Onze knappe Joey! 
Joey heeft last van zijn oor, wel zo'n last dat hij constant loopt te schudden en zelfs soms zijn koppie scheef houd.
Dus gisteren samen met mijn zusje en Joey naar de dierenarts geweest.
Joey sprong in de auto en zat meteen achter het stuur
, leek ons niet zo'n strak plan.
Goed daar aangekomen, muilkorf om, voor de zekerheid, maar hij was zo lief dat mijn dierenarts na de behandeling er op stond dat we zijn muilkorf af deden.
Zowel hij als de ass. zijn grote fan van Joey en Joey van hem.
En dan ben ik toch zo trots op die (ook) mens agressieve hond die we twee jaar geleden opgehaald hebben uit het asiel!
Dat kan je je dan bijna niet meer voorstellen.
wow knap hoor, wat kun je dan trots zijn op zo'n hond ja
Lola was indertijd ook zo mensonvriendelijk tegen mensen die ze niet vertrouwde, maar aan de dierenarts in de buurt waar ik vaak even langs ging had ze zich gewend en liet ze zich goed onderzoeken. Toen we later een andere dierenarts moesten nemen is dat met de opvolgster nooit meer zo goed gegaan helaas.
Super dat jullie dierenarts en de assistente fan van Joey zijn.
(Hopelijk had hij niets ernstigs)
Ach zere oren? Ja natuurlijk ben je dan trots, apatrots, de laatste keer dat ik met Sam bij de dierenarts was hadden we ook geen snoetje om, de beste vrouw zei, doe eerst maar zonder, dan zien we wel, ik dacht nou nou en wat als hij wel bijt.
Maar toen had ze een berg snoepies liggen en deed allerlei handelingen die niet nodig waren, mond open , even tandjes kijken, even oren kijken, en dan pas buik voelen, omdat hij aan de rees was. Sam liet alles toe. Hij was niet blij, maar had geen neiging tot bijten.
Dus jaa, ik herken de trotsheid die je dan voelt, en vooral omdat dat in het verleden niet ging met Joey, dan sta je toch te stralen, heerlijk!!
Wat hebben jullie dan toch veel bereikt heh, heerlijk toch!!
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?