Tibetaanse Mastiff - 6 maanden

Sinds vandaag hebben wij een Tibetaanse Mastif van bijna 6 maanden. Zijn baasje was gestorven en anders ging hij naar het asiel. We hebben al wat ervaring met honden zoals Labradors en Jack Russel.

Nu, Maiko, zo heet hij. Is heel lief en zacht maar bang. Hij zit al de hele tijd in de tuin en komt wel eens enkele stappen binnen maar verder loopt hij terug naar buiten. Ik denk dat hij totaal geen opvoeding heeft gehad bij zijn vorig baasje. 

Wat kunnen we doen om hem op zijn gemak te stellen? Hij slaapt nu aan de keukendeur, maar ligt nog wel buiten. Aan de les zit hij gewoon en beweegt niet. En koekjes wilt hij niet. Eten momenteel ook niet. 

Ik ga sowieso met Maiko naar de hondenschool. Morgen ga ik ons inschrijven. En hopelijk kunnen we zo snel mogelijk gaan, als hij mee wilt aan de leiband. 

Niemand tips? Mag voor alles, voeding, gedrag, ras,.. We proberen hem een zo goed mogelijke thuis te geven zoals met al onze dieren. 

Het belangrijkst bij herplaatsers is altijd rustig aan, geen hoge verwachtingen en geen voorbarige conclusies.

Laat hem rustig wennen aan zijn nieuwe omgeving en mensen. Dwing hem niet om iets te doen wat hij niet durft als t niet echt nodig is.

Fijn dat je hebt voorkomen dat hij naar t asiel moet!

Goede tips, ik ben bij zo'n ontheemd hondje altijd een beetje van alles mag en niks moet en vooral alles in kleine stapjes.

Niet te hoge verwachtingen, het komt allemaal van zelf wel.

Gewoon leven met de dag, dan zal je merken dat het steeds een beetje beter gaat.

Wat ontzettend lief van jullie dat jullie hem mee genomen hebben, zodat hij niet naar het asiel hoeft.

Zeker nu voorlopig niet naar de hondenschool. Dat is een plek dat heel wat stress met zich meebrengt.

Laat hem heel rustig wennen. 

En ipv koekjes? Neem iets natuurlijk en gezond, zoals bvb gedroogde vleesblokjes, gekookte kip of rauwe stukjes rundsstoofvlees. Hondenkoekjes zijn meestal een samenraapsel van granen en smaakstoffen. Bij stress en angst nemen ze al niet makkelijk iets aan. Vandaar dat het al echt wel iets goed moet zijn.

Eens hij gewend is aan jullie en de woning. Kan je rustig beginnen met eens buiten te gaan. Maak gebruik van een lange lijn. Geen druk en de mogelijkheid om te snuffelen. Strooi desnoods wat lekker voor de hond uit en zie of hij daar op reageert. Zorg in het begin voor zo weinig mogelijk prikkels...laten wennen doe je van zoveel mogelijk op afstand en met het nodige geduld. En bouw je rustig stapje per stapje op. Van zodra de hond niet mee wil, of niets lekkers aanneemt, zijn dit signalen van stress. Een stapje terug....

Je kan eventueel eens proberen met de hulp en het gezelschap van een brave en heel rustige hond. Dat geeft meestal wel wat steun. Op voorwaarde dat je dus echt een heel rustige hulphond hebt. Zoniet, geeft dit ook weer de nodige stress.

Ga ook niet rechtstreeks op de hond af. Maak geen oogcontact en maak jezelf klein.

Wanneer ik hier een hond binnen kreeg die bang was? Dan gingen wij rustig op onze buik liggen. En niets forceren.

Succes

Inderdaad niet te hoge verwachtingen hebben maar dat heb je ook niet denk ik! Daarnaast ook super goed dat je hebt voorkomen dat hij naar het asiel moet..! Misschien mist hij zijn oude baasje ook nog wel! Wees vooral lief voor hem en zorg dat hij zich aan jullie hecht! Probeer rustig aan hem wat dingen te leren! MAAR..  de band tussen jullie is het belangrijkst!! Sterkte ermee en respect voor jullie!

Wat mooi dat deze TM niet in een asiel beland is doordat julie de hond een thuis bieden. Voor geen enkele hond is een asiel geschikt, maar zeker niet voor een TM.

Ik heb forumlid Claudia, die zich voor de TM rasvereniging bezighoudt met herplaatsers, per PB gevraagd of ze tips voor je heeft. Ik hoop dat zij snel weer op dit forum komt en hier reageert. Helaas krijgen forumleden geen melding per email als er een PB ontvangen is.

Deze honden vragen veel geduld van de eigenaar.

Succes.

Hallo Kimberly,

Hier Claudia waar Loesje het over had.
Ik ben inderdaad van de rasvereniging en heb de nodige ervaring met herplaatsers.

Met herplaatsers is het heel belangrijk geduld geduld liefde en tijd. Stap voor stap.

Ik heb een herplaatsteef Sarah die eerst ook het huis helemaal niet in durfde. Wij hebben de achterdeur open gelaten en zijn gewoon onze ding gaan doen. Het was net etenstijd dus we zijn gaan koken. Door die extra lekkere kookluchtjes kwam ze voorzichtig naar binnen. Ze is nu al jaren bij ons en helemaal thuis.
Maak je niet te ongerust als hij niet eet. Ze kunnen wel wat hebben qua reserves deze grote honden. Dat komt wel weer. Zijn ook niet gulzig en spaarzame eters. Het is nu ook erg warm. Scheer dan trouwens nooit de vacht!

Tibetanen zijn verder ook heel graag buiten en rustige honden. Liggen graag heel relaxed in de tuin te mediteren of opgerold op hun eigen plekjes in huis. Als ze moeten waken kan het wel in een keer omslaan in een en al actie en dat is dan binnen halve tel.
Tibetaanse Mastiffs zijn groot en lijken heel stoer maar zijn hele gevoelige honden. Super trouw aan hun baas. In Tibet leven ze dicht bij de nomaden of in dorpjes waar de huisjes niet echt op slot gaan. Dan bewaken ze huis en terrein en vrouwen en kinderen. Ze zijn super trouw aan hun baas en hechten zich heel erg aan hun. Ze zijn als terrein bewakers heel erg van vaste plekjes en buurt. Vooral 's avonds zijn ze waaks als het donker wordt en vrouwtje alleen is.

Mijn advies geef Maiko de tijd en laat het op zijn eigen tempo doen. Dwing niet. Laat hem verwerken wat hem allemaal overkomen is. Rouwen om verlies van zijn baas en zijn nieuwe plek in zich opnemen. Geef hem de komende weken rust. Niet te veel indrukken van nieuwe mensen en plekken. Geef veel structuur en regelmaat.
Zelfde dagindeling en tijden van wandelen en eten en routines. Zelfde plekjes.
Probeer zoveel mogelijk bij hem te zijn in de begin tijd.
Laat stap voor stap kennismaken met je vrienden en fam. als hij een beetje uit zijn schulp gekropen is en gewend is.

Hondenschool zou ik mee wachten. Ook niet alle hondenscholen snappen dit specifieke ras en berghondenkarakter. Je zou het kunnen doen als hij wat gewend is om samen bezig te zijn en contact op te bouwen en wat overwicht te krijgen maar selectie van een goede hondenschool is super belangrijk.
Tibetanen zijn erg eigenzinnige en zelfstandige en zelfdenkende honden. Een commando wordt niet zomaar blindelings uitgevoerd. Ze nemen het eerst in overweging. Zien ze er het nut van in doen ze het in eigen tempo en eigen wijze.
En na een paar keer zullen ze zoiets hebben van ik heb toch laten zien dat ik het snap moet het nog een keer.... Belangrijk is dat het dan niet een hondenschool is die met dwang gaat werken slipkettingen of electrische banden en onbegrip hebben en zich ergeren. Dwang werkt averecht. Dan sluiten ze zich af en krijg je niets meer gedaan en is er geen vertrouwensband. Het moet gaan op basis van wederzijds respect en met wat ruimte voor de hond het in eigen tempo te doen.
Let op met loslaten met wandelen. Daar zijn deze honden niet zo goed in vanwege het eigenzinnige karakter. Ze hebben dan zo hun eigen idee wanneer het tijd is om naar huis te gaan.... En hij zou zijn baas kunnen zoeken.
Loslaten zou ik veel later pas doen en dan alleen in omheind loslaat gebied of omheind veldje.

Heeft hij trouwens afscheid kunnen nemen van zijn baas?

Misschien wil je PB contact hebben?
Dan kan ik je wat meer vertellen over het ras.
Het zijn geen alle daagse huis tuin en keuken hondjes.Heb je trouwens een foto? Zou leuk zijn.

Bedankt iedereen voor jullie tips! Ik ga Claudia een berichtje sturen :-)

Waar slaapt hij nu s'nachts?

Deze nacht zat hij in de keuken met een deken op de grond. Hij heeft niet geplast of kaka gedaan. Heel blij om! Vandaag gaan we een goed kussen kopen voor hem. Dacht hem eerst in een bench te zetten, maar denk niet dat dat nodig is, hij is flink. En deze ochtend was hij een heel ander hondje! Heel happy en open. Komt al vanzelf binnen, en loopt niet weg als we naar hem toe stappen. En we geven gekookte kip als beloning en hij is er al zot van! We weten nu al dat hij een vriend gaat zijn voor het leven! 

Klinkt veel belovend en fijn dat Claudia jullie goede tips heeft gegeven.

Maar dit is toch al een mooie stap in de goede richting!

Wat een positieve update.

Voor deze snelle ontwikkeling had je niet eens zoveel geduld nodig.  Echt fantastisch. Laat Maiko voelen dat je er voor hem bent en hij je kan vertrouwen.

Ben heel benieuwd hoe het verder gaat. Laat nog eens wat van je "horen". Ik denk dat Maiko een zeer trouw maatje wordt. Heel veel succes.

ik volg graag hoe het verder met Maiko gaat, fijn dat je hem opgevangen hebt,

en geweldig dat Claudia (en anderen) je kunnen helpen. Mijn nichtje heeft ook een rescue berghond en ik herken veel in wat je schrijft. 

Vertrouwen is het sleutelwoord, en dat kan even duren, maar er is al verbetering zie ik

Van gisteren is Maiko een maand bij ons! Beste keuze ooit, een beste vriend hebben we aan hem. Heel lief, speels, vrolijk. 

Er zijn wel nog enkele puntjes waar gewerkt aan moet worden zoals alleen zijn, hij haat het echt. Begint meteen te janken, bijten en krabben. Echt verlatingsangst. Iemand ideetjes of tips? Hij krijgt een lege fles water, kartonnen doos, 2 soorten kong's eentje met paste en eentje waar je koekjes in moet steken, stukje appel en speelgoed ook z'n houten bot en vaak ook dentastick. 

En de eerste twee weken ongeveer was hij tip top zindelijk, maar nu plast hij binnen. Zoals daarstraks, hij lag buiten te slapen, dan komt hij binnen, snuffelt een beetje en hop hij plast op de laminaat. Altijd op de laminaat. Nu maakt hij ons 's nachts ook altijd wakker, komt naast mij zitten zodat we wakker worden om hem uit te laten. Dit doen we dan ook, verstandig of hem negeren? Enkele nachten geleden liet ik hem buiten om 2u 's nachts en hij had mooi geplast en gepoept en we gaan terug naar binnen, 5 minuten laten begint hij terug te poepen....?? Vond dat heel vreemd! Echt straffen doen we hem niet, want dan zien we hem echt veranderen. Proberen altijd positief te belonen. 

Al 3 keer naar de hondenschool geweest en gaat echt super! Is een nieuwe hobby van ons. Maiko vind het ook wel leuk hoop ik.. Eerste minuten is hij wat actief en wilt naar honden gaan beetje nerveus dan denk ik. Maar eenmaal de les begint op de weide (z'n 30 puppy's bij elkaar), gaat het wel goed. De meeste opdrachten voert hij uit. En soms is zijn aandacht 5 minuten totaal weg, maar dan laat ik hem even en daarna let hij weer goed op. 

Hij kan al zitten en volgen. Nu beginnen we met liggen op de hondenschool. Heb het deze ochtend weer geoefend en gaat goed. 

Wat leuk dat jullie zo genieten van de pup.

Hij is bij jullie gekomen toen hij al een iets oudere pup was, weet niet of jullie de voorgeschiedenis van hem kennen, misschien heeft hij slechte ervaringen met alleen zijn? Ik zou het gewoon héél rustig opbouwen, beginnen met een paar minuten en het zo uitbouwen totdat het beter gaat. 

Wat de reden is dat hij ineens binnen zijn behoefte begint te doen is moeilijk te zeggen, misschien wel eventjes naar de dierenarts gaan om lichamelijke problemen uit te sluiten. Als hij verder goed gezond is zou ik gewoon weer wat meer met hem gaan wandelen en hem belonen als hij buiten zijn behoefte doet. Hij is nu al iets ouder dus als hij binnen iets doet mag je er best wat van zeggen tegen de pup, gewoon zeggen 'foei, dat hoort buiten' en hem direct mee naar buiten nemen. Binnen opruimen en goed schoonmaken.

wat een fijne update! Het belangrijkst is dat jullie van elkaar genieten en de rest ...

ik denk dat het gewoon nog wat tijd nodig heeft, hij is nog maar zo kort bij je. Het lijkt me goed hoe je het aanpakt. Misschien nog even naar het voer kijken? Is de ontlasting wel normaal? 

Het alleen zijn wel heel langzaam opbouwen,  in de link staat een docu over verlatingsangst, misschien heb je er iets aan

https://www.youtube.com/watch?v=h6Hszbb41DE

En hier een stukje van Monique Bladder

https://www.moniquebladder.nl/verlatingsangst/

Jullie doen het hartstikke goed hoor zo te lezen.

Als je hond plotseling weer onzindelijk is zeg ik altijd, terug naar de basis, dus gewoon weer beginnen of je een kleine pup heb.

Dus, weer iedere keer uitlaten na het spelen, slapen, eten enz.

Gewoon net als hoe je het bij een kleine pup zou  doen doen, zo'n beetje iedere 2 uur even naar buiten (overdag).

En natuurlijk de hemel in prijzen als hij wat doet, het kwartje gaat dan vanzelf wel weer vallen hoor.

Goed ook dat je hem niet straft als er een ongelukje gebeurt, gewoon negeren en opruimen.

Fijn dat hij zelf even komt melden s'nachts dat hij eruit moet, zo niet word het weer een wekker zetten.

En inderdaad, het alleen blijven moet heel langzaam opgebouwd worden, met minuutjes 

Je schrijft dat tie jullie snachts wakker maakt, niet negeren, je schrijft dat tie dan moest plassen en poepen...geweldig toch, niets in huis op dat moment...en op de dag zijn het nog ongelukjes, wat al eerder is aangegeven, terug naar de basis, wat meer uitlaten op de dag, en beloon dat als het buiten gebeurd....je bent geduldig, komt zeker goed met jullie.