Angstige/onzekere Cane Corso

Dag leden,

Sinds zondag hebben wij een Cane Corso pup (reu) van 5 maanden in ons gezin opgenomen. Ik heb al wat ervaring met honden, ook met asielhonden, maar dit is volledig nieuw voor mij.

Hij kent geen enkel commando, heeft nog nooit een leiband aangehad en is enorm mensen schuw. Als je 1 stap voorwaarts doet, doet hij er 20 achterwaarts. Ik weet dat ik best zijn ruimte respecteer en hem naar mij moet laten komen, maar dat gebeurt dus niet. 

Ik heb in het verleden reeds een mensen/mannen schuwe Mechelaar geadopteerd, maar dit is van een ander niveau. 

Heeft iemand tips om hier meer om te gaan? Zijn er ook tips i.v.m. de praktische zaken (uitlaten voor behoefte, eten geven, ...)?

alvast bedankt!

Behandel de hond als een pupje wat net bij je binnen is,  vertrouwen winnen in huis, doe niet te veel met de hond, ook het zinderlijk maken, als een pupje.....ga eens te rade bij de vereniging van de canacorso, leg daar ook eens je probleem neer....wat wandelen betreft, kleine stukjes en rustig houden....je hebt de hond pas twee dagen, niet zo raar dat tie zich even terug trekt, alles is nieuw en opeens bij een vreemd gezin, doe het in een heel rustig tempo.

Waar komt hij vandaan, wat is hij gewend de eerste 5 maanden van zijn leven?

Is hij wel gesocialiseerd, is er iets met hem gedaan?

Dag Sylvia,

Er is helemaal niets met hel gedaan. Hij is gewoon opgegroeid tussen andere honden in kennels. Jammer genoeg zijn er nog mensen die blijkbaar gewoon honden in een kennel steken en er brokken in gooien 

Jeetje.

Ga vooral mee op het tempo van je hond, geef hem de gelegenheid om aan te geven waar die aan toe is.

Wandelen: komende weken, misschien wel maanden, hetzelfde saaie rondje voor poepen en plassen. Als het vertrouwen in de omgeving er is, dan kun je kijken of de hond verder wil lopen.

Eten geven: zorg voor een rustige plek waar de hond niet gestoord word, bijvoorbeeld de berging. Geef ''m daar twee maal daags z'n brokken en laat hem daar in alle rust eten. Geef 'm daar ook evt een runderkophuid plaat, runderoor, bullepees oid om lekker te kunnen knagen. 

Wist je dan wel wat je kon verwachten?

Ik bedoel, misschien wat het juist je doel om deze hond te redden van het kennel leven.

Maar het kan ook zijn, dat je hier pas later achter bent gekomen dat je hond uit zo'n situatie komt.

Het lijkt wel alsof je hond het kennel syndroom heeft, uit jouw beschrijving.

https://hondengek.nl/gedrag-hond/kennelsyndroom/

Op internet kun je er veel over vinden, dan kun je misschien kijken of je er je hond in herkent?

Wat een lastige situatie zeg.. Als hij uit een kennel komt, is hij dus niet gesocialiseerd. Juist terwijl de eerste weken zo belangrijk zijn... dat is heel, heel lastig om weer in goede banen te leiden, en vaak lukt het ook niet. 

Op dit moment zou ik zo prikkelarm mogelijk proberen te zijn. Wellicht dat een bench ook wel een goed idee is in dit geval. Ik zou dan kiezen voor een zwarte stoffen bench met een vetbed erin, helemaal afgedekt en lekker zacht om in te liggen. Dit geeft rust. Misschien zelfs wel gaan voeren in de bench, aangezien honden op hun kwetsbaarst zijn wanneer ze eten, slapen of hun behoefte doen. Dit zijn voor hem dus ook de stressvolste situaties, waarop hij volledig op jou moet vertrouwen, terwijl hij je nog helemaal niet kent. 

Als hij ergens zit/ligt (niet slaapt!) dan zou ik op een paar meter afstand op de grond gaan zitten. Niet lokken, maar gewoon stilzitten zodat hij kan wennen aan je aanwezigheid. Je kan bv ook eten geven en dan in de buurt gaan zitten zonder iets te doen. Misschien een paar zachte en lieve woordjes fluisteren. 

Als hij je kan zien, moet je heel erg langzaam je ding doen. Traag bewegen dus. Zo leert hij dat je geen gevaar vormt of wil vormen. 

Ook zou ik bij hem in de buurt gaan slapen op een matras. Ergens waar hij je wel ziet, maar waar je hem niet in of afsluit. Zo weet hij dat hij niet alleen is, maar ook niet ingesloten. 

En de belangrijkste tip: routine. Maak een schema en houd dit aan. Op vaste tijden dingen doen nemen onzekerheid en angst weg bij de hond.

Dit zijn voor nu de dingen waar ik op zou focussen. Als het beter gaat kan je uiteindelijk waarschijnlijk wel gaan “lokken” met snoepjes of andere dingen, mits hij daar interesse in toont.

Wat de andere forumleden al aangeven, beginnen bij de basis, dus behandelen als een jonge pup en niks maar dan ook niks verwachten van je hond.

Wij hebben sinds 2 jaar een hond uit het asiel en deze was er ernstig aan toe, was ook mishandelt.

Wij hebben hem in zijn ! tempo laten wennen aan de dingen in en om het huis en zo min mogelijk prikkels, zeker in het begin.

Bij hem slapen geeft zeker vertrouwen, dat zou ik zeker doen.

Verder alles heel rustig aan pakken, geen stemverheffing, hij is weinig mensen en prikkels gewend.

Hou het zoveel mogelijk rustig in huis, geen viste, maar gewoon heel rustig aan laten wennen.

Bij onze hond Joey is er gelukkig veel van goed gekomen, niet alles maar wel heel veel.

Hij was om een voorbeeld te noemen erg bang als er mensen over de vloer kwamen, nu word hij daar erg gelukkig van en sleurt de visite bijna naar binnen.

Op de grond gaan zitten en wachten tot de hond naar jou toekomt is ook een goede tip.

Wat sneu dat de hond tot op heden eigenlijk geen leuk leven heeft gehad, geen wonder dat hij zo angstig is, hij is helemaal niks gewend en vindt mensen waarschijnlijk helemaal nog niet leuk.

Ik zou sowieso de halsband of het tuig (weet niet wat je gebruikt) de hele dag, als je thuis bent, om laten, dan is het in elk geval gemakkelijker om hem aan te lijnen om te gaan wandelen en geeft dat minder stress.

Verder gewoon héél erg veel geduld hebben en de hond uit je hand laten eten, een lekker bot vasthouden en de hond aan laten knagen zodat hij jou gaat associëren met iets leuks. 

Fijn dat je hem een tweede kans wil geven! 

De cane corsos die ik ken zijn vaak wel een beetje terughoudend of angstig, het zit denk ik ook in het karakter. En zijn start helpt niet mee natuurlijk. 

Misschien kun je een adaptil halsband voor hem halen, dat kan het wennen wat makkelijker maken. 

En probeer hem niet van voren te benaderen, maar met je zijkant. Dat komt minder bedreigend over. 

Verder zijn er al veel tips gegeven.

Niet zo'n béste fokker, als ik dit zo lees. Hoe  ben je daar terechtgekomen?

Misschien eens even melden aan de rasvereniging?

Dag iedereen,

bedankt alvast voor alle tips, hier ga ik zeker mee aan de slag. 

Ik ben bij deze fokker terechtgekomen omdat hij een erkende FCI fokker is... blijkbaar zijn de regels toch niet zo streng als ik dacht! Is het verkeerd om te zeggen dat dit ook als broodfok aanzien kan worden? Uit dit blijkt echt wel dat een stamboom, erkende FCI fokker, kampioenen aanwezig,... niet staat voor een correcte en gewetensvolle verderzetting van het ras! En natuurlijk wil ik hem “redden” en een goed geven, maar dit is net iets meer dan zoals aangegeven werd dat hij nog wat socialisatie nodig heeft. Mijn teef van 1,5 jaar krijgt ook nog dagelijks socialisatie door nieuwe plaatsen te bezoeken, nieuwe mensen, nieuwe toestellen in huis,... 

Als een stamboomfokker juist bij dit ras niet op karakter fokt en de pups niet socialiseert, dan krijgt men uitwassen zoals extreem angstige honden, agressieve honden etc.

Daar bovenop komt bij jouw pup, dat je deze pas met 5 maanden hebt gehaald en er vóór die tijd waarschijnlijk niets is gedaan aan het opvoeden. Juist bijv. tijdens de belangrijke 2e socialisatie fase kunnen blijvende angsten ontstaan, indien hier niet of niet goed mee wordt omgegaan.

http://www.dierenkliniekwilhelminapark.nl/dierinfo/hond/pup%20socialisatiefase.html