Angstremmers?

Hallo

Wij hebben sinds een tweetal maanden een superlieve hond geadopteerd (Storm van nu 8 maand oud). Thuis gedraagt hij zich 'perfect', maar buitenshuis reageert hij fel op alles wat beweegt (andere honden, mensen, rijdende auto's, ...). Als hij de kans krijgt om rustig te snuffelen is er absoluut geen probleem. Krijgt hij die kans niet (wat vaker is), dan gaat hij uitvallen en begint hij in de lucht te happen. Eénmaal heeft hij mij zo per ongeluk gebeten (hij had zelf niet eens door dat hij mij geraakt had), puur omdat hij zo gestrest was.

Wij hebben een gedragstherapeut ingeschakeld en zij raadde ons aan om de dierenarts angstremmers te laten voorschrijven. Is dit inderdaad de eerstvolgende stap? Niet dat we twijfelen aan onze gt, maar toch. We houden graag alle opties open.

En kunnen we op nog een andere manier aan dit gedrag werken? Het lijkt me sterk dat enkel medicatie Storm van dit gedrag zal afhelpen. 

Alvast bedankt!

Angstremmers, ga daar niet aan beginnen, het is een jonge stuiterbal van negen maanden die van alles wil...snuffelen is heel goed voor de hond en geef de hond de tijd daarin....neem er de tijd voor, een hond kan beter lekker snuffelen dan dat er en fikse wandeling gelopen moet worden...en kijk eens naar een hondenschool, ook voor honden van deze leeftijd is er een leuke school waar je handaanreikingen kan krijgen.....

Begin alsjeblieft niet met angstremmers, het is een puber!!! Ik zou zelf direct twijfelen aan mijn GT als ik dit als advies kreeg Een hond neemt heel veel informatie tot zich door het snuffelen, snuffelen is eigenlijk belangrijker dan een wandeling. Lees dit wel even tussen aanhalingstekens want de wandeling is ook wel belangrijk, maar het snuffelen wordt vaak niet goed begrepen door veel mensen. Geef je hond de tijd en zoek een andere GT. Het probleem met Gt's is is dat het een vrij beroep is en iedereen mag zich zo noemen.

Ik heb me wat betreft het snuffelen, niet goed uitgedrukt volgens mij. Wat ik bedoelde is: als hij kan snuffelen aan de persoon, hond, ... waar hij bang voor is, dan gaat het goed (dan is de bedreiging meteen minder groot voor hem). Hij kan alleen niet aan iedereen snuffelen, natuurlijk. Dat wordt ook door heel weinig mensen op prijs gesteld (omdat hij dus "agressief" overkomt), waardoor zijn gedrag erger wordt. Op wandeling wanneer we niemand tegenkomen, snuffelt hij enorm veel!

Onze gt is verbonden aan de stichting waar we Storm hebben geadopteerd, daarom dat we ervan uit gingen dat dat wel snor zat. Ze heeft iig wel een opleiding gevolgd. Mocht iemand nog een goede gt kennen (wij wonen zelf in de Kempen, op de grens met Vlaams-Brabant), dan mag je die steeds aanraden!

Onze gt heeft ons ook aangeraden om de komende tijd veel minder te wandelen (max. tweemaal per week), zelf vonden we dit gek advies. De uitleg was dat Storm eerst 100% thuis op zijn gemak moet zijn, voordat hij naar buiten kan (omdat hij buiten te veel prikkels krijgt). Is dit wel goed advies of kunnen we beter naar ons buikgevoel luisteren?

Misschien iets iets als BAT cursus iets voor jullie? 

Lekker er op uit met je hond...je hond is 8 maanden.....en snuffelen aan mensen en honden kan je voorkomen om de ruimte te vergroten ...je schrijft dat je hond thuis het perfect doet...iedere dag er op uit gaan hoor...

Nou dat lijkt mij niet, ik zou wel saaie rondjes gaan maken, steeds hetzelfde stuk gaan lopen en je voelt zelf wel wanneer je dat kan uitbreiden.

Wij hadden het andersom, buiten ging goed en op vreemde plekken maar binnen niet.

Neem eens contact op met Kees van Sundert, http://www.dogcases.nl/dogcases-nl/hij is een erg goede en betrouwbare GT die in het zuiden van Nederland woont en wel meer klanten in het grens gebied heeft, Anders kent hij wel weer GT's die je hopelijk verder kunnen helpen. 

Kijk eens bij Marlies Hondenadvies. Ze zit in Eindhoven en is een gewéldige gedragstherapeute. Ik weet niet zeker of ze momenteel nog mensen aanneemt, maar ze kan je zeker de goede kant op sturen als ze zelf niet kan helpen. Verder ga ik geen advies geven, dit klinkt te gecompliceerd om zo over een forum iets over te zeggen. :)

Dit dus mijn nerveuze Vigo is het gelukkigst op de plaatsen die hij kent en vertrouwd is.

Zelfde wandelroutes zijn niet saai maar vertrouwd,ze zien op een gegeven moment dezelfde mensen,dezelfde honden en dat brengt rust.

Hmmm ik heb ooit  Bach Rescue gebruikt maar heb niet het idee dat het erg geholpen heeft. Ik heb de rondes wel "saai" gemaakt. Niet door een winkelstraat, als ik wist dat de vuilniswagen kwam daar dan niet langs lopen enz. Voorspelbaarheid en tijd. Nu is ie helemaal OK  

Ik weet niet of een dierenarts zomaar angstremmers voorschrijft. Pas in ieder geval op dat je geen middel krijgt dat hem verslapt. Je hebt wel van die middeltjes die ze ook wel eens voorschrijven aan honden die heel bang zijn van vuurwerk. Ze zijn dan duf en afgevlakt en het lijkt alsof ze er niks van mee krijgen, maar ondertussen komt alles even hard binnen maar zijn ze door het middel niet in staat om erop te reageren. Lijkt me ook niet echt comfy voor je hond. 

Een goede gt werkt inderdaad samen met een dierenarts om eventueel angstremmers voor te schrijven.

Niks slecht aan om gedragstherapie te combineren met medicatie.

Een hond die constant hevige angst heeft kan namelijk niks bijleren.

(kan jijzelf iets bijleren als je acute angst hebt?)

Dat kan best een goed advies zijn. Waar komt je hond vandaan, wat is zijn achtergrond?

Waardoor is hij zo angstig?

Zeker niet met medicate gaan beginnen zomaar. Dat Pakt op geen enkele Manier de oorzaak aan en Kan de kwestie alleen Maar erger maken. 

Wat al eerder gezegd: maak de wandelingen voorspelbaar. Als een hond angstige en nerveus is, heeft behoefte aan vastigheid en voorspelbaarheid. Dat geeft rust en zekerheid.

Dus bouw dat in: op een zelfde tijd s dagelijks smorgens een vast rondje, op een zelfde tijd s middags een ander vast middagrondje en s avonds een vast avondrondje.

En dan: geef hem geen gelegenheid of tijd om te gaan snuffelen Daar waar je het niet wilt. 

Komt er bv een mens aan en je wilt niet dat daaraan gesnuffeld gaat worden: stap stevig door. Neem je hond dus gewoon in een stevig tempo, zonder wat te zeggen, mee langs de situatie en hij krijgt geen kans om ongewenst te snuffelen.

Het is vrij normaal gedrag voor zijn leeftijd..en helaas kan dit nog heel lang duren(met ups en downs) ..ik heb zelf ook zo'n soort puber in huis,nu net 1 jaar geworden en raakt ook soms onzeker buiten van hoe mensen doen..die doen op zich niet heel gek, maar die kijken dan net te star,lopen te stijf recht op hem af..en dan moet hij even een blafgrom doen, ik loop gewoon door en zeg iets kalms. Bij het ene mens heeft het wel en bij de ander niet..de ene week heeft het dit gedrag sterker en de andere week weer niet.

Ik zie hem overprikkeld raken,gaat meer trekken, meer en sneller om zich heen kijken, staart langer naar wat een mens doet aan de overkant, valt vlotter uit.
Hij heeft dit sterk als hij nog niet voldoende uitgerust is.We zijn dan rond 13:45 thuis gekomen van een wandeling van 1,5 uur in het park, in rust. Alleen moet ik rond 18:00 op mijn werk zijn en laat ze dan even een kort plasrondje doen. Op dat moment is het hier in de straat/omgeving best heel druk,veel mensen die lopen, veel fietsers, veel brommers, veel auto's, kortom je ziet hem op alles reageren en kijken,gelukkig voor hem is het een kort plasrondje, maar je ziet het gebeuren.
En soms heeft hij ineens geen last van de drukte.

Verder is jouw hond ook nog aan het wennen hoor, die is nog steeds zijn nieuwe omgeving, zijn nieuwe thuis in zich aan het opnemen.Een herplaatsing is ook best stressvol voor een hond, ook al doe je zelf heel erg je best om het allemaal goed te doen voor de hond.Gooi daar die pubertijd en bergen hormonen bovenop..en je hebt een tollend gek beestje aan je lijn
Dus idd korter wandelen en simpele rondjes, lekker laten snuffelen,maar als hij behoefte heeft aan gek/druk doen, ook even laten doen natuurlijk, want hij is wel een jonge hond.

Nu gaat er eens een toppicstarter naar een Gt voor hulp en wat doet men dan hier van achter het schermpje....juist het allemaal weer beter weten.

Binnenkort weer een toppic bij over een angstbijter.

Ja eens hoor, vandaar mijn vragen.

Vaak wordt geadviseerd om t rustig aan te doen met een hond die pas in Nederland is. We weten ook niks over de achtergrond.

Is wel zonde dat er meteen angstremmers geadviseerd worden.

Jullie hond heeft nooit een degelijke gewenning gekregen. Dat houdt dus inderdaad in dat de wereld daar buiten enorm beangstigend is. en heel veel als bedreigend wordt aanzien.

De bedoeling is dat de hond leert. Dit gaat geen enkel pilletje kunnen realiseren. 

Ik ga Lola er even bijhalen als voorbeeld. 

Lola is een zwarte Chowchow. Een koppel had haar uit het asiel geadopteerd.

Bleek dat zij daar was terecht gekomen na een in beslagname bij een broodf**kker, waar ze gebruikt werd om puppy's op de wereld te zetten . Wanneer ik Lola voor de eerste keer zag, kwamen onze stemmen tijdens het gesprek amper boven het zware gehijg van Lola bovenuit. 100% bange hond en 200% stress. Zolang ze thuis binnen zat ging het prima, superlieve hond. Maar van zodra de eigenaars met de hals en leiband afkwamen, had Lola al snel door dat ze dan naar buiten gingen. Een plek waar ze in verschrikkelijk grote angst vertoefde. Waarbij ze zich een keer, bij het buiten komen, heeft losgetrokken en de drukke rijbaan is overgelopen.....

Uiteindelijk zijn we op prikkelarme, rustige plaatsen begonnen. Heb ik een paar van mijn eigen honden mee ingezet, omdat ik wist dat deze als voorbeeld en als steun konden gebruikt worden. 3 punten waren voor Lola heel belangrijk om aan te leren. Zich als hond te gedragen, zich te kunnen ontspannen en wennen aan. 

Maar ook voor de eigenaars. Want tijdens elke training werd constant gelet op haar lichaamstaal en wat dit betekende. Zodat ze dit leerde kennen en daar degelijk op de juiste manier op konden reageren. Haar de tijd en de kans te geven vanop een veilige afstand te leren dat niet alles gevaarlijk en/of een bedreiging is/was.

Het is dan ook on-ge-loof-lijk mooi om Lola te zien evolueren van een hond die panisch bang was om buiten te komen, in onze grote enge wereld. Naar een geweldig lieve hond, die uiteindelijk voor de eerste keer in haar leven op een ontspannen manier gewoon hond kan zijn als ze buiten kwam. Ook op die baan waar ze zich had losgetrokken

En dit....???? Leert ze niet door inname van medicijnen.

Toby heeft nu heel veel baat bij de middelen die onze klassiek veterinair homeopaat heeft voorgeschreven. Dat zou een goed alternatief kunnen zijn ter ondersteuning van gedragstherapie. En hier zijn de rondjes ook de bekende vertrouwde rondjes. 

ik kreeg het advies om wel naar buiten te gaan, maar kleine saaie steeds dezelfde rondjes te maken. En dan ergens waar geen of zo min mogelijk angst aanjagende prikkels zijn zoals druk verkeer, schreeuwende kinderen ed. Ergens waar hij idd lekker aan de lange lijn kan snuffelen. Snuffelen ontspant.

Ook was hier een goede lijnvoerig belangrijk als we door de stad naar het park liepen, hield ik haar kort naast me, ik tussen haar en het verkeer in. De eerste tijd moest ik ook altijd even stil blijven staan en haar bemoedigend toespreken. Dat is een traktor, niets aan de hand, we lopen zo weer verder, zoiets.

Dus bij drukte de lijn kort en de hond naast je houden, en verder een lange losse lijn en lekker snuffelen. 

Als de hond dan wat ontspannender is kun je dit langzaam aan gaan uitbreiden, in het tempo van de hond.

Ik zou ook absoluut niet aan angstremmers beginnen.

" ik kreeg het advies om wel naar buiten te gaan, maar kleine saaie steeds dezelfde rondjes te maken. 
 . "

Dobry

Jouw hond is niet de hond van Ts.

Zo veel verschillende honden,zoveel verschillende karakters en zoveel verschillende problemen.

tuurlijk elke hond is verschillend, dit is alleen mijn eigen ervaring, die bij de 2 herplaatsers die ik had, gewerkt heeft. 

Daar heb je zeker gelijk in, maar helemaal niet naar buiten gaan is ook geen oplossing, mijn Sam (Spanje) had totaal geen moeite om naar buiten te gaan, die wilde juist de wereld ontdekken, daar deed je hem echt een plezier mee.

Dus het geld niet voor elke hond, mijn vorige hond wel dus, dus alleen maar saaie rondjes gedaan.

Maar als de angst zo erg is, dat kan alleen TS zien, waarom dan geen pil om die stresshormonen uit het lijf te krijgen.

Ik ben niet voor of tegen, elke hond is anders.

Ik kreeg op mijn kloten omdat ik met mijn hond naar de bouwmarkt ging, al na een maand, nou Sam zat er niet mee die was op muizenjacht, maar omdat het een regel is, bij alle buitenlanders, moet dat, onzin natuurlijk.

Misschien is het voor TS haar hond wel beter om alleen even de behoefte te doen buiten en dan weer naar binnen, niet eens een rondje maar alleen dat.

Ik kan dat niet beoordelen achter mijn schermpje, ik kan alleen mijn eigen ervaringen delen.

Zou ik niet doen... Rond die leeftijd had Obi soortgelijke problemen. Dat is goed gekomen zonder pillen, zelfs oud op nieuw gaat hier eigenlijk steeds beter en dat is doggy hell. Maar het was een hele zure appel kan ik je vertellen...

Als je nu volgend jaar dit verhaal nog steeds zo zou kunnen opschrijven zou ik zeggen misschien, maar na twee maanden al met een hond met deze leeftijd? Je hond komt waarschijnlijk uit een compleet andere omgeving/land. Eentje waar weinig prikkels waren en die er waren zijn herkenbaar voor de hond. Nederland is wereldwijd gezien één van de meest dichtbevolkte gebieden op aarde. Het verschil kan zo enorm groot zijn, helemaal wanneer je nu bijvoorbeeld in een stad woont. Ik zou boven alles proberen om zelf een positieve instelling te houden, hoe moeilijk ook. Ook al denk je 12x  per dag "hij daar gaat ie weer". Reageer enthousiast, neem wat lekkers mee, beloon hem rijkelijk als hij zijn grenzen verlegd. Doe niet teveel in 1 keer of op 1 dag. Geef dat hoofd tijd om dingen te verwerken en te leren vertrouwen. Vertrouw ook op jezelf en straal dat uit, als een GT je met dat vertrouwen kan helpen, prima toch? Dan voelt Storm dat aan je en kan hij daarop "meeliften" en bouwen ipv dat jullie allebei in de stress schieten en elkaar voeden. 

Obi is ook een stresskip, op precies dezelfde rondjes is hij vaak echt hyper-alert. Vuilnisbakken aan straat, knipperende alarmlichtjes in auto's, iemand die wat dan ook veranderd heeft in zijn tuin, hij ziet alles direct. Gisteren wilde hij poepen, raakt ie 1 of andere metalen bak die bouwvakkers hebben laten liggen, schrikt, trekt zijn drol in en heeft niet meer gepoept de rest van de ronde. Obi kan slecht tegen verandering of onverwachte dingen. Als we de dag ervoor een grote hond zagen in een zijstraat kijkt hij voor we er passeren al in spanning of die hond er weer loopt. Ik zeg meestal: "er is niets beertje". En merk dat hij dan weer wat ontdooid. Of gewoon een "kom we lopen door" toen er laatst een hond rond 23.00 uur uit een voortuin onder een bank vandaan stormde en begon te blaffen, het was een grote hond en stond 2m bij ons vandaan, zonder hek ertussen...oeps. Vanbinnen schrok ik me een ongeluk, maar reageerde kalm. Obi reageerde he-le-maal niet en liep weer mee. Dat is wel eens anders geweest... Ik dacht nog "damn, Obi je bent een kanjer dat je zo reageert". Dat soort momenten komen voor jou ook. Maar voor nu speel je alles even op de hoogste moeilijkheidsgraad. Je hond heeft een moeilijke leeftijd en wat je beschrijft aan problemen, Obi had ze ook, zelfs het bijten. EN je hond heeft een enorme verandering in zijn leven voor de kiezen gekregen. Dat is nu extra zwaar, maar ben goed voor Storm en geduldig, consequent (houd vol!) dan zul je straks voor je geduld beloond worden. Niet opgeven je kunt het!

" Dat kan best een goed advies zijn. Waar komt je hond vandaan, wat is zijn achtergrond?
 
Waardoor is hij zo angstig? "

Paddy, Lucie en Finley (Kees)

Storm komt uit Spanje, waar hij altijd bij een opvanggezin heeft geleefd. Enkel over de eerste weken/ maand is er niets geweten. Hij zou wel angstig zijn binnengebracht bij het opvanggezin, maar zijn opvangmama wist zelf ook niets over zijn achtergrond. 

Zelf zien we ook geen reden waarom hij net angstig is. Het gedrag uit zich ook enkel (!) wanneer we anderen tegenkomen op wandeling. Komen we niemand tegen, dan is Storm ontzettend ontspannen. Dan snuffelt hij, springt hij in plassen, gaat hij op verkenning uit, graaft hij, ... Kortom: volkomen 'normaal' gedrag. Komen we echter iemand tegen (en kunnen we niet omdraaien of een andere weg in), dan gaan we zover mogelijk uit de buurt staan. Storm heeft een 'vecht'-reflex wanneer hij bang is - en zal altijd de confrontatie opzoeken. Tenzij hij losloopt, dan loopt hij weg. Op wandeling laten we hem echter niet los uit veiligheidsoverwegingen (en omdat het verboden is in België). Naar hardlopers, vreemde honden, fietsers, rijdende auto's, ... zal hij dus altijd grommen, beginnen piepen, naartoe proberen te trekken en luchthappen. Die momenten zijn erg stresserend voor hem. Zijn de personen/ honden/ voertuigen echter weer ver genoeg verwijderd, dan kalmeert hij bijna meteen. 

Thuis kan hij wél goed om met andere mensen, auto's en fietsen. Ook met honden, katten en paarden zijn er geen probleem. Hij loopt dan natuurlijk los en kan kennismaken op zijn manier en op zijn voorwaarden. Dat scheelt voor hem enorm. Niet dat er veel nieuwe mensen/ dieren langskomen, maar als er langskomen, dan is zijn reactie erg goed.

Ook wonen we in een prikkelarme omgeving (midden in een bos), dus daar ligt het niet aan. We nemen hem nergens mee naartoe en proberen alles zo 'traag' mogelijk aan te pakken, zodat Storm alle tijd krijgt om ergens aan te wennen en rust in zijn hoofd te krijgen. Ik weet niet of jullie nog iets van achtergrondinformatie willen weten?

We doen alleszins ons best om Storm zo gelukkig mogelijk te maken - en ik ben dan ook enorm blij met alle reactie die ik al heb gekregen op dit topic.

Super dat jullie je zo inzetten voor Storm

Het is natuurlijk ook wel zo dat 2 maanden een heel erg korte tijd is en het wennen een proces is. 

Ik heb zelf ook wel wat gehad aan de boekjes van Turid Rugaas, haar "Help mijn hond trekt" is een methode om rust in de wandelingen te brengen. En ook het boek BAT2 van Trisha Stewart vind ik een aanrader, ik deed en doe nog steeds een beetje een combinatie en eigen inbreng tijdens wandelingen.

In het begin heeft Jenna ook een Bach bloesem remedy gehad speciaal voor haar samengesteld. Ik denk dat dat wel ondersteunend gewerkt heeft, je hebt ook een speciale algemene herplaatsmix kwam ik later achter. Omdat je als nieuwe eigenaar je hond natuurlijk nog niet door en door kent en het daarom ook moeilijk is om karaktereigenschappen door te geven.

Tika heeft vrijwel het zelfde gedrag laten zien (en dat doet nu nog steeds soms) Ik ben mij ook gaan verdiepen in BAT en het heeft ons onwijs goed geholpen. Onze gt wees ons daar ook op. Tika is eigenlijk ook heel erg onzeker. Ik laat haar de route bepalen die ze wilt lopen (zolang het veilig is natuurlijk) en wij zijn clickertraining gaan doen. Ik haal haar uit de situaties die ze moeilijk vindt en ga elke confrontatie uit de weg. Eerst flipte ze al als ze een andere hond of persoon zag op 200 meter. Resultaat na 6 maanden training is dat ze alles op 5 meter afstand prima is. Mensen kunnen we rustig passeren. Andere honden vindt ze nog heel erg spannend. Wanneer ze een hond ziet kijkt ze ook direct naar mij, daar belonen we voor. En kunnen dan rustig de andere kant oplopen. Ik zou Storm ook lekker veel laten snuffelen op de wandeling, dat kan je ook in ''scene'' zetten door wat voertjes over het gras te strooien. Dit is ook de methode die ik gebruik als een andere hond ons moet passeren en we geen andere kant op kunnen. 

Ik heb Tika wel ondersteund met PUUR rust op aanraden van de GT en een op maat gemaakte Bach bloesem als tip die ik hier op het forum kreeg. 

Bij mijn hond heeft medicatie echt wel goed geholpen om iets beter met haar angst om te gaan. Op haar dieptepunt was het onmogelijk te trainen, omdat ze nergens op reageerde tijdens de momenten van angst. Dan kan medicatie wel helpen om de angst te verlichten zodat het beter trainbaar is. Natuurlijk lost de medicatie alleen niets op, maar het kan zeker een nuttig hulpmiddel zijn om beter te kunnen trainen. Later hebben we de medicatie afgebouwd zonder dat ze een terugval had. 

Ook het minder wandelen vind ik niet per definitie een slecht advies. Dat verschilt natuurlijk per hond, maar ik kan me inbeelden dat jullie hond al veel heeft moeten verwerken de laatste tijd door alle veranderingen en dat de hond op die manier eerst wat meer aan alle andere nieuwe dingen kan wennen. Mijn hond wandelt enorm graag, maar ik merk ook dat ze na wandelingen soms overprikkeld terugkomt. Het hangt een beetje af van wat er tijdens de wandeling gebeurd is. Het is dus een beetje een evenwicht zoeken tussen wel veel wandelen zodat ze haar energie kwijt kan en omdat ze dat enorm fijn vindt en tegelijk niet gaan wandelen op momenten dat ze al veel prikkels te verwerken gekregen heeft. Bvb na een drukke dag (bezoek oid) ga ik diezelfde dag of de dag erna niet nog een lange wandeling maken. 

Ik ken natuurlijk jouw hond niet, dus ik spreek vooral vanuit mijn eigen hond. Maar voor mijn angstige, gevoelige hond zou het advies van jouw GT niet slecht zijn. Ik vind het wel ook belangrijk om je eigen gevoel te volgen en om je GT te vertrouwen. Als jij geen goed gevoel hebt bij je GT om welke reden dan ook (en dat kan heel persoonlijk zijn) zou ik kiezen voor een andere GT. Ik vind dat zoals een dierenarts (of huisarts). Wat de ene een goede DA vindt, vindt de andere maar niets en het is het belangrijkst dat je je zelf goed voelt bij je DA. 

Zou je in pb eventueel kunnen zeggen welke GT jullie geraadpleegd hebben? Ik ben ook van Vlaams-Brabant, dus ik vind dat wel interessant  Ik heb ook al een aantal GT's in deze regio opgezocht en wat onderzoek gedaan, maar uiteindelijk geen laten komen. 

Geert De Bolster: top