... En een hoop meegemaakt, gedaan, behaalt, overwonnen, van onze ''bucketlist'' geschrapt, maar ook zeker tegen dingen aangelopen.
Ik heb Luna, de American Bully, a.s. September alweer twee jaar in mijn bezit en wat is zij verandert. Positief! Toen ik haar net kreeg zijn wij heel erg tegen een muur aan gelopen omdat het aan het licht kwam dat zij tussen een leeftijd van zes maanden en anderhalf jaar pups heeft gehad, en die littekens op haar kop en de rest van haar lichaam... Wel ja, dat kunnen we zelf wel invullen met dit type hond, hé? Ik voelde mij daarom heel erg verdrietig en zij spiegelde dit heel erg...
Mei 2017 hebben wij weer een derde hond mogen verwelkomen; een Shar Pei mix uit Spanje, genaamd Exmon. Deze reu is vanaf 7 weken oud opgegroeid in het asiel van Huellas Puertolano en heeft zijn gouden mandje mogen vinden bij ons (onze oudste hond hadden we in December 2016 al in laten slapen op bijna 15 jarige leeftijd).
(Exmon, Luna achteraan en vooraan de oudste van het stel, Cody. Dit was voor Exmon en Luna beide de eerste keer op een strand)
November 2017 hadden wij even héél veel pech, omdat zij heel erg geschrokken was van vuurwerk en haar linker hoektanden kapot had gebeten aan het deurkozijn (Exmon sliep nog in de bijkeuken en waarschijnlijk wou ze daar naar toe) deze moesten er helaas uit omdat het wortelkanaal bloot lag. Dus dat was een kaakoperatie van vijf uren totaal... waar ze gelukkig goed van is hersteld dus!
(hier kun je ook zien dat ze- ze mist. Ze had sowieso nog maar één kies onder)
December 2017 heb ik besloten aan de bel te trekken bij een hondenschool (omdat ik op dat moment een beetje was van ''ik heb een hond, en nu?'') die erg goed aangeschreven stond én niet discrimineert. Dus daar zijn we gaan spieken en daar waren wij heel goed ontvangen, ook de mensen spraken met kennis en het belangrijkste; Luna leek zich er goed bij te voelen. Of er in elk geval voor open te staan... Dus zijn we aan de slag gegaan. Omdat wij halverwege ingestroomd waren heb ik toen besloten géén examen te doen, maar nog een A-cursus gehoorzaamheid te doen met een nieuw blok en die voorgaande vijf lessen in ons voordeel te pakken. Ja hoor! 10 juli 2018 zijn wij geslaagd, met onder andere twee dikke tienen en negens. De rest was een keurige 8, 7 en 6 op de onderdelen die onze trainer ons te laat heeft aangekaart als groep, dus daarin zijn wij gematst en dus gaan wij a.s. september beginnen metde B-cursus van gehoorzaamheid! Wel merk ik, en ook de trainers, dat Luna geen hond is die snel leert maar ze heeft wel een ontzettend ''will to please'' en wil oprecht haar best doen. Dan maar iets harder werken dan de rest, toch? We hebben plezier in het samenwerken, dus dat is geen enkel probleem.
(samen met Loebazs de Fila Brasileiro en Buddy de Labradoodle, twaalf poten op één buik die drie)
Ook is zij niet meer zo bang voor fietstassen, fietsers, word zij nieuwsgieriger naar vreemden toe en kunnen we naar de dierenwinkel zonder dat zij kruipend over de straat heen gaat van angst. Vreemden blijft wel een dingetje, maar voor een hond met haar verleden doet ze het erg goed.
Verder zijn we twee weken terug naar een strand gegaan met zoet water en hoewel Luna niet kan zwemmen omdat haar spieren zó dik op haar gewrichten liggen (daardoor kan zij geen zwembeweging maken, mist zij stuwkracht en zinkt ze) was het toch wel erg interessant dat baasje erin ging en toen ze eenmaal door had dat ze héél ver kon komen met gewoon alle vier de voetjes op de grond in het water, ging het knopje om en heeft zij héérlijk genoten! Dus dat hebben we weer van onze ''bucketlist'' kunnen schrappen.
Negeren van andere dieren (met name honden en katten) op straat gaat ook érg goed. Niet dat ze gemeen is, ze wil juist iets té graag kennis maken en spelen. Dat gaat soms gewoon ten koste van mijn schouders, ik ben immers maar tien kilo zwaarder dan haar en dat is een héél klein verschil als die achterpoten er goed onder gezet worden.
En kers op de taart is dat we ook nog een strijd met allergieën tegen vier soorten mijt hebben ''overwonnen'', en hiermee de constante oorontstekingen verdwenen zijn en haar vacht terug is gegroeid (zij was kaal op haar flanken). Wel betekend dit dat zij haar hele leven om de vier weken allergie-injecties zal krijgen, maar deze zet ik zelf thuis.
Trots, trots, TROTS. We gaan door en sinds ik nu ook een rijbewijs heb, kunnen we wat vaker zusjes auto pikken en ergens heen gaan om weer iets nieuws te doen!
Ps. Ik ben er inderdaad héél weinig. Dit baasje is heel druk met haar studie naast alle tijd die ik in Luna stop, nog steeds een vriend op afstand maar er is een mogelijkheid om misschien een appartement voor ons drietjes te kopen (dan komt er nóg meer tijd voor Luna haha!) Maar ik wou toch even van mij en Luna laten horen (zij word dit jaar alweer 4, gaat snel)!
Oh... En ps. ps. mochten jullie haar avonturen wat frequenter willen volgen, Luna heeft nu instagram: @bullyxl_luna :)
Wat eenverhaal en wat hebben jullie veel stappen gemaakt!
Luna is een prachtige hond, ga zo door en dan wordt jullie band alleen maar beter.
wat fijn dat het zo goed gaat met Luna, ik heb je vorige topic toendertijd gezien en gevolgd, je hebt een hoop bereikt...en nu een goed maatje voor je, top hoor.
Wat super zeg, fijn dat je uit zo'n beschadigde hond nog een hoop positieve dingen kan halen!
En daar ook helemaal voor gaat!
Prachtige hond trouwens.
Wat een geweldige update,heel leuk en ontzettend fijn dat het zo goed gaat met jullie.
Luna is zó gelukkig dat ze jou heeft mogen treffen in haar leven.
Wat een heerlijke update zeg! Die is zo te horen heel erg goed bij je terecht gekomen!
Dank jullie wel! Doet me goed om te lezen.
Ook de complimenten, elke ''furmom'' leest graag dat ze een mooie hond heeft haha.
We gaan gewoon door... Er is nog zoveel te ontdekken in de wereld voor ons samen. Gaat helemaal goed komen, stap voor stap.
Wat gun ik Luna haar mooie leventje nu, geweldig wat jij en zij bereikt hebben Ik heb je update in 1 adem uitgelezen
Je andere honden hebben het ook goed getroffen zo te zien, gaat het goed met die drie samen?
Dank je!
En ja, dit gaat goed. Er is wel een duidelijke rangorde, maar dit vind allemaal zelf zijn weg. De kleine van mijn zusje (de Russel Terriër) heeft duidelijk de broek aan en als mijn zusje met haar het huis uit gaat, is het duidelijk dat Luna die dominante positie over zal nemen. De mix van mijn moeder is echt de "peacekeeper", hij gaat er ook altijd tussen staan als Cody Luna weer afremt in haar spelen (Cody is immers 15 en die wil niet meer stoeien, enkel spelen met haar speeltje haha) en dan staat hij er gewoon wat bij te kwispelen. Wij bemoeien ons totaal niet met de honden onderling. :)
o dat is erg fijn hoor, dat het onderling zo goed gaat, super
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?