Felheid

Hallo allemaal,
Puk is net twee en een heerlijk hondje, alleen is er een punt waarvan ik niet weet wat ik ermee moet.

Als we wandelen, kan hij nog al eens scherp reageren naar andere honden. Los is dit nooit het geval. Alleen als hij aan de riem zit en voornamelijk als we in de wijk lopen.
In het bos gaat hij bijvoorbeeld platliggen met oren naar beneden als er een andere hond komt en staat hij snel op als deze heel dichtbij komt. Is dat angst? Het is verder geen angstige hond. Heeft ook geen negatieve ervaringen gehad.
Hij staat op als de hond vlakbij is en dan is het even snuffelen en doorlopen. Eigenlijk speelt hij weinig met andere honden, ook als pup niet. Hij speelt veel liever met mensen lijkt het. In de ochtend lopen we altijd met een groepje van 4 honden en PUK heeft dan de bijnaam van opzichter gekregen. Hij snuffelt als we elkaar net ontmoeten maar daarna toont hij nog weinig interesse en hobbelt rustig mee terwijl de anderen spelen.

Zit hij echter aan de lijn dan kan hij echt fel zijn naar sommige honden, ook grommen etc (nooit geen bijtincidente gehad overigens). Lang niet naar alle maar toch... we gaan bijvoorbeeld dit weekend sinterklaas vieren en een familielid neemt een oppashondje mee. Dan vraag ik me af hoe Puk reageert.

Hoe kan ik het beste reageren op zijn agressieve gedrag? En is hij onzeker of is het terriër felheid?

Bedankt voor het meedenken!

Iemand tips?

Als honden elkaar ontmoeten, kan er een groot verschil zijn tussen aan-de-lijn of los. Als een hond los is, kan hij zelf bepalen hoe hij reageert, en is ie vrij in zijn lichaamstaal.

Een lijn (zeker een korte lijn) kan dit belemmeren, de hond is niet vrij om zich uit te drukken zoals ie wenst, en bij sommige honden geeft dit frustratie of ze voelen zich daardoor erg beperkt en ongemakkelijk en reageren dat af.

Gaan platliggen als er een hond nadert, is meestal een signaal om te zeggen: wacht, ik heb tijd nodig om in te schatten (de situatie, de vreemde hond...). Het hoeft dus helemaal niet te betekenen dat je hond bang is, het is een verzoek om nog even ruimte te laten, een beetje meer tijd ipv meteen een bruuske ontmoeting. 

Als de tegenpartij dit verzoek negeert (de vreemde hond is opdringerig, of de baas van de hond trekt zijn hond mee aan de lijn en let niet op de lichaamstaal), dan zie je vaak dat de liggende hond opeens gaat opspringen. Dat is een reactie op het feit dat de ontmoeting hem te snel wordt opgedrongen, hij ziet geen andere uitweg meer.

Je hebt natuurlijk ook dat een hond gaat liggen uit verzoek tot spel, maar zijn lichaamstaal is dan anders dan in het vorige geval. Vaak gaat dan de kont omhoog, voorpoten op de grond, een uitdagend blafje, enz. Je merkt dan een heel andere energie.

Dank voor je uitgebreide toelichting! Ik denk dat hij het dan zo te lezen echt aan het inschatten is.
Het is verder een zelfverzekerd hondje, maar ik merk dat hij gewoon niet zoveel behoefte heeft aan contact met andere honden. Hij loopt na een snuffel rustig met een boogje erom heen.

Hoe denk jij dat ik het beste kan reageren als hij zo uitvalt aan de lijn? Boos worden, of juist negeren en doorlopen?

Als ik dit zo lees, is het wellicht ook beter om hem zaterdag bij het oppashondje gewoon direct los te laten, zonder teveel poespas.

Je hebt eigenlijk een heel beleefde hond, als ik het zo lees.  Hij heeft niet zoveel zin in contact, en dus loopt ie liefst met een boogje om de andere hond heen... dat is prima! 

Ik zou hem daar dus eigenlijk in ondersteunen. En als er een vreemde hond aankomt, zelf zorgen dat er een zekere afstand blijft (bijvoorbeeld ook boogje-lopen), zodat je hond geen contact hoéft te maken en de ruimte krijgt om van de hond weg te blijven. Zo hoeft ie zich niet omgemakkelijk te voelen, of zich op te winden.

Wat het opvanghondje betreft: ken je de hond?

Als het een vreemde hond is, kan je ook met het familielid afspreken om eerst in de tuin, of in een ruimere omgeving elkaar te ontmoeten en dan pas binnen te gaan. 

Wat ook kan helpen is even samen lopen. Dat zorgt voor een andere dynamiek dan een confrontatie.

Bij samen wandelen, gaan de honden allebei dezelfde kant op, voorwaarts.

Bij een ontmoeting, krijg je een confrontatie waarbij de honden naar elkaar toelopen.

Het eerste kan een gevoel van samenhorigheid geven (samen op pad). Het tweede (de confrontatie) kan aanvoelen als een conflict, zeker als de ruimte klein is, het druk is, veel prikkels, enz.

Wat een goede tips! Dank voor het meedenken. Ik ken de hond niet. Het wordt wel vrij druk, maar de omgeving en mensen zijn bekend voor Puk. Ik denk dat we ze eerst buiten laten kennismaken. Dank voor het meedenken! Ga ik zeker wat mee doen!

Als ik een opvanger krijg, of logeerhond, spreek ik buiten af en ga ik eerst op het gemak een stuk wandelen. Zo leren ze elkaar al van een afstandje kennen en nemen ze al van alles van elkaar op - zelfs als ze mekaar amper bekijken of besnuffelen. Als ik dan daarna samen thuiskomt, is het eigenlijk altijd zonder problemen.