Hulp bij keuze pup

Hoi allemaal, 

Ik zal gelijk met de deur in huis vallen, mijn vriendin en ik zoeken al een klein jaartje naar een geschikte hond. 

Momenteel logeert de boxer van mijn zus voor langere tijd bij ons, en dat vinden we zo gezellig dat we zelf nu ook actief aan het kijken zijn naar een pup.

Helaas gaat de boxer over 2 weekjes weg, dus zal het eerst weer rustig in huis zijn. 

Wij wonen landelijk met een ruime tuin van 50 meter diep en een mooie grote oprit. Rondom ons huis hebben we veel bossen, platte land en watertjes, dus absoluut genoeg speel plezier. 

Wij werken beide, ik in 5 ploegen mijn vriendin 36 uur in de week als kapster van 9 tot 5. Tussen mijn diensten door ben ik erg veel vrij, dus zal de hond niet vaak alleen zijn, maar toch vind in het wel belangrijk dat de hond wel alleen kan zijn als het niet anders is. 

Verder vinden wij het erg prettig dat de hond waaks is op eigen terrein, dit omdat mijn vriendin alleen thuis is als ik nachtdienst heb. Naast waaksheid is het erg belangrijk dat de buur hondjes ( een labrador en bordercollie ) het kunnen vinden met onze hond. 

Momenteel is de boxer niet zo goed met andere honden, maar ik ben van mening dat een hond met goede socialisatie al een heel end heen komt. 

Ik wil alle mogelijke cursussen graag doorlopen met mijn hond, en vind het daarom ook prettig dat de hond een goede gehoorzaamheid heeft. Daarnaast mogen wij graag in het bos lopen, en zonder lijn is dat natuurlijk voor zowel de hond als voor ons ontzetten leuk. 

Ik ben zeker van plan om minimaal 3 keer met de hond te lopen, en dan vind ik 20 minuten halfuur niet erg. 

Ook het bos lekker in ravotten en zwemmen komt aan bod, ben zelf erg sportief ingesteld, dus kan de hond wel uitdagen. 

Hebben jullie op basis van dit verhaal misschien wat tips? Ik beantwoord graag al jullie vragen! 

Alvast bedankt:) 

Waaks, sociaal, sportief en goed enkele uren alleen kunnen zijn zonder de boel af te breken of de buurt bij elkaar te blaffen zijn jullie belangrijkste eisen. Een boxer zou goed kunnen, alleen zijn niet alle boxers honden-honden. Een Duitse of Zwitserse herder zou iets kunnen zijn? Of een schapendoes die wel kleiner is, maar erg sportief en ook waaks.

Je hebt het over een pup, maar bedenk goed dat een pup heel veel tijd kost, zeker het eerste jaar, en de eerste maanden eigenlijk helemaal niet alleen gelaten kan worden, en een pup ook erg gebaat is bij een vast ritme. Heb je een oppas, familie, ouders, buren die op jullie pup kan passen als jullie zelf allebei moeten werken?

Denk daarom ook eens aan een herplaatser. Op www.hhin.nl staan veel honden die een nieuwe plek zoeken, maar je kunt ook denken aan een buitenlandse hond, bij voorkeur van een stichting die ze pas plaatst nadat ze een tijdje in Nederland/België bij een opvanggezin zijn geweest. Stichtingen als SOS-Strays, ACE, Sphoek en Animal in Need werken op deze manier met honden uit vnl Spanje (waar ik zelf een voorkeur aan geef boven bijv. Roemenië omdat Roemeense honden vaak veel meer aanpassingsproblemen hebben na een barbaarse behandeling daar, en omdat ik toch veel negatieve ervaringen met 'Roemeense' stichtingen hoor)... SOS-Strays, ACE, Sphoek en Animal in Need kiezen honden uit die geschikt zijn en komen tijdens het opvangen al veel te weten over een hond en in welke situatie die wel en niet past, en hebben dan al veel geleerd over hoe ze in Nederland als huishond moeten leven.

Bedankt voor je uitgebreide uitleg! Het lijkt mij hartstikke mooi en uitdagend om met een pup aan de slag te gaan. Mijn schoonmoeder woont op de weg naar mijn werk en is zelf veel met honden bezig, en zou het niet erg vinden om op te passen. Zelf heeft ze een Berner sennen een schat van een beest die goed luistert, en goed is gesocialiseerd. Zelf wonen wij gelukkig vrijstaand dus het diertje mag best blaffen. We hebben zelf de weloverwogen keuze gemaakt om ondanks alle herplaatsers toch voor een pup te gaan, dit omdat we het beide erg leuk vinden om met honden bezig te zijn. Mijn vriendin is helemaal weg van Rottweilers, heb gekeken bij temperament maar dat zijn richtlijnen, wellicht iemand met advies of dat wellicht ook bij ons past? 

Waar denk je verder aan. Klein, middelmaat, groot? Kort haar, lang haar? Is het erg regelmatig te borstelen of liever niet?

En zoals hierboven een pup kost veel tijd, maar als ik veel verhalen zo hoor, is een herplaatser eigenlijk niet anders en kunnen die ook niet zomaar uren alleen zijn.

Hoi Daphne bedankt voor je reactie! Zelf zaten we te denken aan middelmaat, ervan uit gaan dat een bullmastif als groot beschouwd wordt. Kort haar geniet de voorkeur en borstelen is absoluut geen probleem! Zelfs als het niet nodig is wekt het wel een band met de hond door het wel te doen lijkt me. 

Een Appenzeller Sennenhond?

Het is wel een erg actief ras, er moet dus wel wat mee ondernomen worden. Ze zijn intelligent, waaks, actief en het uiterlijk is misschien ook wel waar jullie naar zoeken. Een goede middelmaat, kortharig, stoer.

Wauw wat een mooierd! Dit gaan we zeker even bespreken, las ook dat dit type erf vast is ingesteld en dat is ook wel fijn. Dank voor je reactie 

Hier ben ik het mee eens snap daarom ook niet dat pups altijd als veel werk afgeschilderd worden terwijl een herplaatser de eerste maanden net zoveel of zelfs meer werk is.

Succes met jullie zoektocht naar een leuke pup. Wel wil ik jullie mee geven om naar een goede fokker te gaan die de ouderdieren laat testen op erfelijke ziektes en dergelijke ^^ misschien is een zwitserse sennenhond ook leuk om naar te kijken voor jullie wel wat groter, maar jullie hebben de ruimte zo te horen (:

Ja klopt, waren sowieso van plan om iets met een stamboom te nemen waarvan genoeg bekend is. Pups zijn veel werk maar de eerste 2 a 3 jaar zullen '' hond afhankelijk '' de belangrijkste leer jaren zijn, dit geldt voor een kind ook. Ik ben er van overtuigd dat de hond deel uit zal maken van de familie en zich zal thuis voelen 

Op basis van jullie wensen zou ik denken aan inderdaad een sennenhond (Appenzeller of Entlebucher). 

Persoonlijk vind ik de Entlebucher net iets gemakkelijker in de omgang. Let wel, het zijn compacte honden maar met een zeer sterk karakter. Je moet dus wel stevig in je schoenen staan, ze zijn behoorlijk eenkennig en pittig maar tevens onomkoopbare, betrouwbare (erf)bewakers. Het zijn geen gezellige allemansvrienden, en ook met andere honden kunnen ze fel uit de hoek komen. Ze voldoen wel aan jullie eisen verder. 

BaskovomMettingerLand-EntlebucherSennenhund-07.07.2012-low.jpg

Een andere goede optie zou wellicht de Duitse Pinscher zijn. Eveneens zeer betrouwbare wakers, stoer maar net iets minder scherp dan de sennenhonden (maw een wat socialere instelling). 

220px-Bvdb-duitse_pincher.jpg

Wellicht is de Wetterhoun ook nog een idee. En de Oostenrijkse Pinscher? Schotse herder korthaar? 

De Entlebucher is ook een erg mooie hond! Is het niet z'n beetje voor elke hond gelijk dat ze consequent, liefdevol maar met een doel moeten worden opgevoed? Wordt onze eerste hond, zijn ook zeker van plan de cursussen te volgen die beschikbaar zijn. De pinscher gaat hem helaas niet worden, want mjjn vriendin houdt niet van de uitstraling helaas.. Ben zelf erg weg van de Doberman, maar daar hoor je vaak gelijk slechte verhalen over.. 

En 'gewoon' een berner sennen? 

Of is de vacht echt een probleem? 

Volgens mij voldoet de berner aan bijna al je eisen qua karakter, hij is alleen een tikje groter en heeft een lange vacht.

Over het algemeen sociaal naar andere honden/dieren.. Waaks op eigen terrein en kan prima los lopen.. 

Ik ben ietwat bevooroordeeld natuurlijk 

Hoi ja klopt hele lieve leuke honden, maar net als wat je zegt de vacht is wel echt een dingetje. Ik heb er zelf niet veel problemen mee mijn vriendin wel dus dat wordt hem niet.

Eén Appenzeller ligt qua karakter eigenschappen niet zo gek ver van de Berner sennen toch of zit ik daar helemaal fout? 

Net tijdens het rond kijken kwam ik een grote zwitserse sennen hond tegen, Is er iemand die mij hier iets meer over kan vertellen? Is dit een hond wat bij onze huidige situatie zal passen? 

Nou, daar zit toch wel een groot verschil tussen. De Berner sennenhond is doorgaans een zeer vriendelijke en gemoedelijke hond, tegenwoordig toch voornamelijk gefokt als prettige gezinshond. De andere sennenhonden zijn een heel pak feller en pittiger (naar zowel mensen als andere dieren); het zijn echte werkhonden en dat merk je in alles. 

De Grote Zwitser is dan weer een stuk gemoedelijker dan de kleinere sennenhonden, maar toch zeker wel een wereld van verschil met de zachtaardige Berner. De Grote Zwitser is niet per se heel sportief en actief overigens, tenminste, het zijn honden die alles op hun eigen manier en tempo doen en het zijn geen types die constant in zijn voor actie. Het zijn zelfstandige werkers en daarmee niet bepaald slaafs, daar moet je wel tegen kunnen. Maar op sociaal gebied vind ik ze over het algemeen makkelijker en prettiger dan bijvoorbeeld rottweilers en veel andere molossers. Maar 'middelgroot' zijn ze bepaald niet hoor, ze zijn reusachtig! (60-70kg is geen uitzondering). Het zijn fijne waakhonden en een krachtige verschijning, maar ze vallen (gelukkig) niet onder de zogeheten 'Hoog Risico Rassen'. 

https://www.houdenvanhonden.nl/hondenrassen/alle-rassen/fci-groep-2/grote-zwitserse-sennenhond/

Het klopt wat je zegt dat alle honden baat hebben bij een liefdevolle maar consequente opvoeding, echter dit betekent niet voor alle honden hetzelfde. Bovendien kun je je bij bepaalde honden best een foutje veroorloven (en dat gaat geheid gebeuren als beginner), terwijl je dit bij andere types direct terugkrijgt in de vorm van ongewenst gedrag (met soms vervelende gevolgen). En iedere hond heeft een eigen, persoonlijke aanpak nodig, want geen enkele hond is hetzelfde (zelfs binnen een ras). Je eigen verwachtingen spelen natuurlijk ook een rol. 

Ieder ras heeft bepaalde aangeboren eigenschappen die je er niet even 'uit kunt socialiseren/opvoeden' (zoals veel mensen wel lijken te denken). Deze eigenschappen zijn zeker iets om rekening mee te houden want hiermee krijg je nu eenmaal te maken -ongeacht hoe goed je je hond opvoedt-, en zijn juist wat het ras tot het ras maken. In veel gevallen zal de oorspronkelijke taak nog altijd (sterk) doorschemeren in de aard van de hond. Verdiep je dus altijd goed in het (voormalige) doel van het ras. Het is onrealistisch en oneerlijk naar de hond om te verwachten dat ieder ras volledig te vormen valt naar jouw wensen, of te verwachten dat je wel een uitzondering treft (bijvoorbeeld: een niet-jagende husky, een niet-drijvende border collie, een niet-vechtlustige stafford, een niet-wakende mastiff). Kortom, respecteer de aangeboren eigenschappen van het ras waarvoor je kiest, of kies voor een ander ras dat wél bij je past.  

Overigens denk ik dat de Grote Zwitser best bij jullie wensen zou kunnen passen, maar houd er rekening mee dat het geen doetjes zijn en dat ze enorm laat volwassen en uitgegroeid zijn (en tot die tijd is grote voorzichtigheid met het gestel geboden). Dit laatste geldt overigens voor alle grote rassen. Evenals dat grotere rassen niet oud worden en vaker kampen met bepaalde gezondheidsklachten (o.a. heupdysplasie, wat helaas ook zeer veel voorkomt bij de Grote Zwitser). En Grote Zwitsers zijn geen honden die uitblinken in allerlei cursussen, dat vinden ze over het algemeen maar bijzonder saai.  

Als het waakse aspect niet heel belangrijk is voor jullie, dan zou een labrador misschien ook een optie zijn. Die voldoen eigenlijk perfect aan jullie wensen, afgezien van het waakse aspect (hoewel in nood vrijwel alle honden voor je klaarstaan hoor, ook de allemansvrienden). Labradors zijn zeer sociaal met mens en dier, stabiel, met een grote leergierigheid en werklust, altijd in voor sport en spel, dol op zwemmen en ravotten en tot op hoge leeftijd zeer speels. Kortom hele prettige huisgenoten, en een grote zwarte reu schrikt eventuele kwaadwillenden al behoorlijk af. 

Labrador retriever

Als je vriendin een rottweiler leuk vind, waarom dan geen rottweiler?

Mijn dochter heeft er ook een, wel een teefje, die vind ik in vergelijking tot onze hond, best klein. Het is een super lieve trouwe hond. Waaks, maar geen door blaffer.

Misschien is een Tibetaanse Mastiff wat voor jullie?

Tibetaanse Mastiffs zijn wel eigenzinnige waardige trotse zelfdenkende honden.
Een commando wordt als een verzoek in overweging genomen. Zin ze er het nut van in dan doen ze het in eigen tempo en wijze.

Deze honden zijn territoriale wakers van huis en tuin. Een goede omheining is wel nodig bij dit ras. In Tibet worden ze gebruikt tegen inbrekers en om de vrouwen en kinderen te beschermen. Ik dacht je vriendin zou met een TM zeker veilig zijn.

Op openbare plekken zijn ze vriendelijk maar wat afstandelijk tegen vreemden, laten ze de aandacht gelaten over zich heenkomen.

Met andere honden zijn ze over het algemeen heel verdraagzaam en tolerant. Ze maken zich niet zo gauw druk. Bij de laatst clubwandeling liepen we met een heleboel op een hondenlosloopgebied en dat was geen enkel probleem.

Ze moeten wel heel goed gesocialiseerd worden en in allerlei situaties leren kennen en visite. Dit zodat ze goed leren inschatten wat ok is en wat niet. En ook moeten ze andere honden leren kennen. Wordt dat gedaan dan is er meestal geen probleem.

Ze worden gemiddeld een jaar of 12. Het is een niet zo'n bekend ras dus minder doorgefokt.

Reuen zijn meestal 50-60 kilo en teven 40-50 kilo. Schofthoogte reuen 69-73 cm en teven 65-68 cm. Maar dat is een indicatie. Verschilt erg qua type en lijn.

Ze zijn er in allerlei kleuren. Vele variaties Gold van meer blond tot diep rood, gold sable, black, black en tan, blue, blue and tan.

De bewegingsbehoefte is gemiddeld. 3 normale wandelingen zijn goed genoeg. Ze zijn niet de meest energieke honden. Maar een goede boswandeling op en vrije dag kunnen ze zeker waarderen. Het is wel opletten waar ze los te laten vanwege het zelfstandige eigenzinnige karakter. Dat doe ik alleen bij een omheind losloopgebied.

De vachtverzorging valt mij persoonlijk wel mee. Af en toe wat borstelen. Grootste gedeelte van het jaar heb ik er weinig omkijken aan. Alleen in het voorjaar als ze verharen komt er heel veel af en met je echt vaak even alle onderwol er uit halen. Dan zijn ze in zomervacht voor het warme weer. Maar dat is maar 1x per jaar. Het stoort me niet zo het is wollig en in plekken dus blijft niet zo steken. Misschien is het ras een idee? Ik kan eventueel wel fokkers tippen. Ben van de rasvereniging.

Mijn hond:

Beauceron? Hovawart? Heeft je vriendin een probleem met hondenharen in huis? Kortharige honden verliezen ook haar en dat is lastiger op te ruimen dan lang haar.

Wilde hetzelfde zeggen. Wij hebben 2 Berners, ze lopen los op erf, maar mogen ook in huis.

Voorheen een labrador gehad en als ik het qua haren in huis vergelijk; de kleine haartjes van de labrador gingen overal in zitten en was veel meer werk om die uit kleed/bank/stoel te krijgen! De Berners laten grotere plukken los en is dus meer zichtbaar, maar zijn ook zo weer weggezogen. En hoe dan ook; met een hond ontkom je niet aan 1x stofzuigen per dag ;-)

Ik zou jullie ook een Berner Sennen aanraden op basis van je wensen!