Reu of teef

Hoi allemaal
 

Ik weet dat hier al 100en topics over zijn, maar even mijn situatie, wie weet voor in de toekomst. Ik werk hier in Australië nu bij een hondenaccomodatie en trainings centrum, en deze vraag blijft bij me spelen.

Wát zijn nu echt de grote verschillen tussen reuen en teven in karakter. Op internet lees ik vooral dat het vrij weinig uitmaakt.

Ik merk hier, met op het moment 98 honden, meerendeels reuen, dat ik gewoon alleen een klik met de teven heb. De reuen zijn óf overaanwezig, laten je geen minuut met rust en zijn erg opdringerig, Of ze willen niets van je weten en gaan totaal hun eigen gang.

De teven zijn vriendelijk, komen af en toe hallo zeggen, doen hun eigen ding terwijl ze je wel in de gaten blijven houden.

Ik zou graag in de toekomst een 2e hond aanschaffen, altijd was het duidelijk dat dit een teef zou worden, maar waarom geen reu overwegen?

Zijn er hier mensen die een hondensport met reuen beoefenen? Zijn reuen dan net zo op hun  baas gefocust als teven zijn? Of zijn ze meerendeels op teefjes gefixeerd?

Voor de mensen met beide: wat is jullie ervaring in het verschil van karakter? Wat maakt een reu beter dan een teef en een teef beter dan een reu?

Ik zoek een hond waarmee ik lekker los kan lopen, over het algemeen vriendelijk is naar andere honden, al lijn ik mijn teef altijd aan bij het tegenkom van een vreemde hond. Een hond waar ik intensief mee kan sporten en die dan ook echt op mij gefocust is, een hond die wat fel en pittig is vind ik ook niet erg. Ik kom dan snel uit bij een teefje.

Ik heb altijd teven gehad, werkelijk niemand in mijn familie heeft reuen, ik heb er dus 0.0 ervaring mee, en heb nooit open gestaan voor reuen.

Alvast bedankt!

Ik heb ook een voorkeur voor teven, terwijl wij altijd reuen hebben gehad. Alleen Luca en nu Puck niet. 

Ik heb gemerkt dat een teef vaak makkelijker is met andere honden, ook in het pension waar ik werk. Al is het alleen maar door hoe andere reuen op jouw reu reageren.  

En veel reuen vind ik toch vaak patserig naar andere reuen. (Al zijn ze echt niet allemaal zo en zijn er teven die wel zo zijn)

Heb zelf het idee dat reuen vaker uitvallen aan de riem dan teven. Maar misschien is het toeval dat ik bijna alleen uitvallende honden  ken die reuen zijn. 

Op het werk, eigen honden en opvang honden, merk ik dat ik teven makkelijker daarin vind meestal. 

Veel mensen vinden het markeren van reuen een nadeel. Dat maakt mij zelf dan niet zo veel uit. Aan de lijn leren ze dat ze niet constant mogen plassen en los doen ze maar. 

Ik ze altijd dat een teef je graag ziet,

maar dat een reu je aanbid.

Ikzelf zou in de toekomst toch denk ik meer voor een reu gaan, mijn ervaring met teven is dat ze toch meer op zichzelf zijn, veel meer willen regelen(gedrag etc.) en wat sneller snauwerig zijn. 

Mijn reuen zijn wat dat betreft veel relaxter, tuurlijk er zitten weer andere nadelen aan (denk aan hormonen die op kunnen spelen). Maar daar heb ik tijdens mijn trainingen weinig last van gehad. Zelfs toen we met een dogsurvival meededen en er een net geen loopse teef bij ons in de groep zat, reageerde mijn reu daar totaal niet op. Dan is hij volledig op mij gefocust. 

En wat mij opvalt is dat mijn reuen veeeel aanhankelijker zijn dan mijn  teven. Ze komen echt bij je om aandacht te vragen, even een knuffel te halen of bij je te slapen. 

Qua patserig doen heeft Naomi wel een punt maar dat zit misschien ook meer in het ras, mijn Rottie is heel sociaal maar zodra er een hond zich patserig gedraagt naar hem, zal hij dit ook terug doen. Dan kan hij ook lelijk doen aan de lijn, maar zeg ik joh we lopen lekker door, geen gezeik dan doet hij dat ook. 

Mijn Jack aan de andere kant maakt zich daar allemaal niet druk om ;) Die denkt oke prima dan niet.. :P

Ook het vaak plassen aan de lijn.. Dit kan je helemaal zelf in de hand hebben. Ik heb aan mijn honden geleerd dat ik niet bij ieder bosje ga stoppen om daar maar een druppel neer te leggen. Wanneer we bijv. naar het bos of hondenveldje gaan loop ik gewoon door, laat ze onderweg hooguit 1 a 2 x plassen en zodra ze los zijn mogen ze zovaak plassen als ze willen :) 

Hoef ik iig niet 2000x te stoppen voor 1 druppel haha

Ik merk doorgaans dat er toch wat verschil zit per ras of er verschil is tussen reu/teef. Ik sport met intacte reuen en ik heb nog nooit problemen gehad met hun focus op mij. Maar bij de sheltie is dat verschil tussen reu/teef ook niet zo groot. Vroeger was ik steenvast dat ik een reuenmens ben maar ik zou toch wel een sheltieteefje overwegen. Als hier dus ooit een derde hond bij komt mag dat zowel een reu als teef zijn. 

Mijn reuen zijn heel lief en open naar vreemde mensen toe/bezoekers. En knuffelen enorm graag en zijn heel aanhankelijk. 

Als een intacte reu patserig doet naar hun zullen ze zich wel verdedigen.  Maar ze zullen liever een conflict uit de weg gaan. Anderzijds ken ik veel teven die voor het niets snauwen naar zowel teven als reuen. Wij hebben hier geregeld logékes en die worden altijd met vrijheid ontvangen :D (zowel reuen als teven). 

Mijn voorkeur gaat meestal uit naar de reu. 

Ik weet wel dat met de TM de reuen wellicht minder goed kunnen omgaan met soortgenoten. Maar ze zijn mooier en kalmer, teven zijn over het algemeen vocaler en scherper uit mijn ervaring. En de reuen worden niet loops ha. 

" Ik ze altijd dat een teef je graag ziet,
maar dat een reu je aanbid. "

Xtine

Ik had het met zo weinig woorden, niet beter kunnen verwoorden

Hier ervaring met reu en teven......het ligt toch echt aan het karakter van de hond, reuen  net als teven dominant zijn of onderdanig, of bitserig zijn of bezittelijk....        hier een reu, zonder teven, heerlijke hond, erg aanhankelijk, beschermend, wel waren en zijn het newfoundlanders, ook daar zit verschil in in ras, teven, hier erg aanhankelijk, geen bitchen.....ne twee teven, een een goedsul, erg aanhankelijk, tegen mij nog nimmer een brom gedaan, dat is Bams, nu Ogin er bij, heel ander karakter, maar ook en zeer aanhankelijke hond gericht op de baas, ook nog nimmer een  grom tegen mij gedaan.....het ligt aan opvoeding, karakter en ras....

Ik denk idd ook dat het per hond gewoon verschilt. Ik ben zelf een teven mens. Zal hier nooit een reu in huis komen.

De hond van mijn schoonouders is een reu, en hebben wij vaak, is een schat, Maar toch merk ik dat een reu niks voor mij is. 

Maar zo denken anderen weer anders om.

Is ook persoonlijke voorkeur

Dankjulliewel voor de reacties! 

De mensen die ik ken en heb gesproken bij NHC of Hollandse herder dag zeggen dat er bij dit ras vrij weinig verschil zit tussen de reuen en teven. 

Tsja, mijn teefje aanbid me haha, ze is bij me zodra dat kan, wurmt zich het liefst 24/7 bij je op schoot en is de grootste knuffelkont.. 

Ik dacht dus altijd dat reuen niet zo waren. De reuen die ik ken liggen savonds in hun mand, terwijl mijn teefje op me ligt. 

Ook op de hondenschool zit ik in een groep met 3 teven en 2 reuen, de reuen zijn gewoon meer gefixeerd op de omgeving dan op hun baas (bordercollie en Australian shepherd) 

En dat is een beetje mijn 'angst' ik wil zo graag écht gaan sporten met ze, wie weet shows lopen, ik ben bang dat dit met een reu niet mogelijk is.. 

Grappig ik vind reuen vaak makkelijker dan teefjes. Bij een reu is het meer wat you see is what you get. Teefjes vind ik vaak grilliger. Ook met sporten. Maar dan heb ik het wel over intacte teefjes dus dan zit je wel met die hormonen en loopsheid. Dat heeft altijd een enorm effect vind ik. Een reu heb je wel de eerste twee jaar meer werk aan. Ik vind ze vaak meer puberen en meer behoefte aan duidelijkheid en stuctuur hebben. Maar leg je een goede basis vind ik ze de jaren daarna vaak juist makkelijker en aanhankelijker. Ze zijn wel vaak iets kleffer. Maar ik hou wel van klef. 

Voor mij maakt het verder helemaal niet uit, reu of teef, ze hebben beide hun "voor- en nadelen".  Vind reuen aanhankelijker, maar dat zal ook per ras en hond verschillen. Vind de teven zelfstandiger. Wel is mijn ervaringen dat teven beter luisteren. Wil dus niet zeggen omdat reuen je aanbidden, dat ze ook alles doen wat je van ze verwacht

En reuen, scheelt zeer waarschijnlijk ook per ras, zijn in omgang moeilijker, zo niet onmogelijk met andere reuen . 

Dit hoor ik van veel reu eigenaren. Ook dat reuen de eerste 2 jaar wat lastiger zijn maar daarna wel veel stabieler in gedrag tegenover teven... ik heb daar met mijn teef niet zo'n moeite mee. Ik weet gewoon hoe ze kán reageren en houdt daar altijd rekening mee.

" Ik ze altijd dat een teef je graag ziet,
maar dat een reu je aanbid. "

Xtine

Precies dit dus!

Tuurlijk wel, newfoundlanders worden ook geshowd, welk ras niet, je hebt aparte ringen voor ze...reuen en teven, waarom zou je niet kunnen showen . ...EN OOK HIER met het newfoundlanderras wordt er getraind, metreuen en teven, geen onderscheid in prestaties hoor...het ligt aan de band die men heeft met de hond, en daar zal je bij de ene wat meer energie in moeten stoppen dan bij de ander...

Er zijn toch genoeg voorbeelden van reuen die heel goed kunnen sporten en prijzen winnen op shows dus snap de angst niet zo. Denk wel dat iemand meer een reuen of teefjes mens is en dat je een voorkeur kunt hebben. Zelf heb ik dat niet. Altijd beide gehad omdat ik aan beide plussen en minnen vind zitten. Wel vind ik de combi show en sporten een lastige. Vaak is het toch of of. De meeste showhonden die ik ken bakken weinig in de sport en de sporthonden worden doodongelukkig van een show. Een sporthond is vaak zelfstandig, leergierig, energiek, een showhond kalm, braaf en makkelijk.  Tenminste dat zie ik bij Aussies heel erg. Wat je op shows ziet lopen heeft heel weinig te maken met wat je in de sport ziet. Lijkt bijna een ander ras. 

Misschien mag ik het aankaarten zonder dat men gaat oordelen.....ik en dan heb ik het over mezelf, vind een reu altijd mooier dan een teef....vooral in de newfoundlander...de reu is imposanter groter, en heeft een veel betere vacht qwa ruitijden, teven die intact zijn ruien ook nog eens hormonaal, en zelfs als het winter is en ze loops zijn geweest kunnen ze zo in hun blote kont lopen in de winter, dat heb je met reuen niet, die ruien seizoensgebonden.....nou heb ik wel mooie grote teven, maar vaak zie je toch wel een heel groot verschil qwa reu en teef....nietemin, geen misverstand, ik heb nu twee teven in huis...

Bij de HH wordt er geen onderscheid gemaakt tussen show of werklijn. Ik bedoel mee eens voor de leuk, stél ik zou voor een reu gaan zou ik ook moeten gaan nadenken om ermee te gaan fokken, de sport is het belangrijkste, show zou echt alleen voor de 'leuk' en voor de ervating zijn. Ik ken veel Hollanders die het uitstekend doen in de sport, en die ook een plaats hebben behaald bij shows. 

" Misschien mag ik het aankaarten zonder dat men gaat oordelen.....ik en dan heb ik het over mezelf, vind een reu altijd mooier dan een teef....vooral in de newfoundlander...de reu is imposanter groter, en heeft een veel betere vacht qwa ruitijden, teven die intact zijn ruien ook nog eens hormonaal, en zelfs als het winter is en ze loops zijn geweest kunnen ze zo in hun blote kont lopen in de winter, dat heb je met reuen niet, die ruien seizoensgebonden.....nou heb ik wel mooie grote teven, maar vaak zie je toch wel een heel groot verschil qwa reu en teef....nietemin, geen misverstand, ik heb nu twee teven in huis... "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin

Ben ik het mee eens hoor! Ik vind reuen ook veel mooier, maar dat is dan ook het enige 'voordeel' aan een reu dat ik kan bedenken, maar nogmaals, ik heb er 0.0 ervaring mee.

Het enige nadeel aan een reu dat ik kan bedenken komt door mijn ervaring met mijn volle reutje, Balou. Hij raakt nogal snel opgewonden door allerlei geurtjes die hij onderweg tegenkomt waardoor hij niet meer luistert en kwijlend en klappertandend meegetrokken moet worden. Dit gebeurd heel regelmatig en ik vind het best vervelend ook probeert hij te pas en onpas Lotus te dekken. Door dit gedrag gaat mijn voorkeur momenteel uit naar teefjes. Ik merk weinig verschil in de aanhankelijkheid naar mij toe tussen mijn teven en reuen, Balou en Lotus zijn even aanhankelijk naar mij en Mowgli en Gipsy waren dit ook. Alleen reutje Gizmo was erg zelfstandig en niet zo aanhankelijk, dit kwam pas toen hij ouder en uiteindelijk doof/blind werd. Hij was toen meer afhankelijk van mij en vond het heerlijk om in mijn buurt te zijn, ik gaf hem een gevoel van zekerheid misschien. Ik denk dat zijn onafhankelijkheid ook te maken had met dat hij een terriërtje was.

O daar doelde ik niet op hoor, dat verschil is nog veel groter. Ik sport met een echte Aussie showlijn, mijn werklijn is niet zo'n sporter die zou een show nog leuk vinden ook denk ik :)  Maar goed als je hart zo bij een teef ligt zou ik echt voor een teef gaan. Dan gaan de reuen-trekjes je alleen maar irriteren. Persoonlijk vind ik bij de HH de karakterverschillen best groot. Ik heb er drie bij mij in ons trainingsgroepje zitten en dat zijn drie totaal verschillende persoonlijkheden en alle drie teefjes. Maar dat zit natuurlijk ook deels in opvoeding en begeleiding. 

Ik heb zeker graag een reu...maar van mijn ras!!    Als je nu ziet dat Bams en Ogin al 75 kilo wegen, en als ik een reu neem van dezefde stamboom, dan zijn die nog zwaarder van gewicht, hoe hou ik ze ? NIET!!     En je weet het nooit van te voren, ik heb Ogin genomen die heeft een kleine mams....en ze is qwa groote en gewicht een grote meis....je kan je dus echt vergissen...aangezien ik graag de newfoundlander in huis heb.

Ik moet zeggen dat ik dat ook ondervind. Ik heb 2 dames, beide geholpen, en dan nu een reutje er bij. Nu is natuurlijk Scooby pas zo'n 4,5 maand, dus ik kan nog lang niet alles zeggen. Maar ik weet nog wel dat mijn dames met de puppycursus gelijk vanaf de eerste les al uitblinkte, duidelijk de beste van het klasje en dan ook eerste plaats daarvoor op de clubkampioenschap. Ze hebben op de trainingsvelden veel focus op mij. 

Nu met Scooby lijken we maar wat aan te modderen op de puppycursus. Hij luistert een beetje wanneer zijn kop ernaar staat, het grootste deel van de tijd is hij inderdaad afgeleid door de omgeving. Nu vind ik dat gelukkig niet zo erg hoor, ik heb geen wensen om echt met hem te gaan sporten, maar als jij dat wel hebt dan moet je inderdaad goed kijken naar een geschikte pup. 

Ik heb ook een intacte reu (2jaar) maar gelukkig het enige wat hij doet is soms wat klappertanden en kwijlen. 

" O daar doelde ik niet op hoor, dat verschil is nog veel groter. Ik sport met een echte Aussie showlijn, mijn werklijn is niet zo'n sporter die zou een show nog leuk vinden ook denk ik   Maar goed als je hart zo bij een teef ligt zou ik echt voor een teef gaan. Dan gaan de reuen-trekjes je alleen maar irriteren. Persoonlijk vind ik bij de HH de karakterverschillen best groot. Ik heb er drie bij mij in ons trainingsgroepje zitten en dat zijn drie totaal verschillende persoonlijkheden en alle drie teefjes. Maar dat zit natuurlijk ook deels in opvoeding en begeleiding.  "

Klara

Het karakter van individuele hollanders verschillen inderdaad nog meer dan het verschil tussen reu en teef, maar dit geld voor elke hond. Uit dezelfde lijnen, in het zelfde nest, zijn alle pups verschillend, wat logisch is. Wanneer wij een nestdag hebben zijn ook alle honden totaal verschillend. 

Maar het verschil tussen een reu en een teef schijnt er bij de HH niet te zitten. Ik er behoorlijk wat, ben er veel mee in aanmerking. En hoewel ik het grote verschil tussen reu en teef niet merk, evenals vele HH eigenaren, heb ik nog nooit een echte klik gehad met een van de reuen. 

Daar moet je echt geen bang voor hebben! Ik loop met 2 reuen wedstrijden en daar mag nog een bom ontploffen die blijven gaan en focussen op mij. Gehoorzaamheid waren ze altijd bij de beste van de klas... o’die Kan ik zelfs tussen wachten door bij Agility gewoon los laten die blijft naar mij kijken van “wanneer mogen wij”?. Udhai kan ik ook wel los laten maar die traint vaak in dezelfde groep als zijn mama en papa (hondjes van de fokker). En daar wil hij wel graag naar toe. Maar verder laat ik hem geregeld ook gewoon los tussen wachten door. Dus dat wil toch al wat zeggen. 

Denk dat het en aan het karakter ligt van de hond maar ook deels het ras. Wij hebben tot nu toe alleen reuen gehad en ik merkte laatst bij de Parson vachtworkshop dat de reuen wat kalmer waren dan de teven. Er was er 1 mee van een fokster en dat was me een behoorlijke pittige tante. 

Nu is binnen het ras sowieso wel dat de teven wat feller kunnen zijn en wat bitcherige uit de hoek komen. De reuen kunnen haantjes gedrag laten zien...maar goed het zijn dan ook terriërs en het is sowieso een feller en pittiger ras dan bijv. Een golden retriever. 

Ik wil ook een 2de erbij en neig meer dan naar een teef omdat Maylo daar gewoon makkelijker mee overweg kan en er veel meer van pikt. 

" Daar moet je echt geen bang voor hebben! Ik loop met 2 reuen wedstrijden en daar mag nog een bom ontploffen die blijven gaan en focussen op mij. Gehoorzaamheid waren ze altijd bij de beste van de klas... o’die Kan ik zelfs tussen wachten door bij Agility gewoon los laten die blijft naar mij kijken van “wanneer mogen wij”?. Udhai kan ik ook wel los laten maar die traint vaak in dezelfde groep als zijn mama en papa (hondjes van de fokker). En daar wil hij wel graag naar toe. Maar verder laat ik hem geregeld ook gewoon los tussen wachten door. Dus dat wil toch al wat zeggen.  "

Sheltieduo_

Behalve als je Maylo heet haahaha maar wij doen het ook voor de lol en als ik zou belonen met een speeltjes zou hij ook meer drive hebben maar dat mogen we niet....zou het wel liever hebben...omdat Maylo daar beter op reageerd. 

Maar Maylo die denk wel eens van 'toedeloe ik ga effe wat drinken of hier snuffelen'. 

Dit hoor je wel vaker. Bij Balou werken zijn oren ook niet meer en hij is heel gestrest aan het snuffelen en vergeet gewoon waarvoor we buiten zijn. Ik heb ook een gecastreerde reu gehad die deed dit alles niet. Omdat Balou hartafwijkingen heeft is narcose een te groot risico voor hem anders had ik hem zeker laten castreren.

Ik pas vaak op andere honden wanneer de eigenaren op vakantie zijn en ik merk eigenlijk weinig verschil tussen reuen en teven qua karakter. 

Zelf hebben we altijd teefjes gehad en ik merk dat ik ook persoonlijk veel vaker een echte klik heb met teefjes. Dat is puur gevoel en ik kan er niet echt een reden op plakken