Grapje, natuurlijk!
Maar... help! Eergisteren is Louie (JRT, reu) precies 6 maanden geworden en alsof de klok er gelijk op staat.. Waar is mijn lieve pup gebleven? ;-) Louie is opeens angstig voor de "normaalste" dingen, slaat veel aan naar voorbijgangers (voorheen niet), lijkt alle commando's te zijn vergeten, is ontzettend aan het drammen en heeft heel fijn een stuk van het behang eraf getrokken. Is dit dan puberteit? Oei!
Trainer op puppycursus gaf aan dat het inderdaad puberteit kan zijn, de hormonen gieren en z'n hersentjes groeien. Kan 'ie helemaal niks aan doen. Snap ik, natuurlijk! Maar ben wel heel benieuwd naar jullie tips om Louie zo goed mogelijk door deze periode heen te loodsen. Want, negeer je de angstige reactie, ga je dingen juist uit de weg of niet? Zelfde geldt voor blaffen/aanslaan. Ik negeer het nu voornamelijk, of roep 'm bij me, laat 'm zitten en beloon dan. Hij blijft dan nog een beetje grommen, of tóch nog even een blaf.
Fokster gaf overigens aan dat ze niet heel erg in puberteit gelooft, maar meer in het verslappen van het baasje. Ze gaf aan dat de hond de baas wilt zijn, en op deze manier je grenzen aan het opzoeken is. Touwtjes weer even strak in handen. Wat natuurlijk sowieso goed is.
Ben heel benieuwd naar jullie tips, ervaringen, streken en inzichten! :-)
Louie is opeens angstig voor de "normaalste" dingen, slaat veel aan naar voorbijgangers (voorheen niet), lijkt alle commando's te zijn vergeten, is ontzettend aan het drammen en heeft heel fijn een stuk van het behang eraf getrokken.
weer even terug naar de basis. Bang zijn voor dingen? Dan samen er net zo lang langs lopen totdat er geen angst meer is.
Puck was op een gegeven moment bang voor de afvalcontainers aan de straat . Terwijl ze er voorheen nooit geen aandacht voor had.
Ook ooievaars aan de straat en abraham/sarah poppen en vlaggetjes waren ineens heel eng.
Dus ik liep dan maar constant heen en weer langs dat enge object net zolang tot het niet meer eng was.
De commando's weten ze echt nog wel hoor, dat komt later wel weer terug. Vraag niet teveel van je hondje nu, maar wel consequent blijven. Wat eerder niet mocht, mag nu nog steeds niet.
Wat was de aanleiding van het behangetje?
Zorg ervoor dat je hond genoeg te kauwen heeft zodat ie niet aan jou spullen of het huis begint.
Kauwproducten als runderoor, bullepees, runderkophuid doen het altijd goed.
Hi Ruby, bedankt voor je reactie! Dingen dus niet uit de weg gaan, maar een stapje terug. Ben heel benieuwd hoe vandaag gaat, al ligt hij nu nog lekker te tukken. Straks lekker lopen en oefenen, maar inderdaad, als het niet gaat, dan gaat het niet. Fijn om te horen dat die commando's toch nog ergens zitten ;-)
Betreft behang, ik was op werk, maar vriend een thuisdag. Gaf aan dat hij lekker een stuk met 'm gelopen heeft, en daarna even boodschappen gedaan. Liggen inderdaad genoeg speel/knaag dingen over de vloer... (oortjes). Louie heeft nog niet eerder echt gesloopt, dus durf 'm nu eigenlijk niet meer los in de kamer als we weg zijn. Ging tot nu toe altijd goed, rustig opgebouwd en afgewisseld met bench. Tot nu ging hij eigenlijk bijna niet meer in de bench, behalve eventjes met bijv. stofzuigen, ook omdat hij de bench niet echt leuk vindt, geloof ik. Nooit voor straf gebruikt en altijd z'n speeltjes, snoepjes en eten erin gegeven, maar gaat er nooit uit zichzelf in liggen en jankt ook met het deurtje dicht. Wel in de reisbench die zo nu en dan in de kamer staat, terwijl dat hetzelfde principe is.
Eens met Ruby. Even een stapje terug in de verwachtingen maar niet de regels laten verslappen.
Wel werken aan zijn angst, bij Ziva werkte het het beste om samen in haar tempo naar het enge ding toe te lopen. Stond ze op een meter afstand al te snuffelen en dan bewoog er iets, oei! Ze gaf zelf wel aan wanneer ze het vertrouwde of juist niet en verder wilde, dan probeerden we het de keer erop weer.
Zes maanden, eigenlijk de mooiste puppytijd, jonge hond gaat zich settelen, kijk eens waar die nou precies..opeens..bang van is geworden, doe niet te veel maar wel leuke dingen, ga er op uit, speel wat meer met de hond, je hoeft nu niet echt op tijd te letten, bedoel ik niet mee dat je uren moet gaan lopen, maar kies eens een leuk terrein uit en doe wat met je hond, zet je hond even vast en leg terwijl die kijkt een leuk spoor uit, met wat lekkers....wat dacht je van zwemmen, samen met de hond.....geef iets om te aporteren voor in het water, ga er ook bij in.....misschien eens een vriendje opzoeken van een beetje dezelfde leeftijd, wees in huis conseqwent, dan valt de pubertijd echt wel mee.....
Misschien kun je hem in de keuken laten of een eventuele berging/garage als je die hebt? Let wel op dat het veilig is voor je hond.
Je kan ook nog kijken of je een puppy ren kwijt kunt in je huis. Dan kan die daar even in als je weg bent
Laat ik beginnen met te stellen dat de fokster het wat mij betreft bij het verkeerde eind heeft.
Honden hebben fasen in hun leven en daarmee samenhangend , verschillend gedrag. Dat is wetenschappelijk aangetoond .
Jouw pup zit dus zeker nu in een wat andere fase en vertoont daarom ander gedrag, en niet altijd prettig zelfs.
Het beste is om wat stapjes terug te doen, terug naar de basis; alsof je hem net hebt.
En accepteer dat die bananen in die oren zitten.....je moet jouw wensen naar hem wat vaker herhalen dan. Hou vol, blijf consequent en vermijd niet teveel: daar waar hij nu bang voor is toch proberen te doen als het niet teveel stress oplevert.
Gewoon vriendelijk blijven uitnodigen om door te gaan.
En die reisbench, samen met een puppyren in de kamer; zo kun je een veilig en prettig hoekje voor m maken. Lekker kauwbotje erbij.
Blijven je spullen én je hond heel
Hou vol! Deze fase gaat écht over!
Ik geloof meer in de puberteit dan in dat een hond graag 'de baas' wil zijn.
Want ik geloof dat zeker de meeste honden helemaal niet graag 'de baas' willen zijn omdat dat enorm veel verantwoordelijkheid en druk geeft op de hond. Volgens mij hebben honden juist graag een duidelijke, eerlijke en rechtvaardige baas omdat zij zich dan nergens druk over hoeven te maken en onbezorgd door het leven kunnen gaan. Dat geeft ook veiligheid en geborgenheid.
Ik heb (helaas) twee echte pubers in huis gehad. Menselijke pubers dan. En ik herken veel van hun gedrag in het gedrag van mijn honden tijdens hun puberteit. Het vormen van een eigen identiteit, persoonlijke vrijheid en privacy, het zoeken naar grenzen. En nee, mijn dochters probeerden dan niet 'de baas' in huis te worden maar zichzelf te worden. Ik denk dat dat met honden precies zo werkt. Als ze niet komen als je ze roept dan willen ze die buitenwereld nóg verder verkennen, hun grenzen in zichzelf opzoeken.. en ergens is dat ook best eng.. want dan sta je er ook even alleen voor.. en zo heb je dan een angstfase.
Bekijk het van een andere kant: de puberteit is niet de periode waarin de hond zijn grenzen aftast, maar de periode waarin de hond zijn mogelijkheden verkent!
Hij bloeit open, hij leert zijn talenten en vaardigheden kennen, zijn karakter komt tot stand, hij ziet de wereld rondom hem door een nieuwe bril.
Kortom: een periode van groei dus. Bij de ene gaat dit haast onopgemerkt, bij de andere verloopt dit grillig en onstuimig.
Wil niet zeggen dat het altijd makkelijk is om een puber te begeleiden en soms wil je ze 't liefst achter het behang plakken (), maar hou voor ogen wat je wil bereiken en probeer zelf het goeie voorbeeld te geven: wees geduldig, rustig, vriendelijk en duidelijk. Zodat de hond zich daaraan kan spiegelen en kan uitgroeien tot een zelfzekere, standvastige en levenslustige hond.
Samen je weg zoeken en groeien dus!
Wat mooi gezegd!
En als aanvulling: Voor je hond kan je in deze fase een steun zijn door een duidelijke, eerlijke en rechtvaardige baas te blijven die er ook voor hem is in deze groeifase!
Absoluut. De rots in de branding, waar ze altijd op kunnen rekenen. De band die je zo opbouwt, kan nooit meer stuk!
Heb inderdaad vanochtend maar meteen een ren aangeschaft! Toch nog beweegruimte maar het behang is veilig ;-) Dank voor de tip!
Ja, wat zeggen jullie dat mooi! Dankjewel :-) Fijn om jullie berichtjes te lezen, geeft weer even moed. En, inderdaad; rust, consequent en duidelijk. Goed dat weer te benadrukken, er gebeurt ook zo veel in dat kleine koppie!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?