Ik denk dat dit 2 verschillende situaties zijn. De piepende labrador die bij jouw hond kwam..kwam zelf, piepend kruipend, duwend...is gewoon opdringerig gedrag, ze tonen zichzelf als "puppy" lage houding, oogjes klein knijpen, piepen 'doe mij niks'..maar ondertussen komen ze het wel zelf opzoeken en zich voor de voeten voor de andere hond gooien, dat zijn ook honden die je tegen zichzelf moet beschermen...als een andere hond geen zin heeft in opdringerig contact, dan hebben ze ook geen zin in dit acteer werkje
De Labrador die Sjors tegenkomt is waarschijnlijk juist een labrador die het zelf niet eens zou opzoeken en een andere kant oplopen, maar helaas een baasje heeft die denkt hem wel even "overal doorheen te slepen".
Het piepen/krijsen/vluchten wat deze hond doet is uit doodsangst.
Nee, ik ken het ras niet, maar zoals Luz zegt zou ik me niet vastpinnen op de rasbeschrijving maar op de individuele hond, en in ieder geval een poging wagen.
Je kunt het proberen met kom/hier. Als dat niet werkt heb ik ook wel eens gehoord/gelezen van iemand, waarbij de hond dat niet deed, dat ze touch gebruikte als commando. De hond moest niet naar de baas toe komen (wat die niet deed), de hond moest een trucje uit voeren namelijk de handpalm van de baas aanraken. Wat tan, o hóe toevallig en makkelijk voor de baas, alleen bij de baas kon! De ene keer hield die de hand laag, dan hoog, achter de rug of op de buik, etcetera. De hond kwam perfect, voerde het trucje uit en kon indien nodig worden aangelijnd.
Ik zou dus toch even verder zoeken of er misschien iets is waarmee je je hond bij je kunt roepen in zo'n situatie. Misschien kan dat al met iets super simpels. Dat je hond één bepaalde, supermegalekkere beloning, alleen nog krijgt bij het commando 'kom'. Maar dan wel élke keer dat hij komt. Of je koppelt deze beloning aan een nieuw woord (zeg even 'kaas') en de hond leert: als de baas kaas roept, kan ik daar iets lekkers halen!
Goede uitleg Soraya
Heel andere situatie, maar vergelijkbaar gedrag: mijn vorige hond Kimmi was op het laatste blind. Ze wist zich over het algemeen prima te redden, maar een heel enkele keer was ze letterlijk de weg kwijt. Dan zat ze vast achter een stoel, wist niet meer waar ze was, hoe ze weg moest komen, paniek en WAP! Daar kwam Bobby aanvliegen om zich boven op Kimmi te storten. Die er uiteraard door mij subiet afgetrokken werd.
Toen even later de rust weer was teruggekeerd, waren ze weer de beste maatjes.
Hoe dat precies werkt in een hondenkoppie weet ik ook niet, maar ik geloof zeker dat extreme angst/paniek/zwakte, wellicht simpelweg de geur die een hond op zo’n moment afgeeft, een felle, instinctieve reactie kan oproepen.
Je beschrijft dat je hond pas achter de labrador aanging toen die idioot van een baas zelf dichtbij kwam. Op zich geen probleem dus als jouw hond normaal losloopt. Een volgende keer dat je hem ziet, zou ik hem dan meteen aanlijnen en zelf een andere kant oplopen.
En als je een hond nadert, kijk even naar zijn lichaamstaal. Een hond die geen zin heeft in nader contact met jouw hond, geeft dat vaak van een afstand al aan met signalen als wegkijken of weglopen. Lijn hem dan even aan, als je van te voren weet dat jouw hond deze signalen straal negeert, dan hoeft de ander hem ook niet van zich af te snauwen.
Hij reageert op "kom" maar alleen als er een beloning(voedsel) tegenover staat. Ga je een paar dagen door met dezelfde beloning dan raakt hij erop afgekeken. Ook werkt het alleen als er geen andere honden in de buurt zij. Andere honden vindt hij interessanter. Als ze even hebben gespeeld of geroken dan reageert wel weer op kom maar hij moet altijd eerst contact hebben gelegd of de andere hond moet uit beeld geraken / andere kant op lopen.
Dan is het misschien een idee om beloningen te mixen, of om na een dag/twee dagen met iets anders te belonen en zo af te wisselen.
Blijf oefenen op komen als er andere honden zijn, ga wegrennen, gek doen, dansen, springen en hou vooral vol. Komt hij na het kennismaken? Super, brave jongen! Komt hij zonder kennis te maken? Dan prijs je hem de hemel in!
En ik zal niet zeggen dat het makkelijk is hoor! Maar ik zou zelf zeker proberen hier nog vooruitgang in te boeken. Het hoeft maar één keer fout te gaan...
wat jij daar schrijft, Heidi...ze voelen de zwakte van de andere hond aan.....Ogin en Bams hebben een groot leeftijds verschil...ik herken het...en grijp ook gelijk in, dan daarna zijn het de blije maatjes weer....
Ik heb hier zo'n bepalende hond, die van mening is dat de hele wereld haar eigen personal space is en de evenaar door haar gat loopt.
Toen ze jong was, kon ik haar gedrag ook nog onder de noemer van 'willen inschatten van de tegenpartij' schuiven. Maar hoe ouder ze werd, hoe meer dat overging in controledrang en het niet langer tolereren van vreemden in haar buurt. Wij blijven dus wijselijk bij vreemde honden uit de buurt.
Als ik je tekst lees, denk ik dat je iets kritischer naar je eigen hond moet kijken. Hij is nog erg jong, en mentaal nog niet volwassen. Maar zorg ervoor dat dit gedrag niet gaat leiden tot sarren, bestoken en overheersen, want voor de andere honden is dat onaangenaam en op een dag heeft hij eens een hond tegenover zich die dat niet pikt en kunnen er lelijke gevechten ontstaan.
Je hebt geen gehoorzame hond, niks mis mee, maar grijp dan tijdig in en lijn hem aan. Het is aan jou om meer overzicht te houden over de omgeving en de situatie waarin je hond verkeert. Het is niet de bedoeling dat andere honden een uitgelezen kans vormen voor jouw hond om zich te bewijzen.
Dus wees alert en hou het fijn voor iedereen.
Sjors, eigenlijk heb ik hier het zelfde......ook Ogin wil persee eerst naar de andere hond toe, geen hond in de buurt dan luisterd ze perfect, zodra er een hond , al is het in de verte, ze gaat en luisterd niet meer, ook niet voor voedsel, als ze de hond heeft benaderd is het okee, speelt of niet, maar dan heb ik mijn hond weer onder appel....aan de lijn is het een 75 kilo beton die gaat, ik hou ze niet, met het ouder worden wordt ze wel wat onversvhilliger, maar nog altijd graag naar die ander......
Zo waar, ogen in je achterzak houden, zie het op tijd en draai je om, leid je hond af en lijn hem aan en gaat in tegengestelde richting.......met het ouder worden gaat het steeds beter. Kijk eens of je kan wandelen met een eensgezinde hond, dat scheelt een boel, honden willen graag met elkaar zijn, spelen ravotten....en als je hond dan een ander ziet hoef die ander al niet meer.
"Honden willen nu eenmaal kennismaken als ze los lopen en andere honden zijn altijd interessanter dan de baas."
Zucht, weer zo'n typisch, welbekende smoes die mensen gebruiken om hun onverantwoorde gedrag goed te praten. Zat honden die baas boven hond verkiezen. Volgens de wet mogen honden enkel loslopen wanneer ze onder appel staan. Dit betekent dat ze andere dieren en mensen, die zich óók in het losloopgebied bevinden, met rust kunnen laten wanneer nodig. Héél wat incidenten hadden voorkomen kunnen worden als ook daadwerkelijk enkel deze honden losliepen daar waar het toegestaan is.
Jouw hond liep 15 meter van je vandaan vertel je, te ver om controle te houden over je hond imo. Escaleert een situatie, dan ben je er te laat bij, wat ook bijna gebeurde met deze arme labrador. Het is dan wel makkelijk te zeggen dat de labrador jouw hond triggerde om zeer asociaal gedrag te gaan vertonen, maar jouw hond had hem op de eerste plek niet moeten benaderen.
Je hebt een sterk ras, nog jong... Ze staan er over het algemeen niet om bekend als de meest sociale honden, in tegendeel. Naarmate honden ouder worden, worden ze serieuzer in hun functie en omgang waar ze op geselecteerd en gefokt zijn. Nu zeg je zelfs in je openingpost dat er wel eens een conflict is geweest uit """dominantie""", om te laten zien """wie hier de baas is""". Als je weet dat je hond in zulke situaties terecht kan komen en duidelijk niet altijd even goed luistert wanneer dat nodig is, dan moet die gewoon aan de lijn. Je hebt geen ogen in je achterhoofd en honden kunnen altijd plots om de hoek komen lopen.
Als iedereen zich nou gewoon eens aan de regels houdt...
Lijkt er inderdaad op. Het zou goed kunnen dat ze die hond in zo'n situatie als instabiel zien met potentieel gevaar voor baas en omgeving en dat ze het willen elimineren.
Hij speelt in het weekend van pup af aan vaak met een andere hond die helemaal weg van mijn hond is. Een intacte Presa Canario van 5 jaar waar de rest van de buurt met een grote boog omheen loopt maar ook dan rent hij naar andere honden om die in het spel te betrekken. Blijft lastig.
Klopt maar meestal zijn dat van die apathische laboratorium creatie's die slechts stoïcijns voor zich uit of naar hun baas kunnen kijken of honden die bang zijn voor correcties en daardoor kadaver discipline vertonen. Onze vorige hond was er zo één. Kon niet normaal communiceren met andere honden, was het pispaaltje op het hondeveldje en er zat op den duur weinig levenslust meer in het beestje.
Ik zag zojuist die bange labrador met baasje lopen door de wijk toen ik in de auto zat. De hond maakt ook zonder honden in buurt een erg nerveuze indruk en kijkt telkens schikkerig opzij danwel achterom maar heeft wel een neutrale staart houding. Volgens mij mankeert er wat aan die hond maar dat is geen excuus, ik neem mijn verantwoordelijkheid en zal drukke hondeveldjes voorlopig mijden. Bedankt voor alle reacties.
Nee hoor, wanneer er geen sprake is van bepaalde genetische predisposities betreffende de persoonlijkheid (bijv. het jachtinstinct en de zwerfdrang van husky’s, de zelfstandige ontdekkings- en waakdrang van Tibetaanse mastiffs) is het gewoon een opvoedkwestie. Een hond hoeft geen robotje te zijn om zijn baasje leuker te vinden dan een vreemde hond, zeker als die vreemde hond er geen aandacht aan besteedt en gewoon zijn eigen ding doet. Een hond hoeft geen robot te zijn om een goede recall te beheersen en te komen wanneer deze geroepen wordt. Een hond hoeft geen robot te zijn om te begrijpen dat niet alle andere honden speelkameraadjes zijn. Een hond hoeft geen robot te zijn om niet naar elke andere hond in de verte toe te denderen. Etc.
Stabiliteit, opvoeding en socialisatie zijn hierbij de sleutelwoorden. Goede socialisatie bestaat niet alleen uit ‘spelen’, maar ook uit het kunnen lezen en het met rust laten van soortgenoten.
Haha, ja hier ook 75 kg en ik merk nu al dat hij aan de lijn een beetje onverschilliger is geworden ten opzichte van een paar maanden geleden. Toen werd ik zelfs geregeld naar kleine hondjes gesleurd of als ik hem goed vast had, ging hij zitten of liggen en net zo lang kijken totdat hondje uit beeld was. Dat is nu gelukkig over. Hij valt nu alleen uit naar "gelijkwaardige honden ". Dus grote jonge ongecastreerde reuen. Ook als ze 30m verder lopen.
In die periode van uitvallen naar bijna alle reuen, kwam er uit het niets ineens een grote Bernersennen de hoek om, waarop je de slijtage van de jaren er letterlijk vanaf kon lezen. Ik voelde mijn hart in mijn keel kloppen, want de lijn was te lang en hij zou makkelijk erop kunnen vliegen. Tot mijn verbazing ontweek hij de hond en ging de grond besnuffelen maar nieuwsgierig als hij is, hield hij de Bernersennen die stond te grommen met opgeheven borst heel geniepig in de gaten vanuit zijn ooghoeken. Toen kwam ik er achter dat het eigenlijk een held op sokken is.
Ik ben het kotsbeu te lezen dat labradors altijd op andere honden afgaan. Dat ligt niet aan de lab maar aan de baas. De mijne mag niet, nooit. Ik krijg boze blikken omdat ik mijn lab laat doorstappen en neen geen gesosialiseer omdat er een weet ik welk hondje het nodig heeft, sorry niet met mijn lab. Mijn wandeling is daarna naar de boel. Eenmaal neen met Lenka in het begin van de wandeling is de rest van de wandeling rust. Ja en snoepje is de beloning. Erg he.
Ik begrijp je voorliefde voor een zelfstandig denkende en ondernemende hond, Sjors. En het is ook een prachtige kwaliteit, waar je veel aan kan hebben. En het zou zonde zijn om die kwaliteit op zich weg te willen.
Maar: als het over interactie met anderen gaat, mag het niet ten koste van de anderen gaan. En dat is waar je over moet waken, over the bigger picture. Kennismaken of spelen met andere honden is prima, zolang alle betrokkenen zich daar goed bij voelen. Waar dit niet het geval is, kan jij de situatie sturen (anticiperen). Dat is het aspect wat jij in handen hebt.
Niemand wil dat zijn/haar hond naar anderen gaat als dat niet uitkomt....jonge honden zijn niet allemaal het zelfde...ik heb nu een stuiterbal, die graag met anderen speelt, ogen in mijn achterzak, en dan nog gebeurd het echt wel eens dat ze er vandoor gaat naar de ander, altijd grijp ik in, en meestal is de eigenaar niet gebelgd, en mag er gespeeld worden, zo niet dan direct aan de lijn en ik bied mijn eccuus aan....en aan de lijn, dat zou dan voor de rest van haar leven moeten zijn...tot ze oud en bejaard is...ze wordt ouder en is nu veel makkelijker mee te nemen de andere kant op, maar het gebeurd evht nog wel eens dat ze gaat....
Juist, wandelen waar er overzicht is, dan kan je ruim van te voren ingrijpen, hond aanlijnen en desnoods omdraaien, en als de hond losloopt van de andere eigenaar, even vragen of het okee is, het is maar een voorbeeld.....
Ik kan het maar niet genoeg benadrukken,mensen met loslopende honden als er een hond aangelijnd is,vraag jullie op zijn minst af waarom dat is?
Als een hond zich bovenop mijn aangelijnde hond stort ,zit de kans er in dat helemaal fout afloopt met zijn zwakke rug en dat ik hem moet laten inslapen.
Ik loop alleen in aanlijngebied moet mij alle kanten op manoeuvreren om soms honden te ontwijken.
Bij mij is de gouden regel ook als mijn honden losliepen,zie ik een aangelijnde hond dan gaan ze aan de riem.
Of je moet de hond onder controle hebben,dat zie ik ook vaak loslopende honden maar die vallen geen enkele hond lastig dat deert mij niet ook al is het aanlijngebied maar anders hond aan de lijn als je hem niet onder controle hebt,ongeacht het gebied waar gelopen wordt.
Sjors ik kan mij niet voorstellen dat mensen het leuk vinden dat hun honden benadert worden door een kangal als ik zie hoe bang sommige mensen hier al zijn voor mijn kleine kabouter.
Helemaal eens met je hele verhaal.
Dat valt wel mee hoor. In onze wijk kent bijna iedereen hem vanaf zijn puppy tijd en vinden hem juist geweldig als hij speelt met hun hond. Ergens waar ze hem niet kennen, reageren sommigen idd een beetje bang vanwege zijn afmetingen. Met zijn vriendelijke kop, blik en clowneske gedrag weet hij alsnog de meesten gerust te stellen.
Ik verwacht dat bij jouw Stafford (?)het imago een negatieve rol speelt.
Inderdaad maar van kangals moeten ze helemaal niks hebben.
Is ook begrijpelijk,er loopt hier iemand met een kangal...tjonge,tjonge...dat wil je niet weten.
Hij wordt min of meer de straat meegesleurd,iedere hond die hij ziet,wilt hij opvreten....als wij elkaar zien op afstand dan wijzen we maar even welke richting we op gaan,zodat we elkaar niet moeten passeren.
Die man valt niemand lastig,probeert iedereen te vermijden maar gewoon het feit dat hij zijn hond amper kan houden,dat ik zie dat hij met 2 handen en zijn volle gewicht in de strijd moet gooien....nee dat stelt mij ook niet gerust hihihi...
Mensen zien mij dus nog liever met mijn chagrijnige aangelijnde kabouter lopen,die ik de baas kan.
Vigo is engels,heeft een schofthoogte van 40 cm en weegt rond de 17 kg,is een kleine hond.
Niet te verwarren met een amerikaan die groot is.
Dat begrijp ik. Aan de lijn zijn het soms inderdaad net stieren die je in bedwang moet houden. In hun land van oorsprong zag ik ze gewoon op straat slenteren zonder toezicht en bij elkaar hangen. Ze gingen naar huis om te eten en daarna struinen ze gewoon weer verder. Ze zijn onverschillig naar mensen maar reuen onerelkaar zullen ongetwijfeld wel eens een geschil met elkaar hebben. Dus ik denk dat het al met al meevalt. Mensen hier zijn over het algemeen terughoudender richting Staffords, die ze uit onwetendheid pitbulls noemen, dan naar kangals. De meeste huis, tuin en keuken hondenbaas weet niet eens wat voor hond een kangal is en hebben er hiervoor nooit één gezien.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?