Ik weet het even niet meer...
Ik voed Raiko al een hele tijd op met enkel positieve dingen (clicker, snoepjes, speeltjes...) Ik doe niet mee aan 'eerst ik door de deur, dan hij' of 'eerst wij eten, dan hij' en veel van die regeltjes...
Echter, hij luistert totaal niet naar me wil hij tijdens de wandeling een andere kant opwandelen, doet ie dat en dan kan ik ernaar fluiten dat hij me volgt als ik naar rechts wil, of ik moet aan de lijn trekken, dat doe ik dus niet, lokken werkt niet want de beloning daarginds kunnen snuffelen is groter dan het snoepje dat ik heb. Hij komt ook niet meteen als ik hem roep enz, kortom hij luistert niet. Ben ik dan te weinig ''leider"??
Verder is hij de liefste hond hoor haha
Is het niet gewoon het karakter wat bij het ras hoort?
Ze staan er inderdaad wel om bekend koppig te zijn enz, hij is inmiddels ook volwassen dus het kan wel gewoon zijn aard zijn. Het is de liefste hond hoor maar heel ongehoorzaam, doet zijn eigen ding. Maar ik dacht het misschien ook wat aan mij lag? Mijn "positie" als leider, zelf ben ik geen voorstander van roedel methodes maar ik stel het toch even in vraag
Ik denk ook dat het gewoon het karakter is.
Ik heb een ras wat mij bewijzen van aanbid zonder daar iets voor te hoeven doen. Maar dat is weer een heel ander ras.
Hier ook zo'n een die d'r eigen gang gaat en niet luistert hoor hihi.
Ze lijkt heel schattig, haar bezemsteel staat bij de voordeur.
Wat is er mis met je eigen route volgen? Ik heb daardoor juist een relaxtere hond dan wanneer ik de route bepaal....
maar ja, ook ik heb een zeer eigenwijs exemplaar...
Gehoorzaamheid en leiderschap... die twee hoef je niet met elkaar te verbinden
Een goed leider kan ook iemand zijn die zijn hond waarden meegeeft zoals respect, geduld, rechtvaardigheid, fair-play, vriendschap, beheersing, enz. zodat het prettig en waardevol en harmonieus samenleven is.
Hoe belangrijk is die gehoorzaamheid dan nog? Persoonlijk zie ik er niet zoveel in, haha, ik heb veel liever een hond die zijn eigen mening kan vormen en duidelijk maken, dan een gewillige volgeling waarvan ik niet weet wat ie denkt.
Of het rangorde is, geen idee, maar als je je aan bepaalde gedragingen stoort en dat slecht op te lossen is met koekjes en een clicker dan mag je best wat harder optreden zodat je wel het gewenste resultaat krijgt.
En nee, hp-engeltjes, ik zeg niet dat je je hond in mekaar moet rossen. Maar als 'ie weinig waarde hecht aan een clicker/koekje/speeltje, maar wel luistert als je hem even aanraakt/aankijkt of je stem verheft en je daardoor veel soepeler kan werken zonder irritaties, prima toch.
Maar of 't rangorde is, denk het niet.
Nee dat heeft niks met rangorde te maken, maar meer met hoe jij dingen hebt aangeleerd..of juist niet ..of half.
Ik heb er verder geen zicht op hoe en wat je wel/niet goed/fout hebt aangeleerd,dus kan er ook niks nuttigs over zeggen
Maar jij zit toch al bij een hondenschool met positief trainen?
Wat is er mis mee dat je eens zijn route volgt, en je hem laat snuffelen overal, een snuffelsessie is net zo veel energie als een leidende wandeling die jij bepaalt, ergeren aan je hond is toch niets, het buiten gebeuren moet toch leuk zijn voor beiden......
Stoort me niet als ik gewoon wandel dus ik laat het toe, maar vandaag wou ik ergens naartoe stappen, als je dan ergens moet zijn, dan is dat vervelend haha
Daar ben ik enkele maanden geleden mee gestopt, daar trainden ze inderdaad ook met een clicker, maar hij had er na 3jaar geen plezier meer aan mee te doen
Hoe heb je hem aangeleerd om naar je te gaan luisteren?
Ik denk ook dat je misschien iets bent doorgeschoten naar het "alleen nog maar doen wat hij wil" en daarom niet goed hebt gewerkt aan luisteren of met je mee willen lopen als jij een andere kant op wil. Een hond is niet van suiker, dus als je een andere kant op wil lopen, dan neem je de hond wat korter en neem je hem mee..dan hoef je niet eens hard te trekken of zo, maar je neemt het gewoon mee, zoals je hem ook meeneemt als je voor het stoplicht stil staat met rood licht en begint te lopen met groen licht.
Dan sta je ook niet te wachten of en wanneer hij mee de juiste kant op wil lopen toch.
Maar wat doet ie dan, en wat doe jij?
Als je hond in een richting wil lopen, die jij op dat moment niet wil... dan ga je toch gewoon niet in die richting?
Je hond hoeft geen marionet van jou te zijn, maar omgekeerd geldt net hetzelfde.
Gewoon een stukje eigenwijzigheid... Freek heeft dat ook, blijft soms gewoon stil staan als 'ie vindt dat we niet de goede kant op gaan of hij wil nog niet naar huis. Eerst deed ik ook allemaal met voertjes lokken maar dan staat ie na 5 meter gewoon weer stil. Wat ik nu doe is aftellen (drie... twee... één!), en op 'één' trek ik hem met lichte dwang mee. Hij begint nu meestal al te lopen voordat het zo ver komt. Hij draagt een fijn gevoerd tuigje, is niet zielig hoor.
Hij mag vaak genoeg z'n eigen route kiezen en als hij ergens wil snuffelen wacht ik totdat 'ie klaar is, maar we moeten ook ooit thuis geraken.
Succes!
@alaska funest dit doe ik nou dus ook. Ik tel af haha, geleerd tijdens de agility lessen indertijd, dat was het startsein en dat lukt inderdaad, maar hij sjokt dan maar wat tegen zijn zin achter me aan haha, maar soms na enkele meter moet ik weer opnieuw doen... Hij staat idd gewoon stil en me te bekijken, als ik dan draai van richting wandelt ie wel vrolijk mee...
Haha, heel herkenbaar allemaal. Ik heb hier ook zo’n eigenwijs exemplaar dat graag mag aangeven hoe zij wil lopen.
Op zich heb ik daar geen probleem mee, ik houd er juist wel van als dieren hun eigen mening hebben.
Maar als het er op aankomt ben ik gewoon de baas hoor. Niet in de ouderwetse zin van dominante hyperleider, maar wel de gene die eindverantwoording en daarmee ook de eindbeslissing heeft.
Als Bobby aan de riem perse een andere kant op wil dan ik, neem ik haar ook gewoon mee. En dan kan ik best, boos is misschien niet het juiste woord, zeg maar kortaf en beslist tegen haar zijn. Niets raars of zieligs aan hoor. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt een hond met snoepjes te gaan lokken of hij misschien alsjeblieft zo vriendelijk zou willen zijn mijn kant op te lopen.
Ook in een positieve opvoeding mag je best streng zijn als het nodig is.
Los is overigens bij mij juist geen probleem. Bobby gaat nooit ver bij mij vandaan, als ik gewoon doorloop komt ze vanzelf. Zij het dan met overduidelijke tegenzin. Met haar langzame lopen en grijze snoetje, kop laag, staart laag, denken mensen dan dat het een heel oud, heel moe hondje is. Tot ik me om zou draaien, dan floep, schieten de oortjes overeind en vliegt ze weer vrolijk voor me uit.
Hahaha, een dramaqueen!
Tja Raiko, beste jongen, het leven is geen ponykamp! Hup!
haha echt
Ik denk ook niet dat het met rangorde te maken heeft, maar eerder dat hij geleerd heeft dat hij toch wel zijn zin krijgt als hij maar lang genoeg vol houdt.
Ik heb er een die na een wandeling van 3u rustig op zijn rug bij de auto gaat liggen en als ik hem zijn zin zou geven liepen we dan nog een keer 3 uur...helaas voor hem gaat ie dan toch echt de auto in(ik raap hem op en til hem in de auto, hij protesteert...hilarisch een hond met een eigen mening)
Hier ook een dramaqueen. Maar wel een van zo’n formaat, dat als ze echt vertikt mee te lopen een bepaalde kant op, ik haar soms ‘dreig’ op te tillen. Soms laat ze het toe, dan wordt ze liever getild dan verder te lopen, maar veel vaker loopt ze toch maar snel door. Niet van harte, maar opgetild worden wil ze 9 van de 10x niet. Meestal ‘trek’ ik haar gewoon mee, ze heeft een rollijn en voordat hij op is zeg ik “meekomen/lopen/dacht het niet”, of iets in die trant, en voordat hij op is loopt ze meestal dan mee. Heel soms gaat ze weer in de rem, omdat ze weet dat ik wel eens van gedachten verander, maar zolang ze het niet te graag een andere kant op wil, loopt ze vrolijk mee de kant op die ik aangeef.
Dat dreigen gebruik ik als ik echt ergens moet zijn of een ‘saaie’ kant langs moet waar ze echt niet langs wil, meestal loop ik voor haar of beider plezier, dus hou ik het leuk. En ik vind het best om haar te tillen als ze nog liever getild wordt dan te lopen naar waar we heen moeten... Prinses op de erwt
Maar ook soms lastig. Puck en ik mopperen wel eens tegen elkaar als puck haar zin niet krijgt. Ze gaat dan gewoon echt door tot zij het laatste woord, euh grommetje, heeft.
Heel herkenbaar
Toen ik dit bericht op de facebookpagina plaatste van Shiba inu, dan kreeg ik reacties als ''jij moet terug baas worden over je hond"... "Jij eerst eten, dan hij..." "Jouw Shiba is de baas!" ... enz... enz.... Ook dat hij dominant zou zijn..
Vandaar mijn vraag,
Maar Raiko wil gewoon zijn zin, voor de rest is hij heel makkelijk haha
Jammer dat sommige mensen nog zo denken.
Hahaha ja hier ook hoor! Dat oprapen en in de auto zetten gaat ook onder luid protest :p
Ik kan het wel waarderen zo'n eigen mening. Ze weten wanneer ik het meen en er geen ruimte voor discussie is. In sommige situaties kan dat nou eenmaal niet. Maar dan luisteren ze ook gewoon. Daarbuiten mogen ze best een keer in discussie gaan.
Ja, dat was het antwoord op 'mijn Shiba luistert niet goed' maar ik ben terug aan de slag gegaan met de clicker vandaag en veel lekkers
Maar ook in de positieve opvoeding moet je grenzen aangeven. Ja, ik vind dat je hond nu wel een beetje over je heen loopt en dat je echt wel wat strenger mag zijn.
Ik vind het dan ook belangrijk dat mijn hond naar me luistert. De koekjes methode werkt hier niet want mevrouw doet niks voor eten. Naja dan ga je verder kijken en heb nu een mooie balans gevonden tussen positief maar ook "straffen" en nee ik sla haar niet in elkaar of sleep haar aan haar vel door de kamer. Maar soms geef ik wel eens een rukje aan de riem of wordt ik wel wat "boos" en heb daarna weer een perfect luisterende hond. En wordt ze beloont door een hoop knuffels en een hoge stem als ze heel braaf is geweest.
Stel je voor je hond ontsnapt uit z'n tuig/halsband en wil een drukke weg op lopen. Dan wil je toch dat je hond meteen luistert? Het is toch te gek voor woorden dat je hond niet mee wil lopen als je een bepaald pad wil lopen en hem vervolgens met een hoop koekjes en gedoe moet lokken. Zou er zelf eerlijk gezegd niet aan moeten denken
Nou, het is best handig dat je hond ook gewoon mee met je loopt waar jij naar toe loopt, niet plassen en dat soort dingen horen er dan ook bij, als we naar de bouwmarkt gaan dan moet Sam gewoon naast lopen, en mag natuurlijk niet overal tegenaan plassen.
Ik heb 2 nekhenias en een rug hernia, dus 'hard trekken mag niet, als ik hem vrij laat lopen dan gaat hij met de flex, maar ook aan de flex zit een einde van de lijn. En ik heb een plek waar hij los mag.
Ik ben wel heel duidelijk, het netjes lopen heb ik niet met snoepjes geleerd, maar gewoon kort houden en doorlopen, en wil hij voor me lopen dan staat de lijn strak en dus zodra hij weer langzamer loopt is de lijn los.
Dus hij mag beide, hij mag kiezen waar hij heen wilt, hoe lang hij op 1 plek wil snuffelen, ik neem er alle tijd voor, hij bepaald soms de rondjes, maar hij heeft ook geleerd dat netjes lopen ook ontspannen kan.
Wel handig als je over het winkelcentrum loopt en hij niet overreden word door karretjes, en in de bouwmarkt, ook handig.
Dus ik kan me voorstellen dat je dat ook wel een wil.
Helemaal gelijk hebben jullie, daarom houdt dit me ook bezig... Ik wil natuurlijk dat hij naar me luistert
Ik ben dus weer aan het trainen geslaan, back to basics, mijn clicker terug bovengehaald, dat vind ik zelf een fijne manier en hij vindt dat ook, een win win situatie dus, elke dag gaan wij nu een beetje trainen op momenten van luisteren en momenten van vrij
ik blijf van mening dat je een hond met positiefopvoeden prima kunt leren om braaf te luisteren. Positief opvoeden is in mijn ogen vooral dingen op een positieve manier aanleren. Dus belonen wat je wel wilt zien. Maar dat is dus niet hetzelfde als een hond zijn gang maar laten gaan. Hier bestaat een wandeling uit verschillende delen. Als we langs de weg naar het park lopen, lopen ze netjes met een slap lijntje mee. In het park krijgen ze ruimte om te snuffelen en wacht ik regelmatig. Tot ik roep dat ze weer netjes mee moeten. Hier bepalen ze deels zelf de route. Mijn oudste is 12 en die wil soms langer lopen en soms snel naaar huis. Ik laat haar op een bepaalde splitsing altijd kiezen. Omdat we dat altijd op een vaste plek doen weet ze dat inmiddels. Mijn jonge hond kent het commando kies maar. Voor hem is dat echt een spelletje en het grappige is dat we ook dan altijd weer thuis komen al lopen we soms heel bijzonder routes. Ik vond het belangrijk dat ze regelmatig echt de vrijheid hebben om hun eigen ding te doen en daarom lopen we bijna dagelijks los in de bossen. Hebben ze hier ook echt wel nodig. Ze kunnen ook heerlijk los lopen omdat ze geen jachtinstinct hebben en goed luisteren. Ik merk echt als we dat niet doen ze lastiger worden tijdens hun rondjes in de wijk. Ik geloof echt dat een hond niet gelukkig wordt van iedere dag aan de lijn hetzelfde rondje. Zeker een actief ras niet. Kortom het is een beetje de bala s zoeken. Braaf meelopen gaat het beste als ze ook afentoe de ruimte krijgen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?