Mag geen hond

Ik ben 13 jaar oud en wil heeeeeeel graag een hond. Mijn vader wil dat helaas niet. Mijn ouders werken veel en de hond zal waarschijnlijk minimaal 7 1/2 uur alleen zijn. Mijn broertje van 11 is er de tussen de middag. We wonen amper 50 meter van een hondenuitlaatveldje vandaan. Is dit een geschikte leefomgeving voor een hond, met zoveel uur alleen? (Want ik wil dat het hondje natuurlijk een fijne thuis krijgt. ) En heeft iemand nog tips om mijn vader over te halen? Alvast bedankt!

Als er een oppas is, dan kan het. Maar realiseer je wel, dat een hond het eerste jaar echt nog niet zo lang alleen gelaten kan worden. Puppy's kosten heeeeeel veel tijd.

Als iemand in het gezin niet wil houd het helaas op denk ik en zul je moeten wachten tot je op jezelf woont en alles in orde hebt.

Dag Julia. 

Je verlangen naar een hond is zo herkenbaar 

Maar dagelijks 7 uren of langer alleen? 

Ik denk dat je zelf ook al wel weet dat dat voor een hond niet leuk is.

Dan komt daarbij dat je ouders na een dag werken ook nog de hond moeten gaan uitlaten enzo. 

En een wandeling van een half uurtje of op een uitlaatveldje is gewoon  niet genoeg.

Ik zou een zien of je eens in de buurt waar je woont iemand kan helpen de hond uitlaten enzo zodat je er wel mee bezig kan zijn. 

Maar werkelijk een hond nemen of proberen je ouders over te halen zou ik niet doen. 

Een pup kun je nog niet eens alleen laten, de eerste tijd sowieso niet. Zoiets moet je rustig opbouwen dus heel veel tijd voor hebben.

Ik denk dat je broertje nog op de basisschool zit? Maar dat zal (bijna) ook niet meer het geval zijn gezien zijn leeftijd. 

Ik zou het het hondje niet aan willen doen. Mijn honden zijn 3 jaar en zijn Max 4 uur per dag alleen, daarna ben ik vrij. Werk ik een hele dag, dan gaan ze de hele dag naar de oppas.

Smorgens voor het werk loop ik een half uur met ze. Als ik smiddags thuis kom, ga ik ook naar het bos hier om de hoek en loop ik door weer en wind met mijn honden zn 1.5 uur. Savonds na het eten gaan ze weer een half uur uit, en tegen 23 uur weer een half uur..

Je moet hier allemaal tijd voor maken naast school, vriendinnen en je vrije tijd waar je nu nog optimaal van moet genieten.

Ik snap wel dat je graag een hondje zou willen!

Maar voor het hondje zelf is het niet prettig, om ergens te wonen waar hij elke dag minimaal 7.5 uur per dag alleen zit.

Julia...zo te zien op je profiel zou je graag een huskey willen, begrijp je heel goed....helaas als ouders het niet willen kan je dat de hond niet aandoen, je bent 13 je wilt graag de verantwoording wel op je nemen....je zit op school, middelbare school, moet heel veel leren, ben je vrij van school, is daar het huiswerk...je vriendinnen, de uitjes met vriendinnen.....weekenden met vriendinnen...zou nog wachten met je wens vooreen hond...tot het echt kan...kijk eens rond...er zijn veel ouderen die een hondje hebben waar jij dan de hond voor kan uitlaten..zo kan je eens kijken of het leuk is na schooltijd, en ook door weer en wind een hond uit te moeten laten....maar zo kan je ook een leuke band opbouwen met een oppas hondje...kijk daar eens naar...

Beste Julia...niet leuk om dit te lezen,sorry,maar mijn kinderen wilden ook een hond,14 en 16 jaar,toen 14 en 12,we hebben haar 2 jaar.

Ja en ze beloofden na vele gesprekken dat ze de hond uit gingen laten en mee zouden helpen.

Nou je snapt em al...dat is niet gebeurd,ik doe vrijwel alles alleen.

Nu vind ik dat niet erg,ben wel teleurgesteld dat mijn kinderen op dit gebied zo laks zijn maar ik werk niet dus ik kan die zorg op me nemen.

Dus als je ouders werken en ze willen geen hond dan zou ik het daar beter bij laten want een hond is net een kind in huis,jij moet naar school,hebt huiswerk,sport weet ik veel wat.

Wie zorgt er dan voor die hond?

En omdat je ouders niet willen gaan jullie daar ruzie om krijgen met het resultaat dat de hond misschien weg moet want vergis je niet,het is een hele grote verantwoordelijkheid!

En zoveel uren alleen kan echt niet,wie gaat dat hondje zindelijk maken,de plas en poep opruimen als de pup het in huis doet,wat de eerste tijd vaak zal gebeuren.

Je moeder die eigenlijk geen hond wil?

Ik zou een paar jaartjes wachten totdat je misschien alleen woont en als je dan tijd hebt dan een hond nemen

EHEen eigen hond gaat moeilijk lukken, want alle familieleden moeten er achter staan. De late avondwandeling zouden je ouders niet aan je over kunnen laten bijvoorbeeld. Dat is zelfs als volwassen vrouw soms eng  In de wintermaanden in het donker zou het dan ook op je ouders vallen.

De kosten zijn ook niet mals, ik neem aan dat je niet een paar duizend euro zakgeld hebt. Ik heb het eerste jaar denk ik meer dan €2000 aan mijn hond uitgegeven. Kosten voor de pup + inentingen + sterilisatie + puppycursus + voer + tuig + lijnen + speelgoed, etc. ik vergeet vast nog wat. En heb het ook nooit precies uitgerekend, ik weet dat het minstens €2000 was, en probeer er voor de rest niet bij na te denken; ze is het waard! Maar het is wel iets wat soms vergeten wordt; het is niet alleen de aanschafkosten. En er geldt vaak goedkoop is duurkoop, voor pups (een pup uit ouders die alle testen voor hun ras gehad hebben*, niet vanwege hun naam (pomchi/pomsky/etc)), voor voer, het soort tuig/lijn. Ik wist dat ze geld kosten, maar had de totale omvang zelf ook onderschat. En ik heb een hondje van maar 6kg.

Waar je wel naar kan kijken, is het passen op andermans honden. En met dat zakcentje ooit je eigen hond kopen  Ik heb bijvoorbeeld een ‘makkelijk’ hondje, vindt iedereen lief, maar kan niet alleen blijven. Ik ben soms op zoek naar oppas wanneer familie/vrienden niet kunnen helpen. Misschien kan je zoiets in de buurt vinden, dat je op een hondje past en ze truukjes probeert te leren of gewoon met ze knuffelt. Of andermans hondjes uitlaten als de eigenaars werken.

* Deze tests zijn nodig, aangezien je dan bijna zeker weet dat je geen hondje met epilepsie, patella luxatie (PL), heupdysplasie (HD), CM/SM zal hebben, zodat je geen extra kosten voor operaties of medicatie kwijt bent, of je hond niet jong in hoeft te laten slapen. Mijn ouders hebben een hond uit de broodfok, erg goedkoop, maar oud zal ze niet worden, vanwege ernstige HD. Ze weten niet hoe ernstig, want nooit foto’s laten maken aangezien ze het geld voor opereren toch niet hebben, maar voordat ze wandelingen aanpasten en supplementen gaven, gílde ze het uit van de pijn als je haar heupen aanraakte op een slechte dag. Ze was toen al 4 jaar, en ze hadden al een pretnestje met haar gehad. Vandaar dat ongeteste nestjes, ongeacht pretnestje of broodfok, risico’s meebrengt. Een van de pups uit die pretnest heeft ook HD. In een minder erge vorm, en de foto werd gemaakt vanwege iets anders, wie weet hoeveel van die pups HD in meer of mindere mate hebben.

Ik ga mee met de bovenstaande reacties, je denkt nu waarschijnlijk "Tuurlijk help ik wel!" maar de realiteit gaat nu eenmaal anders zijn. 

Je zou evt ook eens in het dierenasiel kunnen horen, of je daar ergens mee kan helpen op bv zaterdag/zondag ochtend? 

Onze hond vroeger zat ook gemiddeld 6u alleen, maar had een grote tuin ter beschikking en nadien werd er met hem gespeeld enzo maar toen ik 15-16 werd kreeg ik een vriendje, ging ik uit, studeren... En keek ik niet zoveel meer om naar de hond   en werd er eigenlijk niet zoveel meer mee gedaan... Dus ik snap jouw ouders wel maar ik snap ook jouw verlangen want ik had dat ook! Misschien is het een idee om als vrijwilliger in een asiel in je buurt te wandelen met hondjes eventueel samen met een vriendin of je ouders. Zo leer je al een beetje omgaan met honden en wie weet draaien je ouders wel bij, dat zou leuk zijn maar alsnog is het leuk voor de asielhonden, iemand die ik ken haar dochter wandelt vaak met asielhonden, ik vond dat een heel leuk initiatief van haar, misschien is dat ook wel wat voor jou?

Als je ouders geen hond willen, dan houd het op.

Nee is nee, zo simpel is het.

Als je later op jezelf woont, kijk dan nog eens of de hond in het plaatje past, of je genoeg financiële middelen hebt om de hond te verzorgen, een potje voor medische noodzaken, een leuke sport met z'n tweeën, of je de hond datgene kunt bieden wat hij nodig heeft.

Zie dat je een husky op je profiel hebt staan. Wil je die ook?

Lees je goed in, die honden hebben nood aan enkele uren beweging per dag. Niet de saaie rondjes door de stad, maar meer actie, snelheid en uitdagingen, anders blijft er van je huis weinig over en heb je buren die constant komen klagen over geluidsoverlast van de hond.

Daarnaast kunnen ze slecht alleen zijn, dus een oppas als jij heen werken bent zal dan fijn zijn.

Een hond is een hele verantwoordelijkheid. Bedenk je heel goed of je dat wilt. 

Je kan niet hele dagen zomaar even weg, je hebt dan oppas nodig voor je hond, of je hond moet mee kunnen.

ik sluit me ook aan bij de rest over dat je ouders voor alle gedoe en kosten opdraaien 

waarom zoek je geen leuke vaste uitlaat hond?dan kan je veel ervaring opdoen en misschien dat als je ouders zien dat je daar heel serieus mee omgaat, dat ze over aantal jaar zeggen,we durven het wel aan ivm je je verantwoording neemt.

Ik hielp bv op jou leeftijd een vrouw met  kattenpension aan huis ...ik liet haar afghaan regelmatig uit en hielp ook met de kambeurt.

soms kan je als vrijwilliger asiel honden uitlaten

Het belangrijkste bij het nemen van een hond is dat iedereen van het gezin er achter staat. Dat is in jouw geval niet zo en ik begrijp echt dat je dat ontzettend balen vind.

Ik ben opgegroeid met honden en toen de eerste honden overleden wilden mijn ouders geen nieuwe hond. Terwijl ik dat wel graag wilde. Ik was toen 12 jaar. 3 jaar later begon het bij mijn ouders toch weer te kriebelen. Toen zijn vrij snel achter elkaar 2 herplaatsers in huis gekomen. Toen ik 17 was kregen we een optie op een pup mijn moeder lag in bed met een hernia. Ik zat in de 3de ging naar de 4de. We hebben ja gezegt maar het is echt zwaar een pup met school combineren. Bij ons is bijna altijd iemand thuis omdat er met wisselende diensten gewerkt wordt. Nu studeer ik en is hij echt mijn hond en heb ik er een tweede bij. Het is veel en soms ook zwaar. Je moet alles plannen, vaak sla ik feestjes over omdat ik in het weekend moet werken om de honden te kunnen betalen en ik spreek maar zo nu en dan af met een vriendin. Nu zijn de meeste vriendinnen heel relaxed tegenover mijn honden en zijn die bijna altijd welkom. 

Dus ik zou gewoon geduld hebben. Want echt ik spreek uit ervaring je moet er zoveel voor laten als je op school zit en nu zeg je vast dat wil ik echt. Maar dat valt soms echt tegen. En ja dit klinkt nogal negatief maar echt geef het tijd. Misschien over 4 jaar willen je ouders wel een hond. 

Wat je zou kunnen doen is vrijwilliger worden bij een asiel. Kun je toch lekker met de honden wandelen en spelen maar heb je de echte verantwoordelijkheid nog niet. Of zoek een leuke oppashond waar je mee kunt wandelen. 

Mijn verhaal klinkt negatief terwijl ik echt heel veel plezier heb van mijn honden maar mijn leven bestaat ook bijna alleen maar uit school en mijn honden. Ik heb daar voor gekozen maar de gemiddelde tiener wilt uiteindelijk toch een wat uitgebreider sociaalleven. 

Ik lees nu alle reacties en snap het ook wel. Tijd heb ik wel, met vriendinnen gaat het lukken, oppas voor de vakantie is prima, geen geld tekort, maar het is inderdaad dat mijn ouders de hond wel soms moeten uitlaten als het mij niet lukt en we zullen er rekening mee moeten houden in de vakantie. Voor mij geen probleem, maar wel voor mijn vader en hij moet het inderdaad ook willen. Voor al die problemen zijn allemaal oplossingen te vinden enzo. 

Maar ik moet inderdaad aan het hondje denken, want het is niet leuk om alleen te zijn. Ga ik me ook weer schuldig voelen. Denk dat k het maar moet opgeven na drie jaar :C . Snik snik. 

Niet zo verdrietig, je hebt nog je hele leven waarin je straks misschien wel een hond kunt hebben.

Je moet alleen wel blijven kijken of het eerlijk is voor je hondje, ook later.

Jij de hele dag werken en je hondje de hele dag alleen in huis, dat is niet leuk voor 't beestje. 

Heb je later na je werk nog tijd voor de hond? Je hebt je reistijd, eten koken, misschien nog sporten in de avond, boodschappen doen, avondje uit, verjaardag hier en daar, nog eens een dagje uit. 

Heb je dan nog net zoveel tijd?

Verdien je later genoeg om je hond te onderhouden? Oppas voor vakantie, ik ben 10,- per dag kwijt aan oppas, dat is 180,- in een week, dat komt er nog bij bovenop.

Sport met een hond kost ook geld.

Ik denk dat je je nog behoorlijk verkijkt op dingen. Je denkt dat er overal heel makkelijk een oplossing is, dat is op papier heel makkelijk, maar in de praktijk is dat toch echt heel anders.