Grommen naar kind

Graag jullie mening over het volgende... Balou is beginnend puber (Bijna 7 mnd) en vandaag ben ik geschrokken.  Hij heeft 2x naar zoon van 4 gegromd, zonder een (voor mij) heel duidelijke reden. 1x kon ik nog snappen: balou was ad lijn en zag de buurhond waar hij mee wilde spelen en dit kon niet dus ik hield hem kort. Zoon stond erbij en wilde balou gaan aaien. Balou was op dat moment gefocused op de andere hond, dus oké,  een grom. Slechte timing van zoon. Ik stond perplex want dit had hij nooit eerder gedaan en dacht eerst dat ik het niet goed hoorde. Verder niet op gereageerd (het moment was voorbij voor ik er erg in had). Tweede keer heb ik niet in de gaten gehad wat de aanleiding was. Beide keren eigenlijk geen reactie gegeven op grom, wel zoon nog eens duidelijk verteld wat hij moet doen op zo'n moment (stoppen wat hij doet en afstand). 

Ik zit te denken of er iets is voorgevallen  en het enige wat ik kan bedenken is dat we vanochtend op de bank zaten, en balou sliep op de grond daaronder. Zoon had dit niet door en stapte op balou, die daar natuurlijk flink van schrok. 

Balou is een zelfverzekerde hond, niet angstig. Wel moeite rust te nemen, zeker als de kids er zijn, vandaag had hij ook vrij weinig geslapen. 

Waar denken jullie aan bij dit verhaal? En wat kan ik hier het best mee doen? 

Goed opletten dat dit niet weer gebeurd...de hond heeft een gedrag dat ttie weinig van zijn eigen ..kind..kan hebben..de hond had weg moeten gaan als je zoontje perongeluk op hem staat...nee hij iaat van zich horen...hij valt niet uit .?    Opletten voortaan.

Je zegt dat Balou vandaag weinig rust heeft gehad/genomen. Daar kan het ook prima mee te maken hebben. Als mijn hond overprikkeld is, merk ik ook dat hij minder geduld heeft. Dat uit zich dan in een keer terug grommen/blaffen naar zeer uitvallende honden die hij normaal negeert. Dus laat Balou de volgende dag(en) goed rust nemen, vermoedelijk dat er dan niets meer aan de hand is. Overigens, als een kind mijn hond per ongeluk pijn doet, laat ik hem/haar het altijd direct goedmaken met Billie. In de vorm van een snoepje en een aai, dan is Billie het direct weer vergeten en vergeven ;-)

Hoe klinkt de grom? Onze puberhond kan ook soort grom geluid laten horen wanneer ze aangeraakt wordt of gestoord wordt, maar dit klinkt meer mopperig dan echt boos grommen. 

Kijk wel uit met corrigeren op grommen, veel meer heeft de hond niet aan communicatie. 

Ik zal dan wel de enige zijn... maar ik zou dat dus wel corrigeren. Bij ons wordt niet gegromd en al helemaal niet naar kinderen. Grommen omdat meneer niet geaaid wil worden als hij wat interessants ziet, nee dat is hier ondenkbaar. Gelijk minstens een flinke verbale correctie. 

Edit: dit betekent niet dat een kind dan alles mag doen hier hoor. Er wordt niet aan oren en staart getrokken, als de hond eet of slaapt dan laat je hem met rust, geen botten afpakken, een hond is geen pony dus je gaat er niet op zitten en als de hond in zijn bench zit dan niet erbij gaan kruipen. Mocht je per ongeluk op zijn poot gaan staan, geef hem een aai en het is weer goed. Er gebeuren dus geen gekke dingen met de hond. Grommen als de hond gefixeerd is op iets anders en niey geaaid wil worden vind ik verder weinig reden om te grommen. 

Ik ga met Hannah mee! 

Hier word grommen niet getolereerd en al helemaal niet naar een kind. 

En mijn zoontje is ook wel eens van de zetel afgegaan en per ongeluk op de hond beland. 

Natuurlijk is dat onprettig en kan het per ongeluk pijn doen maar een grom zal ze niet geven. 

Lexi. 

Ik ben het niet met je eens dat een hond niet veel meer aan communicatie heeft dan grommen.

Een hond kan weglopen , kijkt je aan , je kan aan de houding ook zien dat er iets is.

Als ie kort gehouden wordt, zoals in de situatie met de andere hond, is dat geen optie.

Ook niet meer als iemand al op je staat. 

Daarnaast is het voor een hond erg afhankelijk hoe er eerder ingegaan is op de mildere signalen, want als dat genegeerd wordt blijft er weinig over voor hem.

Als ouder zou ik me dan ook erg verdiepen in de hondentaal zodat je er eerder op in kan spelen.

Grommen afleren zou ik nooit doen, want dit is een duidelijk signaal dat er meer ruimte nodig is. 

Als je dit afleert kan de volgende stap bijten zijn, aangezien grommen bestraft wordt. 

Dus ik ben het er mee eens dat grommen niet "gewenst" is, maar dan doordat je zorgt dat er geen reden voor is. En niet door het af te leren. 

" Als ie kort gehouden wordt, zoals in de situatie met de andere hond, is dat geen optie.
Ook niet meer als iemand al op je staat. 
 
Daarnaast is het voor een hond erg afhankelijk hoe er eerder ingegaan is op de mildere signalen, want als dat genegeerd wordt blijft er weinig over voor hem.
 
Als ouder zou ik me dan ook erg verdiepen in de hondentaal zodat je er eerder op in kan spelen.
Grommen afleren zou ik nooit doen, want dit is een duidelijk signaal dat er meer ruimte nodig is. 
Als je dit afleert kan de volgende stap bijten zijn, aangezien grommen bestraft wordt. 
 
Dus ik ben het er mee eens dat grommen niet "gewenst" is, maar dan doordat je zorgt dat er geen reden voor is. En niet door het af te leren.  "

Yara

Ik ben het dus wel met Hannah eens. Mijn Momo gromt niet maar ontwijkt, loopt weg, zoekt een rustige veilige plek op zoals haar bench.

Met Elsa ben ik denk ik te laks geweest. Die laat haar tanden zien en maakt kleine sneppende bewegingen. Ze heeft hiermee succes gehad bij andere honden en voor haar is dat het teken van: "Oprotten nu." Juist omdat ik het heb laten gebeuren doet ze het nu vaker, ook in andere situaties. Zoals bij de schapen als ze moe is van het spelen met andere honden en trainen komt ze bij mij uitrusten.. andere honden hoeven dan echt niet even bij haar te komen kijken en snuffelen want meteen komen die venijnige tandjes dan tevoorschijn.

Is dat erg? Wel.. tot noch toe heeft ze mazzel en zijn het allemaal lieve, sociale honden. Maar ze zal er maar eens eentje tegenkomen die dat prinsessengedrag van haar niet accepteert.. Ik heb pas nog meegemaakt waar dat toe kan leiden: Een zeer dominante reu die, opgeblazen als en macho, het veld op kwam lopen en acuut door de drie reuen die daar thuis zijn op zijn plaats gezet werd terwijl hij dat niet accepteerde. Het was dat de herder onmiddellijk ingreep anders was het bloed aan de muur geweest.

"Maar ze mag toch aangeven dat ze even rust wil?" Nou... het rare is dus dat Momo dat niet doet, die gromt ook niet en toch laat iedere gezonde hond haar met rust als zij met rustgelaten wil worden. Ik zie niet hoe ze dat doet, maar het lukt haar dus wel. De koningin.

" Als ie kort gehouden wordt, zoals in de situatie met de andere hond, is dat geen optie.
Ook niet meer als iemand al op je staat. 
 
Daarnaast is het voor een hond erg afhankelijk hoe er eerder ingegaan is op de mildere signalen, want als dat genegeerd wordt blijft er weinig over voor hem.
 
Als ouder zou ik me dan ook erg verdiepen in de hondentaal zodat je er eerder op in kan spelen.
Grommen afleren zou ik nooit doen, want dit is een duidelijk signaal dat er meer ruimte nodig is. 
Als je dit afleert kan de volgende stap bijten zijn, aangezien grommen bestraft wordt. 
 
Dus ik ben het er mee eens dat grommen niet "gewenst" is, maar dan doordat je zorgt dat er geen reden voor is. En niet door het af te leren.  "

Yara

Nee klopt een hond kan niet in elke situatie weglopen. 

Ik doelde meer op dat er meerdere manieren zijn om te communiceren voor een hond.

Ik zie ze hier met een kleintje van 2,5 toch ook voorbij komen?!.

Toen mijn zoontje leerde lopen trok hij zichzelf ook al eens omhoog aan de vacht van mijn hond. 

Mijn fout te laat reageren .... 

Maar buitengewoon onprettig natuurlijk voor de hond, toch heeft geen van alle van mijn honden ooit de behoefte gehad om te grommen omdat ze andere communicatiemiddelen gebruik(t)en. 

Het klopt ook wel wat je zegt dat er meespeelt of er op signalen wel gereageerd is. 

Mijn mening is dat grommen al een stap te ver is.

Mijn hond gromt ook niet, omdat zij de ruimte heeft weg te lopen en ik met haar meeloop.

Maar als ik haar bijvoorbeeld in een spannende situatie kort zou houden en op die plek blijf staan, heeft ze weinig andere keuze meer. 

Als zij wegloopt van een kind bijvoorbeeld, zorg ik dat dat kind niet meer in de buurt komt van haar. Want dat was al het signaal dat ze er klaar mee is. 

Maar als een kind achter haar aan zou blijven lopen zal ze op een gegeven moment echt wel gaan grommen (op zn minst). Want de andere signalen blijken niet opgepikt te worden.

En zij heeft ergens gewoond waar alle signalen genegeerd werden en ze non stop probeerde weg te komen zonder succes. Dus ze heeft echt geen kort lontje wat dat betreft.

Als er dan pas bij het grommen op haar gereageerd wordt zal ze leren dat dat is wat nodig is. Zoals elsa dat dus idd ook waarschijnlijk  geleerd heeft. 

Daarom vind ik het belangrijk dat ze zich in de signalen verdiept zodat ze er eerder op in kan springen.

Een hond die gefrustreerd is (niet bij andere hond kan komen), of vol adrenaline zit van de sport zal ook een korter lontje hebben. 

En sowieso heeft de ene hond een korter lontje dan de ander, wat natuurlijk ook weer van veel factoren afhankelijk is. 

Ik neem mijn hond dan ook in "bescherming" zodat ze het niet zelf hoeft te regelen in een situatie waar dat teveel voor haar is. 

Momo is misschien duidelijker met haar lichaamstaal zonder daarbij te hoeven grommen? Of heeft daar betere ervaringen mee, of sowieso minder snel geprikkeld?

Lastig hoor. Ik heb misschien signalen gemist, ik ben nog zo aan het leren (1e hond).

En ik wist ook echt even niet hoe te reageren, liever dat hij gromt dan bijt, maar eigenlijk vind ik grommen ook al een stap te ver. En zo te lezen zijn de meningen hierover verdeeld.

Ik ga er de komende tijd goed op letten en het bespreken met mijn hondenschool. Zij kennen  balou ook een beetje. 

Daarom zeg ik ook dat het belangrijk is dat ts zich in de andere signalen verdiept zodat ze eerder in kan springen.

Dus ik zeg toch nergens dat er geen andere communicatie mogelijk is?

Ik quote jou ivm deze specifieke situatie waarin de hond blijkbaar geen optie had om weg te komen (vandaar het dikgedrukte). 

Alleen maar goed dat sadi weet dat er op andere communicatie ook gereageerd wordt.

Dat vind ik een belangrijke. De ene hond is grommiger (als dat al een woord is ) dan de andere. Honden kunnen grommen om allerlei redenen: ze kunnen grommen om aan te geven dat ze iets niet fijn vinden, maar ook uit protest, in spel, uit opwinding, tegenstribbelen en mopperen, uitdagen, enz.

Zelf zou ik een grom altijd proberen kaderen in de situatie én in relatie met de rest van de lichaamstaal (bijvoorbeeld neus en lip optrekken, spieren verstrakken, fixatie, enz.).

Dus ik zou zeker niet elke grom negeren, maar ook niet elke grom corrigeren.

Ik ken dat wel wat pittig gedrag rond die leeftijd. Even proberen de grens te verleggen. Het wil ook helemaal niet zeggen dat er een groot probleem ontstaat. Jonge kinderen en een opgroeiende hond vraagt soms wat extra begeleiding. Inderdadd goed idee om dit met de hondenschool te bespreken. Wat ook echt belangrijk is is dat je hond een plek heeft waar je kind niet mag komen en andersom. En bouw inderdaad echt rust in. Succes en maak je niet teveel zorgen.

" Dat vind ik een belangrijke. De ene hond is grommiger (als dat al een woord is ) dan de andere. Honden kunnen grommen om allerlei redenen: ze kunnen grommen om aan te geven dat ze iets niet fijn vinden, maar ook uit protest, in spel, uit opwinding, tegenstribbelen en mopperen, uitdagen, enz.
Zelf zou ik een grom altijd proberen kaderen in de situatie én in relatie met de rest van de lichaamstaal (bijvoorbeeld neus en lip optrekken, spieren verstrakken, fixatie, enz.).
Dus ik zou zeker niet elke grom negeren, maar ook niet elke grom corrigeren. "

Alaska's Finest!

Heel zeker waar.

ik heb er ooit eentje gehad die constant alle soorten grommen gebruikte.

Heeft nooit "zijn grenzen willen verleggen"met zijn gegrom.

Nooit agressief geweest in zijn leven, was gewoon een "mondige" hond.

En dat mocht hij zijn van mij.

Niemand kan ts hier raad in geven omdat we het soort grom niet gehoord hebben.

De grom klonk laag en kort. Geen tanden, geen snauw, geen fixatie. Meer een 'Ga uit mijn weg' gevoel kreeg ik erbij. 

Maar, zoals gezegd, het is mijn 1e. Dus ik kan het ook verkeerd interpreteren.  

Dankje klara ;) Lief

Gezien de situatie was het dat ook. Mijn honden grauwen ook in spel maar dat is spel, zoals kinderen vaak ook luidruchtig zijn als ze stoeien. Dat is geen 'grommen'.

Het is toch heel afhankelijk van het type grom. Vroeger hadden wij een cocker die in zijn 14,5 jaar nooit hem horen grommen. Nu hebben we Puk, onze westie en die gromt veel vaker. Ik merk verschil in zijn gegrom, als hij aan het eten is en iemand komt in de buurt van zijn bot... dat doen we dus gewoon niet. Hoeft hij van mij niet af te leren, gewoon afstand houden.

Maar ook met spelen, maar je hoort dat het een soort enthousiaste grom is. Ook met drukte om hem heen of een te enthousiaste knuffel -over hem heen hangen, dat mag dus niet van ons, van de kinderen (nu 7 en 10, toen we puk kregen waren ze 5 en 8), een soort oude mannen gemopper (hij is nog geen twee).

Hij communiceert gewoon veel meer met gebrom en gegrom (en hij heeft stiekem wat minder geduld dan de cocker had) en al naar gelang het klinkt reageer ik hier op.

Soms is het een waarschuwing en moeten de kinderen wat afstand geven, soms niet.
Maar bovenal is het een hond die een echte kindervriend is voor de buurt, direct komt troosten als één van de kinderen verdrietig is, spelletjes zoals verstoppertje graag met ze doet, het kan hand in hand gaan.
Goed luisteren en kijken naar het tafereel.