Hallo lieve honden-liefhebbers

Ik ben een moeder van twee kinderen en ik en mijn man denken erover om een hond aan te schaffen. Waarschijnlijk een mopshond.

Nou lees ik veel discussie rond het alleen laten van honden. Ik ben zelf 5 dagen in de week thuis op 2 dagen na. Dan werk ik. Mijn man gaat dan om 8.30 uur weg en ik kom de ene dag 15.15 uur en de andere dag 16.15 uur thuis. Dit betekent dus 1x 8 en 1x 7 uur alleen thuis. Ik weet zeker dat er andere mensen zijn die dit ook meemaken of gemaakt hebben. Ik weet de meningen en adviezen en ben daar niet naar op zoek. Ik hoop dat er hier mensen zijn die hun ervaringen willen delen. Zowel positief als negatief. Ik ben puur op zoek naar ervaringen om zo een goede keuze te maken. en in het geval van positief wil ik graag weten hoe de training/ wen periode is gegaan.

We denken erover een herplaatser te nemen. Maar als alleen zijn een puppy beter is aan te leren overwegen we dat ook.

Ik wil nogmaals duidelijk maken dat ik weet hoe de meningen verdeeld zijn en ik weet de adviezen. Ik ben niet op zoek naar een discussie alleen ervaringen.

Klinkt prima.

Bijna iedereen op dit forum werkt gewoon. In theorie zóu een hond, mits goed aangeleerd en volwassen, best zo lang alleen kunnen zijn. Mijn hond  (3 jaar) kan dit ook, alleen vind ik het zélf niet prettig om hem zo lang alleen te laten. Daarom komt mijn broer langs op de dagen dat ik lang van huis ben. Maar in principe zou het kunnen. In het begin nog niet. Een pup alleen leren zijn kost erg veel tijd, de eerste maanden kan hij zéker nog niet zo lang alleen zijn en ook nog niet zo lang zijn plas ophouden, dus dan zul je echt moeten kijken naar iemand die hem tussendoor uit kan laten of een opvang. Ook een volwassen herplaatser heeft tijd nodig om aan de nieuwe situatie te wennen. 

En, ik weet dat dit niet je vraag was maar ik ga het toch zeggen: weet je heel zeker dat je een mopshond wil? Dit is een ras dat kampt met erg veel ademhalingsproblemen. Als je hier vertelt wat je eisen zijn van een hond en wat jullie de hond kunnen bieden aan uitdaging en activiteit, dan is er vast een ras met een gezondere bouw dat bij jullie past.

Zo'n advies mag wel hoor. Maar wil vooral de discussie vermijden. 

We kijken ook om deze reden naar een volwassen hond. Alleen zie veel mensen die aangeven dat je een puppy meer kan leren dus vandaar dat we de optie openhouden als we het advies veel gaan krijgen.

Dan de mopshond. Ik heb veel uitgezocht over het ras en het spreekt me aan omdat ze goed met kinderen zijn en graag bij je zitten. Mijn man reist vaak voor zijn werk en als de kinderen slapen ben ik alleen. Daarnaast vindt ik ze heel leuk en ik hoor er heel veel positieve verhalen over. Ik ben bekend met de eventuele problemen, maar wij kunnen ons kwa wandelen aanpassen aan wat de hond wil. Het gaat ons om de liefde en gezelligheid

Laat je niet blind maken door het leuke karakter van de mopshond.

Deze dieren zijn gefokt om een zeer ernstige afwijking. Doordat ze snuitloos zijn zullen ze hoe dan ook problemen ervaren, de ene erger dan de ander. Steeds meer klinieken specialiseren zich in de problemen van de brachycephalen, maar je betaalt er een prijs voor wil je je hond een beter leven geven. Een standaard BOAS operatie (bijv. verkorting palatum molle, vergroting neusgaten) is in vele gevallen niet voldoende, sterker nog, ik ken vele honden die na tig operaties (wat duizenden euro's kost) nog geen stap dichter bij een beter leven zijn gekomen en het eigenlijk humaner is de hond te laten gaan.

 
Knorren, zwaar ademen, slechte gang, rare slaapposities... Dit zijn één van de vele bekende gevolgen waar ze onder lijden dankzij de manier waarop ze gefokt zijn. Helaas wordt dit zelfs nog in 2019 als normaal, schattig en grappig bestempeld. Gelukkig protesteren steeds meer dierenartsen en specialisten hiertegen om mensen de ogen te doen openen.

 
Persoonlijk zou ik niet willen toezien hoe zo'n dier snakt naar adem en door hun lichaam hun leergierigheid en energie niet tot uiting kunnen brengen zonder niet in kritische toestand te belanden. Er zijn zat andere rashondjes die wél gezond zijn, wél een neus hebben en ook overeenkomsten hebben met het karakter van de mopshond. Waarom zou je op eierschalen willen lopen als er andere en betere opties zijn?

Is de mopshond, ondanks al hun gezondheidsproblemen, toch jouw droomhond.. Ga dan inderdaad voor een herplaatser of adopteer er één uit het asiel. Dan worden in ieder geval de mensen, die hondjes in zulke idiote lichaampjes proppen, niet financieel gesteund. Realiseer je dat jij met de koop van een bewust mismaakt gefokt dier bij een fokker, ernstige dierenmishandeling steunt.

Heb je misschien andere eisen voor het hondje? Gedragskenmerken die een voorkeur hebben? Bij de beschrijving die je hier geeft passen immers al meer dan honderd rassen. Heb je ook stilgestaan bij de mogelijkheid een bastaardje uit het buitenland te adopteren? Een goede stichting zou jullie kunnen helpen met de beste match, een leuk gezinshondje zonder al te grote rugzak.

Geen mopshond. Daarmee begint het al.

Als je dan beslist een ander ras te nemen kan het alleen laten zeker. Onze hond is 3x in de week 8 uur alleen (er komt 's middags iemand naar huis, hij is dus eigenlijk maar 7 uur alleen) en de 2 andere dagen 4 uur. Dat gaat prima.

Bij ons is het een werkje van laaaaaaange adem geweest.  Uiteindelijk, na met mondjesmaat opbouwen in de juiste setting, kon de hond zo'n 3 à 4 uur alleen thuis blijven. Als het langer duurde, ging ze eerst op ons roepen (= huilen als een wolf). Als er dan niemand kwam, werd ze kwaad (= de boel slopen).

Toen er een tweede hond bijkwam, ging het beter. Ze kunnen nu zo'n 6 uur alleen blijven. Maar dat is toch wel het maximum en gelukkig hoeven ze dat zelden te doen.

Ik ken div mopsen. Ja, snuit is te kort, maar als je er sportief mee omgaat, opbouwen met lopen en zo, kunnen ze hele afstanden aan. Ze zijn inderdaad leuk, maar ook behoorlijk eigenwijs, maar dat is hun eigen wijsheid. De gene die ik ken,  hadden veel problemen met zindelijk worden, duurde echt heel lang, 1 jaar of langer, maar kunnen wel goed alleen zijn. Voordat een pup uren alleen kan zijn, zijn er maanden overheen gegaan.

 Ik zou gaan voor een herplaatser van een goede fokker! Misschienkan je aangeven bij fokkers dat je een herplaatsertje wilt hebben, kan je gelijk eens in het echt kennismaken met het ras, zo wie zo heel verstandig om een paar goede fokkers te gaan bezoeken en info bij deze mensen in te winnen.

Informeer goed waarom een herplaats hond weggaat, altjjd doorvragen of er problemen zijn, dan pas kun je een goede keus maken.

Succes!

Allereerst heel goed dat jullie hierover nadenken vóór de aanschaf 

Zelf vind ik dat geen één hond zo lang alleen kan zijn. Of ja, kunnen ongetwijfeld, of ze er blij van worden is een andere vraag. 

Maar je zou uiteraard kunnen kijken voor een goede oppas op die dagen?

In het begin zal je die toch nodig hebben en het is altijd handig. 

Een herplaatser kan ook nog heel veel leren, dus daar zou ik mijn keuze niet vanaf laten hangen. 

Het opbouwen zelf is erg afhankelijk van de hond. Belangrijk is om het in kleine stapjes te doen zover als de hond het ok vindt.

En pas beginnen als de hond echt op zn gemak is thuis. 

Dus niet in de eerste weken.

In ons geval was het secondenwerk in het begin, dus heb geduld.

Vaak willen we te snel, of gaan we uit van een standaard schema ipv te kijken naar de hond zelf. 

Over het ras is al het eea gezegd en ik moet daar bij aansluiten, dus daar zou ik inderdaad nog even goed over lezen/nadenken .

Veel succes met jullie keuze. 

Geen mopshond zou ik ook denken, en ook bij andere rassen voor verantwoorde fok kiezen. Lees je ook in over broodfok en pretnestjes. Als je een mops in een asiel treft dan kan het natuurlijk wel, dan werk je niet mee aan slechte fok.

Wb alleen zijn, hier was de ervaring met mijn eerste hond (duitse herder, die ik als pup kreeg) dat ze toch wel ruim een jaar nodig gehad heeft om een paar uur alleen te kunnen zijn. Wat ik eigenlijk ook wel normaal vindt, het is natuurlijk voor een pup heel onnatuurlijk om alleen te zijn. Dus goed opbouwen, stapje voor stapje in het tempo van de hond is wel belangrijk.

Mijn eerste herplaatser Lola en ook de herplaatser die ik nu heb, Jenna, beiden uit een pools asiel, en als volwassen hond aangeschaft, hebben de eerste tijd wel een tijdje achter me aangehobbeld, ze lieten me niet uit het oog, alles was natuurlijk erg onvertrouwd en nieuw. Dat heb ik gewoon toegelaten, en ze de tijd gegeven die ze nodig hadden om te wennen en zich veilig te voelen, net als pups kan je ze de eerste tijd nog niet alleen laten. Na een tijd van wennen kan (kon) ze prima een paar uurtjes alleen blijven.

En nog even een aanvulling: een heel leuk boekje, ook voor de aanschaf, vind ik puppywijs.

Ik zag toevallig een leuke jonge kruisingmops (herplaatser) voorbijkomen - met een stuk gezondere neus en bouw dan een raszuiver exemplaar. Wellicht is het iets voor jullie.
Dat een jonge hond van een jaar jong energiek ('druk') is en graag wil rennen en spelen lijkt mij niet meer dan normaal (maar helaas denkt het huidige baasje daar blijkbaar anders over). 

Wat betreft het alleen zijn: het verschilt enorm van hond tot hond. Zo hebben twee van mijn honden hier geen enkele moeite mee (nooit gehad ook), maar eentje heeft enorme verlatingsangst (gehad) en dat heeft heel veel training en geduld gevraagd (ik heb het hier over jaren). Maar ik moet zeggen dat mijn honden nooit 8 uur alleen zijn - dan zorg ik namelijk voor oppas. 

Elke maandag is mijn hond ruim 6 uur alleen. Dat is voor hem echt een absolute max, vanwege uitlaten en omdat hij gezelschap wil. Het opbouwen heb ik ruim een halfjaar over gedaan. Ik had het geluk dat mijn hond het alleen zijn goed aan te leren viel; sommige honden zullen nooit alleen kunnen zijn hoe hard je ook traint. 

Voor 7 en 8 uur alleen zou ik sowieso een uitlaatservice regelen. Ik heb er zelf voor gekozen mijn werk anders in te delen zodat mijn hond max 6 uur alleen is, anders zou ik ook een service inschakelen. 

Verder eigenlijk vooral positieve ervaringen met het alleen laten; ik heb een camera aan en ik zie mijn hond op die dagen ontspannen slapen, soms spelen met zijn speelgoed zoals hij ook doet wanneer ik thuis ben, maar ik zie ook dat hij na zo'n 5,5 uur begint uit te kijken naar mijn thuiskomst. Op die dagen moet ik ook echt zorgen voor meer activiteiten in de ochtend en de avond om te compenseren voor de dag. 

Lichamelijke afwijkingen....ja, staat er

kijk dus goed uit. Kan ook een hond uit buitenland zijn,....die ziekte heeft meegenomen. Navragen! Paspoort bekijken! Chipnummee bekijken.desnoods navraag bij de dierenarts doen waar de hond staat ingeschreven. Zie daarvoor paspoort.

Als je toch voor een pupje wil gaan en heel graag een mopsje wil (wat k ergens wel kan begrijpen, de karaktertjes zijn echt geweldig) zou je kunnen kijken naar een Puggle. Kruising tussen een beagle en mops. Alle Puggles die ik ken zijn echt geweldig. Hebben een snuitje en vaak heel sportief (: 

Het is wel even zoeken naar een goed gefokt hondje maar zeker de moeite waard (:

Welnee, het is duidelijk een (waarschijnlijk gewoon in Nederland gefokte) 'puggle', oftewel een kruising mopshond/beagle. En het fysieke euvel staat netjes in de tekst vermeld.
Het is uiteraard belangrijk om voldoende research te doen, maar het is echt niet nodig om bij voorbaat al allerlei beren op de weg te zien. Het gaat hier natuurlijk ook om een herplaatser; niet om een pup.
Overigens kunnen ook buitenlandse honden kerngezond zijn. Die van mij blaken van gezondheid (in tegenstelling tot mijn spaniëls met stamboom uit geteste ouders ). 

Ha, die heupkop had ik gemist, sorry!  

Denk dat het wel prima kan! Wij houden 4 uur alleen wel als max aan maar dat is ieder voor zich.. soms ben ik wel eens iets langer weg, maar dat zal niet vaak voor komen. Ook zorg ik er wel voor dat ze dan ook alle ruimte hebben.  Maar inderdaad voor een pup is het niet te doen. Daarvoor zul je de eerste tijd toch opzoek moeten naar een oppas. Mijn honden gingen altijd naar mijn moeder.  

(Bij mijn 2e hond heeft het ook bijna een jaar geduurd tot ze 4 uurtjes alleen kon zitten, tot die tijd is ze altijd ergens geweest en hebben we het rustig opgebouwd)

Ik ken ook 2 gezinnen met mopshonden, helaas beide met ernstige gezondheidsklachten. Laatst moest ik er nog 1 uit laten, ben er echt van geschrokken wat voor een ademhalings problemen deze honden hebben. En dan bij thuis komt, heeft de hond zeker een uur nodig om op adem te komen na een wandeling van 20 min.. zo benauwd, zo zielig om te zien.

Ik denk dat de meesten honden dat prima kunnen, mits goed aangeleerd natuurlijk. 

Er zijn natuurlijk ook honden die verlatingsangst hebben, ook als het van pup af aan is opgebouwd. Zekerheid heb je daarin nooit, maar ik denk dat de meesten honden dat wel kunnen. En als het echt niet mocht lukken zijn er natuurlijk andere oplossingen zoals een dagopvang. Maar ik zou er niet vanuit gaan dat dat nodig is. 

Een herplaatser kan ook prima. Al onze honden (pups, herplaatser, asielhond en veel opvangers uit het asiel) konden prima alleen zijn. De volwassen honden al heel snel, bij de pups moesten we het een stuk langzamer opbouwen. Wat trouwens niet wil zeggen dat alle volwassen honden zo snel alleen kunnen zijn, maar bij die van ons was dat wel. 

Zeker als je een mopshond wil zou ik voor een herplaatser gaan. Dan steun je niet de fok van ongezonde hondjes, maar jij hebt wel het ras wat je graag wilt. En als je toch al liever een herplaatser wil, zou ik dat in dit geval zeker doen. 

Dan is er wat mij betreft ook helemaal niks mis met een mops, deze hondjes hebben ook een baas nodig. 

Kwam laatst op facebook trouwens een paar mopsjes tegen die een baasje zoeken. 

Allereerst goed dat je hierover nadenkt! Genoeg mensen die denken: hij moet maar leren om alleen te zijn.
Ikzelf werk ook twee dagen per week buitenshuis en breng op deze dagen mijn hond, die nog maar 8 maanden is, naar een dagopvang. Misschien dat dat ook een optie is. Ik zou zelf 7/8 uur alleen te lang vinden, omdat de hond waarschijnlijk de hele tijd op je wacht. Misschien is een uitlaatservice ook nog wel een optie? Ik vind zelf een dagopvang fijn omdat ze hier bezig zijn met Koda, waardoor ik in de avond, nadat ik doodop ben van mijn werk, niet nog een dag aan aandacht en beweging hoef in te halen.

Je kan ook kijken bij oopoeh, oppas service honden, google maar eens, ik denk dat ik daar over na zou denken.

Het is niet persoonlijk, dus vat het niet zo op aub haha. 

Maar dit dikgedrukte zie ik vaker. Mensen willen een hond, Maar is zielig om zovaak alleen thuis te zijn, dus gaan ze hem wegbrengen. Zo hond voldaan, jij hebt er geen omkijken meer naar (spelen, wandelen) want de hond is moe, en je hebt lekker een hond in huis. 

Met ziekte, iets onverwachts, een hond die niet alleen thuis kan zijn, die uitzonderingen, ja dat snap ik! Wolf kon niet alleen zijn. Heb ze een paar keer naar mijn ouders gebracht als we iets samen gingen doen. In de vakantie zat ie in een pension. Maar ik zou hem nooit elke dag meegeven aan iemand, dat die er de leuke dingen mee doet, dat die hem moe maakt en ik dus alleen hoef te knuffelen in de avond.

Toen ik onverwachts fulltime ging werken en toen m'n vriend ook (situatie drong ons) zijn we van altijd thuis naar 9 uur per dag weg gegaan met Joy. Soort van opgebouwd (voor zover mogelijk in korte tijd) en toen gewoon gegaan. Bij de buren aangegeven, nooit klachten gehad, en ik had een heerlijk hond die stond te springen om met mij wat leuks te doen. En ondanks dat ik toen 8 uur per dag liep voor m'n werk (deur tot deur verkoop in de polder) liep ik ervoor ook nog 2/3 uur met Joy. Heerlijk, om een hond te hebben die denk,  goh, nu ben ik uitgeslapen, kom we gaan wat leuks doen. 

Goed verhaal met veel goede argumenten erin om over na te denken! 

Juist niet alleen om je eigen portemonnee te beschermen maar vooral ook om te voorkomen dat het onnodig lijden van deze honden niet zomaar verder gaat. Adoptie zou zeker een goed idee zijn mocht TS toch echt een mopshond willen. Dat is het hem juist; natuurlijk zijn ook mopshonden leuke hondjes en juist daarom verdienen ze het niet onnodig te lijden door de belachelijke uiterlijke kenmerken waarvan mensen willen dat ze die hebben. 

Onze hond bleek verlatingsangst te hebben. Het heeft 10 maanden geduurd tot we zover waren dat ze nu alleen kan zijn. Misschien had het ook wel eerder gekund hoor, maar vanwege zwangerschapsverlof hadden we de mogelijkheid om haar eerst de kans te geven zich veilig te gaan voelen.

Mara is 2 dagen per week 8 a 9 uur alleen. Ze heeft altijd toegang tot de tuin van 600 m2. Er wordt hier veel geroepen: regel een oppas uitlaatservice oid . Mara gaat niet met anderen mee wandelen, haar wegbrengen en ergens achter laten levert gegarandeerd paniek op. En dat er iemand thuis komt en na een wandeling alweer haar alleen laat dat maakt het alleen maar vervelender voor haar. Dus iedere situatie is anders, en een oppas of uitlaat is echt niet voor iedere hond een goede oplossing 

Demi, bij het topic, herplaatsers, wordt een lieve boston jonge hond aangeboden, ga eens kijken in dat topic, wie weet wat voor jullie, moet een heerlijk lief hondje zijn, en is nog heel jong...

Demi..........

Mijn lieve Boston van 4 jaar zoekt gouden mandje.

HondenForum > Herplaatsers > Mijn lieve Boston van 4 jaar zoekt gouden mandje.

Wat een vele adviezen. Wij willen in de toekomst een hond en dus niet op zeer korte termijn en zijn ons nu alleen aan het informeren. Lief wel dat iedereen met ons mee denkt. Ik de informatie meenemen in de overwegingen

Iedereen wil altijd wel mee denken. We komen hier zoveel mensen tegen die hp pas na aanschaf van de hond vinden omdat ze eenmaal thuis gebreken gaan vertonen. Vaak blijkt dat ze goedkoop een hond hebben aangeschaft bij een broodfokker of een huis nestje die het niet nauw neemt met gezondheid van ouderdieren en pups en socialisatie van pups.

We willen dan ook ten alle tijde voorkomen dat mensen, als ze hier komen informeren, bij slechte fokkers uitkomen. 

Immers wil je een zo gezond mogelijke pup en wil je ook graag dat ouderdieren en voorouders gezond waren en vrij waren van erfelijke afwijkingen. 

Nee snap je reactie helemaal! Als ik dat 5/6 dagen per week zou doen zou ik me er waarschijnlijk ook niet meer prettig bij voelen. Ik heb nu echt 2 piekdagen in de week (ik sta als zij-instromer onbevoegd voor de klas en dat is eigenlijk echt vermoeiender dan ik me ooit had voorgesteld haha) en liet Koda eerst thuis bij mijn moeder, maar omdat mijn moeder wat bang voor hem werd (hij begint een grote, ´ontzettend enge´ herder te worden) deed ze bijna niets met hem. Dus ik had in de avond een hyper de pieper pup, die zijn beweging en aandacht voor een hele dag nog moest hebben. Daarom ben ik gaan zoeken naar een hondenoppas, zodat ik me niet schuldig hoefde te voelen als ik geen tijd had om de hele avond nog met hem bezig te zijn (door nakijkwerk, lessen voorbereiden, vermoeidheid). 

Tot nu toe hangt Koda extreem aan me en zit hij zelf bij de hondenoppas te wachten totdat ik terug ben, dus ik zou het nog minder durven om hem alleen te laten. 

Maar vind het knap dat jij de energie hebt om voor en na je baan zoveel tijd te investeren in je hond, denk dat zo´n lange wandeling daarvoor het ook wel makkelijker maakt om hem alleen thuis te laten en jouw hond heeft een buddy thuis toch die hem erbij gezelschap houdt? :)