Rouwende hond wacht al 80 dagen op bazin

We hebben natuurlijk allemaal de film Hachi gezien en erbij zitten huilen, geef het maar toe. Het idee is natuurlijk ook verschrikkelijk. Een hond die niet begrijpt dat z'n baas niet terugkomt en maar blijft wachten en hopen. Momenteel zit er in China een hond te wachten op de plek waar z'n bazin is verongelukt.

Verdrietig, hoop dat ze de hond opvangen en gaan afleiden en een nieuwbaasje gaan zoeken en dat stuk gaan mijden zodat de hond weer plezier in het leven krijgt....

Klinkt misschien wat overdreven maar, Ogin gaat morgen voor het eerst naar de opvang om met honden te spelen en ook om haar eens uit handen te geven, ik ben alleen, en heb besloten om dit te doen...zodat ze ook anderen gaat vertrouwen en niet alleen steunt op mij, heb het ook met Bams gedaan en dat heeft er toe geleid  dat ze toch met eenander uit gelaten kan worden als er mij wat overkomt....verbrijzeld bekken en vijf maanden Bams  niet kon uitlaten, node ging ze meteen ander mee maar ze ging.....zo ook nu met Ogin...uitlaten hoeft niet dat doe ik zelf maar dat ze eens in andere handen is...is toch wel heel belangrijk.

Wat verdrietig om te zien. Als ze het hondje niet snel gaan vangen vrees ik dat hij uiteindelijk weer bij zijn bazinnetje terecht komt, het lijkt mij een vrij drukke weg.

Zo erg voor het hondje hoop er hem iemand kan opvangen 

Dankje wel, het is ook in het belang van de hond....uit handen af en toe eens geven, zodat de hond zelfstandig wordt wat betreft van mij....als ik er niet ben en de hond is nimmer bij anderen geweest, kan de hond heel erg rouwen.....en wat ik niet begrijp is dat de hond daar 80 dagen zit, laat een professioneel iemand de hond vangen en een goed tehuis zoeken voor deze hond, om verder te leven inplaats van te rouwen......ik vind het ook moeilijk om Ogin naar een opvang te doen, maar wat als Bams er niet meer is, dan gaat Ogin rouwen, en ziet ze geen plezier meer in het leven, daar zorg ik dus ook voor, in het bekang van mezelf en van Ogin.....en wie weet dat ik het morgen moeilijk hebt als ze daar niet wil achterblijven, maar ik doe het.

Er schijnt ergens in China nog een soortgelijke situatie met een hondje te zijn. Gelukkig leeft daar de baas nog wel van:

Zulke dingen wijzen je er (mij iig) weer op dat de begroeting, als je thuiskomt of als je, je hond bij de oppas ophaalt, niet zo maar iets is. Het is geen beleefdheidsritueel zoals (in de meeste gevallen) bij mensen.  Jij bent degene waar je hond voor leeft.