Mijn hond kan niet om met nieuwe hond

Hallo, 

ik ben ten einde raad. 

Ik woonde alleen met mijn 3 shelties tot mijn vriend 2 jaar geleden bij ons kwam wonen met zijn 2 Cavaliers en ondertussen ook een Mechelaar. Mijn shelties zijn allen volwassen reuen en ik heb nooit problemen onderling gehad. Eén van mijn shelties vond de komst van de 2 cavaliers (ook volwassen reuen) niet leuk. Hij liet dat duidelijk blijken door de "pietsen" naar hen. De ene heeft zich onmiddellijk onderworpen, de andere reageerde gewoon niet en het bleef duren. Na lange tijd begon de 2de cavalier terug te bijten tot hevige gevechten. Ik kwam tussen beide, maar leverde niet op. Ik heb hen op aanraden laten uitvechten waarbij, na een bloedbad mijn sheltie "verloren" heeft. Dus we dachten dat het uitgevochten was, maar mijn sheltie begon enkele dagen later opnieuw. Ik heb een gedragstherapeut gevraagd en ik moest beide chemisch laten castreren en negeren als er aanleiding tot gevecht was. Naar een andere kamer gaan en het zou vanzelf ophouden, NIET DUS!! Nu nog steeds na 2 jaar problemen en ik weet niet meer wat ik moet doen. Mijn sheltie blijft de cavalier viseren en de cavalier doet ook niet de moeite om hem uit de weg te gaan (alsof hij het niet snapt). Mijn sheltie ligt bv in de zetel en als de cavalier erbij springt (naast hem gaat liggen???) begint de sheltie te grommen en te dreigen... De cavalier gaat gewoon liggen of blijft dom kijken. Iemand tips of dergelijke? Ik weet niet meer wat te doen. Ik moet ze constant in huis gescheiden houden.

Dank

Veerle

Heb je niet meteen ingegrepen en je Sheltie duidelijk gemaakt dat dergelijk gedrag in huis echt niet kan? Hier wordt dergelijk gedrag niet getolereerd in huis. Ik zet de aanstichter dan echt meteen apart en dat doe opnieuw zodra het nog weer eens begint, al is het een blik of een grom;  zo is dergelijk gedrag snel afgelopen. Dat advies om het 'ze uit te laten vechten' is dom - en achterhaald. Het werkt niet en bovendien riskeer je de gezondheid en zelfs het leven van je hond ermee.

Je hebt héél slecht advies gekregen.

Het is de verantwoordelijkheid van de mens, die meerdere honden in huis haalt, om ervoor te zorgen dat élke hond zich ontspannen en comfortabel voelt thuis. Dus je had de honden vanaf het eerste moment moeten begeleiden en aanleren wat er van hen verwacht werd (tolerantie, respect voor elkaar). 

Door hen te laten vechten, en weg te stappen als er een aanleiding tot gevecht is, ontvlucht je dus je verantwoordelijkheid.

Bespreek met je vriend de huisregels: Wat willen jullie bereiken? Wat zijn de normen en waarden waar iedereen in jullie gezin zich aan hoort te houden? Rekening houdende met de verschillende karakters van de honden, bekijk je dan hoe je dit kan aanleren aan de honden.

Ik hoop dat jullie dit nog kunnen rechttrekken, want als twee honden écht een hekel aan elkaar gekregen hebben, is scheiden soms de enige oplossing.

Eerlijk gezegd denk ik dat het niet meer goed komt, als dit al 2 jaar speelt.

Uitlaten vechten komt nooit goed, maar daar ben je inmiddels al achter...

Ik zou ook niet toestaan als je sheltie op de bank ligt, dat de cavalier er bij komt.

Ik zou ze gescheiden houden, maar weet niet of er dan genoeg tijd aan de honden besteed kan worden? Kijk eerlijk naar het welzijn van je honden. Of voor 1 van de honden een nieuw baasje zoeken.

Wauw, jammer dat je dat advies gekregen hebt, laat maar uitvechten, en dan kijken wie de baas wordt, er is maar een baas en dat ben jij of je vriend, geen gevecht onderling, zelfs geen gegrom, en geen van de honden een plek op de bank gunnen, allemaal op de grond, doet er een vervelend die doe je de kamer uit tot die afgekoeld is, lukt dat niet meer omdat je het te lang heeft toegestaan, dan zet je een traphekje er tussen zodat ze niet in elkaar kunnen vliegen...nog een advies, als je weggaat, doe de honden dan niet bij elkaar.......hier twee honden, goedmoedige beren, als ik weg ga zet ik er altijd een traphekje tussen, geen risico neem ik....

Bedankt voor de reacties, 

ik ben van het begin onmiddellijk tussen beide gekomen en de sheltie steeds duidelijk gemaakt dat zijn gedrag niet ok was. Hij liet duidelijk weten aan de cavalier dat hij uit zijn buurt moest blijven, maar de cavalier trekt er zich gewoon niets van aan (dwaas? ik weet het niet, hij ziet het "gevaar" gewoon niet in, zo lijkt het). We houden ze nu steeds gescheiden. Kinderhekjes tussen de ruimtes ed dergelijke. Als we erbij zijn kunnen ze samen, maar dan moeten we ze constant in de gaten houden. Ontspanning is dat niet bepaald. 

Het laten uitvechten was ik ook geen voorstander van, maar als het blijft duren, weet je op de duur ook niet wat te doen. Dus probeer je maar. Het advies van de therapeut heeft ook niets opgebracht. De sheltie bleef hem viseren ongeacht wat wij deden. Een hond herplaatsen is geen optie. 

Mijn sheltie wordt afgeschreven als een vervelende kwade hond, hoewel hij nooit zo geweest is. Naar de andere cavalier kijkt hij zelfs niet. De cavalier waar hij probleem mee heeft, doet op zich niets verkeerd buiten dat hij zich gewoon niets aantrekt en zijn ding doet. Ik ben helemaal geen expert, voor mij komt het over alsof ze (beide?) niet in staat zijn voor communicatie?

Zoals ik het begrijp is de Cavalier degene die de Sheltie niet met rust laat.  Je moet dus de Cavalier duidelijk maken dat de Sheltie verboden terrein is.

Als hij aanstalten maakt om naar de Sheltie toe te gaan, stop je hem.

Nu denk ik dat het bij jou te laat is, ze zijn al twee jaar aan het vechten, ze hebben zelfs kunnen blijven vechten (uitvechten, zogezegd, dwaas), ik denk dat ze nu een serieus wantrouwen hebben naar elkaar en dat de Sheltie een grondige hekel heeft aan de Cavalier...

Voor jou zit er niets anders op dan ze te scheiden (wat ik zelf ook doe, zelfs als er niks aan de hand is, als ik niet thuis ben, zitten ze apart).  Is dat ontspannen?  Neen, maar het is wat het is.  Als je ze niet scheidt heb je brokken.  Wees blij dat het geen grote, krachtige honden zijn en blijf op je hoede.

 wie adviseerd er nu om hen te laten vechten en te negeren? :O

Waar halen die GT's hun diploma's tegenwoordig? Eigenlijk moest er al voor de eerste incidenten ingegrepen worden (en niet alleen bij je sheltie maar ook bij de cavalier) en nooit ze het maar zelf laten uitzoeken. Nu is de band tussen beiden honden weg en moeilijk terug op te bouwen. 

Als honden in de vrije natuur vechten dan kunnen ze daarna elks hun eigen weg gaan. Dus laten uitvechten slaat nergens op als ze moeten samenleven....

ik denk dat dit even intensieve begeleiding nodig heeft. Iemand die hier echt ervaring mee heeft. Ik betwijfel of castratie (chemisch) dit nog gaat kunnen oplossen 

Nochtans staat er in de openingspost: 

"Eén van mijn shelties vond de komst van de 2 cavaliers (ook volwassen reuen) niet leuk. Hij liet dat duidelijk blijken door de "pietsen" naar hen. De ene heeft zich onmiddellijk onderworpen, de andere reageerde gewoon niet en het bleef duren. Na lange tijd begon de 2de cavalier terug te bijten tot hevige gevechten."

Uit die tekst haal ik weinig begeleiding van jullie kant. De sheltie is gaan pietsen, de andere hond gaan 'onderwerpen'. Pas na lange tijd pikte de 2de cavalier dit niet meer en is ie van zich af gaan bijten...

Als meerdere honden opeens moeten gaan samenleven, is het erg belangrijk je leefkader zo uit te zetten dat je voorkomt dat één hond zich de primadonna voelt en de andere honden gaat pietsen. Hij heeft niks of niemand te onderwerpen, hij moet leren samenleven. Waarmee ik niet wil zeggen dat dit makkelijk is, maar dat zou wel het doel moeten zijn: conflicten voorkomen en de honden daarin begeleiden (anticiperen), en niet pas in actie schieten als het al tot een gevecht of een conflict gekomen is.

Bekijk dus wat jullie willen bereiken: 

- wil je dat iedere hond in je huis vrij kan liggen waar ie wenst, dan moet de Sheltie leren delen, en is het niet okee dat ie de zetel opeist (claimen) en uitvalt naar de andere hond. Het huis is van iedereen.

- wil je dat iedere hond zijn vaste plaats heeft en elke hond de ruimte van de andere respecteert, dan moet je hen dit leren: ieder zijn plaats en er wordt niet gestoord, door niemand.

Ik hoop dat het je nog lukt om de twee mannen in vrede te laten samenleven. 

" Zoals ik het begrijp is de Cavalier degene die de Sheltie niet met rust laat.  Je moet dus de Cavalier duidelijk maken dat de Sheltie verboden terrein is.
Als hij aanstalten maakt om naar de Sheltie toe te gaan, stop je hem.
 
Nu denk ik dat het bij jou te laat is, ze zijn al twee jaar aan het vechten, ze hebben zelfs kunnen blijven vechten (uitvechten, zogezegd, dwaas), ik denk dat ze nu een serieus wantrouwen hebben naar elkaar en dat de Sheltie een grondige hekel heeft aan de Cavalier...
 
Voor jou zit er niets anders op dan ze te scheiden (wat ik zelf ook doe, zelfs als er niks aan de hand is, als ik niet thuis ben, zitten ze apart).  Is dat ontspannen?  Neen, maar het is wat het is.  Als je ze niet scheidt heb je brokken.  Wees blij dat het geen grote, krachtige honden zijn en blijf op je hoede. "

Martine

Het is van beide kanten, de sheltie kan ook naar de cavalier gaan (voornamelijk als ze rondlopen) en hem beginnen viseren. Anderzijds gaat de cavalier gewoon staan en liggen zonder de andere eventueel uit de weg te gaan. 

Als we gaan wandelen geen enkel probleem.

" Nochtans staat er in de openingspost: 
"Eén van mijn shelties vond de komst van de 2 cavaliers (ook volwassen reuen) niet leuk. Hij liet dat duidelijk blijken door de "pietsen" naar hen. De ene heeft zich onmiddellijk onderworpen, de andere reageerde gewoon niet en het bleef duren. Na lange tijd begon de 2de cavalier terug te bijten tot hevige gevechten."
 
Uit die tekst haal ik weinig begeleiding van jullie kant. De sheltie is gaan pietsen, de andere hond gaan 'onderwerpen'. Pas na lange tijd pikte de 2de cavalier dit niet meer en is ie van zich af gaan bijten...
Als meerdere honden opeens moeten gaan samenleven, is het erg belangrijk je leefkader zo uit te zetten dat je voorkomt dat één hond zich de primadonna voelt en de andere honden gaat pietsen. Hij heeft niks of niemand te onderwerpen, hij moet leren samenleven. Waarmee ik niet wil zeggen dat dit makkelijk is, maar dat zou wel het doel moeten zijn: conflicten voorkomen en de honden daarin begeleiden (anticiperen), en niet pas in actie schieten als het al tot een gevecht of een conflict gekomen is.
 
Bekijk dus wat jullie willen bereiken: 
- wil je dat iedere hond in je huis vrij kan liggen waar ie wenst, dan moet de Sheltie leren delen, en is het niet okee dat ie de zetel opeist (claimen) en uitvalt naar de andere hond. Het huis is van iedereen.
- wil je dat iedere hond zijn vaste plaats heeft en elke hond de ruimte van de andere respecteert, dan moet je hen dit leren: ieder zijn plaats en er wordt niet gestoord, door niemand.
 
Ik hoop dat het je nog lukt om de twee mannen in vrede te laten samenleven. 
  "

Alaska's Finest!

Ik heb vanaf de eerste keer de sheltie terecht gewezen, bij beide cavaliers, ongeacht bij wie hij het deed. Soms gebeurd het zo snel voordat je het weet.  Bij de kleinste cavalier is het twee keer gebeurd en dan was het gedaan, kijkt hij niet naar. Bij de andere bleef het duren met gevechten tot gevolg. Dan haalden we ze uit elkaar en berispten we ze. Het is constant de sheltie erop wijzen dat hij braaf moet zijn en de cavalier weg sturen van de sheltie om conflict te voorkomen. We hebben ze inderdaad geleerd om elk een plaats te hebben, 35 manden en dergelijke en toch gaat er één plots ergens anders liggen (of onderweg naar de plaatsen) en plots is het al gebeurd.

"  wie adviseerd er nu om hen te laten vechten en te negeren? :O
Waar halen die GT's hun diploma's tegenwoordig? Eigenlijk moest er al voor de eerste incidenten ingegrepen worden (en niet alleen bij je sheltie maar ook bij de cavalier) en nooit ze het maar zelf laten uitzoeken. Nu is de band tussen beiden honden weg en moeilijk terug op te bouwen. 
Als honden in de vrije natuur vechten dan kunnen ze daarna elks hun eigen weg gaan. Dus laten uitvechten slaat nergens op als ze moeten samenleven....
 
ik denk dat dit even intensieve begeleiding nodig heeft. Iemand die hier echt ervaring mee heeft. Ik betwijfel of castratie (chemisch) dit nog gaat kunnen oplossen  "

Sheltieduo_

Het was een GT uit de regio, volgens zijn site al vele positieve commentaren en het leek mij echt wel in orde. Zo zie je dat een site niets zegt of het verkeerde. Hij adviseerde de castratie en het negeren. Het uitvechten was van meerdere mensen uit de hondenwereld (wij zitten in de sport met onze honden). Zoals ik zei, op de duur begin je wanhopig te worden en probeer je vanalles

De castratie weet ik ook niet wat ik ervan moet denken. Het is eventjes beter gegaan (2 maand?) tot de cavalier terug intact was. De sheltie is nog steeds niet intact, het zou allang moeten uitgewerkt zijn. 

Ik geloof dat beide honden hier elkaar in de weg zitten.

Leer ze elkaar te respecteren, ze mogen beiden niet naar de ander toe gaan. 

Je sheltie vertoont vervelend gedrag zeg je, die moet daar mee stoppen. Maar wat de cavalier doet vind ik ook vervelend klinken. Na twee jaar nog steeds gewoon naast de andere hond gaan liggen en doen alsof hij van niets weet?

Die heeft heus wel in de gaten dat hij daarmee de ander provoceert en een gevecht uit lokt. Mag ook niet meer dus.

Maar of ze ooit samen kunnen leven en vertrouwd kunnen worden? Of zelfs vriendjes worden? Dat denk ik inmiddels niet meer.

de chemische castratie is al uitgevoerd? Toch iets verbetering voor 2 maand? Normaal werkt zon implantaat 6 maand dus 2 maand is best kort dus de kans bestaat dat castratie op lange termijn niet zal werken. Je zou een tweede implantaat kunnen overwegen maar te veel herhalen wordt afgeraden ivm gezondheid. 

dit lijkt me vooral een vermoeiende situatie voor zowel jullie als beiden honden. de stress loopt voor iedereen hoog op. En dat zal natuurlijk ook nadelig werken. Spanning dat tussen beiden honden er al zo lang inzit. 

De site van een gt kan er inderdaad goed uit zien en je denkt dan inderdaad dat ze wel weten wat ze doen. Ik denk wel dat een deskundig persoon in deze situatie aan te raden is enkel de vraag wie is deskundig genoeg. 

Ik heb die hoop ook al ergens opgegeven, maar wie weet zien we iets over het hoofd en kunnen we misschien toch elders terecht. Vrienden gaan ze zeker niet worden, maar moesten we ze gewoon al zover krijgen dat ze elkaar verdragen, zou ik zo gelukkig zijn. 

Wat je zegt is hoe ik het ook aanvoel, de sheltie moet zich gedragen en de cavalier moet wat wijzer zijn en niet uitdagen. Telkens proberen wij het verkeer te regelen, maar het is niet aangenaam en stresserend.

Wat ik me wel afvraag, kenden de honden elkaar voor jij en je vriend gingen samenwonen? Hoe ging het toen?

" de chemische castratie is al uitgevoerd? Toch iets verbetering voor 2 maand? Normaal werkt zon implantaat 6 maand dus 2 maand is best kort dus de kans bestaat dat castratie op lange termijn niet zal werken. Je zou een tweede implantaat kunnen overwegen maar te veel herhalen wordt afgeraden ivm gezondheid. 
 
dit lijkt me vooral een vermoeiende situatie voor zowel jullie als beiden honden. de stress loopt voor iedereen hoog op. En dat zal natuurlijk ook nadelig werken. Spanning dat tussen beiden honden er al zo lang inzit. 
 
De site van een gt kan er inderdaad goed uit zien en je denkt dan inderdaad dat ze wel weten wat ze doen. Ik denk wel dat een deskundig persoon in deze situatie aan te raden is enkel de vraag wie is deskundig genoeg.  "

Sheltieduo_

Ja eind augustus 2017 beide. Het heeft 2-3 maand geduurd vooraleer het werkte (dat de testikels verschrompelden). In de periode april - mei is het even beter geweest en in juni begon het weer. Toen merkten we dat de cavalier terug intact was, de sheltie is nog steeds niet intact. Volgens de DA was het een implantaat voor 6 maand. Aan de cavalier te zien klopte dat, wat er bij de sheltie blijft hangen weet ik niet. 

Ja ze kenden elkaar (van op wedstrijd en trainingen). Als we buitenshuis zijn is het over het algemeen geen probleem, toen ook niet. Van zodra de cavaliers bij mij in huis kwamen, begon het. We kunnen nu ook zonder problemen gaan wandelen. Alleen als we bv ergens stoppen om ze te laten zwemmen of zo (stil staan), kan het ook beginnen

Hm, lastig. Ik heb er ook geen ervaring mee dus andere mensen zullen vast betere tips hebben.

Maar ik kan niets bedenken behalve gescheiden houden als jullie ze niet in de gaten kunnen houden en streng zijn als jullie dat wel kunnen.

Verder mag je denk ik in je handjes knijpen dat ze nog samen uitgelaten kunnen worden maar het zou me niets verbazen als ook dat straks niet meer kan. Denk dat je al heel blij mag zijn dat je ze met iets simpels als een traphekje uit elkaar kan houden.