Eenzame hond na overlijden maatje

Hallo mensen,

ik kom hier even met een vraag over mijn liefste hond Rosa. Rosa is een 4 jarige podenco/labrador mix die we als puppy uit portugal hebben gehaald. Haar maatje, Joey, was een 3 jarige mix die wij ook uit portugal hebben gehaald. Joey en Rosa waren beste vrienden, ze deden alles samen. Ze speelden samen, gingen samen op avontuur etc. Rosa is heel terughoudend en speelt echt alleen maar met honden die ze goed kent. 

Maar nu hebben we Joey helaas moeten laten inslapen en is Rosa haar vriend kwijt. Het is nu een paar weken geleden en we merken echt dat Rosa eenzaam is. Zoals ik eerder al zei is ze heel terughoudend en speelt ze dus niet met andere honden. Ze wil wel, maar we zien niet vaak andere honden die echt lang willen spelen. Tijdens wandelingen sjokt ze alleen maar achter ons aan en ligt ze de hele dag in de mand.

Nu weet ik niet wat ik moet doen. Een tweede hondje kan echt niet, we hebben daar het geld en de middelen er niet voor. Ook hebben we nog veel pijn door het verlies van onze hond. We hebben eraan gedacht om een honden oppas te worden, maar zijn alleen echt in het weekend beschikbaar.

Heeft iemand misschien ideeën? 

Misschien tijdens het wandelen zelf spelletjes doen met haar zodat ze lekker speelt en niet achter je aan sjokt.

Is het een idee voor jullie om pleeggezin te worden? Er zijn stichtingen waarbij je het voer zelf moet betalen, maar er zijn ook stichtingen die alles vergoeden. Zo hebben jullie tóch een tweede hond erbij, zonder de kosten.

Topidee!

Ook ik vind het een goed idee als je toch graag een tweede hond erbij wilt nemen en het op die manier kan....voor nu, ga wandelen en neem een andere route die de hond niet kent, en wat Monique zegt, met de hond leuke dingen gaan doen, afleiden..

Is het dan niet zielig voor de hond dat een nieuw maatje steeds weg gaat.?

Maar alleen in het weekend beschikbaar, werken jullie overdag? Dus dan is ze ook echt alleen. Is er geen bekende in de buurt met een hond die op jullie hond wil passen? Mijn honden gaan 1 soms 2 dagen door de weeks naar een vriendin van mij, met ook een hond. 

" Is het dan niet zielig voor de hond dat een nieuw maatje steeds weg gaat.?
  "

Monique

Ik vertel het hier wel eens,twee honden is geweldig, maar voorkom dat ze samen alles met elkaar doen, spelen slapen eten en mee met de baas, als er een wegvalt kan de ander er echt om treuren....hier twee honden, veel apart, ze slapen snachts niet bij elkaar, gaan vaak apart mee, en apart aandacht.....zO voorkom je als er een weg valt dat er diep getreurd wordt....

Nee, er is altijd iemand thuis die haar vaak lang uitlaat in het park voor ons huis. Maar die werkt uit huis en ik vind als we op iemands anders hond gaan passen dat we die dan ook echt veel aandacht moeten geven. 

Verder proberen wij altijd stokken te gooien en andere spellen met haar te doen, maar ze speelt niet met mensen. Als pup maakte ze alles kapot wat ze kon krijgen maar nu dus niet meer.

Het pleeghuis gezin lijkt me wel wat, ik heb het aan mijn moeder voorgelegd die het ook interessant lijkt. Alleen ben ik dus wel bang dat ze te gehecht raakt en weer verdrietig wordt. Dit is al haar tweede maatje die is overleden. Ik ga er even onderzoek naar doen en kijken wat de opties zijn.

Alvast bedankt voor alle hulp!

" Is het dan niet zielig voor de hond dat een nieuw maatje steeds weg gaat.?
  "

Monique

Dit dacht ik ook, dan komt ze steeds in de situatie van afscheid nemen terecht.

Als een hond erbij echt niet gaat zal ik proberen haar zo veel mogelijk af te lijden met b.v.b denkspelletjes. Maar ik ken het probleem, na het overlijden van mijn hond werd mijn achtergebleven hond down. Hij wilde wel met me spelen en vond wandelen ook prima maar zodra we weer thuis waren ging hij op de rand van de bank liggen staren naar de plek waar zijn grote vriendin altijd lag. Echt hartverscheurend, ik heb er uiteindelijk ondanks dat ik eigenlijk terug wilde naar 1 hond toch weer een hond bijgenomen. Het is niet zo dat het probleem na de komst van de pup gelijk was opgelost, hij miste zijn grote vriendin nog steeds maar de pup bracht wel de afleiding die hij op dat moment nodig had.

Honden rouwen ook. Zeker als ze geen afscheid hebben kunnen nemen, en dan bedoel ik aan het inmiddels overleden lichaam hebben kunnen ruiken, duurt een rouwperiode langer.  Dit kan variëren van enkele weken tot enkele maanden. Geef je hond de tijd te wennen aan de nieuwe situatie. Heb je geen pluk haar van de ingeslapen hond? Daar kun je je hond ook aan laten ruiken. Het is nl de geur waarbij ze weten dat het maatje definitief weg is.  Zoeken naar het weggevallen maatje duurt ook vaak nog een maand of 2.

Doggydates! Waar woon je?

https://dier-en-natuur.infonu.nl/huisdieren/132382-een-rouwende-hond-begeleiden-als-zijn-maatje-is-overleden.html

Mijn hond was precies zo na overlijden adoptie maatje,down en apathisch wilde niet wandelen.

Ivm andere reden moest ik toch langs bij onze holist arts die een bloesem remedie voor hem gemixt heeft.(hij gebruikt ander merk dan bach)

en je geloofd het misschien niet ,maar na 1 dag  al toonde hij opeens interesse in een andere hond buiten ..en je zag hem weer zichzelf worden in huis...als of hij zich realiseerde dat zijn wereld verder niet verandert was..hij op eigen pootjes stond

en dat na weken sip zijn..niks willen.

hij had gewoon klein duwtje nodig om op eigen pootjes te staan en het verlies te verwerken

dus ik zeg ..misschien even bloesem laten mixen op maat, dat hoeft geen hoofdprijs te kosten

liefst zonder alcohol ivm smaak....

dat scheelt ook weer stress met geven.

1 goede passende remedie zou moeten volstaan

een niet passende remedie doet ook geen kwaad

Och, wat naar...

Gecondoleerd met het verlies van Joey!


Mijn hond had er ook moeite mee om alleen te zijn na het verlies van zijn twee maatjes.
Wij zijn toen inderdaad naar doggydates gegaan, hebben honden van hetzelfde ras opgezocht etc.
Via Podencostichtingen worden ook vaak wandelingen georganiseerd. Dan kan ze lekker lang spelen en samen rennen.

Verder moet je haar inderdaad ook echt de tijd geven. Aiden heeft bijvoorbeeld echt wel 5 tot 6 maanden gerouwd om zijn meisje, terwijl hij er alweer een maatje erbij had.
Veel afleiding bieden, maar ook niet teveel, ze gaan wel echt door veel verdriet en emoties.

Je hond mist zijn maatje niet een willekeurige andere hond. Je lost dat dus niet op door er zomaar een vreemde hond bij te nemen. Gun je hond tijd om te treuren. Hier duurde het een tijdje maar ze vond haar draai echt wel weer. 

Ik weet dat honden door een rouwproces heen gaan en ik weet ook dat Rosa dat heeft gehad. We hebben haar laten ruiken aan een plukje haar van Joey en was Joey aan het eind van zijn leven echt heel ziek. Ze snapte wel dat hij stervende was. Ze at in het begin niks en wilde ook niks met andere honden te maken hebben. Alleen merken we nu aan haar dat het rouwen wat minder is en ze weer wil spelen met honden. Het probleem is dus dat we geen honden kunnen vinden waar ze regelmatig contact mee kan krijgen.

Voor degene die doggydates hebben aanbeloven; geweldig idee! Ik heb me gelijk ingeschreven en ben al aan het kijken naar komende wandelingen. Ik woon bij Arnhem in de buurt en kan dus lekker bij de Veluwe wandelen. We gaan het proberen en hopelijk vindt Rosa het wat. 

Heb je een berichtje gestuurd 

Wij wonen vlakbij!

Toevallig ken ik ook twee geweldige Podenco-reuen die in Doorwerth wonen.
Mocht je eens willen afspreken met ons (en evt ook met de podenco's) mag je altijd een berichtje doen!

Och wat leuk! Wat is de wereld toch klein.

Het lijkt me echt heel leuk om een keer af te spreken, ik zal je een keer berichtje sturen!

Dankjewel voor alle hulp mensen!