Heel erg bang voor katten (update)

Hey

Het gaat met Penny's gedrag momemteel echt super. Naar andere honden is ze de laatste tijd echt geweldig. Ze valt bijna niet meer uit en reageert heel goed op honden die naar haar toe komen.

Het poep eten is nu ook redelijk onder controle. Ze doet het nog steeds soms als ze de kans krijgt, maar ik doe alles om het te voorkomen, dan lukt het wel

Er is alleen nog een probleem. Penny is echt doodsbang voor katten en reageert daardoor héél agressief. Eerder wilde ik er niets aan doen omdat we toch nooit katten tegen kwamen. Maar Penny vind het dorp sinds kort heel fijn om in te lopen (en in het dorp leven heel veel katten) en mijn opa en oma moeten in de zomer weer op haar passen en dan is dit gedrag echt een probleem.

Haar reactie verschilt een beetje per kat. Als ze er één ruikt wordt ze wel altijd heel erg gespannen. Ze gaat dan een soort hijgen (niet echt hijgen maar het is moeilijk uit te leggen), trekken en zoeken. Als ze hem ziet blijft ze of alleen maar heel hard 'hijgen' en grommen met een heel gespannen houding, of ze wordt helemaal gek, valt uit en is onbereikbaar.

Als ze uitvalt leid ik haar af of hou ik haar vast tot ze weer bereikbaar is en commando's kan uitvoeren. Die kat is dan vaak helaas al weg dus verder trainen gaat dan niet meer.

Als ze wat rustiger blijft leid ik haar ook af en probeer ik heel langzaam dichterbij te komen of er langs te lopen. Dat gaat vaak goed, totdat de kat weg loopt. Dan wordt ze weer gek.

Doordat ik de laatste tijd veel heb kunnen oefenen is er wel verbetering. Ze valt niet meer naar elke kat uit en als ze eenmaal dichtbij is gaat het heel goed. Vandaag heb ik haar lange lijn zelfs gebruikt om met twee kittens te spelen terwijl zij aan de andere kant vast zat (met muilkorf natuurlijk). Dat vond ze duidelijk eng, maar ze deed niet moeilijk en keek er soms nieuwsgierig naar (ik heb het gefilmd dus dat zal ik later even plaatsen). dat soort dingen lukte eerst niet.

Het gaat alleen heel langzaam en ze blijft fel reageren als een kat weg loopt/beweegt.

Ik vroeg me daarom af of er tips zijn?

Het is trouwens echt angst. Als er een kat in de buurt komt wil ze weg lopen en als ze er langs gaat doet ze dat heel snel met een hele grote boog.

Up

Ik heb geen tips. Ik heb het gevoel dat je het wel goed aanpakt, maar dat het gewoon iets is wat je niet zo gemakkelijk of snel kunt oplossen helaas. 

Binky heeft exact t zelfde

ik volg dus ..

Ik heb een hond die een enorme kattenfobie had nadat hij (voor hij bij mij kwam) enkele malen flink werd toegetakeld door zo'n klassieke dikke buurtkater die alles en iedereen vanachter 'zijn' bosje of kliko terroriseerde met plotseling uithalen... Het heeft echt wel tijd gekost, maar de laatste tijd gaat het wel steeds beter. Het moeilijkst was om de paniekreactie te doorbreken - wat ook vervelend is omdat andere honden die je bij je hebt ook mee gaan doen.

Ik merk dat het helpt als ik de naam van een poes weet zodat ik het beestje kan benoemen, dan is het om een of andere reden toch minder eng. ('Hé, baasje kent die poes, dan zal het wel goed zijn'). Soms verzin ik gewoon maar een naam, je wordt er ook heel goed in om katten te herkennen en je weet ook waar ze vaak zitten op de vaste routes. Als ik er een zie, hou ik vaak even in op een nog veilige afstand en roep enthousiast iets als 'hallo poezenbeestje!'... 'hallo vlekkenpoes!'... Dan blijft een kat vaak ietwat verbaasd zitten kijken 'Oh, hé, heb je het tegen mij?' en zo kunnen de honden op een veilige afstand kijken en schiet de kat niet meteen weg. Precies dat wil ik voorkomen, want wegrennende katten is 'game on' omdat het jachtinstinct dan aan gaat met trekken, blaffen en piepneuzen... Als zo'n poezenbeest dan rustig blijft, of zelf langzaam wegloopt, roep ik "dag poes!" en "we gaan weer" tegen mijn honden en loop of de andere kant op, of we vervolgen onze weg. Nu lopen we steeds makkelijker langs die katten. Ik ben nu zover dat ik hem terug kan roepen als hij los loopt en een kat al gezien heeft maar die nog ver genoeg weg is. Maar van de week klikte ik hem los in het loslooppark en daar zat een kat op enkele meters die ik niet had gezien. Die heeft hij wel een boom ingejaagd, zonder hysterisch te blaffen, dat dan weer wel...

Bedankt voor de reactie!

Ik probeer het ook vaak te benoemen en deed dat altijd door te zeggen 'kijk nou wat een lief poesje'. Penny raakte door het woord 'poes' eerst heel gestrest, dat wilde ik veranderen door het op rustige momenten te gebruiken (als een kat rustig bleef zitten) en haar zo te leren dat 'poes' niet eng is. Dat heeft wel geholpen want ik kan als ik bij een kat in de buurt ben gewoon rustig het woord 'poes' noemen zonder dat ze gestrest wordt. Ze lijkt het dan juist wel oke te vinden.

Dat roepen naar katten om te voorkomen dat ze weg lopen is een goed idee. De mensen in het dorp denken waarschijnlijk toch al dat ik gek ben (soms zit ik heel lang voor een tuin waar een kat in zit om Penny te laten zien dat het niet eng is, mensen kijken mij dan heel raar aan) dus ik kan dat wel proberen. Dat katten weg rennen is hier ook een groot probleem. Als hij blijft zitten vind Penny het na een tijdje helemaal niet meer erg, als hij dan plotseling weer weg rent valt Penny weer heftig uit.

Ik hoop dat ik Penny ook bij me kan houden als ik een kat tegen kom terwijl Penny los loopt. Ik heb het gelukkig nog nooit meegemaakt, maar de katten hier lijken steeds brutaler te worden, ze komen steeds dichter bij het losloopgebied in de buurt...

Penny is trouwens nog nooit door een kat aangevallen. Ik weet ook niet waar haar angst vandaan komt, misschien gewoon slechte socialisatie

Het gaat sinds kort echt heel veel beter!

Ik heb een manier gevonden om haar makkelijk af te leiden. Zodra ze een kat ziet roep ik 'hé wat heb je die goed gevonden!' Penny kalmeerd dan snel en draait zich om voor een beloning. Ze blijft dan ook best relaxed, snuffelt wat in de lucht richting die kat en wil dan weer verder lopen.

Ik ga ook niet meer naar katten toe, ook niet als ze niet uit valt. Ik denk dat ze daardoor ook relaxter is, ik dwing haar niet meer.

Ze reageert nu goed op de meeste katten, ook als ze heel onverwachts verschijnen. Laatst snuffelde Penny aan een struik en toen zat er direct voor haar een kat. Ze schrok daar heel erg van, maar viel niet uit.

Ze reageert nog wel op bewegende katten, daar blijft ze gefixeert naar kijken en dan moet ik haar echt afleiden. Soms heeft ze wel even een mindere dag en dan valt ze wel uit, maar dat komt echt veel minder voor.

Ik heb een oefenkat haha, die vind honden totaal niet boeiend en komt je hond gerust een kopje geven als e stil staat en roept :-D en die rent niet weg dat scheelt haha.