Ja....dat was even wennen weer. Maar het kwartje viel pas eergisteren dat de hond nog steeds, geconditioneerd als hij is, inmiddels een uur vroeger wilde wandelen.
Met name s morgens. Om 06.00 uur wel te verstaan. En s avonds wederom zich een uur vroeger meldde om te willen eten. Hij zat in nog het oude ritme!
Gisteren heb ik een half uur tijd gerekt en vanochtend weer. Nu staat zijn klok gelukkig weer gelijk aan de "daadwerkelijke tijd".
Maar wat is tijd, wat is conditionering en wat is tijdsbesef bij de hond.
Ik keek zojuist even op Google en zag dit staan.
https://hondenlot.nl/opvallendevragen/tijdsbesef.html
(jaja...die hebben het ook ergens gevonden en vandaan....maar waar kan ik kijken en dat "wetenschappelijke" stuk terug vinden?)
Toch ben ik ook benieuwd naar jullie ervaringen en meningen. Heeft misschien 1 van jullie er een wetenschappelijk stuk cq recent onderzoek over wat ook interessant is?
Ik begin een twee weken van te voren, de tijd bij te stellen voor de honden, hier geen last van gehad tijdens klok verzetten, ik ga in het weekend wandelen met drie chow,s, waarvan er een de reu helemaal van slag is, die zit een uur van te voren te zeuren om er uit te mogen, en de eigenaars doen dat ook.....ze gaan dus op de oude tijd wandelen.... zelf heb ik wel last van de klok verzetten, en vooral de zomertijd.
Wat ik ook interessant vond te lezen in dat stuk is het tijdsbesef van de hond bij de vraag "wanneer komt de baas thuis en hoe lang is hij weg"? Ik zou daar wel eens meer over te weten willen komen....wetenschappelijke onderzoeken wel te verstaan.
Ik volg mee!
Ik merk aan Puck niks. Hier hebben we geen vaste tijden van uitlaten en vaste tijden van eten.
Ik werk onregelmatig, dus wordt er ook onregelmatig uitgelaten en onregelmatig gegeten.
Wij hadden vroeger ook een maltezer en die zat stipt 11.30 in de veranda voor de deur te wachten tot m'n zusje en ik terug kwamen uit school. S middags om 14.30 deed hij hetzelfde.
Mijn vorige hond gaf vroeger al een half uur van te voren aan dat ik thuis zou komen. Ongeacht wanneer en hoe lang ik weg was. De familie wist dan dat ik er binnen het half uur zou zijn. Handig met eten! Ze voelde ook precies aan dat er binnen het kwartier onweer kwam wat ik nog niet had horen en zien aan komen. Ze zocht dan dekking onder het badmeubel.
daar is interessante video van in engelse documentaire.(over verlatingsangst)
Baasje wordt weggestuurd en hond weet dus niet wanneer baasje terugkomt
De hond wordt ondertussen gefilmd met een warmte camera...en je ziet aan de kleurtjes welk gebied in de hersens meer actief is
Hond word duidelijk onrustig als baasje hoort dat hij naar huis mag
Ik mis een stukje tekst Heb je van dat filmpje een link?
Stukje al bijgewerkt..hihi
Ik moet echt gaan zoeken ..naar dat filmpje..
Ah hier het onderzoek waarover ik in de link las
http://www.academia.edu/14911028/The_effect_of_time_left_alone_at_home_on_dog_welfare
En
https://behaviourvet.wordpress.com/2013/10/14/left-home-alone-a-welfare-issue-for-dogs/
En hier een programma wat er over gaat Dogs : Their secret lives Home Alone
Leuk leesvoer voor straks
http://vetbehaviour.info/dogs/separation-related-behaviours.html
Verder is nog steeds alles welkom aan info en ervaringen hoor!
jij bedoelt deze denk ik
https://www.youtube.com/watch?v=h6Hszbb41DE
daar is ook Brian Hare te zien die samen met Vanessa Woods het boek de wijsheid van honden geschreven heeft, ook heel interessant, hij is de stichter van the Duke Canine Cognition Center.
https://www.dognition.com/brian-hare
Ook Emily Blackwell (genoemd in een van de links van Cody) is daar te zien
Wij hadden vroeger een hond die precies om kwart voor elf s'morgens naar buiten wilde.
Mijn moeder had daar geen erg in, maar we woonden op een dorpje met een klein schooltje en mijn zusje had om kwart voor elf pauze, dan ging hij even buurten.
Alleen tot groot vermaak ven de kinderen en niet van de meester, bleef hij ook en ging door de ramen zitten gluren, dus zijn uitstapjes mochten niet meer gemaakt worden rond die tijd.
heb je deze al gezien?
ja die is het
Onderaan het artikel in Hondenlot zie ik volgende bronvermelding bengelen:
Horowitz, A. (2009). Inside of a Dog: What Dogs See, Smell and Know.
Rehn, T. and Keeling, L.J. (2011). The effect of time left alone at home on dog welfare. Applied Animal Behaviour Science 129, pp. 129-135
Misschien helpt dat je verder in je zoektocht?
Wat dieren (ook een mens als ie zou leven zonder horloge) doen is hun innerlijke klok (of noem het biologische klok) verbinden met patronen uit de omgeving. Als hun omgeving zeer strakke patronen heeft (zoals bijvoorbeeld hun mens die elke dag op hetzelfde moment opstaat), dan gaan ze aanvoelen wanneer dit tijdstip er is aan de hand van wat hun innerlijke klok op dat moment aangeeft. Het besef van tijd hangt daar ook aan vast, omdat hun innerlijke klok nooit stilstaat, natuurlijk. En dus voelen ze de tijd die verstrijkt heel goed aan.
best wel indrukwekkend allemaal, de hond van Didy, Jacey.
Bij ons komt elke woensdagmiddag een man groente en fruit brengen, ik vond het altijd wel logisch dat Jenna vlak voordat hij kwam onrustig werd, want misschien straal ik wel iets van wachten uit. Maar vorige woensdag kwam hij niet, wat ik niet van te voren wist, dus ik was wel in wachtmodus. Maar opvallend was dat Jenna niet onrustig werd die dag.
Lola kon zonder dat ze naar buiten kon kijken toch precies weten wanneer haar vijandin de akita langs liep, dan ging ze grommen, het maakte niet uit hoe laat dat was ze wist het.
Als er een ritme is weet de hond wanneer je thuis komt, hier wel....bij het weggaan gaan mijn honden beiden op een plek liggen...even een boodschap doen...het kan ook zijn dat ze mij thuis horen komen.
Ik heb er weinig van gemerkt bij mijn honden. Alleen de eerste ochtend waren ze er vroeg bij maar dit kwam door kat Nemo die wel op tijd vond dat het tijd was om op te staan. Nu het kouder word hebben mijn hondjes toch meer moeite met het verlaten van hun warme nestjes. Lotus is meer gefocust op geluid, mijn honden krijgen altijd hun eten als de reclame begint op RTV noord, de reclame voor het zes uur nieuws. Lotus rent zodra ze de reclame jingle hoort naar haar ren om haar eten in ontvangst te nemen.
Het gekke is ook, als er telefonische gebeld wirdt reageren ze geen van beiden maar...als er smiddags gebeld wordt telefonisch zitten ze voor mijn neus en waarom ? Smiddags gaat er iemand mee, ze weten dat, een hond heeft toch een bepaald ritme...
Dit is het, kan het niet zo goed verwoorden, hier is een heel strak ritme...vanaf smorgens tot savonds, het besef is er dan bij de honden...
we hebben het nu over tijd en ritme, maar er is meer dan alleen ritme, hoe kon Jacey weten dat haar baasje terugkwam.
Hoe kon Lola weten wanneer die Akita voorbijkwam als dat niet altijd op hetzelfde tijdstip was en zij haar niet kon zien of horen. Hoe kon Jenna weten dat de groentenman niet zou komen....
En hoe zit het met Jazz de hond uit het zweedse onderzoek die niet reageerde op tijd maar op (het minder worden van) geur.
De onderzoeken met Jazz en Jacey lijken dan toch uit te komen op verschillende condlusies?
Zou met veel factoren te maken kunnen hebben..de focus,baasgerichtheid,de band ect
Dat 1 het niet kan/aangeeft, zegt natuurlijk niks over degene die het wel weet.
Jeff wist het ook precies ,wanneer ik vertrok...
halfuur voor ik kwam werd hij onrustig(naar voordeur gaan zitten kijken...sneller aanslaan ect...)
..konden de oppassen klok op gelijk zetten...ook bij afwijkende of onbekende haal tijd.
Waldo merkte je niks aan.
Rupert Sheldrake houdt zich bezig met de vraag of honden telepathisch dingen aanvoelen. Echt heel boeiend.
Het probleem is dat je dit niet goed wetenschappelijk kunt aantonen, omdat je het niet in termen van tijd en ruimte kunt meten, want tijd & ruimte zijn de voorwaarden voor wetenschap en het kunnen opstellen van een wetenschappelijke theorie waarbij uitkomsten herhaalbaar zijn. In het geval van telepathie moet je dus gaan observeren hoe vaak iets gebeurt - en dan blijf je zitten met het probleem van interpretatie (hoe weten we dat dit gebeurt, en dat we er niet iets anders in projecteren?) en exacte herhaalbaarheid is ook lastig. Sheldrake balanceert dus op het randje van van wetenschap en pseudo-wetenschap. [...]
Telepathie is natuurlijk wel reëel - het is direct weten en voelen. , je weet immers ook dat je van iemand houdt, dat je iets mooi vindt. Onbewust ruiken we heel goed hoe iemand zich voelt, maar we doen er meestal niks mee, we gebruiken liever heel veel parfums... Mensen gebruiken hun zintuigen en vermogens überhaupt heel slecht.
In tijdperceptie speelt de stand van de zon ook een rol. Het kan heel goed zijn dat honden - en ook wij - daar een soort zintuig voor hebben...
Hier een boek van hem. Heb m thuis ook liggen. Leuk boek!
http://www.recensies.me/index.php?page=honden-weten-wanneer-hun-baas-thuiskomt
https://www.boekwinkeltjes.nl/b/182694423/Honden-Weten-Wanneer-Hun-Baas/
Casper is zo aan mijn dagritme gewend dat hij een teken geeft (niet dwingend) dat het tijd is om te eten of te wandelen/fietsen. Hij gaat dan bijv. rustig bij mijn voeten liggen of staan of midden in de kamer staan; duidelijk afwachtend of ik in actie kom. Casper heeft weinig last van de overgang zomertijd naar wintertijd; andersom ook niet. Geen van mijn vroegere honden hadden hier last van.
Toen ik op Bonaire woonde, heb ik getracht mijn hond (Dingo-achtig) binnen te houden als ik werkte. Hij maakte de screens kapot en wrong zich door de shutters naar buiten. Daarna geprobeerd om hem in de grote tuin en overdekte porch (soort veranda) te houden. Resultaat was dat hij grote gaten onder de tuinafzetting groef en zich zelf uit liet/ging zwerven samen met een hond van een paar huizen terug. Na mijn huis aan zee stond veraf nog een huis daarna onbebouwd, landinwaarts ook geen gebouwen. Ik woonde daar alleen en mijn hond Bas waakte over mij. Er kwam niemand op mijn terrein als ik hem niet gezegd had, dat het goed was.
Als ik door de week om ca. 17:30 uur met de auto naar huis kwam, zat mijn hond Bas op de wegsplitsing van de doodlopende weg naar mijn huis en de weg naar de Zoutpannen op mij te wachten. Hij kwam dan achter de auto aanhollen om naar huis te gaan. Bas was een bijzonder trouw maatje.
Dat is zo. En dan kunnen we bepaalde dingen niet verklaren. Niet omdat ze er niet zijn of niet bestaan, maar omdat wij het niet (kunnen) aanvoelen of waarnemen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?