Wat was ik immens blij en trots toen Lara in haar eerste paar maanden hier niets sloopte. Ik kon rustig even een uurtje of twee weg zijn en wanneer ik terugkwam lag ze braaf op de bank te wachten.
Maar de laatste tijd is dit helaas behoorlijk anders geworden. Ze gaat nu richting de 7 maanden en ik denk dat het met puberen te maken heeft, maar ze heeft nu onderhand wel laten zien dat ze ook kan slopen.
Gelukkig geen kabels, bankstellen, tafeltjes, maar wel laminaat plinten en een aardig mooie pet van mij. Ik heb mijn lesje gelijk geleerd dat ik ook dat soort dingen weg moet leggen. Dingen als afstandsbedieningen, koptelefoons etc leg ik allemaal weg. Maar dat rustige gedrag is dus weg, ze blaft totaal niet en dat is echt super fijn. Maar de laminaat plinten zijn het nu behoorlijk aan het ontgelden. Ze vreet ze of aan dat je ze net zo goed kan weggooien of het lukt haar de plinten los te trekken en dan sloopt ze ze volledig.
Het is niet dat ze niks van haar eigen speelgoed heeft. Ze heeft een hele grote haaienknuffel van Ikea, een nijlpaard, trektouw, botjes etc. Ik heb boos gereageerd op het slopen van de plinten en daar schrok ze echt van, kroop in een hoekje en schaamde zich maar deed vervolgens de volgende keer exact hetzelfde weer.
Ik had het er hierover met iemand laatst en die zei of het een idee was om azijn op de plinten te smeren zodat ze weg blijft. Ik weet alleen niet of dit een goed idee is. De sloper in kwestie betreft dus een vrouwtje die 9 augustus 7 maanden is. Het is een Engelse Stafford en verder een vreselijk lief dier. :)
Advies?
Wat doe je door de dag heen met je hond qua uitdagingen en beweging?
Wanneer sloopt je hond?
Al eens gedacht aan hersenwerkjes?
Op de Facebook pagina 'hersenwerk voor honden' kun je veel leuke dingen vinden en kunnen mensen je goed opweg helpen hoe te beginnen met puzzels.
Boos worden heeft alleen zin als je op het moment boos word, daarna schrikken ze alleen maar van je boos zijn, maar ze hebben geen idee wat ze verkeerd hebben gedaan.
Ik loop heel erg vaak met haar per dag en tijdens één van de wandelingen gooi ik een stok die ze dan ophaalt. Met dit extreem warme weer doe ik het echter wel rustig aan want ze heeft echt snel last van de warmte. Wel een interessant idee over puzzels. Ik ga dat eens opzoeken.
Het slopen is tot nu toe elke keer in de middag gebeurd. Dan was ik even een uurtje a twee weg. Elke keer gaf ik haar toegang tot woonkamer, gang en keuken. Net moest ik even kort de stad in en dit keer deed ik de woonkamer deur dicht en toen ik terugkwam lag ze heerlijk kalm op de bank. Maar ja, dat hoeft echt niets te zeggen.
Je weet dat het gooien van stokken erg gevaarlijk kan wezen?
Daarnaast is het gooien van stokken/ballen oid slecht voor de gewrichten op jonge leeftijd.
Heb je het alleen zijn rustig opgebouwd ? Is de hond voldaan zowel lichamelijk als geestelijk wanneer jij weggaat?
Je hond heeft verlatingsangst. Ze voelt zich zielig en alleen en gaat iets slopen om zich maar een beetje beter te voelen... Dan kom je terug en ben je boos. Dat snapt ze niet en het werkt ook niet.
Ga het alleen zijn opnieuw opbouwen, echt stap voor stap. Voor de momenten dat je echt langer weg moet tijdens de opbouwfase, moet je een oplossing vinden, een oppas die langskomt of de hond bij iemand achterlaten (buren, kennissen, familie, oppas).
Zorg ook voor materiaal dat gesloopt mag worden, een kartonnen doos, een Nylabone of speelgoed dat interessant genoeg is om op te kauwen, of een goed gevulde Kong of een ander speeltje, of speeltjes waar ze lang mee bezig zijn om alles eruit te likken wat je erin je erin hebt gestopt. Je kunt daarvoor online allerlei recepten voor vinden. Je kunt ook denken aan kauwmateriaal als runderkophuid, maar dat moet je wel durven, je hond ermee alleen laten met het risico dat ze zich verslikt of zo. (Bij mij gaat een gemiddeld stuk runderkophuid maar 20 minuten mee...)
Hmm onze Emma van 11 maanden (puber!) sloopt enkel als ze overdag te weinig te kauwen heeft gehad. Ze is dan lichamelijk wel moe van de wandelingen en het spelen, maar mentaal denk ik nog niet. En dan gaat ze lekker liggen kauwen ;-)
Wij hebben een hele voorraad Farmfood botten (de enige die ik durf te geven, wel onder toezicht!) en laten haar iedere dag minimaal 30 min kluiven. Ze had even 2 sloopdagen (onze mooie trap aan gort ;-)) en we waren even 'vergeten' dat ze wellicht nog kauwbehoefte had. Meteen weer botjes gehaald en het slopen is direct gestopt; ze was gewoon weer voldoende voldaan.
Succes ermee!
PS. boos worden heeft geen zin, ze weten niet achteraf waarom je boos bent. Natuurlijk zijn ze onder de indruk, maar vanwege je boosheid, ze kunnen de link absoluut niet leggen. Niet straffen dus, maar kijk naar wat je hond nodig heeft.
Je hond komt op een leeftijd dat hormonen een invloed beginnen spelen.
We mogen het effect en belang van hormonen voor ons lichaam absoluut niet onderschatten.
Staffords zijn op zich al gevoeliger voor stress. En de productie van hormonen kunnen dit uitvergroten. Wat maakt dat ze nu wel gevoelig/gevoeliger is, het feit dat je haar achterlaat.
Eerst en vooral is het belangrijk dat je haar leert ontspannen bezig zijn. Eerst in jouw bijzijn en dit dan opbouwt naar jij die zich steeds wat verder verwijderd, totdat je helemaal de kamer uit bent. Niet te snel willen zijn met deze training.
In feite komt et erop neer dat je leert dat het ok is om te ontspannen. Eens ze dit kan leer je haar te ontspannen en bezig zijn wanneer je er niet bent.
In het filmpje over verlatingsangst zie je hier een training van een rottweiler die last heeft van verlatingsangst.
Zorg ook voor sloopmateriaal. Karton is daar een heel goed en dankbaar materiaal voor. Dit kunnen ze versnipperen zoals een hond die stukjes van zijn prooi aftrekt en opeet...dit zorgt voor de aanmaak en productie van stoffen in het lichaam waardoor ze rustig worden.
@Ruby88
Om heel eerlijk te zijn was ik me daar niet van bewust, wij lieten onze honden altijd achter stokken aan gaan. Mijn broer doet dit nog steeds met zijn Jack Russelltje. Toen ik Yoshi nog had, mijn lieve Franse Bulldog(rip) gooide ik haast nooit met stokken want ze vond het niet boeiend. Lara is wel gek op het pakken van kleine stokjes op de grond en die kauwt ze dan stuk. Dit zal lastig afleren worden. Maar na het zien van die foto's ga ik geen stokken meer gooien en koop volgende week gelijk zo'n frisbee of bal.
@Careana
Bedankt voor het goede advies, hier kan ik absoluut wat mee. In het begin, maart van dit jaar tot en met juni a juli ging het alleen zijn echt goed. Ik moest wel eens voor twee uurtjes weg en kwam terug en ze had niets gedaan. Ik denk zelf dat het ook deels kan liggen aan dat ze nu gaat puberen en streken gaat uithalen, een feestje bouwen zeg maar. Maar misschien ook niet.
Een Kong met iets lekkers erin is een goed idee. Weet je wat het is met het boos worden, dat deed ik eerst niet. Het "sloopgedrag" begon met een hele lading reclamefolders, geen ramp. Maar toen ik binnenkwam maakte ik de fout door haar volop aan te halen en knuffelen (want ach, foldertjes) boos worden hoeft sowieso niet maar volop aaien en blij doen is denk ik ook niet verstandig van mij als baasje, haha. Maar het is zo moeilijk.
@Bink_the_Berner
Farmfood botjes, staat genoteerd. Ga ik volgende week eens naar op zoek. Mergpijpjes heeft ze ook waar van dat vlees in het midden zit. Ze is gek op die dingen, maar vooral wanneer ik er ben.
@Eliane
Karton? Dus toch. Ik was hier al over aan het denken maar dacht dat het misschien het sloopgedrag ging stimuleren. Ik heb hier plenty aan karton nog. Dat zou geen probleem moet zijn. Verder bedankt voor het advies. We gaan ermee aan de slag. :)
Daar is niets mis mee.
De hond heeft heel de tijd in spanning gezeten omdat jij weg was.
Het is dan ook een hele opluchting wanneer we thuis komen....
Als je boos gaat worden, gaan ze niet de link leggen dat dit komt door wat ze gesloopt hebben.
Integendeel, ze gaan een link aanmaken dat wanneer jij thuis komt, je boos bent. En laat dat nu net nog meer spanning veroorzaken. Want dat snappen ze helemaal niet. En ga je uiteindelijk de situatie creëren, dat jiji weggaat, nog meer spanning zal veroorzaken.
Als jij thuis komt, dan is het idd blij en opgelucht zijn. Wat je ziet is een uitbundig ontladen van spanning.
Je gaat door haar te voorzien van sloopmateriaal, het slopen niet aanwakkeren.
Het slopen op zich is een identieke handeling aan het verorberen van een natuurlijke prooi.
Op dat moment worden er in het lichaam van de hond stoffen aangemaakt om rustig te worden. Het slopen van....is een imitatie. Waardoor ook dan die stoffen vrijkomen. Waar ze op dat moment enorme nood aan hebben vanwege de hele hoge spanning omdat ze alleen gelaten worden.
Als je de film bekijkt (door op de link te klikken) ga je dit wel met andere ogen bekijken.
Thijs, super dat je zoveel info vraagt en blijf gewoon goed naar je hond kijken! Kleine tip t.b.v. mergpijpjes; denk erom, ze kunnen er met hun kaak in vast komen te zitten, gruwelijk!
Tegenwoordig lijkt een hond nog maar één emotie te kennen: Angst.
Grote onzin natuurlijk. Kauwen is fijn. De meeste pups slopen, je leert het ze af en als puber doen ze het weer.
Niemand heeft het idee dat de hond bang is als hij aan hun voeten ligt te kauwen op een bot of een kauwstaafje maar als de hond de tafelpoot te pakken neemt moet hij natuurlijk wel doodsbang zijn.
Het punt is dat honden vaak niet zo dom zijn als wij mensen denken. Zo weten ze dondersgoed dat ze geen vlees van de tafel mogen pakken maar als de baas even naar het toilet is doen ze het soms toch. Met slopen is het eigenlijk vaak hetzelfde. Nee.. ze mogen niet op die tafelpoot knagen maar degene die dat verbiedt is er toch niet.. dus ga je gang.
Honden die graag knagen/slopen zullen gewoon blijven knagen en slopen. Net zo als honden die eten snaaien. Laat je nooit meer eten binnen hun bereik liggen terwijl jij niet op kunt letten.. dan houdt het snaaien op. Laat je ze nooit meer alleen buiten een bench dan houdt het knagen en slopen ook op. Niet omdat de hond dan geen "verlatingsangst" meer heeft maar omdat hij de gelegenheid niet meer krijgt.
Mijn advies is dus helder: Geef hem de gelegenheid niet meer. Leg hem in een ruimte waar niets te slopen valt of gebruik een kennel, ren of bench.
O jee! Het slopen ontdekt.....
Ja als een hond in de puberfase komt kan ze geplaagd worden door hormonen stormen en méér willen ondernemen.
En als er dat precieze moment geen mens is om haar op andere gedachtes te brengen en af te leiden, ja....dan gaan voorwerpen in haar omgeving het ontgelden.
In die zin is het zelfbelonend gedrag wat erger kan worden.
Ik geloof niet in verlatingsangst in dit geval.
Je onderneemt genoeg met die puber maar ja. Toch.
Het belangrijkste lijkt me dat ze de gelegenheid niet meer krijgt.
Als jij er niet bent om haar door die periodes heen te helpen, zorg dan dat ze op een plek is waar ze niet kan slopen, een hal misschien?
Een plek waar niets is wat losgetrokken of opgevroten kan worden.
En geef haar inderdaad dingen die ze wél kapot mag maken. Een kartonnen doos is leuk maar een beetje stafford heeft dat in 5 minuten aan stukken denk ik, dus het sloopplezier moet wat meer uitdaging hebben.
Een serieuze kong met iets lekkers erin?
Een forse voer bal met brokjes erin?
Een flink bot bij de slager vandaan? Hier krijgt wanda wel eens een dijbeen van een rund oid, nou, daar is ze dagen zoet mee!
Je zult dus kauw uitdagingen moeten gaan zoeken voor dr.
Dat zal allicht schelen
Volmondig mee eens. Pubers gaan vaak opnieuw door een soort uitprobeerfase wat zich kan uiten in sloopgedrag, het spreekwoordelijke “als de kat van huis is..”, zelfs als dit gedrag in de jonge pupfase al doorbroken leek te zijn. Verlatingsangst kán met slopen te maken hebben, maar daar hoeft zeker tijdens de pubertijd niet per se sprake van te zijn. Zo grijpen veel pubers ook hun kans die tafelpoot te molesteren als de baas even naar de wc is of toevallig in een andere kamer zit. Het zgn ‘langzaam opbouwen’ dat men doet om verlatingsangst tegen te gaan werkt hier logischerwijs niet bij.
Kauwen stimuleert het vrijkomen van feel good hormones, o.a. serotonine en endorfines. Graven doet dit ook, wat velen wel zullen herkennen aan gaten in de tuin. Dit zijn dus geheel begrijpelijke handelingen voor een puberende hond die alleen is, zich verveelt of simpelweg ‘niets beters te doen heeft’; de kauwdrang wordt sterker. De hond zelf zit in een uitproberende en grenzenopzoekende leeftijd.
Naar mijn ervaring gaat puber(dus hormoon)gerelateerd sloopgedrag vaak vanzelf over. Het is een fase waar je je doorheen moet bijten (pun intended). Je hebt dan eigenlijk 5 opties;
- Leg je erbij neer dat er zo nu en dan wat gesloopt wordt.
- Ruim belangrijke dingen zo veel mogelijk op en zorg voor degelijk kauwmateriaal, zoals een kong, hertengewei, nylabone e.d.
- Leer je hond het woord ‘nee’ aan en probeer haar op heterdaad te betrappen. Duidelijk grenzen aangeven.
- Wen de hond aan een omgeving waarin slopen onmogelijk is, zoals een bench.
- Wanneer je de hond haar bewegings- en verplaatsingsvrijheid niet wilt ontnemen; een muilkorf. Ik weet dat het gros van de mensen bij het noemen van deze optie direct gaat steigeren, maar het kan zeker wel een goed en verantwoord alternatief zijn. Hier moet dan wel muilkorftraining aan vooraf zijn gegaan en de korf moet ruim zijn, met ruimte om te hijgen, drinken, overgeven e.d.
Hola! Daar ben ik het absoluut niet mee eens
Ik zou nóóit een hond een muilkorf aandoen als ik er niet bij kan zijn. Echt nooit.
Dat ding kan nl achter van alles blijven haken( deurklink enz enz) en dan zit je hond vast! En dan. Paniek, ophanging dreigt zelfs.
Want er is niemand die hem dan helpen kan....
Nooit een muilkorf om als de hond alleen thuis is!
Nog afgezien van het feit dat je frustratie ( (' ik moet effe ergens op kauwen') beantwoord met stress( het kauwen onmogelijk maken en gestresst door dat ding op je kop)
Een degelijke korf blijft niet hangen, die gaat dan uit. De kop van de hond kan er dan namelijk makkelijk uitgetrokken worden, tenzij de korf vastgemaakt zit aan een halsband. Dat zou ik dan ook niet adviseren. Een halsband geeft een groter ophangingsgevaar dan een korf die een band achter de oren heeft.
Bij honden die een bloedhekel hebben aan benches, honden wiens bewegingsvrijheid je niet wilt ontnemen, is het een prima alternatief míts er training aan vooraf is gegaan.
Nee. Ik blijf het een gevaarlijk advies vinden.
geen muilkorf, welke dan ook, om als de hond alleen thuis is.
Als er een muilkorf is die direct uitgaat als eraan getrokken wordt heeft de hond hem ook zélf snel uit.
En, nogmaals, een dergelijke maatregel doet niéts aan de oorzaak van dit gedrag en maakt je hond alleen maar gefrustreerder en gestresst.
“Nooit een hond in een bench opsluiten met het deurtje dicht!”
”Nooit twee honden samen alleen achterlaten ongeacht het ras!”
”Nooit een hond met de halsband om alleen laten!”
”Nooit een hond met een kong alleen laten, straks bijt hij er stukken van kapot en stikt hij erin!”
Et cetera.
Allemaal uitspraken vanuit precies hetzelfde redeneringsproces, met een evengroot risico als de muilkorf of zelfs groter. Dat mensen tegenwoordig graag denken met het oog op extreme, zeer zelden voorkomende gevallen is duidelijk, maar als het om korven gaat lijkt dit nog erger het geval te zijn.
Een degelijke korf is moeilijk af te krijgen met de poten en daarbij; probeert de hond hem constant af te krijgen, dan is de training vooraf dus niét succesvol geweest.
De oorzaak van het gedrag verdwijnt in het geval van puberaal sloopgedrag vanzelf, op een gegeven moment is de hond immers volwassen en zou dit gedrag met goede begrenzing af moeten nemen. Dat deze oplossing in het hokje ‘symptoombestrijding’ geplaatst kan worden maakt in dit geval dus niets uit. Verder is het natuurlijk geen optie voor elke hond, net als dat een bench geen optie voor elke hond is. Dit dient per individu bekeken te worden.
Oftewel: kan prima! Net zoals dat een bench of kong zonder toezicht prima kunnen.
Je hebt voor een deel gelijk. Sommige honden hebben een enorme behoefte aan "slopen". Daar kan ras een rol in spelen: Staffords, maar ook bijvoorbeeld Podenco's, Husky's en Basset Fauves vertonen dit gedrag relatief vaak. Leeftijd speelt eveneens een rol: Puberteit, angstfases... En soms is het uit pure verveling. In het eerste geval zorg je voor voldoende 'sloopspeelgoed' en kauwmateriaal én kun je dieetkeuzes maken om te gaan barfen en kipkarkassen, zalmkoppen en runderstrotten etc te voeren. In het tweede geval zorg je ervoor dat een hond zo goed mogelijk door zo'n fase heen komt zonder in angstig gedrag te blijven hangen. Opeens een bench gaan gebruiken als je dat nooit eerder hebt gedaan, kan bij een 'angstfase' heel verkeerd uitpakken! Je kunt heel veel schade doen aan de vertrouwensband met je hond door hem opeens op te sluiten. Dit kan juist tot verlatingsangst (of erger) leiden! In het derde geval lijkt het me duidelijk dat je je hond vooral geestelijk zult moeten uitdagen.
Verlatingsangst is iets anders en dat moet je niet bagatelliseren.
Verlatingsangst is een reële angst. Daar moet je heel zorgvuldig mee om gaan. Zulk gedrag an sich los je niet op door je hond in een betonnen bunker op te sluiten als 'last resort' tegen het slopen. Vaak is niets veilig voor een hond met echte verlatingsangst. Vloeren worden losgetrokken, gaten in deuren gevreten, een bench wordt totaal verbogen en het kost je hond zijn tanden. Zelfs muren moeten het soms ontgelden. Natuurlijk heb je gelijk, Liz, dat je er in zo'n geval voor moet zorgen dat een hond zo min mogelijk kan slopen en vooral zichzelf niet kan beschadigen. Maar daarmee los je het onderliggende probleem -verlatingsangst- niet op. Daar zul je een plan van aanpak voor moeten bedenken, al dan niet met een therapeut of medicatie, of ervoor zorgen dat je een oppas achter de hand hebt als je langer van huis moet.
Hier ook een sloper van 1.5 jr...maar meer als ik gewoon thuis ben. Gaat 2x per week naar de club. Doe spelletjes en leer hem van alles. Geen interesse in botten. Gaat iedere dag naar het bos. Momenteel 3x per week omdat het nu erg warm is. Heeft vanmorgen weer mogen zwemmen (stromend water gevonden). Maar...hij sloopt slechts theedoeken, handdoeken ed. Post kan hij niet bij. Kranten jat hij wel. Maar geef hem een kartonnen doos en hij is zo een uur druk er mee. Alleen thuis en los gaat vooralsnog prima. Niks laten slingeren aan schoenen, theedoeken of petjes. Die gaan het zeker niet overleven als ik weg ben. Het is de jongigheid. Meer niet. Ken dit van al mijn voorgaande honden. Dat houd met een paar jaar vanzelf op.
Kijk met die knuffel uit. Als ze de vulling op eten, al is het een klein plukje, heeft je hond een groot probleem. Dat verstopt en zien ze niet op röntgen.
Ik zag dit bericht en wilde hier even op reageren, ik reageer zsm op de rest maar dat zal ik later doen want ik heb niet veel tijd.
Hier schrik ik wel van zeg. Dus ook mergpijpjes is eigenlijk gewoon een grote no! :(. Ze geniet echt van die dingen, knaagt er super enthousiast op en gooit ermee rond in de woonkamer of op de bank. Ook Yoshi vond ze geweldig. Net zoals stokken was ik me hier niet van bewust. Dus eigenlijk kan ik ze beter afpakken? Wat zijn goede en veilige alternatieven?
Dit gevaar is makkelijk te omzeilen door te letten op de grootte van de mergpijp. Zorg ervoor dat je ze zo uitkiest dat de binnenkant te groot is voor de onderkaak (of te klein, maar dat is minder aan te raden ivm geheel doorslikken). De langere mergpijpen met aflopende vorm zijn ideaal; deze kunnen niet vast komen te zitten rond de onderkaak.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?