Een nieuw thuis

Beste HP'ers,

Te lang om te lezen:

Zijn er instanties die honden met een handicap permanent opvangen?

Toelichting:

Mijn partner en ik hebben enkele jaren geleden een Franse Bulldog aangeschaft. Vanaf de eerste dag waren we op slag verliefd. Een schat van een hond, luistert goed, is geweldig met kinderen en nog nooit medische aandoeningen gehad.

Tot een aantal maanden geleden. Tijdens het wandelen begon ze mank te lopen alsof ze ergens in had gestaan. Na de hond naar huis te hebben gedragen toch maar besloten om de dierenarts te bellen. De volgende dag konden we daar terecht en kregen we het advies pijnstillers toe te dienen en rustig aan te doen. Een dag later leek de situatie nog verder te verslechteren tot het punt dat ze nog nauwelijks op haar poten kon staan. Opnieuw contact met de dierenarts waarop we extra pijnstillers kregen toegeschreven met het advies om nog enkele dagen af te wachten. Volgens hem zou het een verrekte spier zijn en met wat rust wel goed komen.

Diezelfde nacht werden we wakker gemaakt door het gehijg van de hond. Eenmaal beneden troffen we een uitgeputte hond aan in haar eigen uitwerpselen. Ze reageerde nauwelijks om haar omgeving en leek wel in shock te zijn. Bij het verplaatsen van de hond krijste ze het uit van de pijn. Het volledige onderlichaam bleek verlamd te zijn.

Hierop hebben we direct met het noodnummer gebeld. Dezelfde dierenarts had toevallig nachtdienst en gaf aan niet veel te kunnen betekenen en verwees ons door naar een arts met CT-scan.

Na enige tijd rondbellen kwamen we uit bij een dierenziekenhuis die bij het openen van de deuren direct tijd zou vrijmaken voor een CT-scan en eventuele operatie.

Eenmaal aangekomen na een slapeloze nacht kregen we na de scan het slechte nieuws. Een 5e graad verlamming (volledige verlamming). We kregen daarbij de keuze om de hond in te slapen op direct te opereren. Over de kans van slagen kon de chirurg geen uitspraak doen, we hadden namelijk te lang gewacht (?!) waardoor het termijn van 24 uur na waarneming van de symptomen was verstreken. We konden de dierenarts wel schieten aangezien we meerdere malen contact hadden en er niets werd verteld over een eventuele operatie en de randvoorwaarden.

Ondanks het gebrek aan zekerheid besloten we toch om te opereren. Na enkele dagen mocht de hond mee naar huis en kregen we de instructie om twee weken benchrust te geven en iedere 3-4 uur verschillende soorten medicatie toe te passen. De hond zou na 3-4 maanden weer continent moeten worden en het volledige herstel zou zomaar een jaar, langer of nooit kunnen plaatsvinden.

Na twee weken zijn we begonnen met revalideren. Hierbij moet je denken aan een aantal 'rek en strek' oefeningen en het masseren van de spieren. Daarnaast hebben we een rolstoel uit Amerika over laten komen zodat de hond weer enigszins mobiel is en wat heeft om naar uit te kijken. Je verwacht het misschien niet, maar het duurde nog geen uur of de hond reed rond alsof ze niet anders was gewend. Inmiddels is ze er zo aan gewend dat ze zelf bochten ruimer neemt zodat ze niet vast komt te staan en naar een oprit zoekt als ze de stoep op wil. 

Ondanks al deze positieve ontwikkelingen lijkt het er na 4 maanden op dat de hond nooit meer continent zal zijn en mogelijk volledig verlamd blijft aan het achterlichaam. Hoewel we inmiddels aardig gewend zijn aan de extra zorg die de hond nu vraagt zijn we op het punt aangekomen dat de hond infecties oploopt door het gebrek aan tijdige zorg. Zo kan je zomaar de deur uitlopen waarop de hond alles 'los laat' met als gevolg dat ze uren in in haar eigen ontlasting zit. Voor ons is het punt van een dierwaardig bestaan daarom gepasseerd, waarop we besloten hebben op naar alternatieven op zoek te gaan.

We hebben vanzelfsprekend eerst binnen eigen kenniskring gezocht naar een oplossing zonder succes. Ook hebben we instanties aangeschreven die zich richten op de opvang van invalide of oude honden. Tot onze teleurstelling heeft ook dit niets opgeleverd.

We zijn daarom inmiddels teneinde raad en hopen dat een van jullie nog ideeën heeft om te voorkomen dat we haar moeten inslapen.

Bedoel je herplaatsen of een oppas? Je zou kunnen kijken naar een site als oopoeh.nl daar zijn vaak hondenloze baasjes die graag passen op een hond.

 Hoewel we inmiddels aardig gewend zijn aan de extra zorg die de hond nu vraagt zijn we op het punt aangekomen dat de hond infecties oploopt door het gebrek aan tijdige zorg.

Ik vind dit nogal wat eerlijk gezegd. Waarom laten jullie iets oplopen tot iets een infectie wordt? Gebrek aan tijdige zorg? Neem toch aan dat jullie elke dag de hond zien en dus ook zien wat er aan de hand is? Dan kun je toch een dierenarts bellen en een afspraak maken? Genoeg dierenartsen die ook in de avonduren en weekenden werken. 

Dus gebrek aan tijdige zorg zou er niet horen te zijn.

Je schrijft: "voor ons is het punt van een dierwaardig bestaan gepasseerd". 

Dan heb je daar toch je antwoord.... geef je hond een dierwaardig afscheid.... 

" Je schrijft: "voor ons is het punt van een dierwaardig bestaan gepasseerd". 
 
Dan heb je daar toch je antwoord.... geef je hond een dierwaardig afscheid....  "

Hettie & Charlii

Hier denk ik hetzelfde over,dit moet je niet willen voor je hond,zo triest.

Ik weet niet of ik het precies snap, dus ik vat het even samen.

Hond heeft een verlamming gehad, is geopereerd maar slecht hersteld en gebruikt nu een invalidenwagentje en laat de ontlasting en plas lopen. Kennelijk werken jullie beiden, en dus zijn jullie niet in staat tijdig de boel te verschonen. Jullie zoeken dus een oplossing (oppas, opvang, herplaatsing) om te voorkomen dat jullie de hond moeten laten inslapen.

@Careana: je snapt het precies

@Hettie: ik ben van mening dat het dierwaardig bestaan heeft te maken met het gebrek aan tijdige zorg. zou ik met pensioen zijn had ik dit bericht nooit geplaatst.

@Ruby: als een hond voor een langere tijd en duur in eigen urine ligt ontstaan er infecties door de zuren. we verschonen regelmatig en gebruiken op advies van de dierenarts betadine.

Ah zo. Ik snap het.

Kunnen jullie niet schuiven met diensten? Weet niet hoe flexibel jullie werk is. Maar dan zou je eventueel een aantal dagen in de week de uren dat de hond alleen is al kunnen minderen.

Verder de site van oopoeh waar je eventueel oppas kan vinden, maar even Google gebruiken en 'hondenoppas' intypen zal denk ik ook meerdere sites nog kunnen opleveren.

We hebben nu al geregeld dat we beide een halve dag minder werken zodat de hond nog 'maar' 4 dagen alleen is overdag. De dagen dat we thuis zijn gaat alles prima en is de hond dolgelukkig.

Tijdelijke zorg is geen probleem, ik verwacht alleen niet dat het haalbaar is om nog 10 jaar (of langer) met dit soort oplossingen aan de haal te gaan.

Zelf heb ik gebeld/gemaild met de sites die naar boven komen in Google, maar zij reageren niet of sturen een afwijzing met varierende redenen zoals opnamestop, gebrek aan middelen of nemen alleen invalide dieren uit het buitenland (?).

Bedankt allemaal voor het meedenken.

Jullie hebben enorm veel voor jullie hond gedaan en laten doen. Hoe oud is zij?

Ik mis in dit verhaal hoe jullie hond hieronder is. Kan ze ondanks alle ellende ook nog van haar leventje genieten? Is haar leven nog hondwaardig? Wie zou er constant voor de hond kunnen zijn? Misschien is er een au pair (oppas intern) die voor jullie hond wil zorgen. Het lijkt me trouwens geen optie om haar te herplaatsen met alles wat ze meegemaakt heeft en waar zij zwaar ongemak van ondervindt. Is zij pijnvrij?

Wat mij betreft zou de enige optie nog zijn: een consult bij orthomanueel dierenarts Dorit Aharon. Hopelijk kan zij nog wat voor jullie hond betekenen. Kijk op haar website ook naar "verhalen van hun klanten" www.kreupeldier.nl Als zij niet kan helpen, dan zou ik dit mijn hond niet langer aandoen en afscheid nemen. Houden van is ook op het juiste moment loslaten.

Veel sterkte.

pawshake.nl

hondenoppas.nl

oopoeh.nl

Kun je je nergens aanmelden zodat je een profiel kan aanmaken en zo een oppas kan zoeken of dat een oppas jou vindt?

Plaatselijke supermarkt een briefje ophangen met oppas gezocht?

Als je de omgeving vermeld waar je ongeveer woont, dan is er hier misschien iemand die wil en kan zorgen voor je hond terwijl jullie heen werken zijn?

Dag Loesje,

We doen ons  uiterste best. Ze is inmiddels 4 jaar oud.

Vlak na de operatie merkte we wel dat ze ongelukkig was. Veel pijn en verdriet. Inmiddels is ze volledig pijnvrij en heeft ze weer volop zin in het leven. Haar conditie is inmiddels zelfs volledig hersteld en ze loopt met gemak een ronde van een half uur met haar rolstoeltje. Het feit dat ze mentaal en conditioneel weer volledig hersteld lijkt te zijn helpt natuurlijk niet en heeft al voor de nodige tranen gezorgd.

Ze is erg gesteld op contact met mensen en echt een allemansvriend, herplaatsen lijkt me dan absoluut een betere optie dan inslapen. De uitdaging zit echt in het vinden van opvang waar ze de noodzakelijke medische zorg krijgt.

Bedankt voor je tip! Ik ga me direct inlezen.

@Ruby

Bedankt voor het meedenken! We zijn alleen niet op zoek naar tijdelijke opvang gezien de leeftijd van de hond.

Kan een van jullie niet minder gaan werken en de verzorging van de hond zelf op je nemen, de hond is al vier jaar bij jullie...hoe zou de hond het vinden om weg te moeten ? Of...een dagopvang...als jullie werken, en na het werken je hond ophalen zodat ze bij jullie kan blijven.....je hebt dan de ochtenden, avonden weekenden en vakantie dagen....en alleen de dagopvang als jullie moeten werken.

Voor oudere honden zijn wel speciale opvangplekken. Geen idee of die ook honden opnemen die speciale zorg nodig hebben. Je hebt ze waarschijnlijk zelf al gevonden, maar heb je deze al geprobeerd?

 http://dierentehuisdenbosch.nl/onze-dieren/seniorenhonden/

 http://www.smakterheide.nl/senioren.php

 http://brammelo.nl/seniorenopvang/

Wat een ontzettend verdrietige situatie en  wat staan jullie voor een moeilijke beslissing.

Ik vind het echt heel begrijpelijk dat je dit gewoon niet vol kan houden én je hond niet aan wilt doen. Tegelijkertijd zit daar denk ik ook het meest lastige aspect, je hebt een hond die voor de meeste dingen volledig afhankelijk van je is. En zie daar maar eens iemand voor te vinden, die 1) misschien nog wel tien jaar dag en nacht klaar wil én kan staan (en dat diegene beseft hoe vreselijk lang dat is), en 2) iemand die je hond verder wel als normaal wil behandelen.

Particulier zal je dat niet snel vinden denk ik. Iets als een seniorenopvang is denk ik ook niet echt wat je zoekt. Naast dat die vaak vol zitten, is er juist meer doorgang omdat het oude honden zijn (nogal hard, maar een hond van 12 met eventuele handicap houdt meestal niet nog 8-10  jaar een plek bezet). Daarnaast zoek je eigenlijk een plek waar 24/7 iemand is om je hond in de gaten te houden en eventueel schoon te maken, ik betwijfel of dat echt bestaat.

Wat misschien nog een optie zou kunnen zijn, al heb ik geen idee of dat zomaar kan. Een (verstandelijk en deels lichamelijk) gehandicapt familielid van me woont in een woonvorm met verschillende soorten gehandicapten. Één daarvan heeft zelf een hondje, hij zit deels op die specifieke plek omdat zij dat geen bezwaar vonden. Daar is dag en nacht personeel aanwezig. Maar die hebben het vaak ook al zo druk dat de mensen er nog wel eens bij inschieten, dus of dat een reële optie is?

Ik zou echt niet weten wat ik zou moeten doen, heel veel sterkte.

Als het mijn hond was dan zou ik kijken naar dagopvang die de hond kan verzorgen. Ik snap echt dat het veel werk is maar het stuit mij tegen de borst dat je eerst kiest voor een operatie en revalidatie. En dan blijkt dat de hond incontinent blijft, dat je dan een nieuw huis zoekt.  Je hebt al zo veel met die hond meegemaakt en blijkbaar heeft de hond keihard "gewerkt" om dit niveau te bereiken. Daar wil je toch geen afstand van doen?

Stichting Dierenthuis in Almere biedt o.a. invalide dieren een blijvend thuis. 

Sterkte!

Ik ken een staffordteefje dat hetzelfde probleem had. Zij droeg een luier en heeft in al die jaren geen infecties gehad. Misschien ook een optie? 

Dat was iets waar ik nu ook aan dacht

Aan TS, wat was de reden dat ze verlamd is geraakt?

Ik denk dat de luier niet zozeer het probleem is, maar wel dat de hond er te veel uren in rond loopt overdag.