Hallo allemaal!
1 oktober is Fernando bij mij komen wonen.
Hij is geschat op 5 jaar. Heeft een jaar in een spaans asiel geleefd, daarvoor waarschijnlijk tijden gezworven en is vervolgens via Sos-strays naar Nederland gekomen.
Het was helemaal mijn bedoeling nog niet om een hond te adopteren zo snel na het overlijden van Grava.
Grava is in September overleden op de veel te jonge leeftijd van 5 jaar.
Ik heb dus toch maar een mailtje gestuurd naar de stichting, ik dacht ik kan altijd even informeren, en dan vertellen ze me heus dat er al een andere geinteresseerde is voor Fernando.
Want nou ja, 'objectief' gezien is het het grappigste hondje dat er tussen stond, en dus staan mensen in de rij voor hem. Dacht ik..
Nee dus. Nog geen enkele reactie op geweest.
Dus afspraak gemaakt om hem te ontmoeten, en meteen die dag mee naar huis genomen
Eenmaal thuis heeft ie eerst een paar dagen geslapen.
Maar na een aantal dagen kwam de enthousiaste grappenmaker weer naar boven die ik in het opvanggezin ontmoet had ;)
Hij doet het verrassend goed voor een hondje dat waarschijnlijk (behalve een paar weken in het opvanggezin) nooit in een huis geleefd heeft.
Zo vond meneer dat er best op tafels gesprongen kon worden, speelgoed is niet iets waar je wat mee kan. piepspeeltjes zijn een reden om bang weg te lopen. de stofzuiger is niet grappig. en de kast is iets om tegenaan te plassen.
2 maanden verder en hij begint aardig door te krijgen hoe het in huis werkt. Dus we mogen niet klagen.
Hij wil wel graag het konijn dat in de tuin leeft dood hebben, dus dat is nog even een uitdaging.
En buiten doet ie niks anders dan katten zoeken. Die wil ie dan weer niet dood hebben, die wil ie alleen even bekijken.
Geen idee hoe ik hem dat afleer... Dus als iemand de gouden tip heeft? ;)
Nou ja, lang verhaal. Hier dan nog even 2 foto's!
Iemand enig idee wat voor ras hier in zit?
(ps: hij is al op dieet ;) )
Groetjes!
He leuk een sos'er! Daar zijn wij opvang gezin voor. (Tijdelijk helaas geen tijd voor op het moment)
Ik heb ook konijnen buiten. Ze laten ze met rust, maar durf ze niet samen te laten. Konijnen zijn heel kwetsbaar en honden blijven dieren. Die van mij hebben dus gewoon een eigen ruime (overdekte) ren waar ze veilig zitten.
Ik kan je trouwens aanraden om er een bij te nemen. 2 konijnen is veel leuker voor jezelf en voor het konijn.
Die van mij zouden achter rennende katten aan gaan. Maar ze zitten gewoon aan de riem in het dorp en zijn ze al vergeten als kat uit zicht is. Op plekken dat ze loslopen komen we geen katten tegen, dus vind het prima zo.
Wat leuk dat je opvanggezin voor ze bent! Ik ben groot fan van de stichting :D
(Mijn eerste hondje, Fresa, kwam daar ook vandaan 8 jaar geleden. zij is helaas vorig jaar overleden)
Wat betreft je konijnentip. Dat had ik er beter even bij kunnen vermelden, want ik ben het 100% met je eens dat ze minimaal per 2 horen.
Mijn konijnendame had dus ook een leuke vriend, maar die is recent overleden. Ik ben al zoekende naar een leuke gecastreerde ram. Dus binnenkort is ze niet meer alleen. :)
Fernando lijkt niet te vergeten waar ie een kat gezien heeft. Hij duikt een week later nog rustig een steeg/struik/tuin in waar ie eens een kat gezien heeft. Rustig wandelen zit er niet in tot we bij grote open velden komen.
Oh wat een leukerd! Hij ziet er in elk geval niet uit alsof hij jaren gezworven heeft! Ook niet uit hoe je zijn gedrag beschrijft, daar is hij te sociaal voor. Mogelijk heeft hij ergens als erfhondje geleefd en is op een dag op pad gegaan of is zijn neus achterna gelopen en de weg kwijt geraakt.
Moeilijk te zeggen welke rassen erin kunnen zitten, kan van alles zijn, iets van een Jagdterrier of Foxterrier, mogelijk zelfs iets van een Basset Fauve...
Weet je nog uit welk Spaans asiel hij kwam? Was Fernando zijn oorspronkelijke naam?
Pumar was zijn oorspronkelijke naam, ik heb hem omgedoopt tot Fernando.
Hij zat in spanje in 'O Refuxio de Bando'.
Ja dat zou natuurlijk ook kunnen, dat het een erfhondje geweest is. Hij is ontzettend sociaal naar alle mensen, andere honden etc..
Ze hebben hem alleen geen dingen geleerd, of nou ja, in ieder geval niet geleerd te luisteren naar mensen ;)
Dat dacht ik al! O Refuxio de Bando is een heel fijn asiel, met medewerkers en vrijwilligers die zich keihard inzetten voor en met de honden. Het zit alleen behoorlijk vol (zoals de meeste Spaanse asiels), dus meerdere honden per kennel. Sociaal met andere honden zijn de meeste honden daar dus wel. Ik denk dat hij echt wel een paar jaar bij mensen heeft gewoond, misschien niet in huis maar ergens buiten, die wel goed voor hem zorgden en hem goed behandelden - anders had hij niet zo sociaal geweest.
Wat betreft luisteren: vaak komt dat opeens na een paar weken. Soms moet je iets gaan doen waar een hond helemaal zijn ei in kwijt kan, speuren, agility... dan valt er opeens van alles op de plaats voor een hond en ben je helemaal geweldig en gaan ze hun best voor je doen!
Nee dat is ook zo. Het blijft mij een raadsel hoe zulke leuke honden in asiels terechtkomen, maar das een heel andere kwestie natuurlijk. Dat snap je toch nooit.
Ik ben in ieder geval blij dat 'ie naar Nederland gekomen is :)
Ik heb toen ik Fernando net geadopteerd had de facebook pagina van het asiel eens bekeken, komt inderdaad over als een fijn asiel met liefdevolle verzorging voor de aanwezige dieren.
Fernando zal in zijn jaren voorafgaand aan het asiel ook wel overwegend goed behandeld zijn, op 1 puntje na, als je bovenhands een balletje voor hem weg gooit dan kruipt 'ie weg alsof ie geslagen word. Dus er worden geen balletjes gegooid hier ;)
wat er ook in zit hij is ontzettend leuk, misschien wat Goz d'Atura? maar geen Idee eigenlijk
Dat overal opspringen herken ik wel van onze Jenna, dat ging vanzelf weg toen ze eenmaal gewend was, toen ze net bij ons was, had ze het motto: ik pak wat ik pakken kan en dan is het van mij
Ook zij heeft een geheugen als een olifant, waar ooit eens een vrouw stond die zwerfkatten aan het bijvoeren was en haar ook wat gaf, wil ze als ze de kans krijgt altijd langs lopen, alhoewel het al jaren geleden is dat die vrouw daar stond.
Wb het wandelen in de buurt van katten zou ik hem een tuigje om doen en als er een kat gezien wordt of je loopt langs een plek waar hij een kat zag, kort naast me houden, jij tussen kat en hond in, en zoiets zeggen als doorlopen maar, en in ritmische pas er langs lopen.
Om rust in de wandelingen te krijgen is Turid Rugaas haar boekje Help mijn hond trekt een aanrader, en ook Grisha Stewart haar BAT2. Ik heb er zelf veel aan gehad en gebruik daar een combinatie van en een beetje naar eigen inzicht afhankelijk van de situatie.
Ongelooflijk he, dat ze dat jaren later nog steeds weten!
Ik woon in een heel katrijke buurt, dus er komen ook steeds meer kattenspot locaties bij natuurlijk.
Er tussenin gaan lopen is wel een goeie! Dat voorkomt misschien dat hele fanatieke trekken richting kattenlocatie.
Ik zal eens naar de genoemde boekjes kijken, bedankt!
ja lastig als er zoveel katten zijn, ertussen lopen, riem stevig vast en hond kort naast je, voorkomt in elk geval dat hij ineens voor je langs kan springen richting kat.
Jagdterrier rauhaar
Dit is een kruising X met Basset Fauve de Bretagne:
Beagles komen er ook relatief veel voor, Teckels, Franse griffons....
Maar met dat kattenjagen denk ik dat er toch wel een groot aandeel van een of andere terrier in zit. En er zou ook best een flink aandeel Can Guicho (ofwel de Quisquelo, Can Guicho beteket letterlijk 'puntoorhond...) in zitten, een oud Galicisch ras om konijnen te vangen en vossen op te sporen in het moeilijk begaanbare terrein. De omschrijving van het vrolijke, drukke en eigenzinnige karakter past daar ook wel bij. De Quisquelo heb je in alle kleuren...
Ja het is een hele goede stichting vind ik. Heel eerlijk over de honden, veel info en goede nazorg.
Fijn dat ze weer een vriendje krijgt. Heb mijn rammen uit een konijnenopvang vandaan. Ideaal, zijn ze al gecastreerd en geënt, dus je kunt ze meteen koppelen.
Dat hij zo fanatiek is op katten is wel lastig. Heb er gelukkig geen ervaring mee, dus niet echt tips. Al zou ik zelf proberen of hij af te leiden is met wat lekkers. Maar de mijne zijn heel voergericht.
Qua rassen denk ik dat er terriër en herder in zit. Welke precies, geen idee. En waarschijnlijk nog veel meer. Als je het graag wil weten kun je een DNA test laten doen. Ik was te nieuwsgierig, dus heb het bij mijn Spanjaard laten doen.
Ja vind ik ook! Alleen maar goede ervaringen met ze gehad. Erg vriendelijk en behulpzaam als je toch ergens tegenaan loopt!
Mijn toekomstige ram zal inderdaad ook uit een opvang komen, maar ik wacht even tot na de jaarwisseling. Ik ben 1 keer een konijn verloren tijdens de jaarwisseling doordat 'ie zich letterlijk doodgeschrokken is door zo'n illegale vuurwerkbom die vlak naast ons huis afgestoken is.
Lijkt me dus beter nog even een paar weekjes te wachten i.p.v nu de konijnen gaan koppelen en ze daardoor al extra stress te bezorgen.
Wat betreft het katten jagen, ik ga me maar een orienteren op een cursus denk ik, kijken of we eerst de basis aangeleerd krijgen en het hopelijk daardoor uiteindelijk makkelijker zal worden om contact met Fernando te krijgen als ie helemaal 'in de zone' zit ;)
Is dat wat betrouwbaar, zo'n DNA test? wat kwam er bij jou uit? :D
Slim! (van het konijn en de cursus )
Of het 100% procent klopt weet ik natuurlijk niet zeker. Maar heb wel test uitslagen gezien waarvan ik zeker weet dat het wel ongeveer moet kloppen.
Bij Puck kwam er uit dat ze een groot deel galgo is, verder duitse herder, pointer, epagneul breton, stafford en nog wat mixed breeds zoals sloughi en pharaohond.
Of het helemaal klopt kan ik natuurlijk niet zeggen, maar ik geloof het wel ongeveer. Dat ze een groot deel windhond is, is qua uiterlijk en karakter in ieder geval overduidelijk. Aan herder en pointer had ik ook al gedacht van te voren, de rest niet. Maar het zijn allemaal rassen die in Spanje veel voorkomen, dus wat dat betreft zou het kunnen. En heb van te voren geen info (foto, land van herkomst, etc.) over haar gegeven aan het wisdom panel.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?