Hey mede forumers.
Ik heb een vraag die voortkwam uit een discussie met iemand uit mijn omgeving.
Die persoon zegt dat een asiel hond (nu gaat het om volwassen exemplaren) áltijd óf gezond is , óf je weet vooraf wat en of ze iets mankeren ,zoals hd enzo.
Ikzelf denk dat asiels echt niet elke hond die binnenkomt gaan laten röntgen op hd enzo dat zou veel te duur worden lijkt mij.
Mijn vraag is dus , hoe zit dat nu wel?
Weet iemand dat?
Ik ben namelijk erg nieuwsgierig
Asiel honden zijn of gedumpt, of door omstandigheden naar het asiel gebracht...als ik geen regeling zou treffen voor mijn honden dan zouden ze na mijn dood naar het asiel worden gebracht, en zo zitten dan ook ras honden daar...en kruisingen hoeven natuurlijk niet ongezond te zijn, medische testen worden niet gedaan, ze gaan tijdens een wandeling kijken hoe de hond functioneerd.....
Het zou mooi zijn als dat zo is! Maar helaas, zo gemakkelijk is het niet. Niet alleen omdat foto's maken duur zijn, maar ook omdat veel mensen het gewoon niet zien... Je moet een gevoel ontwikkelen om te zien of een hond wat mankeert, want vaak laten ze amper wat zien. Mijn eigen hond bleek veel pijn te hebben aan haar heup, terwijl het enige wat mij opviel was dat ze niet meer in haar bak sprong, maar er in liep. Toen ze pijnstilling kreeg was het verschil enorm en was heel duidelijk hoe rustig ze eigenlijk geweest was. Terwijl ze nog nooit echt rustig geweest is, zeg maar. Ik zit hele dagen met Dobber in 1 ruimte, als ik het niet eens zag, hoe zal asielpersoneel dan van al die honden zien dat er iets niet goed zit, voordat het al heel erg is?
onzin..
sterker nog een vriendin kreeg kat met niesziekte uit asiel en mijn moeder een kat met ernstige blaasgruis
Van sommige dieren is wel meer bekend...en van anderen weer niks
Je kan geluk hebben of pech
dieren krijgen alleen algemeen onderzoek bij binnenkomst
Alle dieren die het asiel binnenkomen gaan langs de dierenarts (of de dierenarts gaat langs het asiel). Uiteraard behoren röntgen en laboratorium onderzoek niet tot de standaard. (Inentingen, chippen en ontworming wel).
Een nieuw asieldier blijft sowieso een tijdje onder observatie voordat hij/zij herplaatst wordt. Mocht er in die tijd twijfel ontstaan over de gezondheid, dan wordt er nader onderzoek verricht. En zonodig ingegrepen.
Helaas zijn asiels afhankelijk van subsidie en giften en bulken ze niet van het geld. Daarom wordt er wel eens een actie op touw gezet om voor een bepaald dier geld in te zamelen zodat er een behandeling plaats kan vinden.
Katten worden standaard allemaal gecastreerd/gesteriliseerd vóór plaatsing.
Ik denk dat 99 % van de asielhonden uit de broodfok komt, oepsnesten , kruisingen, buitenlandse honden, allerlei kruisingen van HR honden , etc.
In ieder geval honden waarvan er verder niets bekend is, dan hoe ze op dat moment er aan toe zijn.
Ze zullen natuurlijk wel door de dierenarts gecontroleerd worden of ze op dat moment niet ziek zijn of gewond zijn e.d.
Maar dat asielhonden altijd gezonder zijn, dat geloof ik daarom juist niet.
Ik denk ook niet dat dit zo is, wat o.a. Sylvia al zegt er is soms weinig bekent over het verleden van de honden. Maar je kunt het treffen, mijn ouders hebben ooit een hondje uit het asiel gehaald het was een schatje en hij is ruim vijftien jaar oud geworden zonder ooit ziek te zijn geweest. In een hopelijk heel verre toekomst willen mijn dochter en ik samen een hond uit het asiel halen, het is te hopen dat de hond gezond is maar dit een risico dat we nemen.
Denk dat mensen die in een asiel werken meer ervaring hebben op dat gebied dan een particulier met 1 hondje.
Ze worden "vluchtig"nagekeken door een dierenarts.
Maar men weet ook dat veel honden allerlei dingen mankeren, maar als ze de toekomstige adoptanten ervoor gaan beginnen waarschuwen, krijgen ze meer dan de helft van de honden niet geplaatst.
En voor hun is het vooral belangrijk om zoveel mogelijk honden in zo kort mogelijke tijd te plaatsen.
Dat kan, maar hoeft helemaal niet zo te zijn. Zo lang je regelmatig de signalen onder ogen krijgt kun je dat leren herkennen. Of je nu bij een asiel werkt, of maar een hond hebt.
Dank voor jullie antwoorden.
Ik had al zo een idee dat het zo ongeveer zou werken in een asiel.
Dat je pure pech kan hebben qua gezondheid met herplaatsers was me idd al bekend.
Het ging er nu echt om of asiels het dier grondig nakijken en röntgen op bijvoorbeeld hd , wat dus niet zo is en me ook niet reëel leek.
Wat is een asielhond? Dat is een hond dat gekocht is door persoon X. Persoon X brengt hond naar het asiel.
Of deze hond gezond is ligt dat aan het asiel ? Nee
aan wat dan wel?
Genen en omgevingsfactoren.
soms vraag ik mij af of mensen nog wel logisch kunnen redeneren
Ik zeg nergens dat het aan het asiel ligt of een hond gezond is of niet.
Dat was ook helemaal mijn vraag niet dus snap je sneer ook niet zo.
Dobby had in het asiel 'oververhitting'. Niets medische bekend. Na 9 maanden bij ons viel hij in het park in elkaar, 12C regenachtig. Geen oververhitting, dus, maar epilepsie.
Het asiel had dat dus kunnen weten, maar helaas.
Ging toch hier over of vergis ik mij?
"Die persoon zegt dat een asiel hond (nu gaat het om volwassen exemplaren) áltijd óf gezond is , óf je weet vooraf wat en of ze iets mankeren ,zoals hd enzo."
Mijn sneer was niet naar u bedoeld maar naar de persoon die die uitspraak maakt. Of een hond HD kan krijgen ligt aan de genen of omgeving. Heeft niets met asiel te maken.
Oei wat een verschil zeg!
Toen mijn husky voor het eerst een epileptische aanval kreeg dacht ik ook dat hij aan het stikken was ofzo.
Had geen idee van epilepsie toen de tijd.
Ah ik snap wat je bedoeld.
Het klopt wat je quote was wat ik had neergezet.
Alleen staat daar nog steeds niet ( zo is het ook niet bedoeld dus sorry als dat zo wel overkomt) dat een asiel verantwoordelijk is voor een hond met bijvoorbeeld hd.
Wat er bedoeld word is dat je weet of een hond iets mankeerd of gezond is als je deze in een asiel koopt.
Als een asiel zou röntgen zou je toch weten hoe het zit met de heupen dat wil toch niet zeggen dat zij verantwoordelijk zijn voor de hd die de hond evt geërfd heeft.
En dat is meteen weer waar de discussie over ontstond want het leek mij dus gekkenwerk als een asiel zulke dure onderzoeken zou dien bij elke hond.
Mijn vraag was dus , hoe werkt dat wél in een asiel.
Snap je wat hier bedoeld word?
Misschien zeg ik onduidelijk of verkeerd hoor?
Nee, ik snap inderdaad wat je bedoeld! Maar vond die opmerking van die persoon toch best frappant :D maar zoals men eerder al aangaf zitten dure onderzoeken er niet in. Klinisch onderzoek zal wel eens uitgevoerd worden maar dat zegt vrij weinig.
Ja idd zo dacht ik er dus ook over
Maat goed ik wist dus ook niet hoe het zat in een asiel dus kon net zo goed mis zijn.
Ik denk dat asielen in geval van afstand wegens niet kunnen betalen van een behandeling, dat wel horen en weten. Ik lees soms wel eens over een hond of kat met een medisch probleem, en soms de opmerking dat die daarom afgestaan is.
Ook onze eerste hond, veel te mager als zwerver uit het bos gehaald is wel door de dierenarts bekeken en die moest aansterken.
De rest is het volgens mij eerder een kwestie van net zoals bij de jaarlijkse enting: hart en longen luisteren, oren, ogen, bek bekijken, misschien even de huid inspecteren?. Dan inenting en eventueel ontworming/ontvlooiingsmiddel.
Ja gewoon het standaard zichtwerk dus.
Ik heb eerlijk gezegd geen flauwidee wat je betaald voor een asiel hond maar ik gok zo rond de 2 a 300 euro.
Vandaar dat ik de conclusie maak dat ze echt niet elke hond ( en evt kat ) helemaal ondersteboven keren om eventuele mankementen te kunnen vinden met dure onderzoeken.
Dan zou er geen asiel meer bestaan.
Ik betaalde voor Dobby in 2009 geloof ik 135 of 150. Dat was bij een asiel van de Dierenbescherming. Intussen zijn de prijzen wel gestegen, ja. Sommigen zitten inderdaad richting de 200.
Voor onze eerste hond in 1982 betaalden we iets van 90 gulden, voor Chico in 1998 dacht ik 125 gulden.
Aangezien er ook langzitters zijn, kosten die veel meer. Dus nee, niet echt budget voor echt grote onderzoeken. Ze zullen ze echt wel doen als ze nodig blijken, al is het maar om in te schatten of het dier nog bijv. zonder pijn kan leven. Maar hoe vaak hoor je niet bij mishandelde dieren dat er ingezameld wordt juist om zo'n kitten oid. te opereren en te behandelen? Het geld groeit asiels niet aan de bomen.
Ook wij hebben sinds een 14 aantal dagen een Alaskan Malumu uit een assiel geadopteerd , en deze in huis genomen .De eerste dagen had ze Zoraya een teef van 6 jaar vloeibare geelachtige stoelgang .Toen we het assiel raadpleegde heeft deze medicatie meegeven , en dat zou haar vloeibare stoelgang moeten verbeteren.Helaas is dit niet gebeurd en zijn we naar de DA geweest.Deze stelde vast dat ze een dikkedarmdiaree had en heeft nu de juiste medicatie afgestemd op haar meegegeven , nu is het afwachten of ze ervan geneest.Ik begrijp goed dat asielhonden niet steeds de specifieke medicatie kunnen krijgen wegens het soms hoge kostenplaatje .Een goede raad neem asielhond eerst enkele dagen op proef en ga in deze periode met haar naar je DA voor een grondige check up .Want eens de papieren zijn getekend en de hond aanbetaald zien de asielen van enige verdere verantwoordelijk af .Dus conclusie voor mij geen hond uit dit assiel meer .ER zijn asielen genoeg die mischien wel beter en doordachter met hun dieren omgaan.
Knuffels Zoraya
Ik heb niet alle reacties gelezen. Ik heb wel 3,5 jaar bij een asiel gewerkt. Alle honden worden gecontroleerd wanneer ze binnen komen. Maar dit is een uitwendig onderzoek. Geen röntgen o.i.d. Als er problemen gezien worden door de werknemers binnen het asiel, wordt een hond uitgebreider onderzocht. Indien nodig worden er dan wél foto's gemaakt. Maar deze werknemers zijn ook maar mensen, dus er kan altijd een eventueel probleem over het hoofd gezien worden.
Dus is zo'n hond ALTIJD gezond? Nee. Is de kans groter dat eventuele problemen onderschept worden? Ja, dat wel, denk ik. Wispa komt uit een Spaans asiel en heeft daarna in gastgezinnen gezeten. Geen van deze gastgezinnen of het asiel heeft gezien dat ze zo goed als blind is en patella luxatie in twee knieën heeft. Dus 100% vertrouwen heb ik in (buitenlandse) asielen niet :P
Ooit twee katten uit het asiel, beiden stikten ze van de giardia, asiel nam geen enkele verantwoording.
Je kunt als je wil natuurlijk wel een medische controle laten uitvoeren, doen ze bij een paard ook. En bij honden uiteraard ook, maar dat zijn geen asielhonden.
Maar soit, niemand die dat laat doen waarschijnlijk. Tenslotte ga je ook niet naar een asiel met de intentie om een tophond te halen.
(ientje )Daarmee dat ik ook beklemtoonde dat je best eerst het dier op proef neemt en er meteen naar de da naar gaat voor een grondig onderzoek ,beter dit dan met de miserie zitten .
mvg Zoraya
(Maart) Dat was ook niet de bedoeling om een Tophond te gaan halen uit een asiel maar wel een dergelijke hond die we een warme thuis kunnen geven vandaar, dat we er ook vanalles gaan doen samen met de DA om deze terug in een optimale gezondheid te brengen
mvg Zoraya
Röntgenfoto's zullen idd niet gemaakt worden, dus inwendige dingen die je niet kunt merken aan het dier zal je niet weten op het moment van adoptie. Net als bij een pup waar later ook iets mee 'mis' kan zijn, ook al zijn de ouders getest. Natuurlijk verkleint dat risico wel bij zorgvuldig fokken (of daar ga ik toch vanuit).
Verder denk ik ook dat het van het asiel afhangt. Ik heb al van een aantal asielen gehoord die het minder nauw nemen en waar mensen dan ook al honden of katten gehaald hebben die duidelijk ziek waren. Bij andere asielen die ik ken, zijn ze daar dan wel heel strikt in.
Ik ben medewerker bij een hamsteropvang (misschien niet volledig te vergelijken, maar het principe is toch hetzelfde) en daar blijft elke hamster standaard eventjes in opvang om te kijken of ze gezond is en niet zwanger is. Bij de minste twijfel blijft ze in opvang. Wij hebben ook veel permanente bewoners in opvang die te oud zijn of iets waar ze de rest van hun leven last van hebben (bvb tandjes die verkeerd blijven groeien). Bij honden en katten is dat natuurlijk meestal niet mogelijk om ze dan de rest van hun leven in opvang te houden, maar ik ga er wel vanuit dat een goed asiel zoiets wel op voorhand vermeld.
Nu op dit moment geen asiel honden.
Maar in het verleden wel vaak herplaatsers gehad.
Heerlijke honden en geen gezondheid problemen.
Eentje in het begin wat angstig zeer lieve hond geworden.
Juist in ons geval hele lieve aanhankelijke honden en niet meer onkosten gemaakt dan anders.
Wil toch benadrukken dat er wel gezonde asiel dieren/herplaatsers zijn die graag een tweede kans willen en verdienen.
En niet geheel onbelangrijk dat onze honden heerlijk oud zijn geworden bij ons uit eindelijk.
En een dieren verzekering kan tegenwoordig ook geen kwaad om überhaupt af te sluiten.(mits dat nog mogelijk is)
Aan
Groetjes en kuffels van Zoraya en haar baasje
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?