Opvanghondje Chester

Fijn voor je dat je weer een hondje hebt, heel veel geluk met en voor Chester.

Ik volg, het is altijd mooi om het proces van vertrouwen in elkaar opbouwen, te mogen meemaken.

Alle nieuwe indrukken moeten ook tijd krijgen om verwerkt te worden, een heel rustig vast dagschema in het begin is een goede houvast voor de hond en dan langzaam aan uitbreiden.

Wat goed van je! Leuk om de resultaten te lezen. Komt echt wel goed hoor! Al neemt het tijd....  Ik mis foto's? Succes met je nieuwe aanwinst!

Mooi hondje succes verder Komt helemaal goed 

Wat een prachtige hond, snap dat je op zijn uiterlijk bent gevallen.

Hij doet het echt al super goed bij je. 

hij is zeker knap, lieve uitstraling ook

waar komt hij oorspronkelijk vandaan is er iets over zijn achtergrond bekend?

Goed idee om regelmatig samen met een neem ik aan stabiele andere hond te wandelen, dat geeft hem vast veel steun.

Bedoel je Jeff en Waldo van Roos? dat waren ook herplaatsers ja een van de twee had kennelsyndroom, je zou haar eens een pbtje kunnen sturen als je denkt dat Chester daar ook last van heeft.

Er zijn veel mensen met herplaatsers hier, ik ben zelf aan mijn tweede herplaatser, de eerste was Lola en nu heb ik Jenna, allebei uit Polen, achtergrond onbekend. Mijn ervaring is dat je ontzettend veel leert van ze en dat je ze zonder verwachtingen of voorwaarden een veilig en liefdevol plekje mag/moet geven, als je dat niet doet kunnen makkelijk teleurstellingen ontstaan omdat de hond misschien helemaal niet zo kan zijn als je verwacht had.

Het hele proces van elkaar leren kennen en vertrouwen vond en vind ik erg mooi. Lola haar manier van communiceren veranderde bijv. van heel grof (uitvallen, zelfs bijten) naar extreem fijn, (een knipper met haar ogen bijv om iets duidelijk te willen maken.)

Jenna is op zich heel makkelijk, maar soms moeilijk te lezen omdat ze zich niet makkelijk uit en heel bedachtzaam is.

O jullie passen vast bij elkaar, je groeit vanzelf naar elkaar toe toch? 

Lola leeft niet meer, we mochten vijf jaren van haar genieten en ze was ons heel dierbaar en we missen haar nog steeds. Na haar dood kwam Jenna, die is nu ruim vier jaar bij ons, een heel ander soort hond, maar ons net zo dierbaar.

Ik volg graag mee

Hij ziet er knap uit,alles komt met de tijd wel goed hoor.Ik blijf verder volgen.

Toch maar een topic geopend

Ik heb je al wat tips gegeven, wie weet krijg je nog andere goed tips.

Over die klik had ik je al verteld, ik merk bij Sam nu dat het echt elke week hechter word, hoe meer je elkaar leert kennen hoe groter de klik word, in het begin is er geen sprake van een klik bij een hond die bang is, dan is het vertrouwen winnen, en je hond leren kennen.

Wat fijn dat je deze lieverd een gouden mandje geeft.

Ik zeg lieverd, want ik vind dat hij een erg lieve uitstraling heeft.

Wij hebben geen buitenlands opvanghondje maar een hondje hier vandaan vierde eigenaar uit het asiel met rugzakje.

Toen Joey bij ons kwam was het ook een hoopje angstig, ellendig stukje hond.

Maar inderdaad wat hierboven ook al geschreven werd, kleine stapjes, zo belangrijk en dan krijg je toch weer het vertrouwen van hem hoor!

Ik ga je topic volgen!

Kreeg je trouwens tips mee van de stichting?

Toen wij Lola onze eerste herplaatser kregen was er een lijst met tips bij zoals

stem en houding altijd kalm en rustig naar de hond toe

eerste week of langer rustig laten wennen aan het huis, de mensen, en de nabije omgeving

geen druk bezoek, niet op bezoek gaan, niet vollop gaan socialiseren

niet naar de hond toelopen maar (als de hond dat wil) naar jou toe laten komen

met rust laten als ze slaapt en eet, niet door de etensbak graaien

niet over de hond heenhangen als je het tuigje omdoet

geen oefeningen en commando' s onder druk, wel leuke zoek- en verstopspelletjes als de hond daaraan toe is

hond minstens 2 weken aan de lijn laten en nog niet los laten lopen (is voor elke hond verschillend heb ik de ervaring, Lola had langer nodig, en bij Jenna ging het prima, maar na een week of 6 ging ze zich steeds vrijer voelen en liep te ver van ons weg steeds, bleek ook heel veel jachtinstinct te hebben)

ik geloof dat er nog meer was maar daar kom ik even niet op..

" Kreeg je trouwens tips mee van de stichting?
 
Toen wij Lola onze eerste herplaatser kregen was er een lijst met tips bij zoals
 
stem en houding altijd kalm en rustig naar de hond toe
eerste week of langer rustig laten wennen aan het huis, de mensen, en de nabije omgeving
geen druk bezoek, niet op bezoek gaan, niet vollop gaan socialiseren
niet naar de hond toelopen maar (als de hond dat wil) naar jou toe laten komen
met rust laten als ze slaapt en eet, niet door de etensbak graaien
niet over de hond heenhangen als je het tuigje omdoet
geen oefeningen en commando' s onder druk, wel leuke zoek- en verstopspelletjes als de hond daaraan toe is
hond minstens 2 weken aan de lijn laten en nog niet los laten lopen (is voor elke hond verschillend heb ik de ervaring, Lola had langer nodig, en bij Jenna ging het prima, maar na een week of 6 ging ze zich steeds vrijer voelen en liep te ver van ons weg steeds, bleek ook heel veel jachtinstinct te hebben)
 
ik geloof dat er nog meer was maar daar kom ik even niet op.. "

Dobry

Ik vind 2 weken aan de lijn lopen wel erg kort, reken maar een maand of 4, en dan nog moet je goed naar je hond kijken of hij los kan. Faro kon pas na een maand of 7 pas los, Sam is meer mensgericht maar ontwikkeld nu een jachtinstinct, maar deze hond kan nog lang niet los, eerst moet hij zijn angst kwijtraken en dan kan je gaan trainen met een lange lijn of plekken waar ze niet weg kunnen.

Sam gaat alleen maar los op plekken waar het veilig is.

Ik volg!

Zo leuk dat je elke dag bij houd, had ik dat maar gedaan, zou leuk geweest zijn om terug te lezen.

Maar ook mooi dat je stappen ziet, je wist dit is een verlegen hond, het kan zijn dat hij bij zijn andere opvang zich meer op zijn gemak voelde, en dat dat nu bij jou ook steeds beter word.

Als ik naar buitenlandse honden keek, en er staat, de hond is verlegen, dan was ik wel allert dat de hond dus bang is, gek genoeg heb ik daar met Sam overheen gelezen en moest en zal deze hond, dus mijn eigen theorie heb ik niet op mezelf toegepast, gelukkig gaat het hartstikke goed met Sam, maakt de laatste weken grote stappen, heerlijk om dat zo te zien.

Ik heb filmpjes gezien dat Sam voor niemand bang was, mannen  en vrouwen en kinderen, maar er stond hij is verlegen en was heel bang toen hij in het asiel kwam, ik had kunnen weten dat het een bange hond zou zijn, nu ben ik heel blij hoor dat we hem hebben, ik kan hem niet meer missen, en zijn angst gaat steeds beter.

Wat lief dat je dit hondje een thuis geeft, het gaat vast helemaal goed komen.

Dag 13 en dan al zulke sprongen maken, wat een knapperd zeg!

Als je kijkt dat Sam er vanaf 28 mei er is, en al die tijd is weggerend voor mijn man, en nu bij hem gaat zitten voor een kroel, hou dat dan in je achterhoofd, Sam was niet zo bij mij, nu zie ik achteraf wel dat hij niet helemaal niet op zijn gemak bij mij was, maar niet zo erg als jouw hond. Sam zoekt nu echt mijn man op, gaat tegen hem aan liggen en voor hem zitten, wat hij eigenlijk pas een week of 3 doet, overdag is mijn man nooit thuis, dus hij moest hem paaien met snoepjes.

Ik snap dat je het niet leuk vind, ik zou er dan ook goed over nadenken of dit een hond word die bij je blijft of dat je hem op vangt, ik zou dat wel bij de stichting open houden, want daar was toch sprake van?

Maar goed in 12 dagen merk je al verschil, vergeet dat niet.

Ik ben benieuwd hoe hij zich verder gaat ontwikkelen. Ik snap niet helemaal hoe hij bij jou gekomen is, hij zat al in opvang ergens en nu zit hij bij jou weer in tijdelijke opvang? Moest hij weg waar hij zat? Kan hij bij jou blijven totdat een blijvend thuis zich aandient?