Hallo iedereen,
Ik had al eerder een vraag gestel over blaffen en trekken bij puppy cursus. Maar vanavond escaleerde het echt met puppy cursus en ik was zo gefrustreerd dat ik op den duur gewoon in tranen uitbarste.
Direct toen we uit de auto stapte begon Koda al te blaffen en rond te springen om me mee te trekken.
Ik probeerde hier mee om te gaan zoals ik heb geleerd. Stoppen als hij trekt, afstand nemen van de groep als hij weer begint te blaffen, als hij rustig is dichterbij komen.
Bij de aandachtsoefening kwam ik al helemaal nergens. Koda reageerde op geen enkel commando. Op den duur was zijn focus kort op mij. Hij had een paar seconden aandacht en hing daarna in mijn broekspijpen. Hij leek even helemaal gek te worden en liet los, hapte daarna weer (hard!) en begon zelfs hard te grommen. Ik werd echt even bang dat hij vals begint te worden.
Ik heb nu als tips mee gekregen om de plantenspuit te gebruiken als Koda weer bijt (hard auw roepen reageert hij niet (genoeg) op), hem minder aandacht te geven, minder met hem te doen qua spelen en commando?s oefenen en hem alleen af en toe aandacht te geven en vooral geen aandacht te geven als hij erom vraagt (dus met speeltjes aankomt of komt kroelen).
Ik begin me echt een beetje zorgen te maken en ik hoop dat volgende keer niet weer zo´n drama wordt in ieder geval.
Ooh en als de plantenspuit werkte raadde ze het ook aan tegen het blaffen. Wat vinden jullie hiervan? Want ik heb het gevoel dat dit meer symptoombestrijding is dan het gedrag zelf aanpakken of zie ik dat verkeerd?
Die is waarschijnlijk gewoon overprikkeld. Bedenk ook dat een puppycursus er niet voor is om dat uurtje op het veld superdupergoed te presteren. Een puppycursus is ervoor om tips te krijgen, ze op dat veld even te oefenen en er daarna thuis mee aan de slag te gaan. Met mijn hond viel op zijn 2e nog niet te trainen op het veld. Daarom stonden we meestal gewoon buiten de groep wat simpele dingen te doen, thuis gingen we wel weer verder. Thuis is immers de plek waar je alles wat je op cursus leert nodig hebt.
Dus: fuck dat veld :)
Thuis rustig verder gaan op een plek zonder te veel prikkels. Vals is hij niet en je mag hem best op schoot nemen wanneer hij daarom vraagt, het is een (jonge) hond en die heeft ook behoefte aan genegenheid. Wel zou ik zegge dat als hij begint te happen en extreem druk wordt wanneer hij op schoot zit, je hem gerust op de grond kan zetten. Dat was bij mij de regel bij mijn bullterrier pup/alligator: happen op schoot = hond op de grond en weglopen.
Dus nee hoor, je pup is en wordt niet vals. Het wordt hem soms gewoon veel. Iedere vorm van correctie (zoals natspuiten) komt toch niet binnen. Op tijd (verplichte) rust geven en duidelijk zijn wel.
Dus al overprikkeld toen ze de auto uitstapten?
Gelijk ik al eerder zei: overprikkeld is hier een standaard antwoord voor elk probleem....
Ts: Stop met dat trainen en ga de bossen in met hem.
Laat hem elke dag rennen tot hij echt moe is.
Blijf weg in die hondenclubs.
Daarna bel je een goede gediplomeerde hondentherapeut die je opvoedingstips kan geven.
Als hij het auto rijden als spannend ervaart kan dat heel goed.
Hij vindt autorijden niet spannend. Hij had wel diarree vlak voor puppycursus, dus misschien dat hij wat last had van zijn darmpjes?? Zou dat zijn extra onrust direct in het begin kunnen verklaren?
Nou dat ligt er dus maar aan..misschien lijkt het alsof hij geen stress ondervind van het autorijden,maar grote stress leidt wel tot diarree,door angst en stress versnelt de boel van binnen,dus krijg je ook diarree. Tenzij jij zegt hij heeft vaker diarree en ik zie écht geen stress signalen als ik auto rij.Kun je hem zien terwijl jij rijdt?
Kijk mijn hond weet bijv. dat ritje met de auto zorgt dat ik naar het park ga en dat weet ze en dat zorgt voor haar voor een vrolijke spanning, vroeger moest ze ook wel piepen van ongeduld als we aankwamen(dat hebben we afgeleerd door te wachten tot ze niet meer piepte,weer ging liggen en op die manier met rust de auto uit stapte.
Wat ze standaard doet met het uitstappen is dírect rollen in het gras,deze manier van rollen en de context duidt bij haar op een stress ervaring, ze gaat iets doen wat ze graag wil en ze windt zich blijkbaar wat op,blije spanning.
Hij had pens gehad vanavond. Denk dat de diarree daar misschien mee te maken had, hij heeft op dagen dat hij pens krijgt vaker dunnere poep.
Ja, ik rijd niet en zit achterin met hem. Hij lag met zijn kopje op mijn schoot en ik kon geen stressignalen zien.
Dat is fijn voor hem, klinkt idd niet als ongemakkelijk in de auto.
Ja het kan van alles zijn. Hoe dan ook raakt hij over zijn toeren als je daar aan komt,das duidelijk.
Als ik je andere topics bekijk en dat je een DH hebt,dan denk ik zelf direct aan dat je een hele gevoelige hond hebt,er hoeft maar weinig te gebeuren of hij zit op standje 100 qua enthousiasme?
Ik vind Duitse Herder gevoelige en vaak ook snel geprikkelde honden, tot soms op het neurotische af.
Wat doe je met hem op de dag dat je naar cursus gaat? Moet hij bijv. ook alleen thuis blijven,vind hij dit moeilijk? Of heb je visite gehad, tijdens het wandelen veel honden gezien/kennis gemaakt?
Dat zijn állemaal dingetjes waar je rekening mee moet houden als je hond wat prikkel gevoelig is. En voldoende slaap is heel belangrijk, zo'n 16-20 uur per dag voor een pup.
Teveel in één keer! Echt teveel: en niet trekken en niet blaffen en oefenen en andere honden.
Voor gevoelige honden kan het loopje naar de training al overprikkeling zijn. Haal het moeten eruit!
Abby is de eerste keren meegegaan naar training en we zijn aan het eind van het veld gaan staan. Alles en iedereen op afstand. Eerst rust creëeren, al trekkend en blaffend gewoon zijn op de rand van het het veld tot er rust ontstaat. Haal de spanning weg van moeten. Abby had een angst verleden, is een halve mechelse herder, ik heb al springend trekkend met haar gestaan. Rustig pratend, proberen te laten snuffelen. Bij rust voertjes strooien. Geen enkele poging doen om naar de drukte te gaan. Hier is niks, hier gebeurt niks. Bij Abby werkte dit.
Toen Abby iets meer rust haar koppie kreeg, toen de prikkels gewoner werden. kon ik heel langzaam beginnen met het trekken en toen met het springen. Ik heb bij de basis cursus altijd aan de buitenrand gestaan, zodra het teveel werd naar de ruimte en rust. Had het geluk van een goede hondeschool, en ben zelf nogal eigenwijs.
Thuis in de rust kon ik meer met haar. We zijn geslaagd voor drie cursussen met prachtcijfers, en meestal stonden we zoveel mogelijk aan de buitenrand.. Maar nog steeds is ze gevoelig voor prikkels.
Ik zou geen plantenspuit gebruiken tegen het blaffen, maar afstand nemen. Het liefst de signalen oppikken waardoor de pup gaat blaffen en voor het blaffen afstand nemen.
Hallo Lisa,
Ik heb jouw eerdere topics niet gelezen hoor, maar afgaande op wat je nu geschreven hebt lees ik vooral een hond die ontzettend enthousiast wordt van zijn cursus met zijn vrouwtje en haar hierbij aan het uitdagen is. Lijkt me heel normaal, is ook helemaal niets mis mee. Een band creeëren tussen jou en je hond kost tijd, een hond leert niet van de een op de andere dag alles, dus laat het een beetje los. Die cursus is in eerste instantie om een betere band te krijgen met je hond, dus jij mag ook genieten van zijn baldadige gedrag daar. Kom je nu juist onder druk te staan, kies dan een andere hondenschool of stop ermee. Puppycursus hoort leuk te zijn!
Allereerst wil ik je zéér afraden om Koda te corrigeren met water en een plantenspuit. Een hond hoort niet onzeker te reageren op water. Zeker in de zomer is het belangrijk als je hem kan koelen door hem nat te spuiten met water. Water hoort leuk te zijn! Geen correctiemiddel.
Daarnaast merk ik ook dat hondenscholen tegenwoordig over de top positieve opvoeding bieden. Je mag geen “nee” meer zeggen, elke vorm van ongewenst gedrag moet je negeren en als de hond teveel ongewenst gedrag vertoont, is hij sowieso overprikkeld. Naar mijn mening heeft elke hond enkele behoeftes nodig van zijn baas: voldoende uitdaging, zowel lichamelijk als mentaal, voldoende rust (minimaal 16 uur per dag) en duidelijkheid. Deze behoeftes zijn per hond verschillend, elke hond is anders. De een heeft meer energie dan de ander, dus ook meer behoefte aan uitdaging dan aan rust. En de ene hond is ook gevoeliger voor correctie dan de andere hond. Zo had ik mijn Reilly vroeger al gecorrigeerd door mijn stem te verheffen of een time-out te geven. Maar toen Billie nog in de puberteit zat, was daar wel iets meer voor nodig. Hij is zo zelfverzekerd dat ik hem corrigeerde door zowel mijn stem te verheffen als hem in zijn wang vast te pakken (of de riem op de grond te gooien). Tegenwoordig is dat niet meer nodig, wij hebben zo’n goede band dat hij alles voor me doet als ik hem wat vraag.
Toen Billie 1 jaar oud was, hebben wij een gehoorzaamheidscursus gedaan omdat dat moest voordat we met sport konden beginnen. Billie was zo slim dat hij ontdekte dat ik hem op dat veld niet corrigeren mocht, dus daar begon hij te spoken terwijl hij daarbuiten perfect luisterde. Op een gegeven moment heb ik daarom besloten om mijn eigen manier van trainen ook op de hondenschool te gebruiken. Zo positief als hij het goed deed, of een goede poging maakte, maar toch een correctie als hij zich misdroeg. Dat was voor hem echt duidelijk toen, en ook prettiger!
De mate waarin een baas zijn hond uitdaging, rust, of duidelijkheid moet bieden, leer je eigenlijk niet op een hondenschool. Dat ontdek je zodoende jullie band met de tijd ontwikkeld. En jullie band kan alleen groeien als jullie iets doen wat jullie ALLEBEI leuk vinden om te doen! Dus tast alles maar lekker af. Wissel dagen waarin je Koda oefeningen leert/traint af met dagen waarin hij ontspannen mag snuffelen. En neem een trektouw of iets dergelijks mee naar je cursus: de volgende keer dat hij weer in je broekspijpen hangt, haal je dat speeltje tevoorschijn. Houdt hij echt niet op, dan is het gewoon genoeg geweest voor die dag en ga lekker terug naar huis.
Ja.
Niks aan de hand met Koda. Hier exact hetzelfde gehad met alle herders. Na 2x op de club te zijn geweest zijn ze zo enthousiast! Ze mogen naar het schooltje! Daar is wat te doen,gebeurt van alles, zijn veel andere honden en het baasje doet ook nog eens leuk!
Mijn aussie is vanaf pup daar al zo. Hij heeft de B gehoorzaamheid goed doorlopen inmiddels maar het schooltje blijft leuk. Dus blaffen in de auto, trekken aan de riem tot op het veld. Blaffen voor we beginnen en daarna.....aan het werk. Dat is wat herders willen.
Ga naar een goede kynologenclub met gecertificeerde trainers en geen hondenschool waar iedereen zich trainer noemt.
Dat bijten gaat over. Gewoon consequent blijven. In zijn nekvelletje pakken (zachtjes!) en nee zeggen. Daarna gewoon weer verder met de oefeningen. En thuis het "aanval gedrag" corrigeren met in zijn nekvel pakken (niet te hard) en een Nee. Daarna zelf iets anders gaan doen en weglopen.
Gaat vanzelf weer over. Kan wel een jaar duren. Ze wisselen tandjes waardoor ze pijn hebben, moeten hun bijtvermogen testen (ze weten immers niet wat voor kracht ze moeten of mogen zetten en wat wel of niet mag). Ze gaan puberen, komen in angstfases.
Ga alsjeblieft door met die cursussen. Zeker als ik hoor hoe je er zelf mee worstelt. Blijf niet weg. Zorg dat je een trainer op de app hebt bij lastige momenten zodat die ook advies kan geven. Als je er mee stopt krijg je straks meer problemen dan als je door gaat op de club.
En zorg er voor dat de pup vaste rusttijden krijgt!
En....onthoud....het is een pup!!!! Een baby....die straks puber wordt.
Verwacht er niks van maar blijf door gaan met oefenen. Als hij 3 is vallen alle kwartjes op de plaats en heb je er met alle cursussen een fijne herder aan.
Mbt de diarree....houd dat in de gaten. Een hond hoort niet vaak diarree te krijgen. Overal buiten ligt giardia op de loer. En dan besmet je andere pups en honden met weinig weerstand. Zeker waar veel honden komen. Laat dat gewoon even testen. Het is zeer besmettelijk. Veel pups nemen het al mee vanuit het nest of pikken het buiten al vrij snel op.
Lisa, hier precies het zelfde gehad met een Duitse Herder nog wel.
Een drama was het die puppy cursus.
Mijn man Ben deed de cursus en ik was toeschouwer.
Wodan onze tweede Duitse Herder, echt een draak van een pup, beet overal in, je was blij als je op de bank je tenen onder je kont kon stoppen, gek werd je ervan.
Maar nou de cursus, geweldig vond hij dat, maar hij luisterde voor geen meter en had ook helemaal geen aandacht voor de baas.
Waarom ook ?, er gebeurde zoveel leuks.
Er was een oefening dat alle pups los liepen en de eigenaars 1 voor 1 de pup naar zich toe moesten roepen.
Iedereen zijn hondje kwam, behalve Wodan, die bouwde een feestje, rende uitdagend langs alle pups, want hij liep lekker los.
Heel leuk om als toeschouwer te zien, maar als cursist iets minder leuk om mee te maken.
Wat dat bijten betreft, ruilen voor een speeltje? welnee, hij beet gewoon om het speeltje heen in je hand.
Hij presteerde het zelfs als je op de grond zat en een balletje gooide, deze terug bracht, even lekker in je rug te nippen.
Maar...niks geen plantenspuit, of andere ( harde) aanpak, wel foei of nee ( wat weinig indruk maakte op meneer) zeggen tegen hem, opschoot wilde hij niet, dragen ook niet, want hij kon alles zelluffff.
En het bijten werd écht minder en hij groeide uit tot de meest stabiele, karaktervolle Duitse Herder van alle acht Duitse Herders die we gehad hebben, zo zelfs dat ik van hem een pup wilde en die kwam er.
Aranka, en van Aranka (die veel van zijn prachtige karakter erfde) kregen wij hier thuis een nestje, waarvan we ook weer prachtige pups hadden en er 1 aan hielden.
Dit alles schrijf ik je even om te laten zien hoe het kan lopen, terwijl je denkt een onhandelbare hond te hebben.
Dus houd moed!
Dat klinkt inderdaad of jouw pup deze puppy curses te druk en te spannend vind.
Bovendien word jij er te gefrustreerd van, begrijpelijk Maar Brengt ook geen rust in de pup.
Verder Ben Ik geen voorstander van loslopen tijdens een puppy cursus; ze luisteren immer nog voor geen Meter en ze Maken elkaar( en soms hun baasjes) er nog Meer hyper van......
Zoek Dus een cursus met kleine klasjes en een die rust, Structuur en duidelijkheid geeft.
Want je pup en jij moeten wel op een positieve Manier iets leren anders blijft het heisa.....
O ja, en die plantenspuit Moet je voor planten gebruiken; niet voor je pup.
Daar leert hij niks van en je timing zal nooit precies goed zijn.
Je Moet naar de oorzaak van het geblaf en Gebijt kijken.
Meestal doen ze Dat omdat ze zich : of vervelen ; Dan moeten ze even lekker naar buiten. Of ze zijn te druk en kun en het zo snel niet verwerken allemaal. Dan even time out geen in een rusting plekje en geen aandacht daar.
Loopt het bijten de spuigaten uit Dan Zou Ik de pup even apart zetten. Echt apart, in een andere ruimte Dus waar hij zn baasjes niet Kan zien of bereiken.
Even een kwartiertje of zo nodig een heel puppy slaapje.
En Dan gewoon de deur Weer open en klaar.....
Dat werkt hoor. Mits consequent toegepast
Snap die mentaliteit van een pup constant in rust, structuur en duidelijk houden niet goed.
Waarom mogen pups niet eens lekker uit hun bol gaan met andere pups, eens lekker hieperdepiep worden?
Net als in hun nest?
Niks zo zalig dan een pup die doodop is van het dollen met andere honden.
Opwinding, wat stress en over hun toeren raken hoort bij het leven van een pup/jonge/ oudere hond.
Het lijkt me dat mensen die maar 1 hond hebben er niet goed mee om kunnen dat honden gewoonweg hondenmanieren hebben.
Zo kweek je gewoon hond-agressiehonden of honden die geen stress aankunnen en niks gewoon zijn.
Vreselijk zielig.
Als je thuis een groep honden hebt ga je ook niet de hele dag verbieden dat ze lekker dollen met elkaar.
Waarom dan niet met andere,vreemde pups?
Laat ze toch eens hyperdepiep doen, daar hebben ze meer behoefte aan dan aan al dat getrain.
In deze kan ik het met je eens zijn, maar ik moet eerlijk zijn en zeggen dat ikzelf dit pas heb geleerd toen wij een roedel hadden.
En hoe dat werkt, heerlijk gewoon de pup pup laten zijn tot wel ongeveer een jaartje mochten ze veel, krijg je enorme vrije karaktertjes van en ook veel will to please naar de baas toe, hoewel misschien anderen zouden denken van juist niet.
Nou is het niet zo dat alles hier van "God los"was, maar druk zetten door inderdaad al dat getrain, ( bij zo'n jonge pup) of je daar nou zoveel profijt van hebt?
Ik heb het toch anders meegemaakt.
Lola trekte en blafte ook altijd, maar die vond het fantastisch. Ik heb haar altijd gewoon gelaten. Bij ons mochten ze altijd eerst een kwartier lekker spelen. Dat trekken en blaffen nam ik maar even voor lief. Sara piepte en vertoonde echt stress signalen. Die heb ik altijd proberen te tillen maar niks hielp, ik ben al snel met haar gestopt op cursus en ben met andere honden gaan wandelen enz.
Ook heb ik mijn honden er nooit te vroeg op gezet. Ze gingen bij ons met ongeveer 5 maanden pas naar puppy cursus.
Ik hou er ook niet van als er puppiecursussen gespeeld wordt. En waarom niet, omdat het meestal ongelijkwaardig is qua speelmaatje. Indien er echt goed op karakter wordt gekeken wat bij elkaar past, zou ik het niet zo erg vinden, maar meestal is dat niet zo. Dus ik wil gewoon niet dat er dan gespeeld wordt.
En buiten het trainingsveld hoeven ze van mij ook niet met andere honden spelen. Ik probeer ze te leren om andere honden te negeren. Ik heb geen behoefte aan andere honden bij mijn honden.
Met een pup die overprikkeld is, of pup welke gewoon druk is, zou ik gewoon proberen om rust in de bouwen, afstand te houden tot zover dat hij/zij niet op andere pups reageren. En vergeet niet het is een pup, die hoeft nog niets te kunnen
Helemaal mee eens hoor. Mijn eerste pup nu 9 jaar deed heerlijk gek, lekker laten rauzen en een heerlijk uitgetelde pup die slapend op de arm een plas probeerde te laten doen s avonds.
Mijn tweede pup kon zo overprikkeld raken dat ze moest overgeven van de stress. Maar had met haar 4 maand en 3 eigenaren een k## verleden. Ik lees die overprikkeling een beetje terug in eerste post van ts. Dan kies je de zijkant en wennen, denk ik.
Obi was ook een stress-pup op de hondenschool. Hij kende de commando's wel, maar dat kwam waarschijnlijk omdat we ook veel thuis oefenden en dat ging eigenlijk prima? Maar hij kon maar niet overweg met de drukte en het feit dat overal mensen en andere honden waren. Hij raakte er van in paniek en sloeg dicht, begon dan meestal ook in mijn mouw te hangen. Of wilde letterlijk ontsnappen uit zijn tuig of halsband. Dat overkwam me soms ook op straat als hij iets spannends gebeurde. En Obi was al snel groot wat het allemaal nog moeilijker maakte. Was er een nieuwe vreemde pup op de hondenschool? Dan moest Obi daar elke keer weer opnieuw aan wennen en dus veel stress. En was voor "ons" de les verpest, het was niet te doen. Stond je daar samen wéér een uur te stressen, compleet doelloos.
Ik ben nog begonnen aan de vervolgcursus met hem, dat was op een kleiner terrein waarbij we ook langs elkaar af gingen lopen op zeer korte afstand en dan met hele groepen. Nou, Obi had het niet meer, meer mensen en honden op minder m2. Ben er vrij direct mee gestopt toen, ik was hem continue proberen te kalmeren tot op het punt dat dat het enige was waar ik mee bezig was. Ik heb zo gebaald toen, inderdaad ook tot janken aan toe, getwijfeld aan mezelf, aan Obi. Nu denk ik er anders over gelukkig, maar ik "ken" Obi nu al bijna 6 jaar dus ik realiseer me nu dat het nooit anders had kunnen lopen, het is hoe hij is. Het voelde destijds als opgeven maar zo voelt het nu niet meer. Honden hebben echt net als mensen zo'n verschillende karakters, maar een hond zoals Obi die had ik nog nooit één gehad. Alles wat je dacht dat je wist over honden was niet echt toepasbaar op hem. Want zijn nerveuze, angstige karakter liet gewoon soms geen plaats voor iets anders. Opgroeien was heel moeilijk voor Obi... Ik had achteraf meteen andere keuzes had moeten maken toen, keuzes die goed voelde voor mij. Dan had ik zelf in ieder geval een positievere instelling gehouden en had dat kunnen afspiegelen op Obi. Nu voelde het als het constante tegen de stroom in zwom met hem, het was niet constructief, eerder destructief voor de band tussen Obi en mij, gefundeerd op frustratie week na week. Obi was nooit een hond die je in een hondenschool-mal kon gieten. En is dat nog steeds niet. Maar ik heb teveel gehangen aan een methodiek die klaarblijkelijk werkte voor veel honden maar niet voor mijn Obi.
Ik ben thuis verder gegaan. Thuis gaat het eigenlijk wel prima, hij gehoorzaam, lief, snapt alles heel snel. Het is een enorm leuke hond geworden, een geweldige kameraad, hij is echt de allerliefste...! Ja nog steeds een nerveuze donder maar we hebben work-arounds gevonden. Soms moet je roeien met de riemen die je hebt toch? Obi was de meest verschrikkelijk pup ooit en door hem twijfel ik wel of ik ooit nog een pup in huis zal halen. Gelukkig is hij als volwassen hond wel anders. En jouw hond zal als volwassen hond ook anders zijn.
Ik herken zoveel van je bericht. Twijfel niet aan je hond of jezelf; het komt goed, ben consequent en goed voor hem. Bij sommige honden is het zo moeilijk die tijd als puber en jonge hond. Het kan een fase zijn of het kan consequent zo zijn dat je zo loopt te balen op de hondenschool. In dat laatste geval zou ik erover nadenken om te stoppen. Of misschien alleen als toeschouwer te kijken? De meeste lessen zijn toch eigenlijk vooral om de baas bepaalde dingen te leren. Je kunt dat oefenen met de hond daar ter plekke natuurlijk, maar als je hond daar niet op z'n best is tja dan moet je wat. Je moet vooral proberen het leuk te houden denk ik dan. Want een stressende hond en dito baas, daar heeft niemand wat aan.
Puppen hebben een concentratievermogen van 0,01 dus echt trainen kun je niet. Band opbouwen en aan het vertrouwen werken wel. Bij ons mogen ze (aan de lijn) spelen met een speeltje. Beetje oefeningetjes doen en dan weer spelen. Een parcourtje lopen en weer spelen etc. En de lessen zijn bijna nooit een uur, dat is gewoon te lang.
Heel erg bedankt iedereen! Ik ben alweer veel meer gerustgesteld. Ik kreeg door de reacties van de trainsters zelf ook een beetje het idee dat Koda ´niet normaal´ was en werd daardoor best wel onzeker. Maar door allemaal ervaringen te lezen van mensen die het helemaal niet zo´n big deal vonden denk ik, ach joh, verder is het vaak ook een schatje en het is eigenlijk belangrijker dat hij zich in huis kan gedragen en ! Ik heb ook even gepraat met iemand uit de straat die zelf altijd honden traint en veel Duitse herders heeft gehad. Dat stelde me ook weer heel erg gerust, want die vond het ook niet heel raar gedrag voor een herder. Ik ga volgende week nog een keer heen om zelf buiten de groep te kijken hoe het gaat. Mocht dit nog steeds teveel voor hem zijn (achter op het veld traint er namelijk ook een hele drukke volwassen hond prive, dus ik sta dan tussen 2 prikkelbronnen in) stop ik even twee/drie maanden met cursussen en ga ik eerst 1 op 1 aan het werk zodat hij minder exited wordt van andere honden, voordat ik doorga met een vervolgcursus (waarschijnlijk bij een andere hondenschool) :)
Ik had ook zo’n druktemaker. Bij ons hielp het switchen van tijdstip enorm. Zaterdagochtend was een wereld van verschil met s avonds. Het koppie zat nog niet vol, hij werkte harder voor voer. En verder kan ik het met anderen eens zijn dat het gewoon wat meer tijd kost. Bij mij is het ook mijn fijnste hond geworden met wie ik een fantastische band kreeg. Maar ik zou wel gaan trainen bij iemand bij wie jij je fijn voelt. Je hebt niets aan iemand die doet of je hond heel moeilijk is. Trainers moeten je juist vertrouwen geven en helpen.
Ik ben het volledig met je eens ,
Tegenwoordig moet dit ,moet dat ,rust pakken ,volle hoofdjes en weet ik veel wat voor termen .
Het zijn maar uitdrukkingen maar men slaat wel door ,
Hier spelen eten slapen de pups ,ik denk niet na of hun hoofdje of de mijne vol zit ,
Vaak is het zo dat de hond vanuit huis gelijk naar zo'n pupklasje moet ,laat het beest eerst lekker uitrazen in park of bos ,dan krijg je er beter contact mee ook .en dan tussendoor die spelletjes van zit of af of wat ze ook moeten .Daarbij is zo'n cursus vaak gewoon te lang ,hond gaat zich vervelen (hoofdje borrelt over )en gaat uit balorigheid in broekspijpen hangen ,een trainster die daar met een plantenspuit reactie op adviseert ,heeft naar mijn idee alles uit een boekje en weinig ervaring in de praktijk .
Is dat nog te veel voor pup wacht dan lekker met zo'n cursus ,bos of strand is leuker voor ze en je hebt zelf geen stress of volle hoofdjes .
Echt waar.
Ze mogen tegenwoordig veel te weinig gewoon hond zijn.
Met een kind van 2 jaar oud ga je toch ook geen driloefeningen doen van het leger.
Bovendien kiest niet iedereen voor dat gedril in zijn leven.
Veel honden hebben geen keus: die moeten van hun eigenaar driloefeningen doen, willen of niet.
Heb die opmerking van "ga toch eerst eens naar het bos voordat je gaat trainen op die club" eens gezegd tegen een man met een hieperdepiep Mechelaartje.
Die man bekeek me of hij het in Keulen hoorde donderen, had hij zelfs nog nooit bij stil gestaan.
Een puppycursus en de Jonge Honden-cursus is meer om de baas wat bij te brengen en te leren dan dat er veel van de pup wordt verwacht. Zo slecht is dat niet en ik noem die 2 cursussen beslist geen hondentraining. De baas leert hoe hij met de hond moet omgaan. Als je dan denkt dat je pup moet presteren hebben sommigen het toch verkeerd begrepen. Ook het laten spelen van de pups is voor de socialisatie omdat je bijna nergens andere pups tegen komt waar ze even mee kunnen ravotten. En het baasje leert dat hij niet boos moet worden als ze niet luisteren. Als men dat al verwacht kun je nog wel even als ze gaan puberen en ineens weer alles vergeten zijn wat ze mét de baas hebben geleerd.
En...die plantenspuit is niet voor honden. Zoek een goede kynologenclub zoals ik al eerder aan gaf.
Blaffen kun je af leren met een brokje in je gesloten hand. Als hij gaat blaffen niks doen. Is hij net stil zeg je ook "stil". Is hij dan stil niet wachten maar meteen het brokje geven. Dat herhaal je iedere dag een paar keer tot hij door krijgt dat als hij stil is en zijn beloning krijg. Die tijd bouw je dan per seconden uit dat hij stil is. Hij leert dan het commando "stil" wat hij later als hij wat ouder is pas echt gaat begrijpen.
Blaffen is ook een manier van communiceren en uitgelaten gedrag. Soms mogen ze best blaffen. Zeker als ze iets spannend vinden of leuk vinden. Als je dat gaat beperken krijg je een gestresste hond.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?