confronterend dat grote bed en dan Vigo in zijn ééntje daarin.
Heb toen een mooi nieuw bed voor hem gekocht,is hij blij mee.
Heb alleen nog Tosca haar halsband en riem en haar jasje waar ze zo een hekel aan had,dat kan ik om één of andere reden nog niet wegdoen,zal het nooit gebruiken voor Vigo,ze zit in mijn hart,spullen zijn maar spullen.
 
Heb al meerdere honden gehad maar nooit heb ik een halsband van een overleden hond gebruikt,ik weet het niet,dat was van die hond.
En zo zie je dat we er allemaal weer anders mee omgaan. "

Monique

Mee eens Monique halsband geeft ik ook niet weg 

Hoi Saskia,

Ik kan mij voorstellen dat Duke nog steeds echt ontzettend mist!!

Qua spulletjes wat overal nog ligt of staat of de poepzakjes in jou jas...

Je geeft zelf al  aan dat je het niet voor elkaar krijgt om weg te halen.

Naar mijn idee gewoon ook nu  dannog niet doen.

Je bent in de rouw heel begrijpelijk!!

Je hebt je mooie,lieve maatje net verloren!!!!

Neem de tijd zolang je nodig hebt.

En zou überhaupt zijn spulletjes zelf bewaren!!

Wie eet komt er (ooit vroeg of laat) weer een lieve mooie kanjer op jullie pad als jullie er aan toe zijn..

Dan kun je deze spulletjes weer gebruiken.

Jullie zijn echte dieren liefhebbers!!

Voor nu wens ik jullie enorm veel sterkte toe!!!!!!!!!!!!!!

(heb het verhaal van Duke op de voet gevolgd)

Heel  eel sterkte, neem de tijd, het kost ook tijd om er over heen te komen.

Ik was zo dom om alle goede dingen op marktplaats te zetten en de oude vuile beschadigde dingen weg te gooien. Want ik dacht, nooit meer een hond. Waarna ik afgelopen jaar allles nieuw heb moeten kopen..... behalve de bench want die stond op zolder en was zo zwaar om naar beneden te halen. En laat nou juist dit hondje niet in die bench willen.

Ik had twee honden. Toen eentje overleed, heb ik de spulletjes die ik nog kon gebruiken voor mijn andere hond vanzelfsprekend gehouden (mandjes die ze allebei gebruikten, speeltjes waar ze allebei mee speelden, snoepjes, flexi,...). De andere spulletjes heb ik weggegeven aan een asiel. Het gaf mij een goed gevoel om te weten dat ze daar nuttig gebruikt zouden kunnen worden. Ik hecht zelf niet zoveel belang aan de spullen. Voor mij zijn foto's veruit het belangrijkst. 

Als ik van plan was opnieuw een hondje te nemen van ongeveer hetzelfde formaat zou ik de spullen gehouden hebben voor die hond. 

Van een hond die we vroeger hadden, heb ik wel de halsband gehouden omdat ik dat echt met haar associeerde. Die was ook niet meer in zo'n goede staat en dus niet echt nuttig om weg te geven. 

Het belangrijkste is volgens mij gewoon dat jij doet wat voor jou goed aanvoelt, niet afgaan op wat andere mensen doen of vinden dat je moet doen  Zo'n dingen zijn gewoon heel persoonlijk. 

Zo moeilijk.. 

Met onze vorige 2 honden zijn die spullen eigenlijk langzaam gewoon verdwenen.. Hun riemen lagen altijd al buiten in een mand bij de deur. 8 jaar lang hebben we geen hond gehad. Toen ik de lijnen uit de mand haalde waren ze compleet vergaan door de regen etc. dus deze hebben we weg gedaan. Ze liepen beide weinig aan de lijn, ze hadden alleen zo'n stoffen sliplijn die makkelijk om en af ging. De groene van onze laatste Hovawart gebruik ik nu als extra beveiliging aan Tika haar bench  Hun voerbakken zijn voor mijn huidige honden veel te groot maar we gebruiken ze als waterbak omdat ze hem delen. Bij mijn vader staat er ook een omdat hij regelmatig op ze past. Verder hadden ze eigenlijk weinig.. Te grote honden en te veel vacht voor manden en kleedjes, ze hadden wat flostouwen en ballen en daar spelen Kaylo en Tika nog wel is mee bij mijn vader. Ik ben het ook best een prettig idee dat ze nog gebruikt worden door mijn ''nieuwe'' honden. Van beide honden staat er boven op mijn kamer een urn en een foto met een plukje haar. 


Ik denk dat ik in jouw geval alles in een mooie mand zou stoppen en weg zou zetten. Ik heb zelf niet zo heel veel moeite om de spullen van mijn huidige honden straks voor nieuwe honden te gebruiken (hopelijk duurt dat nog heeeeel erg lang) maar ze delen nu hun riemen etc ook. Ik vind het aan een kant ook wel mooi. Een stukje van onze vorige honden die we terugzien in onze nieuwe. 

De spulletjes van onze eerste 2 zijn zo langzamerhand vanzelf verdwenen, de eerste overleed in 1999 en de 2e in 2008. Van de eerste 2 heb ik wel de kleedjes (ongewassen) en de mand een tijdje bewaard, om er af en toe mijn neus in te duwen.

Ook de halsbanden en tuig heb ik een tijd lang bewaard. Wopper heeft Spot haar tuig nog eens gedragen, maar ging op een gegeven moment kapot en heb ik weggedaan. 

Misschien heb ik nog wel ergens een halsband.

Wat er nu vele jaren later is overgebleven, zijn de vele foto's en de urnen. Van deze 2 heb ik zeker ook veel verdriet gehad, maar had er vrede mee toen ze gingen, ze hadden beide prachtige leeftijden, 14 en 16 jaar.

Onze Peer is mij een stuk zwaarder gevallen, hem trof hetzelfde als jouw Duke, geheel onverwachts een maagtumor op 7-jarige leeftijd, hem niet meer wakker hebben laten worden na de kijkoperatie. Het is in april 2 jaar geleden al weer, maar nog zijn er momenten waarop ik het moeilijk vind. Zijn tuig, zijn halsband, hangt hier nog altijd aan het hondenrekje. Misschien is dat "makkelijker" omdat wij Wopper nog hebben, er hangen dus sowieso hondenspullen. Weghalen kan ik het nog altijd niet.

Zijn bedje, een houten ledikantje met kussen en kleedjes, waar hij boven in sliep, staat op zijn kant in de andere slaapkamer. Ga ik ook niet wegdoen.

Speeltjes, die hadden ze niet veel, behalve jolly eggs, ballen, nylabones en kongs, daar speelt Wopper nog gewoon mee. Ze hadden niet ieder steevast hun eigen speeltjes.

Ik vind het super dat jullie de verhalen hier met mij delen, bedankt daarvoor. 

Het is inderdaad persoonlijk wat je ermee doet, maar was ook voor evt ideeën. Ik denk dat ik eens ga kijken of ik zijn voerbak (waar de brokken in zaten, is een redelijk grote bak) daarvoor ga gebruiken. Ik wil eigenlijk ook niks weggooien, maar er steeds mee geconfronteerd worden op zo een manier vind ik zwaar. 

Zijn urn staat hier ook, daarover hangt zijn halsband. Zo ook bij onze vorige hond, de katten hebben allebei een favoriete speelgoedje erbij liggen. Met foto's... Het is wel lastig dat we het allemaal niet meer bij elkaar kunnen zetten, Duke staat ergens anders. Duke en Karas waren allebei zware honden (leonberger en een grote berner sennen) onze plank kan het niet meer aan... We moeten daar nodig een oplossing voor vinden.. (stevige vitrine kast bv) 

Nogmaals bedankt voor jullie verhalen en steun, ik ga zijn spulletjes gewoon lekker bijhouden :-)