Puppy agressiekomt.

Hey allemaal!

Ik heb een vraagje, mijn 17 weken oude soft coated wheaten terriër hapt naar mij waarbij hij serieus probeert mij pijn te doen.

Dit deed hij eerder alleen tijdens het bewaken van bepaalde objecten. Dit heb ik al een heel eind kunnen oplossen door ruil-spelletjes te spelen.

Maar zojuist bijvoorbeeld, begon het met spelen wat steeds wilder werd. Ik stop het spel als het te wild wordt en dat is het moment dat hij naar mij begint te grommen en happen. Niet op een leuke speel manier, maar fel en gericht. Zijn lichaamstaal is heel duidelijk, hij is boos of misschien bang. Hij heeft al eens flink doorgebeten en als hij de kans krijgt op deze momenten, doet hij dit weer. 

Verder is hij ontzettend lief! Ik woon midden in de stad, hij reist zonder problemen met de bus, speelt met alle hondjes uit de buurt en is het beste vriendje van elk kind dat hij tegen komt. Hij doet een relatief betrouwbare 'blijf'  laat objecten los als ik er om vraag en wacht keurig op mijn commando voor zijn etensbak. Hij knuffelt graag en is het liefst de hele dag zo dicht mogelijk bij me.

Ik ben compleet radeloos over wat ik moet doen op het moment dat hij als een torpedo op mij afstuift en zijn tandjes in m'n arm probeert te drukken. Is dit normaal gedrag? Maar belangrijker, hoe pak ik dit aan? Op dit moment zeg ik duidelijk NEE en vraag vervolgens om een 'zit' of 'lig' (die doet hij altijd). Daar beloon ik hem voor, bied hem vervolgens een speeltje aan en ga iets anders doen. Op zijn zij draaien oid is voor mij geen optie. Ik houd niet van die methoden. 

Ik hoop dat iemand mij advies kan geven!

Liefs,

Alice en Ollie!

Misschien is hij overprikkelt? Speelt met alle hondjes uit de buurt, alle dagen? Beste vriendjes van elk kind dat hij tegenkomt, alle dagen?  Hij reist zonder problemen met de bus, is dat ook alle dagen? Je woont midden in de stad, ga je naar buiten komen er tal van prikkels binnen (geuren, geluiden, dingen die te zien zijn, dingen die te voelen zijn) die je hond uiteindelijk thuis allemaal een plekje moet geven.

Je hond komt nogal wat tegen op een dag en je vraagt daarnaast nogal wat van 'm. Waarom moet hij eigenlijk wachten voordat hij mag eten? Moet jij ook wachten totdat je een commando krijgt dat je mag eten?

Geef 'm thuis gewoon rust, zorgen dat hij al die prikkels die hij de hele dag onder het wandelen tegenkomt kan verwerken.

Begint hij met bijten, geef dan iets waar hij in mag bijten zoals een gedroogd runderoor, konijnenoor of iets. Niet nog eens vragen om alweer een commando.

Dat koppie lijkt over te stromen als je 't mij vraagt.

Ruby schrijft wat ik denk. 

Daarbij als je speelt met de pup hou het kort en sluit het af met een Klaar! Begin en eindig vrolijk maar kort. Voor hij overprikkeld raakt. Zoals je het nu doet eindigt spel negatief, dat is jammer, jij moet het inschatten, ruim voor de pup overprikkeld raakt, stoppen.

Als een torpedo op je afstormen. NEE, zeggen, gaan staan of je omdraaien, negeren, rustig weglopen, geen aandacht voor de hond. 

Geef de pup regelmatig rust,  ze moeten echt veel slapen om alles te verwerken .

Bedankt voor je reactie en ik denk dat ik begrijp waarom je dit uit mijn verhaal op maakt. Natuurlijk gebeurt dit niet alle dagen. Overprikkeld is hij zeker niet. De momenten dat we buiten zijn, zijn wel overwogen en gepland. Geen zorgen daar.

Puppies leren wachten voor z'n bak is een goede oefening om ze te leren niet alles zonder meer in hun mond te nemen. Vooral mijn kleine Ollie is een kleine stofzuiger als hij de kans krijgt. Zo leer je je hond jouw que's af te wachten en uiteindelijk voor hij iets in z'n bekkie stopt even met mij te checken. Ik raad je dit aan! :)

In dit specifieke geval waren we heel rustig aan het spelen, pas een minuut of wat. Hij begon mijn arm te rijden waarna ik hem terug trok. Dit is iets wat hij vaker doet, ik weet dat dit gewoon spelen is maar duidelijk niet gewenst. 

Het spel eindigt inderdaad negatief, maar wat stel je voor hoe ik het zou moeten eindigen? Nogmaals, hij gaat van lieve knuffels en likjes naar wild in seconden.

Rijden is geen spel maar een uiting van overprikkeling. 

Leren wachten voor z'n eten is voorkomen dat ze onderweg van alles opeten? Dat is nieuw voor me.

Hier is 'bah, laat dat' voldoende om te zorgen dat er niet wat gegeten wordt, Puck heeft daarvoor nooit hoeven wachten voor dr eten. Ach, ze heeft als pup hier en daar wel eens wat onderzocht en opgegeten. Af en toe lust ze nog wel eens zo'n vieze smeuïge drol, maar verder eet ze niks van eten wat op straat ligt. En dat zonder onwijs veel oefenen of laten wachten op eten...

Daarnaast gebruiken pups en honden hun bek om voorwerpen te onderzoeken.

Ga echt eens een lijstje maken met wat je pup allemaal moet doen en meemaakt elke dag voor een week lang. Schrijf daarbij ook eens de geuren op jij jij ruikt en schrijf er daar nog tal van geuren bij op die jij niet ruikt maar je hond wel. Daarnaast nog allerlei geluiden die jij hoort en daarbij nog eens tien die jij niet hebt gehoord maar je hond wel. 

Ook opschrijven wat je allemaal tegenkomt en wat andere mensen allemaal nog van jou en je pup willen, gevraagd en ongevraagd. 

Ik denk dat je dan toch gaat uitkomen op een overprikkelde pup.

Bedankt voor je reactie! :)

Alsjeblieft 

Ook ik ga even weer met Ruby mee. Rijden is vaak een vorm van overprikkeling. Dan  is de pup over zijn grens heen wat hij aankan.

Ik heb hier een volwassen dame (met een rugzak) ze luistert erg goed, kent heel veel kunstjes, maar laat ik haar wachten voor het eten zie je haar spanning opbouwen. Zij uit dit in druk gedrag, maar voor haar is dat een onmogelijke vraag. Dus niet voor elke hond werkt wachten. Ook hier werkt los en bah.

Voor wat betreft spelen, hou het echt kort. Beter van kort, 30 seconden of 1 minuut naar lang uitbouwen. De  overprikkeling uit zich echt in bijten of rijden.

Mooi om te lezen hoe weloverwogen je over de opvoeding van je hond nadenkt, en positief opvoedt.

De tips die Ruby geeft sta ik achter..

Volgens mij doe je veel dingen gewoon goed.

ruilspelletjes, regels en commando’s leren voor beider plezier en levensgeluk, spelen, ondernemen = op deze 

leeftijd socialiseren.

laten wachten met eten doe ik ook hier, honden naast elkaar en op commando mogen ze eten, gaat perfect.

ik denk dat je bepaalde signalen mist van overprikkeld raken, het gaat heel snel en als je goed kijkt, leer je signalen zien van de hond. Ik zou de speelmomenten echt kort houden. Doet hij dit bij elk spel, of bij specifieke spelletjes? Of bij bepaald speelgoed? Iets zal hem prikkelen, overprikkelen en het is zo goed om te lezen dat je probeert te achterhalen wat het bij hem is.

Soms kan het helpen om zelf niet te enthousiast worden in het spel, dan jut je ze als het ware op.

"Overprikkeld" : het grote toverwoord, een antwoord op elk probleem 

Nja, in ieder geval kan je altijd kijken of het daar aan ligt. Schrap een boel en je bent er snel achter of het dat is of niet.

Het is toch wel iets wat onbewust veel voorkomt en weinigen die er aan denken. Want de pup gaat verder zo lekker mee in het ritme van alle dag en heeft in twee weken al meer gezien dan menig mens normaal doet in twee weken. Terwijl met vergeet dat er behoorlijk veel op het bordje van de pup of soms volwassen hond terecht komt. 

Ts ik zie eigenlijk nergens dat je iets fout doet. 

Je duidelijke nee en spel afkappen is in mijn ogen de moeite waard om vol te houden.

Misschien eerder een grens stellen of kortere spelletjes.

Ook hier word trouwens gewacht voor er gegeten word anders word je omver gekegeld door 54 kilo hond 

Ik zou consequent blijven en vooral goed naar de houding van je hondje kijken.

Wellicht kan Je daaruit Al een hoop aflezen. 

Ik zie het rijden ook als overprikkeld. 

Toch zeg ik dat Niet vlug. 

Een hond kan best wat (spanning) hebben. 

Ik zie het zeker niet als spel!. In dat geval zou ik de hond even ergens apart zetten of opstaan en weglopen en even straal negeren.

ook ik ga mee met ruby

te veel prikkels

geef meer vaste gewoontes en patronen

laat de hond meer kluiven en slapen/ontspannen

Luz, waar denk jij dan aan als je dit verhaal leest?

Het is het eerste waar ik aan denk als ik het zo lees. Mijn idee hoeft niet juist te zijn, hoor graag de jouwe.

Ik ken de hond niet, kan tot hier niet zien wat er juist gebeurt.