Angstige hond leren wandelen

Hey mensen! Wij hebben afgelopen vrijdag een bommer uit het asiel gehaald. deze is 10 maanden oud, en helaas bij de vorige eigenaar verwaarloosd. Hij is samen met de rest van het nestje aan zijn lot overgelaten, en is bij de mensen thuis in de achtertuin "gedumpt" om zich zo maar te redden.

Nu hebben wij ruim een half jaar een bichon frise in huis, welke ook een aardige rugzak bij zich draagt. Qua karakter lijken ze ontzegtend op elkaar. Ze zijn enorm nieuwsgierig naar alles en leren ontzettend snel. Het grote verschil tussen deze 2 is dat onze bichon heel dominant is (ondanks zijn castratie is het geminderd, maar nog altijd vrij hevig) en onze boomer ontzettend angstig is voor al wat hij niet kent. De eerste dagen waren erg zwaar voor hem. Al die nieuwe geluiden, een televisie met bewegende beelden, hij verstopte zich dan ook telkens als hij zich bedreigd voelde door deze prikkels.

Nu hij zich ondertussen in huis al aardig op zijn gemak voelt, heb ik dan vanavond eens de stap genomen om hem voor de deur eens te laten wennen. De rollijn en tuigje heb ik afgelopen dagen thuis al aardig aangeleerd, dit is niet echt het probleem.

Maar van zodra we dus buiten staan verstijft hij compleet. Hij durft zich totaal niet te bewegen en schrikt van alles wat er om hem heen gebeurt. Ik heb hem geprobeerd gerust te stellen en hem toch wat stapjes te laten zetten door een snoepje voor zijn neus te houden maar hij pakt deze simpelweg gewoon niet aan.

Hebben jullie tips hoe ik hier het best mee om kan gaan?

Niks overhaasten, hij is er net een paar dagen. Werk nu vooral aan de vertrouwensband, hij moet nog leren ervaren dat hij bij jullie veilig is. Buiten is alles vreemd en een hond die bang is neemt geen lekkers aan... Til hem de eerste tijd maar eens op als je de deur uit stapt, gewoon lekker tegen je aan houden. Alleen af en toe even buiten de deur gaan staan, lekker aaien en dan weer naar binnen. Steeds wat langer en verder. Benoem de dingen ook die je ziet: auto, fiets, meneer, boom... Heb je een rustig stukje groen vlakbij met gras waar je even samen op de grond kunt gaan zitten met de hond min of meer op schoot of tegen je aan op de grond? Zo kun je proberen of hij uit zichzelf een stapje wil lopen en aan dingen begint te snuffelen. Dan kun je langzaam gaan proberen een stukje te gaan lopen aan de lijn. En als dat eenmaal begint te lukken helpt het vaak ook om de twee honden samen uit te laten, de boomer zal dan steun hebben aan de bichon die als behoorlijk wereldwijs overkomt uit je beschrijving.

100% met Careana eens, niets aan toe te voegen!

En super goed dat jullie zo'n hondje in huis nemen!

Wat goed dat jullie zo'n hondje in huis hebben genomen! 

Ook volledig eens met Careana! 

Zou wel de rollijn dumpen  Met angstige hondjes en leren kennis maken met de wereld zit het alleen maar in de weg. Veel honden vinden ze ook nog is heel erg spannend. 

Kaylo (ook met slechte achtergrond) heeft de eerste 3 tot 4 weken hier alleen maar de achtertuin gezien. Verder durfde hij niet dus hoefde het ook niet. In dit soort situaties rustig aan doen, niet pushen.

Wat super dat je voor rugzak hondjes gaat!

Hier boven staan al goede tips.

Gezien mijn eigen ervaringen met mijn angsthaas die de wereld nog moest leren kennen wil ik  eerst met iets anders beginnen.

Nu bevroor je hond, maar er komt een fase van bokkensprongen ivm opeens schrikken.

Die flexilijn is super onhandig  als er keer paniek is...gebruik een normale lijn van 1 meter.

Dan heb je sneller controle..daarnaast is het makkelijker de lijn even in de andere hand te nemen of korter te pakken halverwege als je hond opeens om je heen draait..of voor je langs schiet.

Tijdens het lopen in de bewoonde wereld hield ik die lijn zo vast dat deze slap hing als mijn hond aan de enkel liep.

(dan schiet de hond niet opeens voor je benen bij schrik.)

ook kan je de hond steeds aan de beschutte kant laten lopen

zodat jij tussen hem en de wereld zit zeg maar.

Daarnaast wat voor tuig heb je?

Meeste angstige honden zijn ware houdini's

Als mijn hond echt schrok, kroop hij in 1 sec zijn tuig uit door achteruit te duiken.

Dat wil je dus niet...

Dus kijk serieus naar hoe je hond vast zit...

hier was combinatie van halsband en tuig met verbindings lijntje daartussen de oplossing.

de riem zat gewoon aan het tuig vast bij de schouders.

Ga op vroeg in de ochtend of laat in de avond wandelen wanneer het nog doodstil is op straat en minder verkeer en overzichtelijker.  het verkeer in is ook overzichtelijker voor de hond ivm de hond dingen ziet naderen.

Til de hond  naar een doodstille groene plek en zet de hond daar pas neer in het groen

neem je andere hond ook mee en laat ze snuffelen en  kijk of hij daar uit zichzelf gaat lopen of snuffelen..je andere hond gaat kopieeren..probeer dan te lopen...

Mijn hond had een nogal strak afgestelde handrem.(ook hij bevroor van angst soms)

Maar liep al snel op mee op stille plekken...ruggetje aan ruggetje met mijn andere hond

Waren er impulsen tilde ik hem desnoods weer op...en wanneer geen impulsen.. zette ik hem neer schuin achter mijn andere hond  zette er meteen de pas in..dan liep hij automatisch mee zodra er druk op de riem kwam...dus voor hij op de handrem ging.

Ik woon op 3 hoog en heb geen achtertuin

Achteraf ben ik er dolblij mee dat ik hem vanaf dag 1 heb leren wandelen 3x daags..stap voor stap uitbouwen en oefenen op maat..dat wel

De dingen die we vanaf dag 1 hebben gedaan met hem werden al snel routine

dingen later veranderden...bleken opeens veel moeilijker.

angsthazen zijn gewoonte dieren... als ze geen vroege socialisatie hebben gehad.

Zonder ervaringen wordt er niks beter.

Wandelen ontspant ook immers...ik liep hier op toekomstig bouw grond...en in de haven

ivm vlak bij mijn huis...alleen drukke weg oversteken en daarna begon het groen en de rust

na een maand trok hij me richting die drukke weg

ging ik andere kant op richting park(dus eerst stukje woonwijk)...dan ging de rem al even aan.

wilde ik de weg over richting buurtwinkelstraat/bus..ging hij nog wat harder op de rem.

Ook ging hij stil staan als er iets achter ons naderde...dan stond ik ook stil en liet ze passeren voor verder lopen

Oversteken terug naar huis...was rechts langs de parkeerautomaat...niet links erlangs

Dat soort dingen zijn altijd wel gebleven

Maar na 3mnd kon hij al los in groen gebied...en paar jaar later zelf op postzegel groen naast de weg

hij bleef altijd op het groen...en bleef stokstijf wachten als verkeer naderde over de weg (ookal was het maar een fietser)

zodra deze voorbij was ..snuffelde hij vrolijk weer verder.

Het is vandaag nog een heerlijke dag

Til je hond(en neem de andere ook mee) naar een zonnige groene stille plek  buiten ergens en ga lekker een boekje lezen..rij desnoods naar fijn plekje indien niet dicht bij en je een auto hebt.

op je buik in de zon op een kleedje...of met je boomertje op schoot op een bankje.

Gewoon lekker genieten

Geweldige tips, thanks! Mijn partner is er de afgelopen 2 dagen 's aconds inderdaad eens als het rustig was mee buiten geweest. Probleem is dat wij midden in het stadscentrum wonen. Gek genoeg vandaag eens uitgeprobeerd om op klaarlichte dag eens met beiden te gaan wandelen. Uiteraard op de angstige zijn tempo. Ik was voor 850 meter ruim 3 kwartier onderweg, maar het grootste deel voelde hij zich veilig bij onze andere hond. Je zag echt dat hij zich aan de ander optrok. 1 paniekmomentje onderweg gehad toen er een klein groepje mensen passeerde en tegelijk een auto langs de andere kant. Maar hem direct gerustgesteld. Onderweg was hij zelfs al een stuk al kwispelend met oortjes omhoog naast mij aan het wandelen. Ook in de auto had hij complete paniek, nu moesten we naar de DA, dus m'n partner en de andere hond mee, en dan gaat het dus wel goed :) Afgelopen week ben ik vooral op een speelse manier dingen aan hem gaan leren, komende week is mijn partner thuis, en afhankelijk wat hij hem allemaal nog kan bijleren ga ik daar de week erop weer op verder. We hebben nu nog 4 weken uitgetrokken om de hond aan zo veel mogelijk te laten wennen en het alleen thuis zijn op te bouwen, totdat we beiden weer moeten werken. Maar als het mee zit gaan mijn partner en ik in overgestelde shiften staan, beter voor de hondjes :)