Na een week ineens niet meer willen slapen

Liefste hondenliefhebbers op dit forum,

Ik heb sinds vorige week zaterdag een dwergpoedelpuppy van 4 maanden oud, het is echt een schatje.

Ik had geprobeerd om haar in een bench te zetten 's nachts, maar ze wordt hysterisch als ik dat deurtje sluit. Ik denk dat dit te maken heeft met het feit dat ze uit Slovakije komt en misschien trauma's heeft overgehouden aan het transport naar België. maar geen probleem voor mij, ze mag gerust los in de woonkamer zitten want ze doet niks kapot. 

De eerste week heeft ze elke nacht superflink geslapen en heb ik haar niet gehoord, er was zelfs 1 nacht vorige week dat ze al droog was gebleven!

Nu afgelopen nacht begon ze ineens toen ik in mijn bed kroop heel hard te janken en te blaffen. Mijn reflex was: negeren, ze moet leren dat 's nachts slaaptijd is en dat ze dan geen aandacht meer krijgt, ook niet door te blaffen.

Ik ben dan 1x keer gaan kijken wat er scheelde, en heb haar dan ff buitengezet voor een plasje, maar ze wou alleen maar spelen. ik heb haar dan terug binnen gezet, en ben terug gaan slapen, maar daarna begon ze weer van vooraf aan.. Vanaf dan heb ik het genegeerd. 

Nu heeft ze dit de HELE nacht gedaan, met adempauzes van 10 minuten, maar letterlijk van 23u tot 6u.. ik heb dus niet geslapen, en de buren ook niet.. Ik woon nl. op een gelijkvloers appartement met veel buren.. 

Ik snap echt niet waarom ze dit ineens doet? 

Hebben jullie een idee? ik ga me straks alvast verontschuldigen bij de buren.. 

Bedankt iedereen want ik ben ten einde raad!

Groetjes

Karlien

Het kan van alles zijn. Van slag door een standje, een hardere stem die je gebruikt hebt naar iemand; niet eens tegen de hond, een geluid 's nachts dat ze niet kent, Elsa was laatst helemaal van slag doordat mijn vriend een vlieg doodsloeg op een paar meter van haar. Maar ook een virusje dat ze onder de leden heeft kan dit veroorzaken. Aandrang daardoor en dan kan ze niet naar buiten.

Hoe er mee om te gaan? Even terug naar af. Wekker zetten en uitlaten 's nachts, liefst om de 3 uur.

Als dat na een halve nacht nog geen effect heeft; ga weer bij haar slapen.

Als ik zo jou hele tekst lees schieten de tranen in me ogen. 

Heb je überhaupt wel ervaring met honden/pups?

Je laat een diertje van 16 weken de ganse  nacht janken? Echt? Hoe kun je dat in hemelsnaam volhouden?

Dan erbij is het een pup en nog niet zindelijk dus zul je (jawel ook in de nacht) buiten moeten gaan met je pup.

Je zegt dat je hondje een import hondje is.

Ik hoop toch zo dat het diertje niet uit hezehof of dergelijke komt? 

Want dan heb je behalve geen onderzoek gedaan naar hoe je met een dier omgaat ook nog eens niet gekeken naar waar je een dier vandaan haalt. 

Her spijt me voor dit antwoord dat niet aggoss, zielig, komt wel goed vriendelijk is....... Maar ga alsjeblieft op een andere manier met je dier om als je nu doet. 

Geef het arme diertje wat liefde en laat het is gewoon worden aan jou en je omgeving. 

Het kan een maatje voor het leven worden. 

Hey, ik begrijp je reactie maar ze heeft de afgelopen week elke nacht wel braaf geslapen. Als ik er naartoe ga als ze jankt, gaat ze toch leren dat ze daarmee bereikt wat ze wilt? Of zie ik dat verkeerd? 

Je hond heeft de hele nacht geblaft om je iets duidelijk te maken. Ze heeft 8 x gepoept en ook nog geplast.

Ipv dat te negeren (en iedereen in het gebouw gek te maken van een hele nacht geblaf), ga je dan beter eens kijken wat er scheelt. Moet je hond er nog es uit? Had ze darmklachten of buikpijn? Is ze ergens van geschrokken of ergens door gestrest?...

Als je hond zo extreem blaft, ga dan eerst na wat er aan de hand is. Met negeren heb je nu helemaal niets bereikt (integendeel, de hond heeft alles ondergekakt).

Ja ik moet het anders aanpakken, bedankt voor jullie reacties! <3 

En wat wou ze er dan mee bereiken, denk je? Je schrijft zelf dat je niet snapt waarom ze dit doet...

Het lijkt me veel logischer dat je eerst achterhaalt waarom je hond zo blaft, en dat kan alleen door te gaan kijken wat er scheelt.

Mensen hebben blijkbaar al snel de neiging om te denken dat ze 'ergens aan gaan toegeven' (er was enkele dagen geleden een soortgelijk topic).

Maar gaat het in de eerste plaats niet om wat JIJ graag wil bereiken? En dat is een goeie nachtrust, toch?

Die heeft nu niemand gehad, dus je bent er niks mee vooruit om dit gedrag te negeren. 

Het ligt er maar net aan wat ze dan wil.

Heb je kinderen van jezelf? Ik wel. Als mijn baby's huilden dan ging ik controleren of er wat  mis was. Hadden ze een volle/vieze luier? Honger/dorst? Krampjes misschien? Doorkomende tandjes? Koorts/verhoging? Lagen ze niet goed? Te warm/te koud? Was er iets anders dat het huilen kon veroorzaken? En als ik dan echt alles gecontroleerd had, ze lekker geknuffeld en getroost had.. en ze gingen weer huilen zodra ik weg liep... dan liet ik ze huilen maar waren ze ook zo stil.

Ik liet mijn baby's zich niet overstuur krijsen zonder te gaan kijken. Ze moesten er op kunnen vertrouwen dat ik kwam als er iets mis was. En zo is dat bij puppy's ook. Gewoon op reageren, alles checken. Even uit; poepje en plasje, even voelen of ze warm zijn, kijken of ze nog water hebben, spierspanning controleren (vooral buikje), even knuffelen/troosten en hup weer gaan slapen. Als ze janken omdat ze aandacht willen dan stoppen ze uiteindelijk wel. Als ze janken omdat er iets mis is dan gaan ze door tot het opgelost is.

Zowel mijn baby's als mijn puppy's zijn daardoor geen aandacht vragende nachtbrakers geworden. Check, check, dubbel check en dan pas even laten huilen.

Dat is een goede aanpak. Ik ben vannacht ook 1x komen kijken wat er scheelde, dan heb ik ze buiten gezet voor plasje/kakje maar ze wou alleen maar spelen. Ik heb ze dan terug binnen gezet, mandje in, snoepje (= avondroutine) en terug mijn bed in, en toen begon ze terug. En vanaf dan heb ik het de hele nacht genegeerd maar ze stopte niet.. 

" En wat wou ze er dan mee bereiken, denk je? Je schrijft zelf dat je niet snapt waarom ze dit doet...
Het lijkt me veel logischer dat je eerst achterhaalt waarom je hond zo blaft, en dat kan alleen door te gaan kijken wat er scheelt.
 
Mensen hebben blijkbaar al snel de neiging om te denken dat ze 'ergens aan gaan toegeven' (er was enkele dagen geleden een soortgelijk topic).
Maar gaat het in de eerste plaats niet om wat JIJ graag wil bereiken? En dat is een goeie nachtrust, toch?
Die heeft nu niemand gehad, dus je bent er niks mee vooruit om dit gedrag te negeren. 
 
 
  "

Alaska's Finest!

Mijn antwoord sluit hierop aan. Dus hoef het geen 2e keer te benoemen. 

Toch heeft ze meerdere keren gepoept en geplast in de nacht. Ze kon het ook niet ophouden toen ze naar buiten mocht. Haar blaasje zat dus barstensvol. Volgende keer meer geduld hebben tijdens het uitlaten en 1x is dus niet genoeg.

Nu ben ik bepaald niet gezellig 's nachts en spelen doe ik 's nachts dus niet aan. Wel rustig maar doortastend, haast zakelijk, als een robotje. Ik denk dat mijn pups snel genoeg doorhadden dat spel er gewoon niet in zat 's nachts.

Dit is de leeftijd voor 1 van de angstfases.(er zijn meerdere tot de leeftijd van 2 jaar)

Je pup heeft dus de hele nacht uit angst gejankt en zó vaak gepoept van de zenuwen ..misschien herken je het wel als je zelf opeens ergens heel angstig of nerveus voor bent, dat je dan zeer vaak moet plassen en/of ontlasten!!Een hele sneue nacht dus voor haar.

Deze angstfase zou een week moeten duren,neem haar mee naar de slaapkamer of slaap beneden, ze moet zich veilig voelen. Een hele nacht huilen, 8 x poepen en plassen in huis zegt iets over dat ze zich absoluut niet veilig voelde.

Even terug naar het begin. Pup naast je bed. Er zijn rennetjes te koop die van boven open zijn, dus minder afgesloten gevoel. Zet pup er van bovenaf in,met wat heel erg lekkers, dan hoef je niet te morrelen met een deurtje. Poedels zijn super slim dus dat heeft hij zo door.. Naast je bed, hand er in. Ligt niet lekker, maar als pup slaapt kan je je hamd weer terugtrekken. In de nacht, als je zelf een keer wakker bent pup oppakken, desnoods aan de riem doen om spelen te voorkomen en even buiten zetten, blijven stilstaan en wachten tot pup behoefte heeft gedaan. Komt pup zelf, idem. Waarschijnlijk is ze in de nacht, een keer, ergens van geschrokken, en ja dan is alleen in het donker wel erg alleen.. na een paar nachten, als het goed gaat, zet je het rennetje een meter van je bed af, na weer een paar nachten op de gang, daarna deur dicht en je zal zien dan gaat alles stukken beter.