Een half jaar verder

Dag beste mensen,

Het is nu een half jaar geleden dat ik mijn vierde hond bij mij thuis heb. Na de triestige periode in december (2017) en ook nog eens in 2016, telkens in de donkerste periode van het jaar, voel ik mij weer blij met Kira.

De 10de juni werd ze één jaar en ze is sinds 21 december 2017 bij mij. Ik zag haar graag maar ben nu weer een ervaring rijker, nl. dat ik niet direkt datzelfde gevoel had als bij mijn andere honden. Nu natuurlijk wel, ik denk dat dit komt omdat alles zo nieuw was.

Ze is, net als Ottie, erg gevoelig maar ze is erg lief en natuurlijk nog speels. Ik heb ook veel geluk: niets is kapotgebeten, ze is erg proper en de weinige keren dat ik van huis ben, zijn er nooit problemen. Ik ben wel meestal thuis maar als ik bij mijn kinderen ga blijft ze thuis. Ik laat haar nooit lang alleen, het maximum is vier uren en dat gebeurt één keer in de maand. Wekelijks zit ze een dag of twee ook alleen, maximum twee uurtjes.

Nu zou ik haar niet meer kunnen missen omdat de gewoontes stilaan zijn opgebouwd en voor mij is dat dan de moment dat de klik er nu is voor 100%, ook het gevoel, moeilijk te omschrijven, is er volledig.

Ze is nu aan het puberen maar dat valt écht goed mee. Ik had veel verhalen gelezen van andere mensen dat die periode niet altijd eenvoudig is, maar de DA had me gezegd dat dat in mijn geval geen probleem zou zijn omdat ik veel thuis ben. En dat klopt.

Ik ben ook in de periode gekomen (was al sinds februari) dat ik, als ik aan mijn andere honden terugdenk, ik dat met een lach kan doen, zo in de zin van: weet je nog dat en dat, als ik erover spreek met kennissen. En dan lachen. :)

Ik voel me weer gelukkig met Kira en ik voel aan dat zij ook blij is, een mens voelt dat aan, je begint je hond te kennen, je bouwt die special band op en dat geeft (bij mij althans) een goed gevoel, een soort gevoel van tevredenheid. :)

Ik ben wel steeds (ook met mijn andere honden) van het principe geweest: ik leef samen met mijn dieren, ik bepaal wel hoe we leven, maar ik zeg er altijd direkt bij dat mijn honden nooit iets tekort komen, goed eten, verzorging, beweging, kortom alles wat een hond nodig heeft.

Ik heb hier op dit forum veel steun gehad in de droevige periode, daarom dit positieve blije nieuws. Kan misschien als troost zijn voor anderen, maar ik ben blij dat ik weer een leuke hond heb waar ik veel plezier met kan beleven. Overigens zorgt die hond ook voor mij: ik heb ook beweging nodig en zij zorgt daar steeds voor.

Tot later en beste groeten

Peter

Beste Peter ik weet nog van je ander honden erg triestig 2 j na elkaar maar blij dat je nu kira hebt en ze je gelukkig maakt natuurlijk zijn er momenten en dagen dat je aan de andere denkt ik heb dat ook op dagen na queenie nu lilly ze zijn lief en heeft je nodig en zo begin je te wennen al is het begin soms moeilijk hier op het forum begrijpt men iedereen die het meemaakt we zijn blij als het terug goed gaat en je weer gelukkig bent nog heel veel plezier en succes en geluk met lieve kira liefs Nadine en lilly 

Hoi peter,

Dankjewel voor de mooie update.

Wat fijn dat jullie een mooie band hebben gekregen!!

Nog heel veel succes met kira mooi hondje 

Wat een fijne update, ik ben blij voor je dat Kira je weer levensvreugde geeft.

Wat mooi te lezen dat jullie elkaar gevonden hebben! Het lijkt me stil in huis zonder hond. Geniet van elkaar.

" Dag beste mensen,
Het is nu een half jaar geleden dat ik mijn vierde hond bij mij thuis heb. Na de triestige periode in december (2017) en ook nog eens in 2016, telkens in de donkerste periode van het jaar, voel ik mij weer blij met Kira.
 
De 10de juni werd ze één jaar en ze is sinds 21 december 2017 bij mij. Ik zag haar graag maar ben nu weer een ervaring rijker, nl. dat ik niet direkt datzelfde gevoel had als bij mijn andere honden. Nu natuurlijk wel, ik denk dat dit komt omdat alles zo nieuw was.
 
Ze is, net als Ottie, erg gevoelig maar ze is erg lief en natuurlijk nog speels. Ik heb ook veel geluk: niets is kapotgebeten, ze is erg proper en de weinige keren dat ik van huis ben, zijn er nooit problemen. Ik ben wel meestal thuis maar als ik bij mijn kinderen ga blijft ze thuis. Ik laat haar nooit lang alleen, het maximum is vier uren en dat gebeurt één keer in de maand. Wekelijks zit ze een dag of twee ook alleen, maximum twee uurtjes.
 
Nu zou ik haar niet meer kunnen missen omdat de gewoontes stilaan zijn opgebouwd en voor mij is dat dan de moment dat de klik er nu is voor 100%, ook het gevoel, moeilijk te omschrijven, is er volledig.
 
Ze is nu aan het puberen maar dat valt écht goed mee. Ik had veel verhalen gelezen van andere mensen dat die periode niet altijd eenvoudig is, maar de DA had me gezegd dat dat in mijn geval geen probleem zou zijn omdat ik veel thuis ben. En dat klopt.
 
Ik ben ook in de periode gekomen (was al sinds februari) dat ik, als ik aan mijn andere honden terugdenk, ik dat met een lach kan doen, zo in de zin van: weet je nog dat en dat, als ik erover spreek met kennissen. En dan lachen.
 
Ik voel me weer gelukkig met Kira en ik voel aan dat zij ook blij is, een mens voelt dat aan, je begint je hond te kennen, je bouwt die special band op en dat geeft (bij mij althans) een goed gevoel, een soort gevoel van tevredenheid.
 
Ik ben wel steeds (ook met mijn andere honden) van het principe geweest: ik leef samen met mijn dieren, ik bepaal wel hoe we leven, maar ik zeg er altijd direkt bij dat mijn honden nooit iets tekort komen, goed eten, verzorging, beweging, kortom alles wat een hond nodig heeft.
 
Ik heb hier op dit forum veel steun gehad in de droevige periode, daarom dit positieve blije nieuws. Kan misschien als troost zijn voor anderen, maar ik ben blij dat ik weer een leuke hond heb waar ik veel plezier met kan beleven. Overigens zorgt die hond ook voor mij: ik heb ook beweging nodig en zij zorgt daar steeds voor.
 
Tot later en beste groeten
Peter "

Peter

Peter wat een fijn bericht, al een mooie band lees ik tussen de regels door....die is er ook niet gelijk, puppy jonge hond is een fase die snel voorbij gaat en dan heb je een gesettelde volwassen hond die band wordt verstevigd en blijf bij je...dat zal zeker met jouw Kira ook gebeuren.....veel plezier met de nog kleine Kira.

Hallo beste mensen,

Bedankt voor de respons en de vriendelijke reacties. Alvast bedankt. :)

[quote]Peter wat een fijn bericht, al een mooie band lees ik tussen de regels door....die is er ook niet gelijk,[/quote]

Inderdaad Willemijn, die band is er inderdaad niet gelijk. Het gevoel dat ik die eerste weken en zelfs eerste maanden had was niet hetzelfde. (niet zo hecht, laat ik het zo stellen en ook oppervlakkiger) Vind het altijd geweldig als mensen het juiste gevoel kunnen beschrijven van iets wat ik zelf even niet kan. Zoiets weet ik zeer zeker te waarderen.

Het blijft hier wel een aangenaam forum en zelfs na al die jaren dat ik nu honden heb gehad zijn er nog altijd dingen die ik lees waaruit ik nog iets kan opsteken. Daarvoor mijn dank. :)

Tot later nog eens en het beste met jullie trouwe viervoeters.

Peter