Sinds bijna 3 weken hebben wij een geweldige pup in huis. Hij doet het supergoed en we zijn erg blij met hem.
Nu hebben we alleen het probleem met kinderen dat hij springt en hierbij ook hapt naar het gezicht. Opzich niet heel raar bij een puppy van 11 weken maar het levert wel vervelende situaties op bij vrienden en familie.
Ons nichtje barst elke keer in tranen uit als de pup bij haar op springt. Ze valt hierbij namelijk letterlijk om en schrikt voornamelijk ook heel erg.
Bij volwassen mensen springt hij natuurlijk ook op maar dat is nog te overzien en wat makkelijker aan te leren.
Bij volwassenen proberen we de hond te negeren totdat hij op de grond staat en dan lekker knuffelen, dit lijkt hij snel door te hebben behalve bij vreemden, die aaien natuurlijk ook al meteen. Is het zaak om hier ook nu al consecuent mee om te gaan bij vreemden of pas later als de pup iets ouder is?
Heeft iemand tips over de omgang met kinderen en puppys?
Tot slot nog een laatste vraag. Elke keer als we de kamer uitlopen begint hij te piepen en blaffen. Dit bouwen we natuurlijk langzaam op alleen als we bijvoorbeeld even naar de toilet moeten doet hij dit ook. Hoe langzaam moet je dit opbouwen en wat is hiervoor een goede methode. Ik probeer nu al af en toe eens een paar seconde achter de deur te staan, echter hij wil altijd mee.
Laat de deur open als je naar de wc gaat. Dan kan de pup zien waar je heen gaat.
Kinderen kunnen ook een stap achteruit doen als de pup springt. Leer hen dat.
Verder nu aan jullie om te zorgen dat de pup niet tegen de kinderen aanspringt. Pup evt aan de lijn met een lekker stuk gedroogd kophuid. Daar is de pup wel even zoet mee en ligt de aandacht niet op de kinderen.
Verder, kinderen niet achter de hond aan laten gaan. Als de hond geaaid wil worden, dan komt ie ze vanzelf opzoeken. Hetzelfde geldt voor spelen, dat eindigt uiteindelijk in tranen en de hond krijgt op de kop. Kinderen en hond ook nooit alleen laten.
Kun je de kinderen niet leren om zich om te draaien als pup springt?
Ja,pups springen op,happen enz.
Is normaal puppy gedrag.
Je kan van een pup niet verwachten dat hij al welopgevoede manieren heeft.
Dat is niet eerlijk: het is nog een baby.
Net zoals jouw kinderen kindergedrag mogen hebben,mag een pup pupgedrag hebben..
Kinderen moeten er nu mee om leren gaan (lees verdragen)en als pupje ouder wordt zal hij automatisch niet meer zo enthousiast zijn.
Dat, hier komt pup pas in februari maar ben nu al met ze bezig dat ie ook in je voeten en handen gaat happen. Dat ie je speelgoed wat je op de grond laat slibgeren kapot kauwt etc. Hoort er gewoon bij.
Het naar achteren gaan , niet doen, de pup krijgt daar dan juist ruimte voor om te springen,volwassenen daar kan je dat mee bespreken,kinderen niet, houd de pup dan even aan de lijn en laat de pup naast je zitten, beloon de pup ermee als die gaat zitten, neem de pup mee naar, bijvoorbeeld de keuken en geef iets lekkers uit de koektrommel, speciaal voor de pup natuurlijk.....en neem als er bezoek is de pup mee naar de woonkamer en houdt de pup naast je tot die rustig is, zo kan je het langzaam opbouwen dat de pup aan bezoek went.....
Kleine kinderen en honden, blijft moeilijk!
Kinderen staan niet stil, vaak rennen ze door het huis en een pup denkt, leuk, erachter aan.
Hier een kleinkind van 9 mnd die kruipt razend snel door het huis. Mijn hond heeft zoiets nog nooit mee gemaakt en sloft er de hele tijd achter aan (lol)
Ik zou er voor zorgen dat hij de kans niet krijgt om tegen kinderen aan te springen, die nagels kunnen best pijn doen in een gezichtje. Bij je houden en klaar, niet springen, eventueel aanlijnen met een kluifje erbij.
Vroeger onze kinderen nu kleinkinderen.
Probeer op te letten dat handjes niet omhoog gaan daar wil de pup naar toe,handjes laag.
Kindjes en snoep of eten probeer ze uit elkaar te houden,niet lopend eten.
Niet met honden speeltjes laten spelen.
Zomaar een paar tips
Bedankt voor de reacties. Inderdaad hoort het er gewoon bij, daar ben ik het zelf ook mee eens ;) maar was meer benieuwd naar eventuele ervaringen van jullie. Ik lijn hem nu maar gewoon aan, ik denk dat dat het handigste is tot hij zelf ook net even wat ouder is.
De kindjes mogen inderdaad niet achter de hond of met zijn speelgoed spelen. Echter gebeurd dit ook totaal niet dus dat is fijn.
Ik vind niet dat het erbij hoort, je kan een bubbel om jezelf en kinderen verzinnen, tot zo ver en niet verder, met een nee en een handgebaar, en oefenen moet je dat er toch uit zien te krijgen.
Het is een puppie dat snap ik, maar je kan wel beginnen met laag leren, op een leuke manier dan.
Een grote hond duw ik echt van me af, ik heb al oude mensen zien vallen door de leuke hond die tegen ze op springt, ik erger me er dood aan als de baasjes niet een proberen er wat aan te doen.
Vroeg mee beginnen zeg ik dan.
Als je je hand naar beneden houd als een gebaar, en laag zegt, dat is al een begin, springt de hond niet, belonen.
Ik ken een hoop honden waar ik dat gebaar bij moet doen, het werkt, want het is ze geleerd.
Mijn eigen hond springt niet tegen ons aan, die zou dat juist even moeten durven, maar dat is weer een ander verhaal.
Dit is inderdaad wel wat wij met volwassenen doen. Hij sprint ook bijna niet meer tegen ons op hierdoor.
Echter bij vreemden merk ik dat hij dit wel doet omdat hij nu gewoon nog zo'n groot knuffelgehalte heeft.
Echter doelde ik hierbij meer op kinderen. Vooral bij de hele jonge kinderen (jonger dan 6) vind ik niet dat je dit meteen kan verwachten. Hierbij probeer ik Flynn wel eerst te laten zitten maar dus wel aangelijnd om ongelukken te voorkomen.
Morgen weer een paar kinderen op bezoek, meteen even kijken hoe we dit gaan aanpakken.
Welk handgebaar gebruik jij hierbij?
Mijn arm omlaag met mijn handpalm soort van omhoog, alsof ik zeg , stop! met mijn hand.
Als een hond komt aanrennen dan ben een net een verkeersagent, dan is mijn arm hoger, een opgevoede hond snapt dat als ik er laag bij zeg.
Moeilijk uit te leggen zo'n handgebaar, omhoog springen gaat dan ook tegen de hand aan.
Tuurlijk snap ik snap ik dat een pup springt, ik zou er alleen al meteen mee beginnen of in ieder geval proberen, het blijft een pup natuurlijk, maar puppies kunnen ook leren ...en snel vergeten..
Een paar jaar terug had dochter een vriendinnetje, jaar of 6 waren ze.
Zij hadden een pup van een niet al te klein ras en dat beest vloog je letterlijk om de oren, uit enthousiasme. En baasje maar lachen....dochter wilde daar dus niet meer spelen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?