Milo, nu een sterretje in de hemel

Oudejaarsavond 2009.

Mama, papa en mijn broer gingen nieuwjaar bij de zus, en haar gezin, van mama vieren. Ook Milo, onze mooie border collie van 8 maaanden oud, mocht mee!
Ik gaf m'n kleine Milo een dikke knuffel en zei "tot morgen lieve jongen!" Ik had er een raar gevoel bij, weet niet waarom.. een voorteken?
Wat haat ik afscheid nemen!
Ik ging nieuwjaar bij vrienden vieren. Rond kwart na 5 kwam ik thuis. Het eerste wat ik deed was naar de kelder gaan, daar waar Milo altijd sliep. Ik wou hem een gelukkig nieuwjaar wensen en slaapwel zeggen. Maar Milo was niet op zijn vertrouwde slaapplekje. hmm, raar... Ik kwam terug naar boven en zag dat mijn broer van de trap naar beneden kwam. hij zag er slecht uit. Ik dacht "ja die heeft een kater". Toen ik hem vroeg waar Milo was mompelde hij wat terwijl hij de living in wandelde en vroeg me even te gaan zitten. Ik herhaalde mijn vraag een paar keer, "Waar is Milo?" Toen zag ik dat mijn broer tranen in zijn ogen kreeg. Hij zei "Hij is er niet meer". Volledig in paniek en overweldigd door emoties bleef ik de vraag herhalen "WAAR is Milo?" "WAAR is mijn lieve jongen!" Ook mama en papa kwamen naar beneden, zij hadden nog geen oog dicht gedaan sinds het voorval.
Milo was fel verschrokken van het vuurwerk om 12u. Hij werd hysterisch en mijn familie dacht dat het misschien goed zou zijn hem even naar buiten te halen, zodat hij dicht bij zijn baasje kon zijn. Dan zou het misschien minder erg zijn. Maar, in tegendeel, begon Milo nog feller te panikeren en heeft zich weten los te krijgen uit het harnas dat hij aan had. Milo zette het op een lopen en bleef maar lopen, de straat op. Mijn broer rende er als een gek achteraan en riep voortdurend "Milo!" "Milo kom terug!" Milo draaide zich om en liep recht in mijn broer zijn armen, waar hij ineenstortte.. Eens Milo terug naar binnen gebracht heeft papa hem nog proberen te reanimeren, maar het was al te laat, Milo was heengegaan... Rond half 1 's nachts stond mijn papa een grafje te graven in de tuin voor onze Milo.
Ik kan nog altijd niet geloven dat Milo er niet meer is. Zo'n super lieve hond! Het zonnetje in huis!
Hij kon een glimlach op onze gezichten toveren, ook als we ons wat slechter voelden of als alles even een beetje tegenzat.
Het gemis is groot!
Er komt nu opnieuw een border collie in ons gezin. Ik had er eerst mijn twijfels over, "Het is niet Milo".
Neen, Milo komt niet meer terug. Maar de nieuwe puppy zal zeker een grote leegte opvullen en we zullen er evenveel van houden als we van Milo houden!
In onze herinneringen zal Milo altijd blijven bestaan!

Altijd zullen we van je houden! Nooit vergeten we je lieve Milo!

Mama, papa, Tim, Annelies

wat erg!!

8 maanden is ook zooo jong!

ik hoop dat met de komst van de nieuwe pup de pijn van het gemis wat vinder wordt voor jullie...

veel sterkte.

Oow verschrikkelijk,dat moet echt een nachtmerrie voor jullie allemaal zijn geweest.
wat moet Milo bang zijn geweest zeg omdat zijn hartje het zomaar begaf.
ik wens jullie heel veel sterkte toe.

Liefs Liesbeth,turbo en Luna

Vind het erg triest om zo je hondje te moeten verliezen , maar ik vind het eerlijk gezegt ook een beetje dom om met het hondje naar buiten te gaan, ook al denk je met goede bedoeling.
Please doe dat nooit meer.
Dan maar binnens huis een dolle hond even, maar never never naar buiten tijdens het vuurwerk.
Mijn honden (ik heb er vijf) waren ook uit hun doen, maar na een tijdje komen ze wel weer bij.
Veel geluk met jullie nieuwe aanwinst straks, maar doe het nooit meer naar buiten tijdens de jaar wisseling.
Rust zachr Milo

Och, die arme Milo...... wat triest dat hij zo aan zijn eind moest komen....en ook nog zo ontzetten jong.....

Wens je heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. Milo hoeft nu nooit meer bang te zijn.

Wat verdrietig!

Dom?
Het leven bestaat uit leren. Je doet je best om het zo goed mogelijk te doen en soms maak je een verkeerde keuze. Het is vreselijk als je keuze zo'n afschuwelijk gevolg heeft. Probeer daarom altijd te leren van fouten en sta altijd open voor advies en informatie.

Ik weet zeker dat Milo het jullie niet kwalijk neemt, honden maken immers ook fouten om te leren. Hoe anders?

Milo heeft rust en hoeft niet meer bang te zijn.

Natuurlijk zal je nieuwe pup niet op Milo lijken of hem vervangen. Zolang jij je uiterste best doet om je nieuwe pup te beschermen en het hem naar zijn zin te maken, ben jij het beste baasje hoor!

Mijn oprechte deelneming.
Wat erg dat dit gebeurd is met uw schat.
Ik ben ervan overtuigd dat meer honden sterven van
de schrik, daarom ben ik als de dood, dat ik met mijn
jongens buiten loop en er een knal afgaat, waardoor
ze schrikken en er tussenuit piepen.
Mijn Luca is wel eens de straat opgerend, toen er
vrienden aanbelden met oud en nieuw en hij tussen
hun benen door de straat op rende, bijna tegen
een auto aan en zo geschrokken dat ik hem moest zoeken.
Sommige honden wennen nooit aan dat vuurwerk.
Wat ontzettend erg en wat vreselijk dat uw maatje
zo'n angst had.
Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte met dit verlies!! Jeetje wat vreselijk!! Echt sterkte toegewenst.

vreselijk? sterkte met dit verlies.......

Hoi Annelies,
ik zag net dat je je verhaal verteld hebt op deze site.
Ik heb het via jouw mama en papa vandaag vernomen.
Ik vind het hééééél héééél erg en zit hier nu weer met tranen in mijn ogen nu ik het aan het lezen ben.

Blijkbaar ging het om een aangeboren afwijking dus dr treft helemaal niemand schuld!
Was het toen niet gebeurd dan vast op een ander moment.
Ik hoop dat je blij bent dat je de stap tot deze site hebt genomen. Hier zitten echt veel lieve mensen van wie jullie veel steun mogen verwachten.
Daar ben ik zeker van!

Heel veel sterkte nog he!
groetjes Kelly

ahrg verschrikkelijk zeg !

heel veel sterkte

Wat vreselijk manier om zo jullie maatje te verliezen....
Heel veel sterkte!!!

Jeetje, wat afschuwelijk!
Wat een verschrikkelijke manier om je hond te verliezen.
Je krijgt Milo inderdaad niet meer terug, maar een pup kan wel de leegte vullen.
Wij hadden ook snel een nieuwe hond na het overlijden van onze Bo.
Boemer heeft ons echt geholpen met het verwerken van ons verdriet.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe.
Groetjes, Bernadette.

o wat een vreselijk verhaal

allemaal veel sterkte gewenst


gr liesbeth

Heel erg...
Schuldgevoelens moet je niet hebben.
Jullie hebben het niet expres gedaan.
Als jullie hondje zo extreem bang was vind ik het normaal dat je vanalles gaat proberen om hem te kalmeren. Dat snap ik wel.
Veel sterkte.

Hallo Annelies

Wat een vreselijk verhaal zeg.
Ben er erg van geschrokken.
Wens je veel sterkte

Groeten van Toos

Meid.. wat erg voor je..
Een nieuwe hond doet je Milo niet vergeten.. maar stilt wel een beetje je verdriet..
Onthoud mijn gedicht.. en denk aan de mooie tijden die jullie samen beleefd hebben..
Sterkte!

Liefs, Veronique

Hallo Annelies..

He wat een vreselijk verhaal.. Hele veel sterkte gewenst.

Meike

Wat vreselijk, veel sterkte!

sandra hier moet even wat recht gezet worden, de hond is niet mee naar buiten genomen, en niet door het vuurwerk dood gegaan, deze milo had een ernstige hart afwijking, en is daar door overleden, dus deze mensen hebben geen domme dingen gedaan met hun hond.

Wat erg zeg en nog zo jong! Ik wil jou en natuurlijk ook je familie heel veel sterkte wensen met dit grote verlies. Ik zal een kaarsje voor je kanjer branden...Zolang je Milo niet vergeet, zal hij verder leven.

Liefs Monique

Sterkte met het verlies van jullie maatje

aahhwww wat erg,, heel veel sterkte.

het verlies van je maatje is verschrikkelijk, sterkte gewenst...

heel veel sterkte met het verlies van jullie Milo

liefs mag en bruco

Hoi Annelies,
Heel veel sterkte met dit verlies toegewenst! Veel liefs van Suzanne

Bedankt allemaal voor jullie steun!

Ik hield en hou nog altijd heel veel van Milo!!
M'n familie had hem alleen maar naar buiten gehaald om goed te doen, maar dat is rampzalig afgelopen. Milo had inderdaad een afwijking van bij de geboorte, waar wij niets van wisten.
Ik heb ook even met het gevoel gelopen van "hadden we niet dit of dat anders kunnen doen..?"
Volgens de dierenarts was er niks dat we hadden kunnen doen..

De nieuwe pup is ondertussen al hier en 't is een schatje, maar het blijft moeilijk. 'k zit nu nog met tranen in m'n ogen. Het dringt nu echt door dat Milo nooit meer terug komt. Maar hopelijk zal het nieuwe hondje ons verdriet verzachten.

Annelies

Ach wat erg, veel sterkte.

Een vorige hond van mn ouders is met 5 jaar in het bos opeens inelkaar gestort, ook een hartstilstand. Triest als ze opeens weg zijn

wat een verschrikkelijk verhaal zeg.

dit is echt je worst nightmare toch???

ik wens jullie heel veel sterkte met dit grote gemis.

nina

echt veel te jong!!!

Wat een verschrikkelijk verhaal.
En nog zo jong

Heel erg veel sterkte met dit grote verlies.