Hoe zit dat nou met rangorde?

Gewoon het woord rangorde niet gebruiken, maar baasje zijn voor je hond, zorgen dat het veilig is voor hen, dat ze zich ondersteund voelen door je, dat jij bepaald wat wel en niet mag, noem het woetstikoets, het komt gewoon op hetzelfde neer, rangorde, goed baas zijn, duidelijk zijn er word gewoon hetzelfde bedoeld, maar als je het rangorde noemt dan is het niet goed.

Ik ben het helemaal eens met Dobber, de baas zijn betekend zeer zeker niet onderdrukken, en dat je hond een robot moet zijn.

Inderdaad Yooop, zodra het woordje rangorde genoemd word is het negatief. Zodra je het ouderschap noemt is het ineens oke. Erg krom. 

Er staat ook nog bij, ik laat hun in hun waarde, ik bepaal heeft toch niets te maken met rangorde.....ze moeten toch verzorgd worden, dat bepaal ik toch...als je alles leest en niet een woordje eruit haalt zie je dat er geen rangorde in voorkomt....

Ja je hebt gelijk...er moet wel regelmaat zijn, anders kan je ze net zo goed buiten de deur zetten....zorgen voor honden wil niet zeggen dat dat niet goed is, volgens mij is het ook een plicht als je ze aanschaft.

Ik geloof en denk heel zeker dat we het wel weten waar we het over hebben, rangorde kan je net zogoed opvoeder zeggen.....met kinderen is dat geen probleem, als er orde en regelmaat is, en als de kinderen hun gang mogen gaan, naar bed wanneer ze zeLf willen naar school wel of niet, dan grijpen we in, bij honden is het opeens baas spelen.....enne....ja ik ben de baas van Bams en Ogin....  en ik vind het heerlijk als anderen tegen mij zeggen, jee wat een geweldige hond heb jij daar...dat is debet aan de opvoeding....

Ugh, vertel mij wat... Mijn nieuwe buuf heeft twee kinderen. De jongste van 7 doet anders niet dan schreeuwen, krijsen, huilen als hij iets wil en het mag niet. Loopt zelfs buiten te krijsen als hij zijn zin niet krijgt. Ik denk dat die moeder even wat vaker voor hem de deur uit moet lopen en zo ;). 

Maar even serieus: er is toch niks mis met de baas zijn? Het lijkt wel alsof we ons moeten schamen dat we de baas zijn binnen de relatie met onze hond(en). Maar waarom? Ik denk dat heel wat honden gelukkiger zijn met een duidelijke baas, dan dat ze alles zelf maar uit moeten zoeken en zelf problemen op moeten lossen. Want dat is de keerzijde van de hond zijn gang laten gaan. Nu met het vuurwerk ben ik blij dat ik de baas ben over mijn hond en dat ze daardoor ook erop vertrouwt dat als ik kalm blijf, zij het ook kan zijn. 

Dus het woord rangorde ook maar gebruiken bij het opvoeden van kinderen?

Hoe het ook wilt zien, op het moment dat jij bepaalt hoe alles gaat ben jij degene die je ranghoger gedraagt. Of het nu een kind, is of een hond. Alleen vinden we het met kinderen heel normaal dat papa en mama beslissen voor het kind. We noemen dat opvoeden of ouderschap en zo lang we die woorden gebruiken is er niks mis. Zodra we bij honden hetzelfde doen, maar het woordje opvoeden vervangen door rangorde is het ineens belachelijk en mishandelen we de hond.

Wat wel grappig is. Want kennelijk vinden we het wel prima dat we bepalen voor onze hond wanneer hij eet, wanneer we wandelen, hoe lang we wandelen, waar we naar toe gaan, wanneer we gaan slapen etc. Dat zijn in feite allemaal beslissingen die een ranghogere neemt. Maar kennelijk zijn die beslissingen alleen oke als we ons voorhouden dat we niet bezig zijn met rangorde, maar met 'ouderschap'.

M.i. is dat niks meer dan struisvogelpolitiek, omdat we vooral niet bekend willen staan als iemand die gelooft in de (achterhaalde) dominantietheorie. Dat een hond niet continue bezig is met hogerop komen betekent niet dat rangorde dús niet bestaat. 

Ik beslis eigenlijk enkel dingen die mijn hond niet kan beslissen. Bvb wanneer ik naar de dierenarts wil gaan, ook al is hij niet ziek en een controle dus, maar wanneer hij eet? Dat kiest hij zelf .. zijn portie van vanmorgen staat er nog steeds. Die eet hij straks wel op als hij wil, of vannacht, gebeurt ook wel eens .Het blijft gewoon staan. Ik kreeg al eens de tip het weg te halen omdat ik dat moet bepalen, maar ik snap alleen niet goed waarom ..

Het woord rangorde is een naam...bij kinderen noemen we dat..vader en moeder, die deel uitmaken van het gezin en dat zij toch bepalen wat goed is voor hun kinderen....opvoeders, bij mensen en rangorde bij dieren of baas zijn ?

Is ook weer net als bij kinderen:

Als je die de hele dag zelf laat bepalen dat ze hun eten of snoep zelf uit de kast mogen pakken,hebben ze geen vaste eet-uren meer omdat ze constant hun buik vol hebben.

Wordt hier toch ook niet ontkent?

tov elkaar hebben ze een aangeboren rangorde, maar niet tov een andere diersoort  (=ook de mens is een diersoort)

Prima dat je er zo in staat, Luz :).

Ik noem het positief opvoeden. De andere rangorde en de andere baasje zijn en weer een andere begeleiden. Maar uiteindelijk bedoelen we allemaal het zelfde als ik het zo lees. Wat Jooop al aanhaalt. Het komt allemaal op het zelfde neer. Alleen plakt iedereen er een andere naam op. 

Ik kan er niet zo wakker van liggen hoe iedereen het noemt

Ik zie nog veel mensen ontzettend krampachtig doen over die rangorde. Hier in de wijk een herder die alleen aan de voet mag lopen schuin opkijkend naar de baas. Als het beest snuffelt krijgt hij al een brul. Die meneer vind mij vast ook heel stom met mijn hond die zelf beslist of we links of rechts gaan maar qua lichaamstaal is die van mij een stuk relaxter. Ik hoor zo regelmatig: hij moet wel weten wie de baas is en dan volgen er allemaal regeltjes over hoe je dat laat zien. We doen hier graag alsof de meerderheid van het positief opvoeden is. Ik denk dat het nog altijd een minderheid is. Dat er nog veel mensen zijn die onvoorwaardelijke volgzaamheid en gehoorzaamheid eisen zonder daar veel voor terug te geven. Of die gewoon geen grenzen aangeven ( wat hier dan weer vaak verward wordt met positief opvoeden). Ik vind dat je een hond ook ruimte moet geven, lekker samen bezig moet zijn, sporten, bewegen. Dat een hond ook hond moet kunnen zijn. Natuurlijk zijn we niet gelijkwaardig en maak ik bepaalde keuzes. Volgens mij verschillen we hier allemaal niet zo van mening. Maar zolang ik nog van die krampachtige baasjes zie met zo’n hij moet wel weten wie de baas is houding ( helaas zijn de prik en wurgkettingen hier nog populair) heeft het woord rangorde voor mij een nare bijklank. 

Het zit hem gewoon in de naam. Rangorde klinkt nogal “agressief”/onpersoonlijk.

 Op het werk heerst er ook een rangorde. Hier thuis zijn mijn vriend en ik de bovenste id “hyrarchie” want we regelen alles, managen alles. Bij mijn honden onderling heerst er geen rangorde die zijn gelijk. Net zoals broers en zussen gelijk staan. 

Je bent de “leider” van je honden. Echter verschilt de manier waarop ontzettend per “opvoedingsmethode”.

Rangorde, leiderschap, baas... het woord dekt m.i. vaak de lading niet.

Zo zijn er bijvoorbeeld mensen die zo onzeker zijn dat ze de hele tijd bovenop hun hond zitten en alles minutieus willen controleren en bepalen en dat vervolgens leiderschap noemen, maar zelf zie ik dat als angst.

Er zijn mensen die allerlei attributen (halti's, bench, trilband,...) nodig hebben om een hond daar te krijgen waar ze 'm willen hebben. Ranghoger, ranglager? Welnee, neem de hulpstukken weg en de hond zegt lekker foert.

Er zijn mensen die hun hond op een gouden troon zetten en achter z'n gat aanhollen als een slaaf en dat vervolgens positieve opvoeding noemen. Ik zie dat er niet in, ik noem dat misplaatste adoratie.

We kunnen overal wel etiketten op plakken, maar ik zie er het nut of de noodzaak niet van in... Voor mij is het voornaamste dat ieder binnen ons gezin (mens en hond) goed in z'n vel zit, zich gehoord voelt, weet wat ie aan de anderen heeft en gelukkig is in de relatie. Als dat allemaal goed zit, vind ik het al straf genoeg! 

Bravo!!