Ieks! Eng!

Ziva was gisteren even bang van een berg zand. 

Nu was dat vrij snel opgelost, kwam denk ik ook omdat het donker was.

Maar iets wat ze van pup af aan al eng vindt zijn.... (tromgeroffel, dit geloof je echt niet) vogelveertjes!

Die liggen op de grond niks te doen maar soms is er een zuchtje wind en dan kantelen ze. En dat vindt Ziva eng. Als ze een vogelveertje ziet, gaat ze er heel voorzichtig naar toe, snuffelt er argwanend aan (dat kan 5 minuten duren). Als het veertje gewoon blijft liggen besluit ze daarna dat dit specifieke veertje op dit specifieke moment dan misschien niets doet, maar vertrouwt ze het nog steeds niet. Beweegt hij wel, dan springt ze weg alsof ieder moment haar neus eraf gebeten kan worden 

Ik heb al vaak samen met haar naar veertjes zitten kijken, raak ze dan zelf aan om te laten zien dat ze niets doen, maar mevrouw gelooft me niet. Vorige week was ze drie dagen achter elkaar bang van hetzelfde, 4 cm lange veertje. 

Wat is het gekste waar jouw hond bang van is?

Ja, dat van veertjes ken ik! Hier een voorbeeld hahaha. 

In het begin ware grote bloempotten, stambeelden op een afstandje wel even iets waar een zware blaf uit gegooid moest worden. Ook de jolly egg van wolf vind Joy niet leuk. 

Wolf is helemaal bom proef. Nog niks tegen gekomen waar hij van schrok/eng vond. 

1 heel erg ding (vind ik zelf dan)

Aedon was vroeger in zijn eerste 2 jaar bang van bouwvakkers.

Gelukkig werd er veel gebouwd hier dus hij raakte redelijk snel gewend.

Totdat we een bouwvakker tegenkwamen met een donkere huidskleur. Aedon flipte helemaal en echt alle bouwvakkers daar staarden me met grote ogen aan. Hij was ook niet rustig te krijgen totdat we thuis waren

Ik had me nog nooit zo erg geschaamd voor mijn hond

Arran daarentegen is zo cool als een kikker.

Dat hoor je vaker; dat honden niets moeten hebben van donker getinte mensen, vooral mannen dan.

Momo moet er ook niets van hebben, niet bang maar beschermend naar mij en de meiden. Nu ik er over nadenk is Elsa er nog nooit eentje van dichtbij tegengekomen..

Momo was als pup bang voor kliko's , de eerste jaren niet voor vuurwerk en onweer, nu wel.

Elsa is nog steeds een beetje bang voor geparkeerde fietsen  maar verblikt en verbloost niet van vuurwerk en de hardste donderslagen. Afgelopen weekend waren we door omstandigheden even bij een motortreffen en het leek wel alsof ze de 70 grommende, ratelende en knallende motoren niet eens hoorde terwijl we er stik langsop liepen. Maf beest.

O ja.. en ze is een aantal weken doodsbang geweest voor vliegenmeppers, zelfs als ze stil op de grond lagen

Puck is hier nog altijd bang van de stofzuiger, enige nadeel, ze gaat je in de weg liggen. Ik stofzuig altijd in dezelfde volgorde, zodat Puck eigenlijk wel moet weten waar ik op dag moment naar toe ga met dat ding. Helaas gaat ze altijd eerst onder de tafel, dan kom ik daar met de stofzuiger en daarna gaat ze naar de gang om op de deurmat te zitten, maar daar kom ik altijd als laatste. Nu zet ik haar vaak op de bank, of als het mooi weer is gaat ze even naar buiten.

Ook veertjes vindt puck eerst wat raar. Ze gaat precies zoals joy op de foto van een afstandje ruiken, maar daarna vind ze ze juist weer grappig. Vooral als ze weg waaien.

O, zo staat Ziva dus ook precies!

Fijn te weten dat ik niet de enige ben met een maffe hond 

Jeetje, ik kan me voorstellen dat je je schaamt ja! Wij komen ook maar weinig gekleurde mensen tegen. De paar keer dat we iemand zien, kijkt Ziva wel wat verbaasd maar ze is er niet echt bang van.

Tot ze gaan aaien natuurlijk, maar iedereen die ze niet kent en die wil aaien is eng. Dat is een ander probleem.

Liz, geparkeerde fietsen en vliegenmeppers zijn wel een beetje raar natuurlijk  maar de vliegenmeppers hadden wel een (soort van) oorzaak meen ik mij te herinneren.

En Ruby, Ziva vindt de stofzuiger ook maar niets. Ik gebruik een semi-vaste volgorde: eerst boven, dan hal en keuken, dan de kant van de kamer waar Ziva niet is, dan de andere kant. Ziva kan met mooi weer ook naar buiten maar blijft toch altijd binnen, haha! Ik heb wel met haar 'afgesproken' dat als de stofzuiger eenmaal uit is, hij ook uit blijft. Als ik iets vergeten ben heb ik pech.

En ik bedacht me net nog iets, Ziva is de eerste anderhalf jaar bang geweest van de trombone van mijn vriend  Zodra hij hem pakte vluchtte ze weg. Inmiddels heeft ze in de gaten dat ze gewoon kan blijven liggen en er dan niets gebeurt.

Obi kijkt altijd argwanend naar alarmlichtjes die knipperen in auto's.  Obi zag laatst een betonmolen, vertrouwde het voor geen meter hij heeft de hele straat nog over zijn schouder gekeken. Hooibalen zijn ook eng vooral als de plastic seal ervan flappert in de wind. Wat doet meneertje 50kg herdershond dan? Springt snel achter het baasje. Met andere woorden: "Neeeeee eng hooibaalmonster neem mijn baasje maar mee!!! Niet mijjj!!!!! "

Balou is ook bang van veertjes maar hij moet er wel altijd even aan ruiken waardoor het wel eens wil gebeuren dat er eentje aan zijn neus blijft plakken, drama. De honden en kat zijn bang voor de stofzuiger en stoomreiniger, Balou durft niet op de laminaatvloer in de voorkamer te lopen wel in de achterkamer, het is 1 vloer. Lotus vind grote honden eng en mensen die blijven staan voor een praatje en ook aandacht aan haar geven vind ze ook niets. Verder zijn ze hier bang voor alles wat een hard geluid veroorzaakt, vuurwerk, onweer maar ook boren en timmeren vinden ze niet leuk.

Jenna is eigenlijk van karakter een heel coole hond, we wonen vlakbij een millitair oefengebied en af en toe is het geknal echt hard, soms hoor je ook alle honden daarom blaffen, maar Jenna verblikt of verbloosd niet.

Maar zondag bijv. moesten we wel een paar minuten lang kijken naar een plastic zakje wat ergens vastzat maar wapperde, iemand met een rolkoffer is ook heel eng, of de gieter, daar rent ze ook snel voor weg. 

Jenna is dol op  mensen die geen blanke huid hebben, omdat hier veel vluchtelingen zijn ook uit Afrika met een heel donkere huidskleur, die haar vaak iets lekkers geven. Wat ze niet kan waarderen zijn boerka's dan wordt ze echt fel en blaft zodanig dat ik moet oversteken.

Dolcinea vind honden die op der af komen gerend heel eng wordt wel beter. En vond ze stofzuiger heel eng nu gaat ze vaak gewoon op de bank liggen als er wordt stof gezogen. Verder is ze voor niet veel dingen bang Moters die heel hard voorbij komen gaat ze rustig naar kijken en vind ze allemaal wel prima eigenlijk. 

Toen Bobby jonger was gingen we regelmatig een weekendje weg met vrienden. Een ervan had een ochtendjas met zebrastrepen.
Liep die man ‘s morgens nietsvermoedend in zijn zebrajas, ging Bobby helemaal uit haar plaat. Blaffen, niet dichterbij durven komen, gauw wegspringen als hij maar een beweging maakte. Zoooo eng. Deed hij de jas uit was er niets meer aan de hand, dan herkende ze hem gewoon weer en de jas zo ergens liggend deed haar ook niets, maar o wee als hij erin rondliep.
Uiteindeljk is ze er wel aan gewend geraakt, maar in het begin was ze heel fel op de ‘zebra’.

Verkiezingstijd in België en dus ook veel panelen in het straatbeeld, waaronder ook de levensgrote silhouetten van kandidaten van 1 partij. Daar heeft Qondor gisteren toch eens serieus zijn gedacht tegen geblaft! Hij vertrouwde het voor geen haar

Mensen op plekken waar ze normaal niet horen te staan. Dus bijvoorbeeld een visser, of zoals vandaag mensen die in het bos bezig zijn. 

Echt bang is hij niet, maar het hoort niet dus je moet er flink tegen blaffen. 

whahaha hier moest ik wel erg om lachen

ik herinner me wel nog een triest voorval van een boerboel die ging grommen toen de zoon des huizes in badjas met kapuchon de woonkamer in kwam en de hond ging grommen, waarna de mensen de hond niet meer vertrouwden. Het liep voor de hond niet goed af helaas.

" whahaha hier moest ik wel erg om lachen
 
ik herinner me wel nog een triest voorval van een boerboel die ging grommen toen de zoon des huizes in badjas met kapuchon de woonkamer in kwam en de hond ging grommen, waarna de mensen de hond niet meer vertrouwden. Het liep voor de hond niet goed af helaas. "

Dobry

In Obi's puberteit kwam ik eens een kerel tegen met een kruiwagen die bij zijn huis aan het klussen was. Die man keek me aan van wat bezielt die hond. "Hij is bang voor jouw kruiwagen" zei ik, "want dat kent hij niet en heeft hij nooit eerder gezien". Dag erna kwam ik hem ergens anders in die buurt tegen en herkende hem niet riep hij me na: "verrek, het ligt inderdaad aan de kruiwagen!!" Vond dat wel grappig....

Bacchus is bang van vliegjes, niet eens van dikke bromvliegen, maar van gewone kleine vliegjes. Hij spurt dan naar ons toe of kruipt onder tafel. Ook de vliegenmepper is eng, want dan is er een vlieg. Die link legt hij wel.

Luchtballonnen zijn ook heel eng. Daar moet je tegen blaffen.

En natuurlijk de stofzuiger en dan niet van de motor zelf maar van de zuigmond. Maar de katten zijn er nog banger van, ik hoef de kast waar de stofzuiger staat open te doen en ze verstoppen zich. 

En de waterslang in de tuin is ook erg eng.

Twinko ging laatst compleet uit z’n stekker tegen een tros plastic druiven die de buren (al jaren) in het raamkozijn hebben liggen.  

Mijn hond is sowieso snel bang voor dingen.

Maar inderdaad donsveertjes zijn denk wel het gekste. Hij durfde een keer niet meer het balkon op omdat daar een donsveertje neergedaald was. 

Sneeuwpoppen vind hij ook heel spannend.

En verder is hij behoorlijk bang voor bejaarden, zeker met stok.

Dit zorgt nog wel eens voor ongemakkelijke situaties. 

Laatst schrok Penny heel erg van de molen, die draaide en dat had ze nog nooit gezien. Eerst was het geen probleem, maar toen ze toevallig even naar boven keek schrok ze echt heel erg en dook weg. Na een tijdje begreep ze gelukkig dat het niet eng was.

Op het strand vond Penny vliegers een beetje spannend. Ze deed niets, maar keek er steeds naar en dook dan een beetje in een.

Eén keer was ze heel erg bang voor een ei. Ze ging steeds wat dichterbij en sprong  daarna weer weg. Als ik hem bewoog was het helemaal eng, dan wilde ze er echt voor weg rennen. Het was heel raar want normaal probeert ze ze op te eten, nu wilde ze er echt niet bij in de buurt komen

Hihi, wat een leuke dingen worden hier gedeeld!

Plastic zakjes, hooibalen, plastic druiventrossen, molens...

Wat die vierpoten van ons al niet eng vinden!

Toen Ziva ooit de buurvrouw op het platdak zag staan om een raam te lappen, kreeg ik haar ook niet stil. Buurvrouw kon er wel om lachen. 'Ja, dat hoort niet' zei ze. Uiteindelijk heb ik Ziva naar binnen gekregen en werd ze rustig.

Freek moet niet zo veel hebben van aanhangwagens, vooral als er losse dingen in liggen te kletteren. Daar kan ie echt van verschieten. Of luide scootmobiels en motoren die dichtbij passeren. 

Ook zijn er een aantal dingen waar hij volgensmij niet zo zeer bang van is, maar die hij wel heel irritant vindt. De waterslang bijvoorbeeld, die moet aangevallen worden. Of andere dingen die sissende geluiden maken zoals spuitbussen en de fietspomp, daar kan hij heel snel van over z'n toeren raken. 

Mensen zijn voor alsnog altijd leuk, ongeacht locatie, gedrag of uiterlijk. Ook de rare dronken vent die laatst op de wandeling een arm om me heen legde werd vrolijk kwispelend begroet, haha. Daar had dan weer best even naar geblaft mogen worden wat mij betreft. 

Wat grappig dit..

Onze grote stoere Berner is bang van PET-flessen, alleen de lege. Want die maken soms zomaar geluid en dat is brrrr..eng! Ze blijft er ver uit de buurt en loert steeds argwanend of ze er nog zijn.

Ooh ik vergeet nog een hele grappige.

Tot 6-7 jaar terug had ik nog geen bril. Puck was denk ik nog maar een half jaartje ofzo toen ik die bril kreeg.

Nou, ik kom thuis met bril op, Puck wilde me niet eens meer kennen! Ze liep gewoon voor me weg. Als de bril af was, dan kwam ze wel naar me toe, maar had ik de bril op liep ze hard weg onder het mom: die ken ik niet!

Duurde een paar uurtjes, toen was ze er toch wel gerust op dat ik het was.

Owww jaa *zucht*. Wij hebben een beetje een rare buurman die zijn kids uit het raam laat klimmen op de eerste verdieping en vervolgens dan op het platdak laat spelen,  je zou er maar aflazeren. Aan onze kant val je dan op de sierrotsen. Eerste keer dat Obi dat zag blafte hij ook als een malle maar het is nu al zo vaak voorgekomen dat hij zoiets heeft van pff het zal wel. De aanbouw grenst aan onze tuin en de kids kijken dus zo de tuin in waar Obi dan ook vaak is. Dan springen ze op de trampoline, grijpen zich vast aan de dakrand en klimmen zo ook weer omhoog. 

Jemig dat meen je toch niet zo kan je toch niet zijn...