Weekje logeren

Binnenkort gaan wij als huwelijksreis een weekje op vakantie zonder hond. Ons hondje gaat dan een weekje logeren bij mijn moeder en zusje die ze wel goed kent. Toch maak ik me er ook wel wat zorgen over. 

Voor de mensen die het verhaal nog niet kennen: mijn hond is bij mij gekomen na het overlijden van mijn vader. Daardoor is ze erg angstig geworden en heeft ze ernstige verlatingsangst gekregen. Ondertussen is ze op veel vlakken minder angstig en heb ik het gevoel dat ze erg aan mij hangt en steun heeft aan mij. Voor de meeste angsten is dat goed en kan ik haar zo begeleiden, maar haar verlatingsangst is gebleven. In huis kan ik ondertussen wel wat rondlopen zonder dat ze mij altijd op de voet volgt en ik kan enkele minuutjes weg van huis, maar daar blijft het bij. Ze heeft wel niet zoveel problemen om bij een oppas te blijven. Dat geeft wel wat stress, maar véél minder dan alleen thuis zijn. 

Ik denk dus dat het wel oké zal zijn tijdens dat weekje bij mijn moeder en zus. Toch ben ik ergens wat bang dat ze tijdens die week het gevoel heeft dat ik ook niet terugkom of haar in de steek laat. Omdat het een veel langere periode is dan ze gewend is. Ik ben ook bang dat dit haar andere angsten en verlatingsangst weer zal versterken wanneer ze terug thuis is.

(Aan de andere kant kan ik heel weinig nog samen met mijn vriend ergens naartoe door haar verlatingsangst, dus ik kijk ook echt wel uit naar de reis, hoor, en ik vind dat we dat ook wel eens verdienen. We passen ons verder al zo veel aan voor ons hondje.)

Maar mijn vraag is dus vooral of iemand nog goede tips heeft om het voor onze hond tijdens dat weekje toch gemakkelijker te maken of om haar ergens wat meer gerust te kunnen stellen dat we echt wel terugkomen? 

Misschien kan je spullen mee geven die naar jullie ruiken (een shirt wat jullie paar nachten gedragen hebben, iets dergelijks).

Zoals Daphne zegt, een eigen gedragen shirt vinden ze vaak wel fijn. Puck was trouwens helemaal gek van m'n pantoffel. Die krijgt ze nog altijd mee als ze uit logeren gaat. Voor de tijd heb ik hem dan altijd even een paar dagen aan hahaha.

Het is het gevoel van jou dat jij denkt dat je hondje denkt dat je niet terug komt en haar in de steek hebt gelaten. Een hond kan niet zo denken.

Het kan juist ook de goede kant op gaan. Soms is het even goed dat ze juist even een andere omgeving en andere personen om zich heen hebben.

" Zoals Daphne zegt, een eigen gedragen shirt vinden ze vaak wel fijn. Puck was trouwens helemaal gek van m'n pantoffel. Die krijgt ze nog altijd mee als ze uit logeren gaat. Voor de tijd heb ik hem dan altijd even een paar dagen aan hahaha.
 
Het is het gevoel van jou dat jij denkt dat je hondje denkt dat je niet terug komt en haar in de steek hebt gelaten. Een hond kan niet zo denken.
 
Het kan juist ook de goede kant op gaan. Soms is het even goed dat ze juist even een andere omgeving en andere personen om zich heen hebben. "

Ruby88

Nee, ik denk zelf niet dat ik haar in de steek laat. Ik weet dat ik al heel veel mijn best doe voor haar en heel veel opgeef, dus ik voel me absoluut niet schuldig over dat weekje vakantie. 

Het is alleen dat de angstproblemen en verlatingsangst begonnen zijn vanaf ze besefte dat mijn vader (die haar baasje was toen) niet meer terugkwam. Dus ergens besefte ze dat echt wel. Ik ben gewoon bang dat we na die week weer van voor af aan kunnen beginnen met haar problemen. 

heeft ze eigenlijk afscheid kunnen nemen van je vader?

Ik ga verder mee met bovenstaande tips.

Het zou natuurlijk ook kunnen dat de ervaring dat jij wel terugkomt helemaal niet hoeft te betekenen dat je weer van voren af aan moet beginnen, maar juist een stapje verder bent, oh ze komt toch terug.

Wie weet helpt het ook dat je haar voordat je weggaat even beloofd dat je snel weer terugkomt

Ik weet niet of ze daar al eens is blijven slapen? Zo niet dan is het misschien slim om dat van tevoren te doen.

Probeer dan even uit hoe je hond reageert op het horen van jouw stem of zien van jou op een beeldscherm (telefoon of skype). Ik ben ook wel eens een weekje weg en bel of skype dan met mijn vriend. Daar geeft Ziva niks om. Maar als ik het tegen haar heb en haar naam noem wordt ze gek, ze gaat me danzoeken maar kan me niet vinden. Dat doen we dus niet meer. Maar misschien heeft jouw hondje hier juist wel iets aan.

Verder inderdaad iets meegeven dat naar jou ruikt.

Hoe je hondje het gaat ervaren en of je met haar problemen weer terug bij af bent kan niemand voorspellen. Misschien moet je inderdaad opnieuw beginnen, misschien maak je juist een sprong voorwaarts (jij komt immer wel terug).

Heb de reacties niet gelezen, dus mss heb je hier niks aan, maar je kan misschien de hond al eens 3-4 dagen laten logeren op voorhand? Dan kan hij al wat wennen en ben je zelf geruster als je op huwelijksreis bent. 

Bedankt allemaal voor de reacties! Spulletjes van thuis en die naar ons ruiken zal ik al zeker meegeven 

@ Loki en Vera:
Ze is al wel eens blijven logeren bij mijn moeder en zusje toen we naar een feest moesten en dus laat terug thuis waren. Maar dan was ze daar een halve dag + nacht, dus uiteindelijk niet zo heel lang. Dat ging gelukkig wel goed! We zijn ook al regelmatig zelf samen met haar daar gebleven voor 1 of 2 dagen en nachten, dus ze kent het daar stilaan wel redelijk goed. 

Op mijn stem of video via Skype reageert ze bijna niet. Ze kijkt soms wel geïnteresseerd, maar ik heb het gevoel dat ze dat gewoon vreemd vindt, maar dat ze niet beseft dat ik dat ben.

@Dobry

Ze heeft niet echt afscheid kunnen nemen van mijn vader. Hij was al langer ziek en dat begreep ze wel min of meer, volgens mij. Ze was nogal beschermend tegenover hem en troostte hem. 
Maar dan is hij naar het ziekenhuis gebracht waar ze natuurlijk niet mee kon en hij is daar overleden. Dus echt afscheid heeft ze niet kunnen nemen. Ik denk dat dat idd voor haar niet zo goed geweest is, maar het kon ook moeilijk anders.

Een hond is geen kind maar ik weet wel dat als mijn kinderen uit logeren gingen, dat prima ging totdat ik me er mee ging bemoeien (even bellen bv) of ze sterk aan mij herinnerd werden door bijvoorbeeld een foto of zo. Dan was het opeens ontroostbare heimwee. Ik ben daar dus mee gestopt en mijn vader en mijn oma haalden juist foto's waar ik opstond weg als de meiden bij één van hen kwamen logeren.

Probeer vooral niet teveel te stressen, dat pikt je hond ook op.

Je schrijft dit ' In huis kan ik ondertussen wel wat rondlopen zonder dat ze mij altijd op de voet volgt en ik kan enkele minuutjes weg van huis, maar daar blijft het bij. Ze heeft wel niet zoveel problemen om bij een oppas te blijven. Dat geeft wel wat stress, maar véél minder dan alleen thuis zijn.' 

Ze is bij je zus en moeder nog steeds niet alleen toch? Dat is toch hetzelfde als wanneer ze bij de oppas is? Waar zit dat verschil in voor jou? Omdat je nu echt weg bent misschien? Dat verschil weet een hond niet hè en die weet in principe ook niet dat je één week gaat ipv één dag  Ipv dit als een probleem te zien is het misschien ook wel mogelijk om het als een kans te zien om te kijken hoe ze het nu zonder je doet.

Geef haar eigen spullen mee, kleedje, knuffel, speelgoed etc. en probeer van je huwelijksreis te genieten.

Bedankt allebei! 

@Mita: Oh, maar ik stress er niet veel over, hoor. Ik heb er al wel over nagedacht hoe ik het voor haar zo gemakkelijk mogelijk kan maken en wilde daarom hier nog eens tips vragen. Verder heb ik wel stress, maar vooral dan over ons huwelijk en wat er allemaal nog moet gebeuren  Naar de reis kijk ik vooral heel erg uit en ik zal er zeker van genieten. Als dat uit mijn beginpost anders overkomt, is dat niet de bedoeling. Ik omschrijf daar vooral ook de dingen waar ik nu nog even raad over wilde vragen. 

Het verschil voor mij is vooral dat het over een langere periode gaat en naar mijn mening begrijpt een hond dat ergens toch wel dat dat langer is dan normaal. Toen mijn vader nog leefde, paste ik ook soms op onze hond en dan was er ook geen probleem. En toch is het na zijn dood (dus toen ze opeens veel langer zonder hem moest) wel een probleem geworden. Ze heeft ook heel wat problemen met haar zelfvertrouwen gekregen daardoor, wat nu al een heel stuk beter geworden is en ik hoop ook dat dat daar niet onder lijdt. 

Dit is absoluut niet naar jou toe bedoeld, maar ik vind het soms wel jammer dat mensen haar verlatingsangst zo snel op mij afschuiven (vooral mensen in het echt, hoor, minder hier op het forum). Dat ze denken dat ik zelf wel te bezorgd zal zijn of moeite heb om haar alleen te laten. Terwijl ik het er in het begin net vooral heel vervelend vond dat ze zo aanhankelijk was en dat ik nergens meer naartoe kon zonder haar. Nu ben ik er al meer aan gewend, maar nog steeds kan ik er echt van genieten om eens een dagje niet op haar te moeten letten en eens echt mijn eigen zin te kunnen doen. De enige reden dat ik mij dan soms zorgen maak, is omdat ik weet dat het voor haar altijd wat stressen is, dus ik probeer dat wat te beperken 

@Liz: Dat is ook een goed punt, al denk ik wel dat haar vertrouwde spulletjes goed doen. Iets met onze geur misschien minder idd. Als wij net vertrekken, heeft ze het ook moeilijker om bij de oppas te blijven. Terwijl het veel beter gaat wanneer we helemaal weg zijn (wat ook ergens heel logisch is natuurlijk). 

Misschien is het wel heel goed voor je hond, en dan kan je ook daarna wat makkelijker weg, want dan heb je een goed oppasadres.

"
Het is het gevoel van jou dat jij denkt dat je hondje denkt dat je niet terug komt en haar in de steek hebt gelaten. Een hond kan niet zo denken."

Ruby88

Waarom zou een hond niet zo kunnen denken?

En 1 dag weg of 1 week is toch echt wel een heel verschil.

Ik kan je verder geen tips geven helaas. Ik hoop dat het goed gaat. Ze wordt in ieder geval goed verzorgt.

Ik bedoelde absoluut niet dat het geen serieus probleem is of dat het aan jou ligt hoor. 

Maar ik kreeg een beetje het gevoel dat je dit toch moeilijker vindt dan wanneer ze even naar de oppas gaat. En ergens is dat logisch want je bent langer weg, maar je schrijft dat je hond op andere vlakken al vooruit is gegaan en dat het bij de oppas normaal goed is. Dus het is wel een serieus probleem, maar het is ook best reëel dat je hond het eigenlijk beter gaat doen dan je misschien verwacht toch?

En dat je langer weg bent. Mijn honden weten precies wanneer ze 's nachts ook bij de oppas moeten blijven, dan gaan de kussens en voer mee. Maar zij weten toch niet of ik voor zes of voor één nacht voer inpak? Al merken ze wel dat er iets anders is dan anders omdat mijn gedrag anders is. 

Dankjulliewel! 

@Yooop: Gelukkig willen ze nu ook al af en toe oppassen, hoor. Dus dat goede oppasadres heb ik al  Helaas wonen ze niet bij de deur dus om bvb eventjes naar de winkel te gaan, is het niet zo handig. Het zal idd interessant zijn te zien hoe ze het doet tijdens die week en de dagen erna. Als dat goed gaat, is dat natuurlijk fijn om te weten 

@Mita:

Zelf vind ik dit op zich niet echt moeilijker dan dat ze voor 1 dag weggaat, maar ik ben gewoon een beetje bang dat het voor haar wel moeilijker zal zijn. Of is dat hetzelfde?  Het is zeker perfect mogelijk dat ze het gewoon helemaal goed doet. Daar hoop ik op! En ik denk echt dat er een grote kans is dat er geen problemen zijn (anders zou ik een andere oplossing zoeken). Maar ik wil gewoon doen wat ik kan om die kans zo groot mogelijk te maken 

Op voorhand of de eerste dag zal ze idd niet beseffen dat het voor een langere periode is, maar na enkele dagen zal ze wel merken dat het langer duurt dan de andere keren en gaat ze misschien anders reageren.