Dag allemaal,
sinds een week hebben wij een fantastische pup, een teckeltje, ze is bijna 10 weken oud. Ik zou graag advies willen over haar bijtgedrag. Ik merk namelijk het volgende: op sommige momenten kan ze flink aan het bijten zijn. Het begint speels, maar uiteindelijk bijt ze best hard. In mijn handen vind ik het niet erg, maar in mijn voeten... ik word er kriegel van en reageer juist zoals je niet zou ‘moeten’ reageren. Ik probeer stil te blijven staan, maar ze kan zo hard bijten dat ik toch wegloop en reageer. Het lijkt ook alsof ze mij harder bijt dan de anderen in huis (ik breng meeste tijd met haar door, kan dat daaraan liggen...?).
Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Heb er al veel over gelezen: hard au roepen, stilstaan (moeiiiiilijk), maar mijn ‘au’ is haast een gil ????. Moet ik haar ook laten stoppen in mijn handen te bijten? Verwarrend als voeten niet mag, handen een beetje? Ik hoor het graag, bedankt alvast!
Steevast iets anders aanbieden waar ze wel in mag bijten. Botje, eigen speeltje.
Wat te kauwen geven ontspant en helpt ontprikkelen als de pup bijterig is door te veel indrukken.
Vaak gaan ze na even flink kauwen lmeven slapen.
In handen zou ik ook niet bewust toelaten gezien het dan gewoonte word. En het de bedoeling is dat de pup leert dat er andere dingen zijn om in te kauwen.
Natuurlijk je pup is jong. Ontdekt veel met de tandjes. En tijdens de wisselfase is ook veel prettig om de tanden in de zetten.
Wel belangrijk dat je kauwmateriaal aanbied dat geschikt is voor de leeftijd. En enkel onder toezicht.
Vaak het best om t laatste stukje te ruilen voor een heel lekker snoepje. Die laatste stukjes kunnen makkelijk in de keel raken.
Ook kun je de pup laten kouwen terwijl jij het vast houd. Goed voor band en het vertrouwen.
Hahahaaa hier hetzelfde probleem met een pup van 9 weken die erg soms te speels is! Wij hebben het nu zo geregeld als ze achter je aan rent en bijt in je voeten of handen en je wilt het even niet dat zeg ik NEE! Dan geef ik haar een knuffel of een bot waar ze wel in mag bijten.. inmiddels als je nee zegt loopt ze weg of gaat ze likken!
Ik vind dit artikel wel handig. Met name het stukje over de bijtrem. Want die moet je je pup wel aanleren.
https://www.doggo.nl/artikelen/opvoeding-van-een-hond/pup-bijten-afleren/
Superfijn dat er al zo snel wordt gereageerd! Ik ga even kijken wat het beste zou kunnen werken. Bedankt ook voor de link. Meer reacties zijn nog steeds welkom.
Hier een Amerikaanse Buldog van nu bijna 7 maanden oud.
Die heeft in het begin ook veel gebeten, kon hem nog niet aaien of ik werd al gegrepen, wel spelenderwijs maar die puppy-tandjes kunnen onwijs pijn doen! Stil staan en NEE zeggen werkte hier niet, hij ging gewoon door. Iets aanbieden waar hij in mag bijten, denk aan een speeltje, knuffel of botje, werkte hier véél beter en als hij toch doorging met bijten dan kreeg hij een time-out in de gang (wij doen niet aan een bench) en dat werkte heel erg goed. Dan werd hij rustig en ging vaak gewoon slapen.
Bijten kan ook overprikkeling zijn en dan is rust bieden gewoon erg belangrijk.
Ondertussen heb ik hem ook de bijtrem aangeleerd en tegenwoordig als hij nog eens bijt (wat zelden voorkomt) dan maak ik een vuist met mijn hand en zeg ik het woord 'zachtjes' en dan houdt hij direct op met bijten en gaat likken, dan doe ik hem altijd goed belonen, werkt hier uitstekend.
Ik zal je zeggen het gaat over. Bij onze teckel ook. En niks werkte. Vaak was het een teken van over prikkeld en te moe.
Hier was dat ook, bij onze Bono hebben we al snel een kauw botje gegeven en vanaf dan is dat over gegaan.
Probeer eens heel hard te schreeuwen telkens ze bijt ( ai bv.) Maar echt hard, zodat ze wat schrikt.
Pups in een het nest die hard gebeten worden geven ook een schreeuwtje en de andere pup stopt dan met bijten (eventjes...)
ik zou juist nooit gaan schreeuwen of hard au roepen, dat lijkt me juist voor nog meer opwinding zorgen
rustig een einde maken aan de situatie en kijken waarom de pup bijt en daarop inspelen, is meer mijn stijl
dit is ook nog een fijne link om door te nemen
http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien
Kreten (een schreeuw) van pijn zorgt bij een pup/hond echt niet voor meer opwinding.
Als pups het onder elkaar doen en elkaar heel goed begrijpen waarom zouden wij als mens het niet gebruiken?
Heel veel pups zitten te weinig in een bench of hebben helemaal geen bench, waardoor ze al snel moe en overprikkeld raken en negatieve aandacht gaan zoeken.
Raar dan, de meeste berichten hier op dit forum gaan net over bench pups/honden.
En als er geen bench gebruikt wordt is het standaard antwoord in een topic: "overprikkeld".
Alle problemen opgelost met 1 woord
Mijn moeders hond als pup werd er inderdaad helemaal hyper van, wist niet wat ze met die reactie aanmoest, terwijl mijn pup er wel goed op reageerde. Ik gebruikte het wel alleen in hoge nood, en het ook echt pijn deed, een echt kreetje/gilletje van pijn, en ze liet dan meteen los en stopte met happen. Ik gebruikte het niet te pas en onpas, zacht happen mocht, alleen als het te hard ging dus dat gilletje.
Ik begrijp de reactie niet helemaal, maar ik ben nieuw op het forum, ik doelde meer op het algemeen. Ik ben zelf puppycoach en als ik tegen mensen over een bench begin dan krijg ik standaard "ik heb geen hond genomen om hem in een kooi op te sluiten, dat is zielig". Nee de hele dag achter je pup aan te corrigeren is een stuk beter, denk ik dan.
Nog een berichtje voor TS, je kunt ook de pup laten schrikken, maar dat wel zó dat de pup niet doorheeft waar het vandaan kwam, dus dat iemand anders in de ruimte bijvoorbeeld met een boek een klap op tafel geeft, en daarna uiteraard doet of de neus bloedt. Ook dit vinden mensen zielig. Nee je in je voet laten bijten is beter.
Als je een pup in huis neemt kan je ook je huis en de omgeving pup-vriendelijk maken,zodat hij niet constant hoeft gecorrigeerd moet worden.
Hoe denk je dat wij de pups opvoeden voordat die bench zijn intrede deed in de huiskamers?
Bovendien krijgen pups die veel (en nog erger: bijna constant) in een bench leven een serieuze achterstand op gebied van huisregels aanleren.
Ik heb geen idee want ik weet niet wie je bent of dat je een fokker bent misschien ofzo. Veel in de bench is niet goed maar sommige mensen willen helemaal geen bench, of doen de pup alleen in de bench als ze weggaan, waar ze dus weer verlatingsangst mee kunnen ontwikkelen omdat ze er alleen in moeten als de baasjes weggaan, dan wordt het een negatieve plek.
Oh wacht je bedoelt "wij" in het algemeen, ik dacht jullie zelf. Foutje. Teveel is natuurlijk ook niet goed maar over het algemeen wilt een pup graag aandacht en als hij dat niet krijgt proberen ze dingen als binnen plassen (als ze nieteens echt moesten), in de tafelpoot of een schoen bijten, iets pakken van tafel ofzo. Maar voor iedereen werkt iets anders natuurlijk. Ik vind alleen "hoe we dat vroeger deden" niet echt een goed vergelijk. Vroeger geloofden we ook dat een hond z'n plek moest weten en alles dominantie was. Veel mensen denken dat nog steeds, om moe van te worden, vooral met sterkere grotere rassen.
Neen vroeger was zeker niet alles goed.
Maar nu zitten ze veel te vaak, te lang en te snel in een kleine kooi.
Wij,de oudere hondeneigenaren, zouden het vroeger nooit in ons hoofd halen om een hond in dergelijke kleine kooi op te sluiten.
De meeste mensen hebben geen idee wat een overprikkelde pup eigenlijk is.
Bij het minste wordt die pup in de bench gestopt.
Aan een tafelpoot bijten of in huis plassen...hopla overprikkeld.
Het lijken wel kleine kinderen die niet klein mogen zijn.
Voor mij mogen ze morgen een verbod van verkoop maken voor die benchen.
Vraag me eigenlijk af waarom je zegt dat een pup plassen zou gebruiken om aandacht te vragen...
Tja. Ik heb een hond die dol is op z’n kennel omdat ze anders geen rust in d’r kont heb, en zeker met kleine kinderen en dus een druk huishouden kan je beter een bench hebben dan dat je hond de hele dag geen rust krijgt, lijkt mij.
Oeps verkeerde profiel gebruikt
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?