Blaffen blaffen..en nog meer blaffen

Hoi Allemaal,

Met beide pups (Nia 10 maanden) en Ffion (6 maanden) gaat het eigenlijk heel erg goed. Nia was sowieso een hele makkelijke pup dus ik wist dat wij verwend waren en dat alles normaal niet zoo makkelijk gaat haha. En toen kwam Ffion. 

Ffion is wat nerveuzer. Alleen met wandelen al heeft ze er toch echt wel een goede 10 weken over gedaan voordat ze liep aan de lijn ipv steeds te stoppen. Dat is prima natuurlijk. We hebben toen een hondentrainster ingeschakeleld die een paar keer bij ons thuis is geweest en met haar overlegd hoe dit aan te pakken en de hoop was dat door Ffion dingen te leren ze meer zekerheid zou hebben qua wandelen. Dit, in combinatie met gewenning, is ook gelukt.

Maar Ffion blaft als ze nerveus is enorm. Laatst was er een collega te logeren met vrouw en kind en ze hoefden zich maar in ons huis te bewegen..of blaffen. Met de trainster hebben we wat dingen besproken die we de volgende keer gaan proberen als er bezoek is. Maar de tip die ze had voor blaffen op straat heeft helaas weinig resultaat (snoepjes rondstrooien en hond afleiden door deze te laten zoeken)

Als ze iets ziet of hoort op straat gaat ze enorm blaffen en trekken aan de lijn (tot dusver een hond van 2kg kan trekken) en valt er niks af te leiden want ze is zo in het moment van blaffen. Ik merk dat ze daarna dan de rest van de wandeling extra blafferig is en snel naar dingen blaft (een hond die ze niet kent in de verte, een wandelaar die langs loopt etc)

Wat zijn jullie tips?

Is ze dol op een bepaald speeltje? Of is er iets heeeeel lekkers dat ook nog eens sterk ruikt waar ze dol op is? (Bvb kippenhart, wit kippenvlees,...) 

Proberen afleiden is de tactiek hier. Zeker in de avond durft Lahja hier nog al eens grommen/blaffen naar mensen die te dicht komen (is uit bescherming). Dan pak ik een lekker snoepje boven en probeer ik haar aandacht op mij te leggen. 

Met Joekie deed ik vooral als pup al hem te laten zitten aan de kant als er iets afkwam. 

Ik denk dat je gewoon moet opletten dat je het blaffen niet beloont door op de verkeerde moment de beloning te geven. Dit mag pas als de aandacht op jou ligt en ze niet blaft. Deze tip heb ik toch gekregen 

Ik had precies het zelfde met ons 2e hondje. GT bij gehad maar niks hielp. Als ik nu wat zie aankomen pak ik haar op, een tuigje met een ring op de borst helpt ook. Als ze dan erop af rent, trekt ze zichzelf om ver en is ze afgeleid.

En de tip die ze gaf was afleiden voor ze in de situatie zitten. Begin al met een koekje voor de neus voor er iemand aan komt. Of als jij het al ziet maar hun niet. Sara gaf ik eerder een tennisbal mee in de bak dan blafte ze ook niet, maar inmiddels is ze erin geslaagd om te blaffen met een tennisbal in de bek..

Hier hetzelfde probleem gehad. Afleiden hielp niets want zoals je zelf zegt, ze zitten al in blaf modus op dat moment. 

Als ik een enge man met een mes op me af zie lopen reageer ik ook niet wanneer je me vraagt of ik een stuk taart wil 

Wat hier geholpen heeft is voorkomen. Voorkomen dat ze in die stress modus schieten. Zag ik een hond aankomen dan stak ik de straat over zodat we elkaar niet van dichtbij hoefde te passeren. Door de afstand te vergroten zag ik mijn hondje wel loeren tijdens het passeren maar niet blaffen. Vervolgens zei ik rustig ‘ja dat is een hondje, ik heb hem gezien..’

Soms zag ik een hond niet aankomen, maar zag aan de lichaams taal van de mijne dat hij er wel eentje zag. Om die momenten keerde ik om. Weg uit de situatie die hem stress gaf.

Ook wanneer het te laat was en hij begon te blaffen draaide we om of staken over. 

Wat Twinko op die manier leerde was dat ik als baasje zorgde dat hij veilig was. Ik dwong hem niet tot een confrontatie maar hielp hem juist afstand te nemen. Zo begreep hij uiteindelijk dat ik de leiding nam in stressvolle situaties en dat hij er op kon vertrouwen dat ik het beste met hem voor heb.

De laatste stap was toen om met behulp van dat vertrouwen de afstanden langzaam te gaan verkleinen tussen ons en passerende honden. Hij had geleerd om naar mij te kijken wanneer hij bang werd, om mij te vertrouwen, in plaats van te gaan blaffen en het zelf op te lossen.

Met een rustige stem kan ik hem nu toespreken en laten weten dat ik de andere hond zie, en dat er niets aan de hand is. Dat we even een stapje opzij doen zodat de hond kan passeren. Niks aan de hand..

Blaft ze op straat omdat ze naar de mensen wil gaan of is ze bang?

Onze loki houdt van alles en iedereen en kan echt eisen om iedereen te ontmoeten door alles bik elkaar te blaffen en te janken. Dit heb ik aangepakt door naar hele drukke plaatsen te gaan, want hij gaat niet de hele tijd op iedereen blijven blaffen natuurlijk. Als het toch gebeurt (vooral bij honden) dan vraag ik dat hij rustig is (hij kent dit commando), de resultaten laten weliswaar te wensen over want meneer is heel vastberaden. Maar ik probeer zoveel mogelijk situaties te creëren waarin hij de andere hond pas mag ontmoeten als hij niet meer blaft. Hij moet stil zijn en dan gaan we dus vooruit richting andere hond. Meestal begint hij gewoon terug opnieuw met blaffen en vraag ik het nog eens. Het lukt na een tijd steeds beter maar het vraagt veel geduld :) 

Van paarden, koeien en in het donker ook van grote vuilnisbakken heeft hij schrik en blaft dan ook. Ik ga er dan even naartoe en laat hem gewoon even doen (op voorwaarde dat ik weet dat hetgeen waarop hij blaft niet zal weglopen). Hij ziet zo meteen dat er niets aan de hand is en stopt dan na een paar minuten bij de paarden en koeien... Vuilnisbak heeft hij bij het benaderen al door gelukkig.

Als ze echt nerveus/bang is van drukte dan is meteen de stad ingaan misschien best wel eng. Dan kan je misschien wat vrienden inschakelen om een scene op te zetten waarin je je hond gewoon even haar gang laat gaan en dan ontdekt dat er niets aan de hand is (natuurlijk mag er dan wel niemand reageren). Loki snapt ook wat 'het is oke' betekent. Misschien kan je ffion dat ook aanleren? Dat heb ik gedaan door steeds bij het blaffen binnenshuis uit het raam te gaan kijken en te zeggen dat het oke is, en dan verder doen met wat ik bezig was. Nadien kon ik het in steeds meer verschillende situaties gebruiken, hij heeft er ook vertrouwen in dat er dan ook echt niets is. Ook bij benaderen van mensen/dieren zeg ik dat soms als hij wat afwachtend is, en dan gaat hij altijd meteen even kennismaken. Ben natuurlijk ook maar een hondeneigenaar zoals de rest en dus absoluut geen expert ofzo, maar misschien ben je er wat mee. Heb me wel echt proberen te verdiepen en te testen wat bij loki werkt, want dke vlinderhondjes kunnen wel echt gaan beginnen keffen als je dat niet in de gaten houdt :p

Elsa heeft dat buiten naar vooral grote honden ook een tijd gedaan. Wat bij haar hielp was haar steunen. Even een hand op haar bovenrug leggen van: "I hold your back". Bij een kleine hond zou je dan even kunnen hurken en die hand zachtjes daar leggen, eventueel je hondje even tussen je benen laten zitten/staan alsof ze dan in een soort veilig 'huisje' zit.

Bij visite zou ik de hond aanlijnen en bij je voeten leggen, liefst onder je benen. En dan zelf niet direct naast de visite gaan zitten maar er tegenover of zo. Als je dan naar de keuken moet of zo, gewoon de hond meenemen.

Alles draait dan om vertrouwen en steun.

Hoi allemaal,

Tot zover bedankt voor de reacties en tips. Ik heb gisteravond tijdens de wandeling even extra opgelet / geobserveerd hoe ze zich gedraagt, wanneer ze blaft, etc. 

Wij doen momenteel dezelfde wandeling. Vanaf ons huis ong 10 min wandelen door een lange straat naar het park. Nu met het mooie weer bij ons zijn er vaak bij huizen kinderen voor het huis aan het spelen, of volwassenen die wat aan de tuin doen etc. Dat houd dus in dat ook al ziet ze iemand 10 huizen verderop ze blaft..en als ze eenmaal blaft, dan merk ik dat alles haar aan het blaffen maakt.

Als we eenmaal in het park zijn is daar ook veel 'hetzelfde' zo komen wij eigenlijk elke dag dezelfde wandelaars zonder honden tegen en dezelfde honden. Het park is zeg maar rond een groot rond veld met daaromheen een pad. Als wij aan een kant lopen en er zijn honden midden op het veld, of aan de andere kant..of ze de honden nou kent of niet, ze vind het spannend..en dus blaft ze. 

Ik hoop dat bovenstaande een beetje ene idee geeft waarom ik het 'voorkomen' eigenlijk niet echt als een optie zie.

Ik heb geprobeerd het te negeren.

Ik heb geprobeerd om haar geruststellend toe te spreken.

Kijk uiteindelijk...als het allemaal toch niet zo spannend blijkt te zijn dan houd ze wel op met blaffen (dus bv na kennismaking met hond, of als een mens toch niet eng is etc)

Misschien kan je proberen te picknicken op het veldje? Na een uur zal het misschien al heel wat minder spannend zijn, ze ziet dan misschien in dat er niks aan de hand is.

Nu het lastige is natuurlijk dat het best gênant is om je hond blijvend te laten blaffen op een openbare plaats... 

Wij kregen hierbij als tip door je hond gewoon een commando te geven die hij heel goed begrijpt bijvoorbeeld "zit" en dan is hij zo bezig met het werken voor jou dat hij het niet meer ziet. Xena wou altijd achter fietsers, auto's en andere mensen rennen en zou hebben wij het haar een beetje afgeleerd en ik denk dat ze het ook minder doet omdat ze ouder word. Ze is nu 10 maanden.

Hoi allemaal,

Nogmaals, bedankt voor alle tips. Altijd zo fijn om hier ervaringen van anderen te lezen en dergelijke.

Gisteravond heb ik eerst 10 minuten getraind in de hoop dat Ffion daardoor al wat meer op mij gefocust het huis zou verlaten. Tijdens de wandeling besloot ik te oefenen met de clicker en naast mij wandelen (zonder te trekken).

Ook zo grappig, eerst wou ze weken lang amper een stap zsetten haha en nu trekt ze wat aan de lijn, zeker als ze dus opgewonden is en in de verte iets ziet. 

Dat ging eigenlijk hartstikke goed omdat ze dus veel meer op mij gefocust was tijdens de wandeling en geen 'tijd' had om allerlei enge dingen in de verte te spotten. Als er wel mensen langs kwamen en ze begon met blaffen was het nu makkelijker om haar aandacht te trekken en af te leiden.

Dus ik heb hoop dat met training het goed komt.

In huis blaffen is nog een ander verhaal. Mijn honden zijn stok verwend met het weer omdat het hier eigenlijk altijd mooi weer is, maar gisteren was er regen en storm en dus toen wij op de bank lagen een hoop lawaai van de wind...nou...Ffion blafte er op los. Ik ben toen maar wat eerder op bed gegaan met ze en ze in de bench gedaan bij mij op de slaapkamer omdat we daar minder last van de wind hadden. pfff, haha.