Wie weet het?

Mijn hond Moos, bij leven was het niet belangrijk, hij was gewoon Moos.

Nu na zijn dood zit ik er mee, wat voor ras hadden zijn voorouders??

Moos is onvervangbaar, dus daar gaat het niet om. Alhoewel iemand die ziels veel van bijvoorbeeld  een Herder hield kan toch ook weer voor een zelfde ras kiezen, dus waarom ik dan niet voor een zelfde soort bastaard??

Ik ben benieuwd wat voor mix jullie in Moos zien, hij was ongeveer 45 cm hoog en woog 21 kg

Het enige nadeel van een bastaard...

Meestal worden ze gezond oud, maar als ze er niet meer zijn, kun je er niet wéér zo een nemen.

Mijn eerste hond is minstens 15 jaar oud geworden -> bastaard.

De tweede nog geen 10 jaar -> rashond.

De derde is nu 8 en 'moet nog 6 jaar mee' -> vubara.

Moos had wel herderbloed, denk ik.

Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je weer een fijne nieuwe kameraad vindt!

Ik zie er in ieder geval herder in. Ook al zal je bij wijze van spreken exact de zelfde bastaard hebben dan nog kunnen de honden er totaal verschillend uit zien.

Mowgli en Loca beiden een kruising Duitse herder Berner sennen. Van uiterlijk zijn ze verschillend maar de karakters komen zeker overeen.

Nadeel van een bastaard is dat zelfs binnen één nest de honden onderling enorm kunnen verschillen in uiterlijk en karakter. Het zoeken naar dezelfde mix levert je dus hoogst zelden een gelijke hond op.

Daarnaast is een bastaard vaker niet dan wel een kruising. Er kunnen, bij wijze van spreken, wel 50 rassen in zitten.

dus waarom ik dan niet voor een zelfde soort bastaard?? Omdat je niet voor een ras had gekozen, daarom. Net zoiets als vegetariërs en veganisten die vinden dat ze recht hebben op een broodje döner. Rassen zijn gefokt op uiterlijk, karakter en ras-specifieke eigenschappen, bastaards niet. Wil je vooraf al een inschatting hebben hoe je pup uitgroeit dan moet je dus gaan voor een rashond met stamboom. Bij andere opties is het maar afwachten.

Oh wat een lastige! het kan een rottweiler-beaglemix zijn, of er kan een sennehund, beagle harrier, of bordercollie in zitten, of een basenji-schnauzermix, iets van een king charles of ... In elk geval een tricolor. Hier een lijstje met 25 rassen waarbij dat voorkomt: http://nikasdogblog.blogspot.com/2014/06/25-tricolor-dog-breeds.html

Ik zie er herder, Sennenhond en beagle in in ieder geval. Ik neem aan dat Moos ook op je profielfoto staat? Daar vind ik hem een echte Beagle kop hebben!

Moeilijk vast te stellen.

Je hond kan immers ook afkomstig zijn van twee honden die op zich ook al kruisingen waren.

ik zou het niet weten, maar ik zou als ik jou was herplaatsingssites opzoeken en een hond uitzoeken die erop lijkt, en die je aanspreekt natuurlijk. En dan natuurlijk helemaal voor die hond gaan, en niets speciaals verwachten, anders wordt het een grote teleurstelling voor jullie allebei.

Nadeel van een hondenforum is dat er altijd mensen zijn die regelmatig onzin roeptoeteren. 

Iedere hond is een individu, en ook binnen rassen (en nestjes van rashonden) heb je enorme verschillen. Mijn rashond met stamboom lijkt bijvoorbeeld in het verste verte niet op zijn zusje (die ik wekelijks meerdere malen meemaak) ondanks vergelijkbare opvoeding. Ook qua uiterlijk zijn ze heel anders (ondanks het -helaas- standaard hoge inteeltpercentage van het ras). De bloedhonden van een familielid van mij, nestzusjes -overigens ook met stamboom-, zijn twee totáál verschillende karakters en zelfs qua uiterlijk lijken ze niet op elkaar. 
Daarentegen lijkt mijn bastaardteefje als twee druppels water op haar broertje, ondanks dat hun voorouders uit minstens zes verschillende rassen bestaan. Van twee andere nestgenoten, die ik jammer genoeg alleen van foto's ken, weet ik dat ze er in ieder geval qua uiterlijk, afgezien van de kleur, ook sprekend op lijken. Een heel homogeen nest dus, zelfs met het zeer gevarieerde genenpakketje. 

Ook bij een rashond is het mijns inziens afwachten 'hoe het uitgroeit', net als met ieder ander levend wezen. Het zijn nu eenmaal geen voorgeprogrammeerde robotjes, maar individuen met allemaal unieke karakters en uiterlijken. En gelukkig maar! 

Of zijn jouw border collies toevallig exacte kopieën van elkaar? 

Het gros van de mensen zit daarnaast helemaal niet te wachten op gespecialiseerde raseigenschappen, maar wil gewoon een leuke hond. Dat kan net zo goed een kruising of een onherleidbare mix zijn. 

Het dikgedrukte moet je me toch even uitleggen trouwens, want die vergelijking raakt imo kant noch wal.  

OT: Wat een leuke hond was Moos en wat een mooie leeftijd heeft hij bereikt (daar kunnen veel rashonden alleen maar van dromen). Ik zie er duidelijk Duitse herdershond in, en ik denk dat er zeker ook wat beagle doorheen zat. Veel sterkte met het gemis van je lieve maatje! Ik kan me heel goed voorstellen dat je weer eenzelfde type hond zou willen in de toekomst. 

Maar je snapt toch wel wat ze bedoelt. Mijn twee bullterriers zijn ook totaal verschillend maar in de basis zijn ze gefokt met hetzelfde doel in 1800-zoveel, hebben de fokkers al die generaties lang gestreefd naar dezelfde raseigenschappen. Dus je kunt stellen dat ze zich over het algemeen redelijk hetzelfde gedragen en dezelfde instincten hebben. Duh, natuurlijk is iedere hond een individu, maar als je voor een rashond gaat weet je over 't algemeen beter waar je aan toe bent qua uiterlijk en karakter dan met een bastaard. 

Wil ik hiermee zeggen dat een kruising niet goed is, nee. Wil ik hiermee zeggen dat een kruising qua karakter stom is of lelijk is, nee. Wil ik hiermee zeggen dat het lastig is om exact zo'n hond als Moos terug te krijgen, ja. 

Wat een vriendelijke mensen hier! En wat een antwoorden,  van alles wat.  Precies zoals op een forum betaamd.

Heus ik snap de onmogelijkheid en misschien zelfs de onwenselijkheid om precies dezelfde hond als Moos proberen terug te krijgen.   Als ik dit pad zou bewandelen in een zoektocht naar een nieuwe makker,  zou dit oneerlijk tov de nieuwe hond zijn en misschien bij voorbaat gedoemd te mislukken.

Aan de andere kant Moos was precies een hond hoe ik me mijn hond altijd had voorgesteld, mooi middemaatje, stoer maar toch knuffelbaar, een hangend en een stand oor etc etc,  kortom liefde op het eerste gezicht.

Dank voor jullie hulp en woorden van troost tot zo ver, doet me werkelijk goed

Gezellig. Ik was voor je aan het zoeken op adoptie/asielwebsites, maar succes met de zoektocht.  

www.mirtos.nu

www.dogsadoptionsnederland.nl

http://www.ace-charity.org/nl/honden/honden?orderBy=2

Of deze: http://www.ace-charity.org/nl/honden/honden/13412

Dat begrijp ik zeer zeker, maar wat nuance kan geen kwaad toch? Het is namelijk allesbehalve zwart-wit.

Als mijn rashond zou komen te overlijden dan kan ik ook niet exact zo'n hond terugkrijgen. Eventueel wel een hond die voor hetzelfde doel gefokt is, met min of meer dezelfde uiterlijke kenmerken (en uiteraard de rasgebonden gezondheidsproblemen), maar dat staat los van de eigenschappen die ik juist zo in hem waardeer (en die ik bijvoorbeeld wel heb gevonden in mijn onherleidbare mix). In mijn ervaring is het gewoonweg niet zo dat het kopen van een rashond 'garantie' biedt op een bepaald karakter en uiterlijk. Daarnaast krijg ik niet de indruk dat Marcel geholpen is met het bericht, mede dankzij de toon waarop het gebracht werd. 

Herder x Appenzeller Sennenhond

Of kruising met Entlebuchler Sennenhond.

De grotere 2 sennenhonden verwacht ik niet.

Maar de tekening qua poten en borst kan evengoed komen van een bordercollie, andere collie, Beagle

Maar misschien kun je iets meer vertellen. Over het karakter.

En bijvoorbeeld mens sociaal of wat eenkennig tot ie iemand echt kende bijvoorbeeld. 

Of zeer makkelijk of puur alleen op de baas gericht en dus niet met wat er omheen gebeurd.

Hoe reageerde hij op andere honden.

Werklustig. Alles voor de baas willen doen.

Of meer eigenwijs en liever lekker zijn eigen gang gaan.

Trouw volgend aan baas of aan een ieder die hij goed kent etc.

Want het is buiten dat je hond ook voort kan zijn gekomen uit rassen. Kan dit ook uit kruising plus een ras of dubbele kruising. En zo kan dat bij de voorouders ook weer zijn. Dus helemaal herlijdbaar zal het niet hoeven zijn.

Maar naast het uiterlijk kan karakter helpen een beeld te vormen van wat voor rassen erin gezeten zouden kunnen hebben.

Misschien dat je ook wat kunt rondkijken op deze website (klik).

Veel sterkte, Marcel, zo verdrietig dat je afscheid hebt moeten nemen van je lieve vriend. Ik heb geen idee welke rassen er in Moos zouden zitten, soms lijkt het voor de hand liggend en is het in werkelijkheid toch heel anders. Maar ik ben zeker dat je opnieuw een vriend voor het leven zal vinden, ook al is ie anders. Da's het mooie aan liefde: het bestaat in alle vormen en kleuren. 

Off topic: Ik wil wel even reageren op de quote. Ik snap niet waarom er altijd meteen die polarisering moet verschijnen tussen rashond en bastaard. Hoezo, zouden veel rashonden alleen maar kunnen dromen van de leeftijd van Moos? We weten niet eens hoe oud ie is geworden, maar wel meteen die conclusie eraan hangen. Zucht. Sorry, moest me even van het hart, ik word daar zo moe van, van al die vooroordelen... 

" Hoezo, zouden veel rashonden alleen maar kunnen dromen van de leeftijd van Moos? We weten niet eens hoe oud ie is geworden, maar wel meteen die conclusie eraan hangen. Zucht. Sorry, moest me even van het hart, ik word daar zo moe van, van al die vooroordelen...  "

Alaska's Finest!

Hij is 14 jaar geworden, staat gewoon bij de foto op het profiel hoor.  
Over snel conclusies trekken gesproken...

(En dat is nu eenmaal een stuk ouder dan de gemiddelde levensverwachting van de meeste rashonden. En je moet het berichtje natuurlijk wel even in de context lezen - ik word zelf juist een beetje moe van alle vooroordelen met betrekking tot niet-rashonden en de algehele ophemeling van de rashond op dit forum).  

Moos was bijna 14 jaar toen ik hem vorig week heb moeten laten inslapen.

Hij kwam uit het asiel in Rotterdam , hij was toen 17 weken!

Ik vind de discussie tussen de evt voordelen van een bastaard en een rashond wel interessant hoor.  Voor beide kanten is wel wat te zeggen natuurlijk.

Wij wilden destijds gewoon een leuke hond en het liefst uit het asiel omdat we het belangrijk vinden een afgedankte hond een tweede kans te geven.

Qua karakter was hij zeer trouw aan het gezin, wantrouwend, zelfs een beetje angstig voor vreemden. Vriendelijk voor andere honden

Hij had de neiging te "herderen"  vooral bij het jongste kind

Had een tomeloze werklust samen met de baas ,  maar kon ook rustig zn eigen gang gaan of een dagje liggen relaxen in zn mand

hahaha dus ook qua karakter  van alles wat .... 

Prachtige leeftijd hoor en wat zullen jullie hem missen....  

We vinden het leuk als je ons op de hoogte houdt als je een nieuwe hond in huis haalt. 

Sommige mensen willen absoluut voorlopig géén andere hond, anderen gaan direct weer op zoek.  Dat is bij iedereen anders.

Nogmaals sterkte én wijsheid gewenst!

Herder x ...senner?

Wat een mooie hond was Moos!

Inderdaad, er kunnen zelfs helemaal geen rassen ingezeten hebben. Bij dit soort topics merk ik dat de vragers vaak het idee hebben dat alle bastaards ontstaan zouden zijn uit rassen, terwijl dat niet altijd zo is. Een bastaard hoeft geen (verre) kruising te zijn. 

Marcel, de kans is dus aanwezig dat er geen enkele echte ‘rashond’ tussen zijn voorouders gezeten heeft. Voor een ietwat vergelijkbare hond, in karaktereigenschappen en uiterlijk, zou ik aanraden regelmatig sites met Spaanse, Roemeense, Bulgaarse e.d. straathonden door te spitten. Bij de langzitters is vaak veel over het karakter bekend, de honden die al in Nederlandse gastgezinnen zitten zou je zelf kunnen ontmoeten. Op de site van MyMartin (Rusland) zie ik gelijk al verschillende honden in het bestand die wel wat weg hebben van Moos, link. 

Oh, wat mooi dat je 14 jaar hebt kunnen genieten van die lieverd, ook al doet het nu zo'n pijn hem te missen... 

Wat rashonden betreft... Ik ben het niet eens met Accalia's stelling, omdat er heel wat rassen bestaan die ook een levensverwachting hebben van 12-15 jaar, en bij de kleinere hondjes zelfs hoger dan dat.

Wil dat zeggen dat alle rashonden gezond zijn, of dat ze allemaal oud worden? Nee, absoluut niet. Er zijn zeker rassen die erg fout gefokt zijn, en waar je beter niet aan begint.

Maar de gezondheidsproblemen van bepaalde rassen veralgemenen naar 'de rashond' klopt niet. Net zoals een kruising niet automatisch garant staat voor gezond. 

Dus indien gezondheid een belangrijke factor is in je keuze, is op voorhand goed je huiswerk maken over de afkomst/achtergrond van de hond zeker belangrijk. 

Een afgedankte hond een tweede kans geven is een mooie instelling!

En daarmee kan je nog alle kanten uit: van kiezen voor een totaal onbekend dier en met open mind aan het avontuur beginnen, tot kiezen voor een herplaatser (wel of niet rashond) waarvan het karakter bekend is en dat je kiest op basis van je eigen voorkeuren, je leven, je verwachtingen...

Voor beiden valt wat te zeggen. Ik heb vroeger alleen maar kruisingen gehad, met onbekend karakter toen ik ze in huis haalde. Nu heb ik rashonden, die ik zeer specifiek op raseigenschappen heb gekozen die optimaal bij me passen.

Het is gewoon anders, die keuze. Niet beter of slechter. Van al m'n honden, rashond of kruising, herplaatser of pup, heb ik zielsveel en op een andere manier gehouden, en allen zitten ze voor eeuwig in m'n hart.  

Ik wens je veel succes met de zoektocht naar jouw nieuwe vriend voor het leven! 

Ik weet ook niet wat er in Moos zit.

Wat ik wel weet dat je Moos enorm zult missen,wat moet het een geweldige hond zijn geweest,was het maar zo dat we precies dezelfde hond konden terugkrijgen of toch maar niet,een nieuwe hond,een nieuw karakter een heel nieuw begin is ook fijn want de hond die geweest is onvervangbaar.

Sterkte met het verlies en veel succes met je zoektocht naar een nieuw vriendje.