Puppy stuitert met bench en al de kamer rond

Ik begrijp je link niet goed tussen 'jong' en 'noodzaak van een bench'...

Ik zie het eerder omgekeerd: hoe jonger de hond, hoe beter je een basis kan leggen om zich comfortabel te voelen bij alleen-zijn in het hele huis (dus zonder bench). Als je eerst alleen maar inzet op begrenzing (kooi) en niet op de gewenste stemming en gedrag, dan is het moeilijker om op latere leeftijd te gaan leren waar het nu werkelijk om draait (zich ontspannen voelen binnenshuis en zodoende je spullen niet slopen).

Vergelijk het met loslopen: als je vanaf de eerste dag dat je de pup hebt inzet op loslopen en waar dat om draait, heb je veel meer kans op slagen dan dat je je hond eerst 6 maanden aan een lijn houdt (begrenzing) en hem daarna gaat willen 'leren' om los te lopen.

Natuurlijk vergt dit meer inspanning, aandacht, energie, zeker met honden die van nature snel vervallen in vernielzucht, dat weet ik maar al te goed! 

Maar het is wel zo fijn voor de hond (en jullie) als ie relaxt in huis kan zijn, zonder dat ie speciale zware kooien nodig heeft om te beletten dat ie door de woonkamer gaat stuiteren.

Bij probleemgedrag bij het alleen-zijn wordt vaak meteen gedacht aan verlatingsangst. Dat hoeft echter helemaal niet zo het geval te zijn. Een hond kan om verschillende redenen gaan slopen, joelen of stressen. Boosheid, frustratie, onrust, verveling,...

Poolhonden bijvoorbeeld willen graag samenblijven met hun familie. Het is meestal niet omdat ze bang zijn dat ze de kamer gaan afbreken als ze alleen worden gelaten, maar omdat ze mee willen met hun mens en hun frustratie of ongeduld gaan uitwerken op hun omgeving. Al heel snel gaan ze dit dan reuzeleuk vinden, en krijg je een probleem.

Des te meer reden om dus meteen in te zetten op de juiste gemoedsstemming bij het alleen-blijven en dit correct op te bouwen en je normen vanaf het begin duidelijk te maken, en niet louter denken in functie van beperking/begrenzing.