Puppy blues <3

Bedankt voor alle tips en hulp die iedereen gegeven heeft! Het gaat nu al een stuk beter met ons tweetjes! Ik voel me na goed slapen al een stuk relaxter en zekerder over hoe om te gaan met de kleine meid. En zij is ook veel rustiger, ik denk dat ze voelt dat ik me beter voel! Dat maakt me heel erg blij! 

Bedankt iedereen! 

Jeetje wat erg voor jullie beide ,

Het is natuurlijk nog even wennen zo'n pup in huis ,maar doorsnee genomen zou het toch veel vreugde moeten geven ,

Durf je wel naar buiten met je angststoornis?

Lekker ergens gaan zitten met de pup ?

Proberen te trainen moet je eigenlijk nog niet aan denken ,jullie moeten eerst goed aan elkaar wennen ,voeren ,belonen ,buiten voor de behoefte ,tussendoor een spelletje ,dat is al genoeg zo de eerste dagen .

Maar zie je het voor jezelf helemaal niet zitten ,breng pup dan terug naar de fokker ,

Sterkte en succes !

Als je een angststoornis hebt weet je toch op voorhand dat je met dit soort zaken rekening moet houden? Krijg je psychologische begeleiding? 

Misschien was het een beter idee geweest om een hond van een stichting te halen die hulphonden opleid, speciaal voor mensen met mentale problemen... Een puppy is nu eenmaal heel stressvol, ik kan begrijpen dat dat met een angststoornis nog moeilijker is, maar wat jouw puppy doet is gewoon normaal gedrag. Ik zou meer begrip willen tonen maar je hebt haar nog maar een paar DAGEN en je wordt nu gek van het gebijt en geblaf? 
Als je onzeker was om dingen fout te doen, oké dat kan ik begrijpen, maar de schuld zo op je pup steken, dat kan gewoon niet... 

Denk gewoon even na dat dit normaal is. Als je pup blaft is ze misschien gewoon overprikkelt. In welke situaties blaft ze? 
En voor het bijten geef je haar kauwspeeltjes, een kauwbotje, of iets anders in de plaats, geduld...

Anna, even diep ademhalen, je hebt de pup een paar dagen, je wil haar al gaan trainen, niet doen, allen maar uitlaten en spelen, meer niet, neem een botje in je handen , als ze wil bijten geef je die haar, gaeens lekker bij de pup op de grond zitten, botje geven, en rustig blijven jij, de pup voel dat jij opgewonden bent....ben je alleen met de pup .? Is er niemand die je kan helpen ?

Hoi Anna,

Wat een moeilijke situatie. Je denkt nog aan hoe fijn en lief je vorige hond was als je een pup in huis neemt. Die is dan opeens erg druk en dat kan even schrikken zijn.

Je zegt dat ze niet luistert als je traint. Dat komt omdat je pup het nog helemaal niet snapt. Laat het trainen gerust even wachten. Ze heeft haar hele leven nog om trucjes te leren.

Ik zou eerst werken aan je band met haar. Speel eens met haar met een speeltje in je handen waar ze in kan bijten. Bijt ze in jou of je kleren, dan stop je met spelen, zeg je foei of nee en biedt het speeltje aan. Je pup zal snel begrijpen dat als ze in jou bijt, het spel stopt. Natuurlijk zal het niet meteen goed gaan maar het wordt beter. Je kunt van anderen hier vast nog veel meer tips krijgen om dit aan te pakken.

Dat alles om haar draait en je de hele dag met haar bezig bent, klopt. Het is een babytje, die vragen constante aandacht. En dat is zwaar. En je moet heel vaak zeggen dat ze iets niet mogen. Ik denk dat ik wel 100 keer op een dag tegen Ziva moest zeggen dat iets niet mocht. Was niet leuk hoor! Maar het werd vanzelf minder.

Is er misschien iemand in je omgeving die het leuk zou vinden af en toe een paar uurtjes op haar te passen? De meeste mensen zijn dol op pups (tot ze er zelf een hebben dan ) en je zult vast iemand vinden die haar af en toe een paar uurtjes mee kan nemen. Dan heb jij even rust en tijd voor jezelf.

Succes, en kop op! Je bent niet de enige die het moeilijk vindt. Je hebt de puppy blues, zoek maar eens hier op het forum. Het komt goed!

Ja even diep in en uit ademen helpt echt

Ik zou zeggen ga aan jezelf werken en laat de pup gewoon lekker de pup zijn, die hoef je niet te trainen nog, gewoon na elke keer eten of slapen, spelen, even naar biten op een ontspannen Manier.

Dit is wel een goede link om door te nemen

http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien

Ik ben in therapie en heb twee weken vrij genomen om de pup aan me te laten wennen, en haar een veilig gevoel te geven. Het was absoluut niet mijn bedoeling om alles op haar af te schuiven! 

Ik weet dat dit normaal is, en dat het gewoon puppy gedrag is. Ik ben erg bang dat ik het niet goed doe of haar niet juist corrigeer, ik wil haar het beste geven dat ik in me heb en ben echt dol op haar. 

Ze heeft veel speeltjes en ik probeer ook om haar af te leiden. Als ik weg loop om wat te gaan eten of te douchen dan wordt ze bang en blaft/jankt ze. 

Welkom bij de bekende maar verzwegen PUPPYBLUES!!!!

Zó ontzettend veel puppy eigenaren gaan daar doorheen, echt veel meer dan je denkt.

Ik had het bij Elsa ook. Steeds dat uitlaten, trappen op en af tillen, de socialisatie, de zindelijkheidstraining, het constant op moeten letten op plasjes, bijten, slopen enz... En dan die gebroken nachten; ik was kapot.

Iemand hier gaf me het advies eens buiten te gaan zitten. Picknicken of zonnen of wat dan ook. Buiten hoef je niet constant op te letten; een plasje is juist de bedoeling en er valt weinig te slopen. Voor mij werkte dat niet optimaal maar wel een beetje. Helemaal goed ging het toen we samen een hobby kregen: schaapjes kijken. Lekker dicht tegen elkaar aan naar de schaapjes kijken en dan kreeg ik regelmatig een kusje van haar.

Misschien kan jij ook zoiets zoeken? Misschien houdt jij wel van buiten zitten of picknicken.. of van paarden; dan lekker naast de bak gaan zitten met je pup en kijken. Of iets anders dat jullie beider interesse heeft. Vindt je pup vast leuk.

" Anna, even diep ademhalen, je hebt de pup een paar dagen, je wil haar al gaan trainen, niet doen, allen maar uitlaten en spelen, meer niet, neem een botje in je handen , als ze wil bijten geef je die haar, gaeens lekker bij de pup op de grond zitten, botje geven, en rustig blijven jij, de pup voel dat jij opgewonden bent....ben je alleen met de pup .? Is er niemand die je kan helpen ? "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

Ik woon nog bij mijn ouders maar die zijn overdag werken en komen in de avond thuis, ik heb niet veel vrienden die dichtbij wonen die kunnen opletten dus ik ben voornamelijk alleen met haar in de woonkamer. 

Ik zal het trainen nog maar even laten dan, als ze al haar inentingen heeft gehad wil ik graag met haar naar puppy cursus om wat leuks met haar te doen. Ze durft alleen nog niet veel. 

Anna, toch proberen om naar buiten te gaan, heel ver hoef niet, ga op de stoep zitten, en laat alles over je heen komen, misschien dichtbij een parkje, pup aan een paar meter lijn, laat maar scharrelen, wordt je pup moe van, en als je dan weer thuis komt, slapen, kan jij even wat voor jezelf doen....

Ja het is best pijnlijk om nu met zo'n beestje te zitten na het hebben van een perfecte hond. Het verlies was heel zwaar. 

Ik wist niet dat het trainen wel even kon wachten. Ik dacht dat men er meteen mee moest beginnen. 

Denk je echt dat het minder gaat worden? Dat zou me gerust stellen, ik heb niet veel mensen om mij heen ( vandaar de hond ) en ben behoorlijk geisoleerd door mijn depressie+Angst stoornis. 

Ik snap dat dat geen excuus is hoor! Ik heb gewoon niet veel vrienden die kunnen langskomen om op te passen. Ook die hebben werk en verplichtingen en wonen niet al te dichtbij. 

Ik wist niet dat de puppy blues een ding was! Ik dacht dat ik gewoon een vreselijk persoon was omdat ik haar al bijna terug wou brengen! Ik voel me zo schuldig omdat het haar schuld helemaal niet is. 

wat  belangrijk is en veel frustratie voorkomt is dat je zorgt dat ze niet de fout in kan gaan. Dus wil ze op een tafelpoot gaan knagen, wacht dan niet af tot ze het doet, maar roep haar voordat ze het kan doen vrolijk maar kalm, bij je en beloon dan even met je stem of een lekkertje, of je biedt haar iets aan waar ze wel op mag knauwen.

Dat je dus niet de hele dag loopt te "foeien"

Natuurlijk ben je ook weleens te laat, haal haar dan gewoon rustig uit de situatie.

Ik dacht oprecht dat het aan mij lag, dat ik een enorme fout had gemaakt. Het is zo frustrerend dat ik niet van haar kan genieten zoals het hoort. Zoals je iedereen hoort zeggen als ze een nieuwe hond hebben. En dan breng je haar thuis en voel je je vreselijk en uitgeput. 

Ik heb vandaag haar voor het eerst mee naar buiten genomen, ze was eerst onrustig maar langzaamaan werdt ze gemoedelijker. Ik durf haar niet bij andere honden te laten omdat ze niet volledig gevaccineerd is, en ik ben bang dat ze ziek wordt! 

En dat maakt het nog lastiger want onze buurt is vol met honden en je kan haast niet vermijden dat ze in contact met ze komt. 

Het is een goed idee om samen iets leuks te doen, ik ga proberen dat uit te voeren. Dankjewel voor de tips! 

Ja hoor, het wordt echt minder. Zica was zo ongeveer een modelpup, sloopte niet, beet niet, blafte niet, ze was echt een geweldige pup waar sommige pup eigenaren graag mee geruild hadden. Toch heb ik een paar keer 's avonds laat met tranen op de bank gezeten. Het viel me gewoon zó zwaar!

Ik zat toen nog niet op het forum hier, ik denk wel dat ik daar veel aan gehad zou hebben. 

De tips: ga mee in het tempo van je pup. Je zegt dat ze nog niet veel durft, dat geeft helemaal niets. Ga op haar tempo en laat haar rustig wennen aan dingen.

Je bent moe? Je pup ook vaak genoeg, ga op de bank lekker een dutje doen als zij dat ook doet. Is niets slechts of geks aan hoor.

Ik weet nog dat ik ooit met mijn handen in het haar zat; hoe gaan we haar dít nu weer leren? Als ik er nu op terug kijk, kom ik tot de conclusie dat ze het na twee weken precies wist! Sommige dingen gaan snel beter, anderen hebben wat meer tijd nodig, er zullen ook wat dingen bij komen maar het lost zich allemaal op.

Door in het tempo van de pup mee te gaan komen jullie ook sneller in een ritme en je zult zien dat dat ook heel veel scheelt, dan kun je anticiperen. Na twee weken wist ik dat Ziva 's ochtends tweeënhalf uur wakker was, dan 3 uur sliep en dan telkens 1 uur wakker 2 uur slaap. Kon mijn dag er mooi op indelen 

Daar kom jij ook wel, je zult zien!

" wat  belangrijk is en veel frustratie voorkomt is dat je zorgt dat ze niet de fout in kan gaan. Dus wil ze op een tafelpoot gaan knagen, wacht dan niet af tot ze het doet, maar roep haar voordat ze het kan doen vrolijk maar kalm, bij je en beloon dan even met je stem of een lekkertje, of je biedt haar iets aan waar ze wel op mag knauwen.
Dat je dus niet de hele dag loopt te "foeien"
 
Natuurlijk ben je ook weleens te laat, haal haar dan gewoon rustig uit de situatie.
 
  "

Dobry

Ze luistert nog niet echt naar me als ik haar roep, maar ik ga proberen dat gewoon op te bouwen. 

En rustig uit de situatie halen kan vast beter gedaan worden met snoepjes en speeltjes toch? Inplaats van wegtrekken? 

Heeee, geen schuld aan praten hoor....dat je een angststoornis hebt , dan moet je toch naar buiten, juist goed daar voor, ver hoef je niet te gaan, is voor jou ook wennen, en let maar op, iedere dag wordt het gemakkelijker...en opeens is je pup daar, dat je gaat denken, hee wat heerlijk dat kleine mormeltje..let maar op...savonds zijn je ouders er weer, dan kunnen die jou ook even gaan helpen, en wacht nog even met cursus, eerst mooi aan elkaar wennen, en dan eens gaan kijken of dat je lukt..

Gewoon even alle regels loslaten. Al die boekjes en regels zaten mij enorm in de weg toen ik 2, bijna 3 jaar geleden mijn pup kreeg. Mensen zullen je van alles aanpraten. "Nee je moet hem mee lokken met een snoepje." "nee, met een speeltje, geen koekje" "nee, je mag nog maar zoveel minuten met hem lopen want hij is nog maar x-weken" "nee je mag dat voer niet geven, dat is niet goed voor ze". Laten gaan. Als jij het vindt werken om je pup uit een situatie weg te trekken of op te tillen, lekker doen. Als jij langer dan die zogenaamde voorgeschreven minuten met je pup wil wandelen, gewoon doen. Als jouw pup beter reageert op een bepaalde manier van iets oplossen, dan wat alle zogenaamde hondenpedagogen in allerlei boekjes hebben geschreven, ga je gang! Er is geen juiste manier, dat maken wij er allemaal van. 

Laat alles los, echt trainen is er toch vaak nog niet bij als ze zo jong zijn. Het komt allemaal vanzelf, je zal zien dat je pup vanzelf heel veel dingen gaat oppikken zonder dat je er bewust aandacht aan besteedt.

En een 100 maal:

ja hoor, dat is prima om het met afleiden met een speeltje of een lekkertje te doen. 

Dit sluit heel erg aan met hoe ik er over denk en hoe ik de dingen heb aangepakt. Voor ons was het 12 jaar geleden dat er nog een pup in huis was geweest en ik kan je vertellen dat het best pittig is geweest, en nu nog soms. Ondertussen zitten we met een puber van 9 maanden in huis en is weer een heel andere faze waarvan ik ook weet dat ze zal overgaan. Al is van Beaucerons geweten dat ze zeer lang kunnen puberen :-)

Momenten dat we het even niet meer zagen zitten en kijk: morgen krijgt hij zijn eerste diploma van de hondenschool :-)

Dus Anna: hier moet je even door, maar besef dat het in de wetenschap is dat het ook spectaculair gaat verbeteren! Hou nu je focus op het opbouwen van een band met je pup en je zal zien dat hij/zij geleidelijk aan ook jou opnieuw kracht gaat geven om een betere versie van jezelf te worden.

Kop op! Dit gaat je lukken!

Hoi Anna,, hier nu een pup van 6,5 maanden, na jaren geen hond meer te hebben gehad. Waarom heb je gekozen voor een engelse setter? Ik vind dat zulke leuke honden. Puppies zijn vooral leuk...... bij een ander. Iedereen die zegt, geniet er maar van het is zo snel voorbij. Wat mij hielp is dagelijks opschrijven wat je pup doet en dan op die manier zien en doorkrijgen dat je stapje voor stapje vooruit gaat. En er zullen zeker dagen zijn dat je je pup niet vooruit ziet gaan, maar dat je hem  achter het behang kan plakken. Dat heeft dus iedereen. Ik ken je situatie niet maar hoop dat dit hondje je kan helpen. Naar buiten eng voor jou? Niet meer doen dan je kan. Het is nog lang licht en misschien willen je ouders in de avond met je mee. Als je over 1 of 2 weken je dagboekje terugleest zie je wat je allemaal hebt bereikt aan minimale stapjes, dan kan je trots zijn op jezelf. Succes

mee eens !! Doe gewoon wat goed voelt en trek je van anderen niets aan, je komt er vanzelf achter wat werkt voor jouw pup!

Ik hoop dat het allemaal gaat lukken en dat je toch nog kan genieten als het straks wat beter gaat! Succes !!

En, als je hem zat bent, ben dan niet bang hem gewoon even weg te zetten een puppy wordt echt niet minder gelukkig als je hem tussendoor even een uur in de bench of een ect. Zet. Gewoon met een lekker botje of wat te spelen, maar puur zodat jij even helemaal niks hoeft! Kun jij lekker je ding doen en even niet opletten. Zodat je er daarna weer even tegenaan kunt. Daar heeft een puppy veel meer aan dan als jij continue het gevoel hebt het niet meer te trekken... voel je daar niet schuldig om! 

Ja, en rust periodes van de pup zijn rustmomenten voor jou. Puppy slaapt,? Lekker laten slapen en zelf ook even uitrusten, bv. met boek op de bank, heerlijk. Puppy wakker? Even buiten zetren, bv in de tuin voor behoefte.

Dat werkte bij mij dus totaal niet want zodra ik dan even ging liggen op de bank werd Elsa weer wakker.

Hoi ientje, 

Ik heb gekozen voor de engelse setter omdat het karakter van het ras mij perfect leek voor mijn situatie. Een lieve hond die graag bij je wil zijn. Ook voor hun sprekende ogen en zachte uitstraling. 

Naar buiten gaan is voor mij een lastig iets, wat ik hoop te verbeteren met de komst van dit hondje. Het dagboek is een goed idee, dat ga ik zeker invoeren! 

Ik ben ook blij om te horen dat wat ik voel dus heel normaal is en vaker voorkomt dan ik dacht. Dat is een hele troost om te horen. het is allemaal zo veel werk en zo erg wennen dat het me overwelmt, en dat ik dan het gevoel krijg dat alles misgaat. 

Ik ga proberen niet de hoop te verliezen en haar het baasje te geven wat ze verdient. Dankjewel  

Hoi Anna,

Ik sluit me aan bij alle tips die zijn gegeven. Ik wil je alleen heel succes wensen met je pup.

Het komt wel goed, al zal het soms moeilijk zijn. Probeer te genieten van de mooie momenten samen.

Dat is inderdaad een goeie tip, maar in de bench wordt zo soms onrustig en duurt het even voor ze tot rust komt. Is het wel goed om haar in de bench te zetten? 

Wat ik deed en doe, als pup helemaal doordraait, even riempje aan doen. Op de riem gaan zitten. Speeltje erbij leggen en pup negeren zover dat mogelijk is. Je beperkt hem zo even in de vrijheid zonder dat het stress oplevert van een eventueel nog niet goed aangeleerde bench. Wat daarbij  ook kan helpen is je hand op de schoft, schouder, van de hond leggen, niet aaien maar rustig laten liggen,  op de een of andere manier worden veel honden, niet allen, daar rustiger van. Niet meteen de eerste keer maar wel als je het herhaalt, een paar keer per dag.

Net vanmorgen draaide mijn hondje helemaal door, probeerde de kat op te eten, vloog over bank en stoelen. Ik kijk dat even aan, ga even met hem de tuin in, maar als dat niet helpt,  Riempje om en binnen een paar secondes onder de bank en slapen.ik zit dan dus op diezelfde bank en kan mijn boek pakken. Zielig? Ik vind van niet. Als hij wakker wordt is het weer speelkwartier. Overigens is het erg drukke er al vanaf, nu gebeurt dit niet zo vaak meer. Engelse setters zijn zo leuk, maar te groot voor mij.

 het riempje vind ze nog helemaal niet leuk. Vannacht duurde het 20 minuten voordat ze in de bench rustig werdt, nu net in de bench gezet en meteen janken en huilen. Ik kan het riempje wel proberen als ze eindelijk tot rust komt straks. 

Ja ze zijn zo lief! En een opgeleide trainingshond was veel te duur, dat kunnen wij niet betalen. Vandaar de puppy trouwens.