Maar dan worden verkeerd geschreven woorden ook niet meer verbetert?
Dan gaan veel zich niet meer gaan inhouden je op schrijffouten te verbeteren daar zit ik niet op te wachten
Vervelend zijn dat soort dingen. Maar t is echt niet voor eeuwig verpest hoor. Zoek even een tijdje wat andere gebieden of rustigere tijden. Die baasjes ga je niet veranderen helaas.
Ik snap dat snoepjesprobleem niet zo. Ik geef Finley ook vaak wat lekkers om te voorkomen dat hij uitvalt. Wat is daar mis mee? Is er een wet die verbiedt om je hond iets lekkers te geven in het openbaar?
Het eerste klopt. Het tweede niet.
Ik lees mijn berichtje altijd nog even snel over. Suggesties heb ik wel aan staan dus als er een woord verkeerd geschreven is, ga ik erin staan en krijg ik vaak de goede suggestie al. Anders even handmatig.
En soms glipt er wel een woord tussendoor hoor, of mist er een spatie. Ik heb nog nooit vervelende opmerkingen gehad daarover. Iedereen snapt dat typen op een telefoon voor meer fouten zorgt dan op een toetsenbord.
Als het een grappige is, dan zeg ik er weleens wat van. Als iemand blijft volharden in een knoertharde fout dan ook. Zoals 'verassing' terwijl men 'verrassing' bedoelt. Na 3 keer is dat geen grappige typo meer. Maar vervoegingsfouten e.d. ach... maken we allemaal weleens.
Ik lees ook zoveel mogelijk terug om zoveel mogelijk fouten eruit te halen.
Jammer genoeg zullen bij mij altijd wel typ/schrijffouten blijven.
Wat betreft je 2e stukje heb ik al ervaren dat niet iedereen het waardeert als je taalfouten maakt
Oké, hij is al voorbij gekomen in vele soorten en maten, maar ik had vandaag weer een nieuwe verbazing.
Loop dus met 't hondje. Loopt een meneer tegemoet met twee losse honden (aanlijngebied). Hondjes komen op die van mij af, je kent het wel. Dus ik roep (tegenwoordig) 'Ze bijt hoor!'
Deze beste meneer roept zijn hondjes bij zich, eentje komt en hij haalt een riem uit zijn zak, met een instaptuigje eraan vast en begint dit bij zijn hondje om te doen (andere circelt nog om ons heen). Nou dat duurt ff maar uiteindelijk zit het en laat meneer zijn hondje zitten en laat de riem los. Nu gaat hij zijn volgende hondje vangen. Zelfde verhaal, moet nog een tuigje om. Ondertussen komt hondje één met riem en al maar weer op ons af.
Denk dat het bijna 10 minuten duurde voordat deze beste meneer zijn twee honden aan de riem had..
En ik kon niet uit de situatie want achter mij stond ook iemand met een aangelijnd hond waarvan ik weet dat ie uitvalt. Dus die stond ook op afstand op deze meneer te wachten.
Gelukkig waren het kleine hondjes en dan valt het wel iets mee met die van mij maar heb toch m'n ogen weer uitgekeken
Ik vind dit echt bizar!!
Ach taalfouten, ik heb niet eens 2de klas af kunnen maken, nooit een diploma gehaald, ik moest gaan werken, tja dan is mijn schrijven vaak met fouten, ben ik daardoor een slechter mens? nee toch?
Ik had een Franse vader die slecht Nederlands sprak, en mijn moeder sprak half Nederlands, mijn moeder kon niet schrijven, mijn vader alleen in het Frans.
Ik heb toen ik 28 was nog wel een mavodiploma gehaald, soort moedermavo, daar kwam ik er achter dat ik een dyslect ben, pff moeilijk woord, zelfs dat kan ik niet spellen.
Als iemand mij niet begrijpt dan zou ik het fijn vragen als men dan gewoon vraagt, wat bedoel je nou.
Daarom, ik zou nooit oordelen als iemand slecht Nederlands schrijft, vaak heeft dat een reden.
Vroeger durfde ik niet eens te schrijven, omdat ik me schaamde voor mijn spelfouten, en ja die waren een stuk erger dan nu, maar toch, ik zou het heel erg vinden als iemand mij er op aanspreekt, ik zie wel vaker mensen Coogle schrijven of Goegel, Googel Google, maar ik weet wat men bedoeld, dat is toch genoeg, elkaar begrijpen is belangrijker dan naar een spelfout kijken.
Zo is t Yooop!
Helemaal gelijk Yooop, en zal ik eens wat zeggen? Ik zie jou echt bijna nooit fouten maken hoor! Respect dat je er zo hard aan hebt gewerkt enzo veel zelfvertrouwen hebt gekregen hierin, dat kost doorzettingsvermogen. Toppertje!
Edit: hihi, en daar mistte een spatie, oeps
Ik heb natuurlijk hulp van correctie, Respect, welnee joh!
Mijn frustratie: mijn moeder.
Ze is nu op het idee gekomen dat Aedon herplaatst moet worden na bijna 8 jaar.
Al die tijd heb ik voorzien in Aedons behoefte maar ik mocht hem PERSE niet meenemen toen ik ging verhuizen.
Nu moet mijn moeder 8 maand en voor hem zorgen en dan komt naar boven dat hij herplaatst moet worden omdat hij niet genoeg aandacht krijgt
En ik was dan teveel bezig met hem tien ik daar nog woonde
Nee, nee nee nee nee nee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ow God. Ik hoop echt dat je vader je toestaat hem dan over te nemen en dat je moeder niet zo kinderachtig is om dat te blockkeren omdat hij haar ex is!!!
Owwww.... Anders adopteren wij hemen geven hem door aan jou. Oww meis..
Ja ik hoop het ok. Vind het toch wel heel erg k*t
Als je vader het goed vind maar je moeder dwars ligt dan halen wij hem, goed?
Dan krijg je natuurlijk gillende ruzie met je moeder maar dat heb je er vast voor over.
Oww meis.. Robert riep ook meteen: "Dan halen wij hem voor Arran & Aedon!"
Jeetje wat sneu voor jou en Aedon. Jij al die tijd en zorg in gestopt en voor Aedon een gesleep en verhuis. Hoop dat het je lukt om hem bij je te houden.
Jeetje wat sneu voor jou en Aedon. Jij al die tijd en zorg in gestopt en voor Aedon een gesleep en verhuis. Hoop dat het je lukt om hem bij je te houden.
Vanmorgen wat ergenis met fietsen.
Kom ik aan fietsen met Senn aan de springer, is er een stelletje aan het wandelen op een vrij smal fietspad. Aan de rechtse kant, ik kom voor hun van achter. Ze kijken nog om, dus ik denk 'Fijn die hebben me gezien'. Ik was al vertraagd dat ik dacht, die gaan wel even links lopen of achter elkaar. Maar ze bleven dus gewoon lopen. Dus ik bel nog een keer, maar bleven dus nog steeds lopen zodat ik maar net aan genoeg ruimte had on te passeren. Met mijn fietsband op het randje van het verharde pad en Senn zowat over hun tenen. En Senn liep al kort bij de fiets.
Zal wel aan mij liggen hoor, maar je kunt dan toch op zijn minst even achter elkaar gaan lopen of een stapje aan de kant doen.. ? Er is daar weliswaar geen voetpad maar het is 'verkeren met elkaar' . Ik had al fors vertraagd en smaller kan ik mezelf niet maken.. Senn kon in de berm als ze me rechts hadden laten passeren, maar ze bleven dus rechts lopen..
Mama heeft gelukkig toestemming gegeven dat ik hem mag overnemen.
Nu alleen nog met papa en mijn broertje doorspreken of zij het ook zien zitten, aangezien mijn broertje doorslaggevende stem heeft.
Ik zit Hier door wel enorm in conflict met mezelf. Ik wil namelijk niet dat als ik kater geen tijd voor hem hij alsnog herplaatst moet worden. Dat ik het niet zou kunnen zeg maar.
Anders moet ik al mijn registers gaan opentrekken voor een goed plekje.
Dankjewel Baasje van Senn
De meeste mensen hebben het dan helemaal niet door dat je niet genoeg ruimte hebt. ,zelfs als je belt. Zij denken dan dat ze al ruimte hebben gemaakt (iets dichter bij elkaar lopen waar je dus niets aan hebt).
Ik roep vaak dan nog even of ze ruimte kunnen maken als ik er niet door kan.
wat balen voor je zeg.
ik hoop dat je hem kan overnemen.
ik duim voor je
Dankjewel May
Wat bedoel je met later? Is dat over een jaar, over 5 jaar?
Als er in de nabije toekomst dingen gaan veranderen waardoor je minder tijd hebt dan kan je nadenken over herplaatsen. Gaat het over een paar jaren dan zijn de behoeftes van Aedon misschien ook veranderd, dan is hij ook al niet zo jong meer en dan kan je misschien een andere oplossing zoeken ipv herplaatsen.
Het probleem is dat ik dat zelf ook niet precies weet.
Het is sowieso nog een jaar, daarna weet ik niet wat ik ga doen.
Hij word wel al steeds rustiger en de uitdaging die hij nodig heeft neemt ook al af. De aandacht die mijn moeder hem meer wil geven zijn dingen zoals trainen, Hersenwerk, extra knuffels.
Ik heb echt alles voor hem over, maar ik word er ook echt serieus onzeker van en nu is mijn zelfvertrouwen al niet heel groot op het moment dus ik twijfel ontzettend aan mezelf.
Ik denk dat als ik meer zelf vertrouwen had gehad ik ja zou hebben gezegd. Maar goed dat is ook speculatie natuurlijk.
Lief van je Liz, maar dr vader en dr broertje moeten het ook willen....dat Aedon bij Lisa komt.
Ik zou er gewoon voor gaan. Straks ga je misschien spijt krijgen en alleen maar denken: Had ik maar...
Dat gevoel wil je echt niet hebben...
Daar zat ik inderdaad zelf ook al aan te denken.
Ik denk dat als papa en mijn broertje zeggen dat het goed is ik het wel ga doen.
Als ik het niet eens heb geprobeerd kan ik het voor mezelf ook niet afsluiten of mezelf vergeven dat ik hem heb weggedaan.
precies... een hond herplaatsen doet echt heel veel pijn... Ik heb dat eind maart laten doen en nog steeds denk ik elke dag aan haar en huil regelmatig... Ik weet dat ik alles geprobeerd heb, maar toch voelt het nog steeds niet goed genoeg
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?