Hoe gaan we hier goed mee om

Fokker heet niet toevallig Patty? Want dan is het denk het dezelfde Faye. Faye is door een strooizout vergifting gestorven....andere zus vond haar dood thuis nadat Faye niet reageerde op de bel....

Faye was pas 1,5jaar oud.....ze had blijkbaar bij de uitlater flink gedronken aan een plas buiten....en ze hadden daar gestrooid. 

Fokker heet idd Patty! alleen de Faye die ik ken heeft een ander incident gehad.

Herstel,na wat opfrissing;dogje wat ik bedoel heette Faith.en is afgelopen mei gestorven.

O dan is het inderdaad de fokster van de doggen van mijn vriendinnen :D en nee Faye is gestorven in December vorig jaar. 

En o van Faith weer ik niks. Mijn vriendinnen denk ik wel. Die hebben veel contact met Patty. 

Grappig! Maar ook weer niet heel toevallig want er zijn (gelukkig) niet veel dd-fokkers in Nederland.

Zeg ook niet dat een Duitse dog waakser is dan andere rassen. Maar de Duitse doggen die ik ken zijn behoorlijk waaks en door hun formaat en zware blaf behoorlijk angstaanjagend. Vind dat wel een verschil met een parson, zeker voor kleine kinderen . 

Ja,degene die ik ken zijn ook behoorlijk waaks.

Hun waken kan je echt vergelijken met een gemiddelde bouvier.

Misschien veel verschil in bloedlijnen.

Ik herkend  dat, mijn  Duitse herder ( bijna 2 ), een schat van een hond , we zijn met ons vijven thuis.

Ik ging wandelen met haar, kwam ik een jongetje tegen ( een jaar of 11), mag ik haar aaien  ?

Lara ( mijn hond) keek hem aan en blafte, niet vals of zo, ik zei toen tegen hem ,Wat denk je zelf ??

Hij was toch wijs genoeg om het niet te doen.

is het waaksheid of karakter ?

Hier ook grote honden, een oudere en een puber...zet ze toch even apart als ik bezoek krijg, als pup hoef je niet bang te zijn dat er iemand omkegelt, maar nu ze ouder worden en te anthousiast zijn loop je risico dat er iemand omver gelopen wordt...zeker als er iemand bang is, grote honden zijn toch echt wat anders dan kleine hondjes in de belevenis van iemand die bang is....

Hoi, 

Zelf hebben wij ook herders en ik ken het probleem. Zelf hebben wij hier de Cesar Millain manier toegepast. niet aanraken, niet kijken en niet praten tegen hond. Misschien is dit iets om te zeggen tegen de vriendjes van je zoontje. Ook helpt het om hierbij de hond aan de riem bij je te houden zodat de hond niet het gevoel heeft dat hij nergens heen kan. Als het vriendje dan binnen is en uit beeld kun je hem weer naar de bench leiden. Veel succes!

Ik adviseer mensen altijd de bench of kennel uit de doorloop te halen, zeker als ze onzeker zijn met visite. Mensen (vreemden) lopen anders recht op de hond af en maken direct oogcontact, wat provocerend voelt, zeker omdat de hond niet weg kan. Als de hond spullen van de kinderen pakt klinkt het echt als jaloersie, aandacht vragen. Ik zou de bench of kennel beetje achterin de kamer doen, desnoods met een dekentje er overheen, en wat al eerder gezegd is een lekker bot of speeltje geven zodat hij de visite met iets leuks of lekkers associeert. Je kunt ook een uniek snoepje (die hij dus alleen voor deze situatie krijgt) geven op het moment dat hij rustig is als er vreemde kindertjes zijn, en dit dan opbouwen, uiteindelijk de kinderen een koekje laten geven misschien als het gaat. 

Er zijn toch wel een aantal zaken die handig zijn om weten. En daarmee bedoel ik, dat wat er achter zit.

Eerst en vooral....geloof me. Duitse doggen zijn wel degelijk beschermend naar de leden van het gezin toe. Dus is het belangrijk om hem aan te leren dat het bezoek "ok" is. Het zijn trouwens ook jachthonden. Kortom, er werden wel meerdere ingrediënten gebruikt om tot het recept "dog" te komen.

Kinderen zijn lastig. En daarmee bedoel ik, kinderen zijn heel wat meer onvoorspelbaar dan volwassen mensen. Honden werken grotendeels met lichaamstaal. Voorspelbaar en duidelijkheid zijn voor een hond in omgang ZEER belangrijk. En dat is dus het lastige aan kindjes, want die zijn dat nu eenmaal niet. Dus gillende en achter elkaar rennende kinderen, met dan het onderscheid eigen gezin en vreemde, wordt nu eenmaal door dat soort honden niet als ...."ooh kijk hoe leuk is dat wel niet!"  gezien. 

Tja en als ze dan "apart" zitten kan de reactie inderdaad heftiger zijn omdat ze er niet bij zijn in geval het nodig is.

Belangrijk is, om tot een goed resultaat te komen, dat zowel de hond als de kids getraind worden.

Jongens luister eens, onze brave, maar ook onhendige hond is groot en wordt nog veel groter. En ik zou best jullie hulp kunnen gebruiken om hem aan te leren dat wanneer jullie op bezoek komen, dit eigenlijk ook wel leuk kan zijn voor hem. Dus willen jullie mij helpen?

Leer hen ook dat ze in zijn buurt sowieso rustig moeten zijn, omdat hij anders "zijn" kindjes wil beschermen en niet altijd snapt dat het maar spelen is. Laat hen allemaal rustig ergens gaan zitten als ze binnen komen en hem iets lekkers geven. Hou de hond aan de leiband (dat wanneer hij te enthousiast is, je hem kan tegenhouden en de kids niet omver gelopen worden. Hou zelf ook gezonde maar heel lekkere beloning klaar, zodat je daar de aandacht van de kids weg, naar jezelf /beloning toespitst. Leer hem van rustig te zitten. Beloon hem daar dan ook heel goed voor. Gebruik bvb stukjes gekookte kip. En laat de kids het aanbieden op een platte hand (zoals bij de paarden). Op deze manier zal er door geregeld te oefenen een positieve link ontstaan en kunnen de kids er ook meer met vertrouwd geraken.

Dus beide partijen (hond en kids) moeten leren van het rustig te houden. Oefen met 2 volwassenen. Iemand die de hond vasthoudt en begeleidt, maar anderzijds ook een volwassen die de kids begeleidt. Naast hen staat en eventueel bij een angstig kind ook een beetje buffer is tussen het kind en de hond. Maak het voor de kids ook leuk. Door zo goed te helpen verdienen ze .....(vul zelf in).

Let wel....wees en blijf altijd voorzichtig met spelende kids en een hond. 

Bedankt voor de tips Eliane.

Ik denk ook dat het een vorm van waaksheid is.

We zijn idd aan het oefenen dat vreemd volk oké is.

Voor de verdere tips zijn de kinderen wat te oud vrees ik,en wat lekkers geven durven ze echt niet. Maar als er iemand komt die wel wil aaien,dan laten we die wat lekkers geven en aaien terwijl wij hem vasthouden. Dan reageert hij wisselend of heel happerig,of alles prima.

De dierenarts wees ons ook op de driedubbele dosis testosteron die ze hebben op deze leeftijd. Dat schijnt even veel invloed te hebben op de hersenfunctie als de hormonen bij een puber. 

Het kan dus goed een fase zijn, maar waar hij uiteraard wel ervaringen in op doet, dus die moeten we positief zien te houden.

En dat lijkt goed te lukken met de tips van hier.