Stel dat je.........

Ik ben dus zo persoon die de volgende Parson liefst uit Polen of Litouwen wilt gaan halen. Daar vind ik de lijnen beter en de honden voldoen echt aan het beeld Parson. Sommige fokkers hier neigen steeds meer richting de Jack Russell te gaan wat ik persoonlijk echt niet wil. De Poolse en Litouwse lijnen staan veel hoger op hun poten en zijn kwa bouw veel meer gestroomlijnd. 

Ik zal zeker moeite hebben om tot de 15 weken te wachten maar ik denk niet dat het wat mijn band zou doen. Ik weet dat de fokkers die ik op het oog heb, super zijn en alles doen voor de socialisatie. En overigens roepen ze hier overal dat je de eerste weken niet te veel moet doen met je pup. Nou dan kan je net zo goed ook nog bij se fokker blijven. 

Ook mijn 3de hond zal waarschijnlijk uit het buitenland komen. Het is nu eenmaal een keuze. 

Mijn mopshondje Bulletje heb ik gehaald toen hij 1,5 jaar oud was en ik met hem zo'n uitzonderlijk goede en speciale band gehad, mijn man zei wel eens dat Bulletje op nummer 1 stond en hij op nummer 2, Bulletje betekende alles voor mij. Ik kon lezen en schrijven met hem. 

Hij is nu alweer bijna 3 jaar geleden overleden en ik mis hem nog verschrikkelijk, ben echt maanden ziek geweest na zijn overlijden zo erg mistte ik hem. Het is nu een beetje gesleten maar als ik aan hem denk krijg ik nog steeds een brok in mijn keel. 

Ondertussen is Hummer alweer bijna 2 maanden bij ons en ik ben dol op hem maar denk niet dat ik ooit zo'n band met een hond ga krijgen als ik met Bulletje heb gehad.

Een perfecte hond krijg je niet, elke hond heeft wel iets wat minder leuk is. Dus je kan dan de schuld geven aan de inprentingfase die gemist is, je kan de schuld leggen bij jezelf omdat je blijkbaar toch iets verkeerd hebt gedaan in deze periode als je pup bij wel je was in deze periode. Je kan zeggen dat je niet goed naar de juiste ouder honden hebt gekeken. Je kan anderen de schuld geven omdat er in deze periode en hond was geweest die naar je pup heeft gesnauwd.

Een voorbeeld, mijn trainer met agility had twee jaar geleden een mini Aussie pup uitgezocht. Goed gezocht en gekeken en de perfecte pup in huis gehaald waar hij fanatiek agility mee zou gaan doen. Ik moet zeggen het hondje doet het leuk hoor, lekker op zijn gemakje en met een pret bek. Maar nee zeker niet wedstrijd waardig! Tja en dan? Nu hebben ze dus een derde hond en deze is wel goed fanatiek en snel!

Heeft niets met de socialisatie periode te maken maar met het karakter van het diertje. Dat is ook de reden waarom ik een zwak heb voor herplaatsers! Het karakter is al gevormd en dus kan je een volwassen hondje juist op het karakter kiezen wat bij je past. 

Maar dan nog geen hond is perfect. Ik vind Moh geweldig, maar haar jacht instinct...

Maar ik hou van haar, ook van haar minder handige eigenschappen en karakter trekjes! 

Ik denk dat je in een ver buitenland geen goed onderzoek kunt doen naar een fokker. Of diens visie, normen en waarden bij die van jou passen. En juist dat is van groot belang als het gaat om socialisatie.

In een ver buitenland kan je alleen zoeken op een goede lijn en fokvoorwaarden zoals testen e.d. Hoe iemand irl met de pups omgaat, kan je van een afstand niet zien.

Dat gaat ook verder dan tijd en aandacht in de pups en socialisatie steken. Zo ben ik zelf een rustig persoon. In mijn huis is het vaak dan ook stil. Een pup uit een druk gezin zou dan ook niet mijn keuze zijn. En, hoe zeer sommigen het hier ook ontkennen, aangeleerd ongewenst gedrag krijg je er moeilijk uit, tenminste niet bij de BC. Een pup die heeft leren schooien bv zou voor mij echt een no-go zijn. Of een pup die van de andere honden uit het gezin heeft geleerd ontzettend te blaffen op van alles en nog wat, bij ieder geluidje. Of niet meer lekker enthousiast is omdat dat er uit geleerd is. Of niet geleerd heeft rust te nemen. En dat zijn dan eigenlijk voorbeelden van wat ik 'naar je hand staan' noem.

Hoe belangrijk dat voor je is ligt aan je karakter. De één is heel erg makkelijk en past zich wel aan aan de ander (in dit geval de hond), voor de ander kan het echt een bron van ergernis worden. Ik hoor bij de laatste groep en ik schat Lisa ook zo in. Dan is het beter een fokker te zoeken die bij jouw ideeën past en zelf de socialisatie op te starten met 8 weken.

Ik denk dat dat inderdaad een dingentje is waar je op moet letten als je een fokker zoekt in het buitenland. Een pup van 15 weken die gewend is aan een zeer vocaal iemand die grote signalen geeft zal meer moeite hebben jouw minieme signalen op te pakken en wellicht onzeker worden doordat jij niet zo vocaal bent. Zo'n hond is imho een soort van 'afgestompt'.

Voor wat betreft wedstrijden en werk/sport.. denk ik dat een groot deel ook in het karakter zit. Momo is vrij hard en kan harde correcties/grote druk prima handelen. Elsa is van ander hout gesneden. Die gaat aan zichzelf en onze band twijfelen als ik teveel druk op haar zet en komt dan echt letterlijk om bevestiging van die band vragen. Toch is Momo meer gevoelig op bv mijn humeur of mijn 'periode' dan Elsa. Of Momo uit het meer, dat kan ook. Toen ik een keer viel tijdens het schapendrijven ging Elsa niet achter de schapen aan (toen had ze de kans) maar kwam echt naast me liggen. Dat zijn dingentjes die horen bij de band met je hond en die komt ook wel bij een oudere hond al duurt het dan denk ik langer.

bij Lola die al minstens zes jaar was toen ze bij ons kwam, heb ik echt zelden commando's gebruikt, en het contact/de communicatie was zelfs zo subtiel dat misschien niet iedereen dat zou merken, ze ging bijv. stilstaan aan de stoeprand, en liet haar ogen snel heen en weer gaan naar de overkant en terug naar mij, als ze het verstandig vond de straat over te steken (deden we vaak als er weinig ruimte was). En heel veel andere signalen die ze af gaf om aan te geven wat ze wilde, of niet wilde, in het begin heel grof met grommen, later dus alleen met even het bewegen van de pupillen.

Andersom ook, een gebaar of gewoon een zinnetje met gebaar werd heel snel opgepikt. 

Ook met Jenna gaat het zo, al is zij een heel andere hond, aan de ene kant veel aktiever en op zichzelf gericht, aan de andere kant juist weer veel bedachtzamer.

Ik zoek geen perfecte fokkers.  Ik zoek een bepaalde hond.  Bij wie die geboren wordt,  maakt me niet zoveel uit.  Ik neem de pup mee naar huis, niet de Fokker. 

Ik hoef ook geen vriendjes met een Fokker te zijn naderhand.  Leuk meegenomen,  maar geen noodzaak. 

Nou ja, dat wordt dus een ander verhaal wanneer je de pup verplicht voor 7 weken socialisatieperiode bij de fokker moet laten... Dan maakt het weldegelijk uit bij wie die geboren wordt. Sterker nog; ik vind dat ook van belang voor de nestperiode. Als ik soms foto's van de nestperiode op het internet voorbij zie komen dan gaan de haren in mijn nek overeind staan. Brrrr... ik ben blij dat mijn fokker zeer professioneel met de pups omgaat.

Bij mijn opleiding was een meisje wat haar hond uit Ijsland gehaald heeft.

Deze hond is tot op de dag van vandaag schrikachtiger dan haar hond van hetzelfde ras uit NL.

Dit (gedeeltelijk) omdat de fokker in Ijsland heel afgelegen lag en dus weinig drukte heeft gehad voordat deze in de angstfase naar NL kwam.
Volgens mij wilde ze gaan fokken met deze hond omdat de lijn beter was.

Mijn schoonmoeder heeft Dobers uit Duitsland en België gehad maar toen was die regel er nog niet volgens mij.

Mijn oom heeft een labradoodle uit Engeland laten komen en die hebben daar geen spijt van gehad voor zover ik weet. Destijds waren er nog geen generaties oude labradoodles in NL.

Ik denk dat als ik persee een pup van een bepaalde fokker wil, ik probeer om een paar weken daar op vakantie te gaan tot de pup de grens over mag. Zodat ik de pup wel mee kan nemen vanaf dat het kan maar niet het land uit kan.

Ligt er wel erg aan uit welk land en wat de band met de fokker is.

Als het een land is wat net zo druk is als NL en redelijk dezelfde dingen heeft (OV, mensen, dieren, markt, etc) dan zou ik het wel doen.

Bij een land met een compleet andere cultuur zou ik miss bang zijn dat de hond de drukte van hier niet aankan of angstiger is. Zoals je vaak ziet bij honden via stichtingen.

Ik heb momenteel 2 herplaatsers (allebei uit NL) en denk dat ik bij herplaatsers blijf maar mocht ik ooit voor een bijzonder ras vallen wat niet in NL te krijgen is.... Dan zou ik het overwegen. Mr wel afhankelijk van wat er mogelijk is (ook financieel) qua fokker en land.

Dat gaat dan wel om 7 weken hé?! Vakantiedagen, reis en verblijfskosten... wordt een duur grapje.

En een band hebben met een fokker uit een land ver weg lijkt me stug. Of het moet familie zijn of zo.

Hoe druk het is, is ook maar afhankelijk van de locatie en minder van het land. Je noemt IJsland bijvoorbeeld.

Voor mensen waarvan de honden buiten in een kooi moeten leven zal dat waarschijnlijk niet veel uitmaken.

Maar voor honden die echt in een gezin mogen wonen, deel moeten kunnen uitmaken van een huishouden en vooral heel sociaal moeten kunnen zijn, is die inprentingsperiode van onschatbaar belang.

Ik heb zelf verschillende honden in huis gehad die altijd als buitenhonden waren gehouden.

Niet te vergelijken met honden die geboren en opgegroeid zijn tussen mensen.

Ik kan me vergissen,maar ik dacht ooit gelezen te hebben dat jouw fokker de pups en volwassen honden toch buiten in kooien hield?

Jahoor. 

Heb de gok met Abby genomen, en heb geen minuut spijt gehad. Zij zat in Duitsland. 

Mijn band met haar is net zo sterk als mijn band met Aiden (die 10 km bij me weg woonde).

De fokker heeft alle socialisatie voor me opgepakt. Ze kwam met 15 weken bij ons en hechtte zich eigenlijk meteen aan mij en aan Aiden. 

Een pup van een dag oud moet je echt  niet socialiseren hoor. 

Voor mij hoeft een Fokker geen tuincentra aflopen met een kar vol pups of een ganse klas kleuters loslaten op een nest van 5 weken.  Van zo'n foto's gruwel ik even zeer. 

Genoeg mensen die een herplaatser op oude(re) leeftijd nemen en daar een prima band mee opbouwen. Kijk naar Yooop en Faro. Genoeg mensen die met oude(re) honden trainen en ze over angsten en probleemgedrag heen helpen. Kijk naar Melissa en Penny.

Ziva was onze eerste hond, met 8 weken haalden we haar op. Ik wist weinig van honden en pups, mijn vriend nog minder. Ik denk dat Ziva nade 15 weken bij ons veel meer geleerd heeft dan in die eerste 7 weken. Gewoon omdat wij nauwelijks wisten wat we aan het doen waren. En ze is een prima hond geworden.

Dus ja, ik zou best een hond uit het buitenland kunnen halen. Ik maak me er niet druk om dat ik een goede band met de pup op kan bouwen, dat kan op elke leeftijd. Wel zou ik héél graag een pup van die fokker moeten willen anders vind ik het de moeite en het wachten niet waard. Ik moet dus wel zeker van mijn zaak zijn.

Wat afstand betreft; ik zou de pup van te voren willen kunnen zien en ik zou niet willen dat de pup met het vliegtuig hoeft. Dat lijkt me voor welk dier dan ook niet prettig. Dus het moet te rijden zijn. Hoe ver dat is, geen idee.

Nee, noch buiten noch in kooien.

Wel hebben ze een professionele kennel en veel ruimte buiten om de honden en pups apart van elkaar te laten spelen.

Die geweldige huiskamer nestjes zeggen trouwens ook helemaal niets: https://opgelicht.avrotros.nl/uitzending/uitzending-gemist/15-05-2018/

Oké perfecte fokker is misschien een beetje overdreven, maar (ik reageerde vooral op de openingstekst) als je de moeite neemt om alles uit te zoeken qua ouder dieren en fokkers dan kom je dus bij een verantwoordelijke fokker uit en deze zal zeker zijn best doen voor de pups om een goede start mee te geven. Ik kan me niet voorstellen dat je dus je perfecte hond /pup vind in het buitenland bij een één of andere br00dfokker. Dat je geen bff van elkaar hoeft te worden dat is logisch 

Bedankt voor de vele reacties allemaal!!

Vandaag heb Ik de hele dag gewerkt (morgen moet ik zelfs een uur langer) en ik heb (nog) niet de tijd gehad om echt goed te reageren.  Dit zal ik doen zodra ik kan.  Nu moet namelijk alles op de telefoon en op de computer is gewoon 10x handiger. 

Ik heb wel als gelezen en lees ook gewoon me totdat ik even goed de tijd kan nemen om te reageren

Ik denk dat je niet moet stressen over de band. Die moet altijd groeien of je je hond nou met 8,15 of 34 weken krijgt. ik ken wel mensen die er om andere redenen spijt van hebben. Daar kwamen de pups van een afgelegen boerderij in Noorwegen en dan zit je met 15 weken met een pup midden in de angsfase die nog heel veel moet leren in het drukke Nederland. Die hond heeft er echt wel lang over gedaan om met prikkels om te kunnen gaan. Daarbij heeft een fokker met meerdere honden vaak minder tijd om 1 op 1 dingen met een pup te doen dan jij. Met Belgie zijn er natuurlijk geen verschillen in prikkels en drukte maar ik ken veel fokkers die er gewoon niet meer op zitten te wachten dus alleen in hun eigen land verkopen. De fokker moet het dus wel willen. 

Goed, net lekker gegeten (hhhmm frietjes) en nu eindelijk tijd om even rustig te reageren.

Ik ben heel blij te horen dat de band er niet onder gaat lijden. Het lijkt me dat ik met bepaalde wensen (zoals wat Liz zei over mijn minieme tekens vs een hond die wordt opgevoed met luidere en duidelijke tekens ed) gewoon kan overleggen met de fokker? ( ik zou die fokker dan ook niet voor niets uitkiezen).

Ik zou zeker niet op zoek zijn naar een perfecte hond. Voor mij zijn Arran en Aedon ook niet helemaal perfect terwijl ik ontzettend veel van ze houd ondanks hun imperfecties. Ook mijn eventuele wensen qua sporten en trainen zouden alleen doorgaan als ik zie dat de hond er ook plezier aan heeft. zo niet gaan we wat anders zoeken of stoppen we gewoon. Voor mij is een klik met een hond ook veel belangrijker dan prestaties. (om eventuele misverstanden te voorkomen)

Een vakantie naar het buitenland om de 'puploze' dagen door te komen zou voor mij nooit een optie zijn. Ik spaar al ontzettend lang voor een pup (en waarschijnlijk kan ik daar nog een hele tijd mee doorgaan), maar verder moet ik het doen met een minimumloon en dat is op mijn leeftijd gewoon erg weinig laat staan dat ik zo lang vrij zou krijgen van mijn werk.

Verder hoor ik graag zo veel mogelijk ervaringen, pluspunten, minpunten etc. om een zo goed mogelijk beeld te krijgen. (geen flauw idee of ik ooit een pup neem uit het buitenland, maar ik vind het ook gewoon interessant om dit soort dingen te weten     en het is leuk om te dromen toch ;) ).

Heel erg bedankt iedereen voor het reageren. Hier heb ik heel veel aan.

Echt? ik dacht dat juist daarvoor ook de 15 weken regel geldt? omdat het zo'n ver land is.

" Inprentingsfase is niet overgeslagen...die heeft ze doorgemaakt bij de fokker. "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

Ik bedoel ook niet overgeslagen als in de puppy doorloopt deze fase helemaal niet. 

Wat ik bedoelde is dat jij dan als persoon niet de inprentingsfase van de pup meemaakt zoals je dat zou doen als je de pup vanaf 8 weken hebt.

Sorry als ik hier onduidelijk over ben geweest

Wat erg. wel heel erg leuk dat jullie weer een nieuwe pupsel kunnen verwelkomen!!

Hoe meer dingen een pup gewoon wordt hoe beter.

Meestal heeft zo'n, goede, fokker veel meer ervaring met honden en pups dan een gemiddelde pupkoper. 

En zo kleine pups moeten nog niet opgevoed worden: die moeten alleen maar pup=baby kunnen zijn.

Dat is zeker waar!

De wetgeving geld voor alle honden die naar of binnen eu reizen dus zou me verbazen moesten pups uit Amerika vroeger dan 15 weken mogen komen. 

Amerika is geen EU dus daar zijn andere regels voor. 

Ook voor Finland is het anders.  Naar Finland mag vroeger,  vanuit Finland naar hier dan weer niet 

Ik denk dat dat meer van het karakter van de hond afhangt. Mijn huidige hondje is pas op 2,5 jaar bij mij komen wonen (na het overlijden van mijn vader), maar ze is enorm gevoelig voor mij, mijn stemming (wat ook een nadeel kan zijn), mijn houding en andere kleine details. 

Eerst was ze de hond van mijn vader en ze komt van een fokker uit Duitsland (in België zijn er geen fokkers van haar ras voor zover ik weet). Zij is dus ook niet op 8 weken bij hem gekomen. Wij vonden dat geen enkel probleem. Mijn vader had ook met haar een sterkere band en zij was veel gevoeliger aan zijn signalen dan ons andere hondje die we al veel langer hadden en die we wel vanaf 8 weken bij ons hadden. Dat heeft in mijn ogen dus absoluut niets te maken met de leeftijd waarop de hond bij jou komt. Het enige verschil lijkt mij dat je misschien nog wat meer aan de opvoeding moet bijsturen op die leeftijd dan wanneer ze jonger zijn.

Ja maar als de pup VAN Amerika NAAR EU vliegt moet die toch ook rabies vaccin? Dan valt die toch onder de wetgeving aangezien die over de grens gaat IN Europa 

Maar in NL mogen ze niet eerder dan 15 weken ingevoerd worden. En moeten voorzien zijn van rabiës enting. https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/dierenwelzijn/vraag-en-antwoord/mag-ik-een-huisdier-uit-het-buitenland-meenemen-naar-nederland

Vanuit de VS gelden aanvullende regels. Zie onderaan in de link.

Mijn vorige hond was 5 maanden toen ze bij mij kwam. 3 weken asiel en daarvoor op straat geleefd. Een sterkere band bestond er niet. We waren een echte 2 eenheid.

Ik ben in de war met export geloof ik