Ik wil een kijkje nemen daarom vraag ik naar de naam van je organisatie.
Mijn ouders wonen in een sterk verouderde buurt. Zij zijn met hun 60+ jarenlang de "jongere" geweest. Vanaf mijn jeugd hadden we twee buurvrouwen. Beide zijn ze 80+ geworden, manlief al jaren dood, alleen. Op een bepaald moment begon bij beide het lichaam het af te laten weten. De één had kanker, kon niet meer eten en uiteindelijk drinken. Vermagerde in een x aantal weken zo sterk dat de dood erop volgde. En men wist ook dat dit zou gaan gebeuren, het was onvermijdelijk. De andere buurvrouw een half jaar later precies hetzelfde verhaal maar zij had niet eens familie meer. Er werdt een sleutelkluisje bij de voordeur geschroefd en elke paar uur kwam er iemand van de zorg langs, iedere dag, elke week nieuwe gezichten. Ze konden zelf de voordeur niet meer komen openen. Mijn ouders hebben tot op het laatst contact gehad en zo'n dood wens je je ergste vijand niet toe. Wachten in een tijdelijk ziekenhuisbed in je eigen woonkamer tot je lichaam de handdoek in de ring gooit. That's it..... Euthanasie is iets waar bijna niemand zomaar aan mee wil werken, logisch ook. En procedures ervoor zijn lang en moeilijk. Niet iets wat haalbaar is in eerder beschreven situaties. Dus dan laten ze het maar zo... Maar laten we nu niet doen alsof het "niet zomaar laten inslapen van mensen" beter en humaner is. Dat is het vaak namelijk absoluut niet. En soms denk ik misschien is juist in zo'n situatie het beter geregeld voor een hond. Dat kun je legaal een leven laten stoppen waardoor een lijdensweg zonder vooruitzicht op verbetering bespaart kan blijven. Waarom zou je iemand zo'n levenseinde willen laten meemaken?
Het is wel iets om over na te denken lijkt me.
Weet je, mensen zijn heel vaak bang om te vroeg te zijn met inslapen. En daardoor zijn ze juist vaak te laat, laten ze een dier te lang lijden in de hoop dat het beter word. Je moet je niet afvragen of je te vroeg bent, maar juist of je niet te laat bent. Te laat zijn is namelijk veel gemakkelijker dan te vroeg zijn... Ik weet hoe moeilijk het is, want je wilt het beste voor die dier. Je wilt m alles wel geven en tot het uiterste gaan. Maar juist door die liefde word je snel egoïstisch, en denk je in je eigen belang. Hoe erg je het zou vinden als je hondje dood nu zijn, hoe graag je haar beter wilt zien. Maar dat is uiteindelijk geen echte liefde voor het beestje. Echt van je hond houden is ook het laten gaan, zonder alle toeters en bellen uit te proberen en elke behandeling op hem los te laten.
Dat is dus echt iets waarvan ik hoop dat je het jezelf realiseert, dat te vroeg zijn veel gemakkelijker gaat dan te laat zijn. Ik wens je veel sterkte toe.
Hoe kun je met jezelf leven?
Wij waren ook te laat met het inslapen van onze vorige hond. Mijn vader liet hem 's ochtends uit, en toen, na rust ging het redelijk. Ik liet hem 's middags en 's avonds uit. Dan kon hij bijna niet blijven zitten bij het poepen en moest ik hem met een band onder de buik ondersteunen. Ik zei dus al 2 weken "het is tijd", maar mijn vader vond van niet.
Toen kreeg Chico ineens pijn, zat de dierenartspraktijk vol met operaties en konden we niet meer terecht voor inslapen. Hij heeft toen nog een weekend zware pijnstilling gehad om dat door te komen, maar ik heb de laatste pil eerder gegeven omdat de pijn door de pijnstilling heen kwam.
Heel veel spijt heb ik niet, een beslissing tot inslapen is hier toch echt een gezinsding. Maar pas later snapte ik waarom mijn vader zei "gaat nog" en ik zei "gaat niet". Ik wou dat ik dat toen doorhad. Dan had Chico die laatste paar uur misschien minder pijn gehad. Al stapte hij nog vrolijk de auto in: leuk! weg! Maar hij gromde wel als ik hem een knuffel wou geven, geen goed teken.
Ik ben ook wel benieuwd naar de stichting van je?
Ik ook. Ik heb al heel wat van Veganice gelezen sinds ik hier op het forum kom, maar nooit had ze het over een organisatie of stichting. Wel haalde ze via een andere 'stichting' een zieke hond uit het buitenland. Nu ja, ze wist toen niet dat hij ziek was. Wel apart dat een 'organisatie' hier via een andere organisatie honden gaat 'redden' uit het buitenland.
Nu ze tegengas krijgt op haar verzoek om donaties om het leven van een oude hond met nierfalen te rekken komt opeens die 'organisatie' met 'donaties' tevoorschijn waarbij ze zelfs koeien 'redt'.
Dus eigenlijk; Ik geloof er geen snars van.
Non-profit stichting nog wel en ik dacht gelezen te hebben met 10.000 volgers?
Ik geloof er dus ook helemaal niks van.
Het heeft lang geduurd voor ze dit zei,steeds praatte ze over mijn vraag wbt.geld overheen en dan ineens kwam het konijn uit de hoed.
Ik hoop echt dat mensen die dit topic lezen of andere zaken op facebook of waar dan ook om geschooi om geld dat
ze zich goed laten informeren.
Schriftelijk de medische behandeling vragen,de behandelende dierenartsen....
Ik weet dat er hier op dit forum veel mensen zitten met een goed en vrijgevig hart maar mensen wees gewaarschuwd.
Het is internet en ze kunnen ons van alles wijsmaken.
Vaak worden zgn. zieke dieren ook gebruikt om mensen op te lichten.
Ik ga niet zeggen dat ts dat doet,dat weet ik niet,maar ze als ineens met stichtingen komen opdraven dan gaan bij mij toch de alarmbelletjes rinkelen.
Trouwens die alarmbelletjes klonken bij mij al constant.
Vanaf vandaag ben ik ook een non-profit stichting.
Kan hier ook wel wat donaties gebruiken....
En daar heb je helemaal gelijk in Monique!
Ik denk niet dat Veganice probeert ons op te lichten en vooraf al van plan is het geld voor iets anders te gebruiken.
Ik denk dat zij meer dieren heeft dan ze financieel aan kan en oprecht probeert om geld bij elkaar te krijgen om deze hond de behandeling te geven die zij graag voor die hond ziet.
Echter in het nauw gedreven door de kritiek zich gedraagt als een kat in het nauw en rare sprongen maakt om de dans te ontkomen. Opeens is ze een non-profit organisatie die allerlei verschillende dieren opvangt. Misschien voelt het zo.. en is ze haar eigen geldschieter... maar zo is het volgens mij niet. Dan had ze dat al veel eerder verteld.
Ik denk eerder aan een soort dieren-horder die op goedkope wijze aan steeds meer dieren probeert te komen, omdat ze van de aanwezigheid van dieren houdt. Maar ja.. als er dan iets medisch mis is met één van die dieren dan is er wel een probleem want dat trekt de bijstand niet.
Dergelijke dieren-horders komen bijna altijd in de problemen.
Of financieel of het worden zoveel dieren dat ze die niet meer correct verzorgt krijgen.
Met de financiële middelen die nodig zijn voor één hond met zware nierproblemen, kun je hoogstwaarschijnlijk meerdere honden helpen die daar dan ook nog eens een groter deel van hun leven plezier van kunnen hebben omdat zij niet kampen met zware medische problemen. Ik lees nu dat TS lid is van een organisatie die honden wil redden...
Ik snap de redenatie van TS ook wel, begrijp me niet verkeerd. Maar ergens moet je (vooral als organisatie met beperkte financiële middelen) een lijn trekken en je afvragen wat "redden" precies voor definitie heeft? Als de organisatie waar TS aan meewerkt als doel heeft "honden te redden"; een hond met orgaan falen is niet meer te redden, die trein is het station al gepasseerd. Wat je nog kunt doen is oprekken.. maar vergeet dan niet elke mokerslag die erna komt wordt zwaarder voor de hond (helaas ervaring mee, mijn vorige hond had longkanker toen hij 9 was). Dit gaat door tot het dal zo diep is dat de hond er niet meer uit komt en jouw hond zich niet eens meer kan gedragen zoals hij eigenlijk is. Maar dit heb je nu al meegemaakt las ik. Voor mij was dit het cruciale punt om de knoop door te hakken. Er kan ook een moment komen dat er zelfs geen tijd meer is om in te grijpen. Wanneer je je jas aandoet om de deur uit te gaan met hem al te veel tijd verloren hebt. Of je hem inmiddels al zo goed als gestorven de dierenartspraktijk binnendraagt. Of hij 's nachts sterft wanneer je slaapt... Zoiets zou ik altijd proberen te voorkomen, heb ik ook gedaan met mijn vorige hond. Om die reden was het een onverwacht en kort afscheid maar ik heb tenminste voorkomen dat zo'n klap nog eens kwam.
Edit: Vergeet ook niet dat het niet functioneren van de nieren ervoor zorgt dat het lichaam vergiftigd wordt. Grote kans dat andere lichaamsfuncties/organen vooral in de periodes tussen het spoelen ook in zoverre belemmerd worden dat er nog meer complicaties en schade gaat optreden waaraan je nu nog niet denkt. Er zit niets in een lichaam wat niet nodig is, elk proces is afhankelijk van elkaar. Uiteindelijk is het een domino effect waardoor het ene na het andere het zal laten afweten en het aftakelen mogelijk nog sneller zal gaan.
Ik denk dat Veganice zich dat inderdaad niet beseft Obi. Ze lijkt te denken dat het na het spoelen weer helemaal goed is en dat wanneer het weer fout is, je gewoon opnieuw gaat spoelen. Maar zo werkt dat helaas niet. Naast wat jij vertelt is het ook gewoon zo dat de hond als het ware een infuus met gif aan zich heeft hangen dat gestaag blijft door druppelen, spoeling of niet.. drupje voor drupje. Met spoelen gooi je alleen de inwendige emmer leeg zeg maar.
Wanneer een hond na 3 weken een nieuwe spoeling nodig heeft, wil dat zeggen dat de hond zich al 2,5 weken steeds ellendiger is gaan voelen. Dat besef lijkt niet tot Veganice door te dringen.
"Ja, ik weet dat je last hebt van een opbouwende migraine maar tegen de tijd dat de pijn zo heftig is dat je alleen nog maar kunt liggen gillen van de pijn onder je dekbed.. dan geef ik wel wat morfine.." en als die is uitgewerkt beginnen we weer van voren af aan.
Ik begrijp veganice haar gedachte wel. Als een bepaalde transplantatie mogelijk Was, mijn hond had een goede kans om de operatie te doorstaan en zou daarna weer een goed leven kunnen leiden dan zou ik het direct doen. Als iets Bink kon redden, al moest ik ervoor te voet naar timboektoe, dan had ik het gedaan. Als mijn hond op het moment nog goed zou zijn dan zou ik het ook niet waarderen als andere mensen mij zouden vertellen dat ik hem in moest laten slapen. Maar goed, in dit geval is het dus zo dat de hond een nierprobleem heeft. Dat komt binnen ons ras wel eens voor. Deze honden kunnen nog best een tijd mee met aangepast voer enz, maar je ziet toch dat ze er na die tijd last van gaan krijgen, dan is het tijd om een afspraak te gaan maken. Maar nu nog niet.
Wat een belachelijke vergelijking, een kindje of een hond van 11.
Schandalig vind ik vergelijking eerlijk gezegd, wat zou haar vriendin hier van vinden?
een mens is geen hond en andersom. dus ik vind dat je dat niet met elkaar mag vergelijken. ik snap dat je je hond een langer leven wil geven maar een nierdonatie is lastig te vinden en maak je je hond daar blij mee?
de kosten komen er ook bij natuurlijk. maar een vriendin met die ziekte is geen hond met nierproblemen.
jij weet wat het beste voor je hond is. wij weten niet wat er bij jou gebeurt en wij geven jou advies over wat het beste is. jij vraagt er ook info over. accepteer dat er ook advies komt wat lastig te accepteren is. maar JIJ maakt de beslissing.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?