Mijn liefste maatje is er niet meer... 
Het is inderdaad super stil. Dat gesnurk in de ochtend, op tijd uit bed komen om wandelingen te maken, schooien als er eten staat... pff ik mis het allemaal..
Dank je wel Karin! Ja het is te snel gegaan. Ik had me voorgenomen om me langzaam voor te bereiden.. En te genieten van de tijd die ik nog zou hebben. Lekker verwennen. Echter binnen 2 dagen had ik nooit verwacht.. Ik wil hem zo graag nog knuffelen! Toen hij de eerste spuit moest krijgen was hij in de stress. Hij viel wel gauw in slaap en het duurde niet lang voordat hij weg was. Ik denk dat hij er ook klaar voor was. Maar dat stukje staat zo zwaar op mn netvlies.
Ja, en nog zo veel dingen meer die je aan hem herinneren: speelgoed, eet- en drinkbakken, kussen, mand, een riem aan de kapstok. Ik vond dat steeds weer moeilijke momenten. Maar op een gegeven moment komen de mooie herinneringen gelukkig ook weer.
Wat een mooie fotocollage heb je van hem gemaakt.
Wat een mooie fotocollage heb je van hem gemaakt. "
Ja er zijn inderdaad zoveel dingen die me aan hem herinneren.. Het is en blijft moeilijk. Ik zie zelfs de afdruk van zijn pootjes in het laminaat staan hoevaak ik ook dweil.. Ik hoop dat de mooie herinneringen snel weer gaan komen.. Dank je wel! Die foto's helpen me heel veel me aan te herinneren dat hij gelukkig was bij me.
Je hebt hem een prachtig leven gegeven. En hem onnodig lijden bespaard. Wat meer kan een goed baasje doen?
Meer had ik inderdaad niet kunnen doen. Bedankt voor je lieve woorden!
sterkte meis...het wordt makkelijker uiteindelijk...hou vol..en ja het is normaal al die tranen
Je hebt alles gedaan wat je kon.
Je hebt alles gedaan wat je kon.
"
Dank je wel Roos! Ja ik hou dat in m'n achterhoofd dat ik m'n best heb gedaan.
En dan bel je deze morgen toch weer de dierenarts om te vragen of je er alles aan gedaan hebt.. Want wat is het gevoel van twijfel zo erg. Ze zei dat dit het beste was voor lieve Tyson omdat hij een dodelijke ziekte had. Hier moet ik me bij neerleggen. Ik had niks anders meer kunnen doen dan hem de rust geven die hij verdiend. Accepteren dat hij er niet meer is kan ik nog niet. Maar ik weet dat het uiteindelijk wel gaat gebeuren. Ik heb in alle emoties aan mijn vriendin gevraagd of ik een pup mag als haar hond zwanger blijkt te zijn. Het klinkt snel dat ik daar nu al over denk maar ik kan niet zonder hond leven. Tyson zal nooit vervangen worden maar ik hoop dat een andere hond mijn leegte deels kan opvullen.
Het is heel logisch dat je afvraagt of je wel de juiste beslissing hebt genomen. En of je niet te snel deze beslissing hebt genomen. Deze twijfels zijn zo herkenbaar. Op het moment dat ik Lotje liet inslapen wist ik zeker dat ik niet anders kon doen dan dat. Het kwam heel onverwachts maar mijn gevoel zei me dat dat de enige juiste beslissing was. Toen de dierenarts mijn gevoel bevestigde hebben we haar laten gaan. Daarna kwamen de twijfels. Had ik niet dit ...., had ik niet zus... wat als..... maar misschien ...... Dit hoort allemaal bij het verwerkingsproces.
Mijn man wilde al direct weer op zoek naar een nieuwe hond. Ik niet. Ik wilde het verlies niet nog een keer mee maken. Na Catootje (mijn eerste hond en de moeder van Lotje) dacht ik dat ik wel voorbereid was op het verdriet en het verlies. Maar niets was minder waar. Ik vond het net zo moeilijk, misschien wel moeilijker omdat ze de dochter van Catootje was. Ik zei tegen mijn man dat als er een hond op ons pad zou komen, ik het opnieuw zou overwegen. Dat gebeurde al heel snel. Lotje is 22 april 2017 overleden en onze nieuwe hond Sofietje is op 11 juni 2017 geboren en sinds begin augustus 2017 bij ons. Ik vond het in eerste instantie heel verwarrend. Aan de ene kant vond ik het fijn dat Sofietje er was. Aan de andere kant miste ik Lotje nog enorm. Toch heb ik er nooit spijt van gehad dat we het zo gedaan hebben. Ik mis Lotje nog steeds maar ben dolblij met Sofie. Inmiddels hebben we ook een tweede hondje, Finn.
goed dat je nog even de dierenarts gebeld hebt, ben je toch weer wat geruster op je beslissing, die gewoon goed was, hoe pijnlijk ook.
Mooie fotocollage 
Wb de hond van je vriendin, zou ik wel even checken of daar alles verantwoord gebeurd, met stamboom en erfelijkheidstesten e.d. Niet alleen omdat je onverantwoorde fok niet zou moeten steunen, maar het zou verdrietig zijn als je met een hondje komt te zitten met een erfelijke aandoening die voorkomen had kunnen worden.
Donderdag 13 december heb ik mijn liefste hond Tyson moeten laten inslapen. Vorig weekend zag ik aan hem dat er iets niet goed was. Maandag naar de dierenarts gegaan en een bloedonderzoek gedaan. Dinsdagochtend werd ik gelijk gebeld dat de waarder niet goed waren en ze gelijk een echo wouden maken. Op de echo vonden ze ontstekingen/tumor bij de lever en alvleesklier. Ze zei hij is achteruit aan het gaan. Dit nieuws kwam zwaar aan en ik wou mij langzaam voorbereiden op het feit dat hij niet meer zo lang mee zou gaan.
Donderdag zat ik op mijn werk en mijn vriend appte me. Het gaat niet goed met Tyson, hij loopt wankel en heeft alles in huis omgegooid. Hij had ook geplast in huis. Ik ben met spoed naar huis gereden. Thuis aankomend loop ik naar dr bench waar hij lag, ik riep Tyson maar hij reageerde erg laat. We hebben Tyson in de auto gezet en met een rap tempo naar de dierenarts gereden. Ze heeft hem onderzocht en gaf aan dat zijn rechterkant was uitgevallen. Hij had een te laag suikergehalte en dat gaf de reactie dat zijn rechterkant was uitgevallen. Ze zei ik kan hem aan het infuus met suiker doen maar de kans is erg groot dat hij weer een aanval zal krijgen. En misschien dan wel wanneer ik er niet bij zou zijn. Mijn grootste angst werd waarheid en ik kon niet anders kiezen dan hem te laten inslapen. Hij is 11 jaar geworden.
Ik heb hem gekregen toen hij 3,5 was en ben zijn 4e eigenaar. Mijn ventje heeft in zijn jonge jaren al veel meegemaakt met verschillende bazen. Mijn doel was om hem een zo goed mogelijk leven te geven en het gevoel geven dat hij gewild was.
Ik heb nog nooit zoveel pijn en verdriet gehad en ik weet niet hoe ik ermee moet omgaan. Hij was mijn eerste hond en heb geen andere dieren. Ik kan alleen maar huilen. Bij elk klein ding schiet ik vol. Ik ben helemaal uit mijn doen. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Gaat dit ooit over? Stop ik ooit met huilen? Ik mis mijn maatje zo erg. Heb ik goed gedaan? Kon ik niks anders voor hem doen? Pfff dit gaat allemaal door mijn hoofd. Ik voel me slecht, heel slecht!
Sorry voor het lange verhaal maar ik moet het kwijt. "
Heel veel sterkte!!
Mijn man wilde al direct weer op zoek naar een nieuwe hond. Ik niet. Ik wilde het verlies niet nog een keer mee maken. Na Catootje (mijn eerste hond en de moeder van Lotje) dacht ik dat ik wel voorbereid was op het verdriet en het verlies. Maar niets was minder waar. Ik vond het net zo moeilijk, misschien wel moeilijker omdat ze de dochter van Catootje was. Ik zei tegen mijn man dat als er een hond op ons pad zou komen, ik het opnieuw zou overwegen. Dat gebeurde al heel snel. Lotje is 22 april 2017 overleden en onze nieuwe hond Sofietje is op 11 juni 2017 geboren en sinds begin augustus 2017 bij ons. Ik vond het in eerste instantie heel verwarrend. Aan de ene kant vond ik het fijn dat Sofietje er was. Aan de andere kant miste ik Lotje nog enorm. Toch heb ik er nooit spijt van gehad dat we het zo gedaan hebben. Ik mis Lotje nog steeds maar ben dolblij met Sofie. Inmiddels hebben we ook een tweede hondje, Finn. "
Ja het is ook heel snel gegaan en ik moest snel een beslissing maken.. Ik heb het gevoel alsof ik niet goed genoeg afscheid heb kunnen nemen. Fijn dat je blij bent met jullie hondjes.. Ookal zal het gemis natuurlijk blijven, ze zullen je uiteraard weer veel liefde geven! En dat is ook iets wat ik erg mis..
Mooie fotocollage
Wb de hond van je vriendin, zou ik wel even checken of daar alles verantwoord gebeurd, met stamboom en erfelijkheidstesten e.d. Niet alleen omdat je onverantwoorde fok niet zou moeten steunen, maar het zou verdrietig zijn als je met een hondje komt te zitten met een erfelijke aandoening die voorkomen had kunnen worden.
"
Dank je wel Dobry! Ja ik moest het gewoon nog even zeker weten! Ja ik ben me daar van bewust en ik ga me ook zeker eerst even inlezen over puppy's.. In ieder geval bedankt voor de tip!
Dank je wel Mandy! Jij ook veel sterkte!!
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?