Geen correcties/geen dominantietechnieken

Ik loop tegen enkele dingen aan;

Ik ben pro positieve opvoeding en probeer Raiko zo min mogelijk te corrigeren, fysiek doe ik het nooit (rukken Aan de lijn bvb) verbaal zeg ik wel eens 'neen' maar als hij soms echt "stout" is moet ik wel eens 'foei!' met een boze stem zeggen. 

Nu las ik een bericht op fb van een trainer dat ook een 'neen' of een 'foei' een correctie is en hij voorstander is van geen correcties. 

Maar hoe stel je dan grenzen, regels..? 

Ik weet ook dat de dominantietheorie allang achterhaald is maar toch blijven trainers als Geert de bolster (wie ik heel goed vind) toch termen gebruiken als 'de leider' 'de leiding nemen' (anders doet je hond dat?...) wat is daar dan eigenlijk van waar?

Wat wil de trainer dan. Ben maar een leek maar hier wordt nee ook gebruikt en ik heb niet de indruk dat zina getraumatiseerd is. Fysiek corrigeren is uit den boze.wij ruilen, negeren soms de kuren, belonen met stem en snoepjes.
Misschien een face to face gesprek

Dat doe ik ook. Ik negeer, leid af, beloon gewenst gedrag maar soms is het wel nodig te corrigeren toch he? Niet fysiek uiteraard

Onzin zeg...Ogin is net van school,  de cursus   ....Fijn aan de lijn, wanneer ze naar andere honden wilde gaan, ze vloog , moest ik direct een ferme ..nee zeggen, en als ze mij aankeek, gelijk belonen.....geen getrek maar wel zeker een ferme..nee...daar krijgt een hond niets van...En is toch geen fysiek geweld, wat wil die trainer dan van jou als er een hond van 70 kilo weg wilt, laten gaan ?   Ogin heeft een diploma gehad, met uitmuntend voor...het nee....als ik haar corrigeerde en ..nee ...gebruikte en ze mij aankeek en er dan niet vandoor gaat, super toch......     voorbeeld, er ligt eten op de grond....de trainer had dat neergelegd, moest ik langs lopen, heel lekker ...een ferme nee, en ze liep door met haar blik op mij gericht, daar heb ik ze dan voor beloond.....of je nu nee zegt of foei, is het zelfde, en wat die trainer dan beweerd, is grote onzin hoor...fysiek geweld is uit den boze maar als je niet de foute dingen afleert aan de hond wat moet je dan....eten op de grond...een ferme nee, mag.tuurlijk.en zo zijn er nog meer dingen die je gerust kan gebruiken hoor.

Ik zeg nooit nee of foei tegen mijn hond, maar het gaat niet zozeer om het woord zelf maar meer om de manier waarop het gezegd wordt.

Er zijn onderzoeken gedaan waarbij aangetoond werd dat er stress ontstaat bij het corrigeren met de stem (verhoogde hartslag).

De "leider" waar geert de bolster op doelt is in mijn beleving compleet anders dan de "leider" binnen de dominantietheorie.

Hij doelt meer op een begeleider volgens mij, dus veiligheid creëren . Maar ik kan het mis hebben. 

Voor mij persoonlijk draait het helemaal niet om trainen. Het gaat om een bepaalde manier van samenleven waarbij de hond hond mag zijn en eigen keuzes mag maken. 

Het is aan de eigenaar om de omstandigheden te creëren waarin dit veilig kan. 

De enige commando's die ik dan ook belangrijk vind is het hierkomen en wachten, dit ivm veiligheid.

Bij ons draait het ook niet om trainen, wij doen gewoon ons ding,  commando's gebruik ik bijna niet, kunstjes kent Jenna nauwelijks, we doen gewoon ons ding samen, hebben zo onze routines. Ik zie hondengedrag ook niet als stout oid, dus ik roep eigenlijk nooit foei of nee, dat is hier gewoon niet van toepassing.

Maar Jenna kreeg ik als volwassen herplaatser, dus van opvoeden was ook geen sprake, wel moest ik haar goed begeleiden om haar zelfvertrouwen wat op te krikken en ook bij het wandelen moet ze goed begeleid worden aangezien ze hondonvriendelijk is en soms ook tegen kleine kinderen of mensen met rolkoffertjes gromt.

Niks mis met de leiding nemen. Een hond heeft graag duidelijkheid. En Liz heeft dat ook al meerdere keren gezegd: een hond moet ook weten wat níet de bedoeling is. En dat mag je best aanleren met een strenge foei of nee. Daar is niets mis mee. Een duidelijke ja en een duidelijke nee, daarbinnen ontstaat dan een soort zone waarbinnen de hond veilig kan "bewegen". Grenzen  stellen doe je soms met een nee en dat is voor een hond alleen maar prettig.

Overigens is "de leiding nemen" ook een ruim begrip. Hiermee bedoel ik dus niet dat je de hond de hele dag van hot naar her commandeert en hem dwingt bepaalde dingen te doen. Ik bedoel dus dat je de hond laat voelen dat jij degene bent waar hij op terug kan vallen zodat hij er in bepaalde zaken niet alleen voor staat. 

Ik zou trouwens niet weten hoe het huishouden er hier uit zou zien als ik Beer nooit een nee zou geven......  ook op het trainingsveld kreeg hij wel eens een flinke nee. Spoiler: hij leeft nog. 

Ik gebruik ook gewoon 'nee', heel veel juist. Penny moet het weten als ze wat goed doet maar ook als ze wat fout doet, negeren heeft geen zin. Ik schreeuw bijna nooit naar Penny, dat wil ik bewaren voor nood situaties. Als ik wel schreeuw is dat omdat er gevaar is of omdat ik héél boos ben, maar dat laatste komt niet zo vaak voor.

Fysiek corrigeren doe ik eigenlijk bijna nooit, ik pak Penny de laatste tijd wel vaak bij haar nekvel. Dat doe ik vooral in huis als ze naar de bank rent, heel soms doe ik het als ze echt te ver is gegaan met bepaalt gedrag. Laatst reageerde ze fel omdat ze een hondendrol moest laten vallen (die eet ze). Nadat ze hem liet vallen dook ze er weer op, deed alles om hem te pakken en probeerde zich echt los te trekken. Dat vond ik echt niet kunnen. Ik pakte haar toen wel kort stevig vast en lijnde haar daarna aan als 'straf'.

Dat soort situaties zijn trouwens uiteindelijk vaak wel mijn schuld. Door een bepaalde houding die ik had voelde ze zich waarschijnlijk bedreigt en reageerde ze zo fel. Ook heeft ze niet zo lang geleden een anabolen spuit voor haar spieren gekregen, daar sommige honden agressiever van.

Wat betreft het 'leiding geven', ik probeerde Penny's vluchtgedrag af te leren door haar de 'controle' te geven en door te doen wat zij wilde. Dat stond op internet op een website van een positieve gedragstherapeut. Dat was echt een drama. Ze wilde er direct van door bij het zien van een hond.

Toen begon ik 'leiding te geven'. Het hele probleem was opgelost. Ik trok haar mee als ze twijfelde om weg te vluchten en liep stevig door (niet van de hond weg, vaak juist er naar toe). Ze stribbelde eerst wat tegen maar liep daarna mee en wilde niet meer vluchten. Een tijdje daarna kon ze voor het eerst in lange tijd weer veilig los.

Nu regel ik veel door leiding te geven. Als er een hond aan komt stormen bepaal ik wat we gaan doen en niet Penny. Ik wil dat ze op mij gefocust blijft en door loopt, als ze op de andere hond fixeert (kort snuffelen mag wel) zeg ik 'nee', trek ik haar mee en leid ik haar weer af als het nodig is.

Ik heb nog meer voorbeelden maar ik kan er nu even niet op komen, misschien later weer :)

Honden kunnen  trouwens wel de leiding over nemen. Als ik me echt niet goed voel of heel onzeker ben doet Penny dat. Ze reageert dan fel op alle honden die bij mij in de buurt komen, ook honden die ze kent. Aan Penny mogen ze wel snuffelen, dan gedraagt ze zich normaal. Maar als ze naar mij kijken moeten ze weg en dan zo snel mogelijk. Penny heeft dan het idee dat ze mij moet beschermen en neemt op die manier de leiding over.

Ik vind dat bij opvoeden ook grenzen horen, en grenzen maak je nou eenmaal duidelijk door ongewenst gedrag om te buigen naar gewenst. Een keer een verbale correctie vind ik daarbij horen, alleen heel belangrijk is dat er niet alleen gezegd wordt wat allemaal niet mag, maar vooral ook wat dan wel de bedoeling is. Dus ik gebruik het commando nee of genoeg, en geef ze dan een andere opdracht of iets anders te doen wat wel mag. En daar beloon ik ze dan weer voor als ze dat eventjes volhouden zonder terug te gaan naar het ongewenste. Wel is dit ook echt per hond afhankelijk denk ik. Tegen mijn Luna moet en kan ik echt veel strenger zijn. Dat is echt een teef in dat opzicht met een nogal hoog middelvinger gehalte. Terwijl ik moor veel rustiger 'aan moet pakken'. Die is snel onder de indruk en dat is natuurlijk niet se bedoeling van een correctie. 

Het enigste moment waarop ik niet corrigeer is met het aanleren van nieuwe dingen, want dan weet ik at ze mij nog niet snappen dus beloon ik alleen alles wat al wel goed gaat en komen we er vanzelf. 

Technisch gezien is een "nee" misschien wel een correctie, maar doen alsof iedere correctie slecht is vind ik stom. Als mens/ baas mag je net zo goed je grenzen stellen.

Ik bedoel, je kunt je hond slaan als die dreigt een koekje uit je hand te stelen, maar je kunt ook "nee" zeggen. Ik zie geen probleem met dat laatste.

" Technisch gezien is een "nee" misschien wel een correctie, maar doen alsof iedere correctie slecht is vind ik stom. Als mens/ baas mag je net zo goed je grenzen stellen.
Ik bedoel, je kunt je hond slaan als die dreigt een koekje uit je hand te stelen, maar je kunt ook "nee" zeggen. Ik zie geen probleem met dat laatste. "

Wilma en Dobby

Daarin ga ik helemaal mee. Heb de andere reacties ook gelezen. Charlii krijgt ook echt "nee" te horen als ik niet goed vind wat ze doet, in dit geval mest of stront eten. Niks mis mee. 

Het is een 'woord benoem ding' geworden.

' correcties' en ' dominantie' zijn inmiddels ' foute' woorden geworden en alle associaties erbij ook.

Maar ik vind( ook uit ervaring) dat er vooral niets mis is met duidelijk zijn naar je hond.

' Dit wil ik graag en dat wil ik niet'

Daarmee schep je duidelijkheid naar de hond, zij of hij weet wat grofweg de bedoeling is en daarmee creëer je rust in de tent.

Dat is wat hond en mens wil.

Dat betekent dus automatisch grenzen aangeven.

Wat is daar in hemelsnaam mis mee........

Als mijn hond iets gevaarlijks lijkt te gaan pakken( bv een stuk glas van een zojuist kapot gevallen glas), reken maar dat er een zéér gemeend NEE! gaat komen van mij. Heel luid en héél duidelijk!

Ja toch.

En als zij in mijn broekspijpen zou gaan hangen( dat doet ze niet, maar goed) dan vind ik dat niet oké en is het ook nee! Niet doen.

Grenzen aangeven aan je hond is niet alleen nodig voor haar of zijn veiligheid maar ook om rust te creëren.

Een hond die nooit merkt wat wel of niet oké is, gaat onzeker worden en dan maar zn eigen regels maken.

Hij of zij voelt zich ook minder geliefd want niemand laat merken wat de bedoeling is hier......

Ben ik met je eens. Als ik geen nee zou gebruiken....nou dan is het hier lang leve de lol! 

Ik vind een nee niet echt een schrikbarende correctie. Nee gebruik je ook als kinderen iets niet mogen? Je schept duidelijkheid en zet grenzen van wat mag wel en niet. Als je dat niet kan of mag aangeven....dan lijk me dat niet prettig en onrustig.

Ik geef ook een duidelijk nee! Als ik iets meen en dat weet Maylo ook. Die herkent de toon in mijn stem als ik iets meen en dat mag ook. Want met een simpele nee kan je ook je hond uit levensgevaarlijke situaties halen. Zoals Wanda al aangeef met glas. Hoe zou je dat anders duidelijk moeten maken? 

Daarbij een terriër en nooit nee zeggen.........nou nee. Ik denk dat het hele huishouden op zijn kop staat. 

Wat doet Raiko als hij echt stout is?

In mijn billen bijten, aan mijn broekspijp hangen, mouwen trekken haha nou ja stout... Het is een jonge speelse hond maar dan zeg ik wel duidelijk 'foei' dus

Ik zit met Hummer op puppy-cursus en daar wordt toch gezegd dat als de hond iets doet wat niet mag, er een ferme 'Nee of Foei' gezegd mag worden, natuurlijk geen fysieke correctie maar dat lijkt mij vrij logisch. 

Zou ook niet weten hoe ik Hummer zou moeten opvoeden als ik hem niet zou corrigeren maar ik doe niet alleen 'Nee of Foei' zeggen, ik probeer het gedrag ook om te buigen naar iets positiefs. 

Bijvoorbeeld als Hummer speels in mijn hand of broekspijp bijt, dan zeg ik duidelijk 'Nee' en geef ik hem een speeltje van hemzelf waar hij in mag bijten en als hij dat braaf gaat doen dan beloon ik hem daarvoor. Zo leert hij goed wat niet acceptabel is en wat wel acceptabel is. 

Ook een hond heeft grenzen nodig en moet weten wat wel en niet kan, er is echt niks mis mee om de hond dat verbaal duidelijk te maken. 

Dank. Ik ben er behoorlijk op afgebrand door sommigen.

Dit is een mooi artikel over die discussie:

https://www.planethund.com/eng/modern-dog-training-methods-softies-science-ethics-review.html

Stukje uit de link:

Absurd you say? Well, for some dogs this is everyday life.

On the children’s playground little Kevin and Jacqueline are playing in the sandpit together. Jacqueline is in a bad mood. Maybe she has got serious problems at home or maybe she’s just a kid trying to test the limits.  Anyway – Jacqueline takes Kevin’s play bucket. Obviously, Kevin is pissed. So he takes his toy shovel and starts hitting Jacqueline on the head.

Jacqueline is crying and Kevin keeps on hitting. But, at some point Kevin gets fed up because stupid Jacqueline still won’t give back his bucket and stops hitting. At this very moment you hear a loud „veery goood“ and Kevin is given sweet. Would you call this education?

Well, amongst dog owners this is a rather conventional situation if you imagine Kevin and Jacqueline to be dogs, the play bucket a ball and the sweet a dog treat.

What sounds ludicrous to the average dog owner has become ’normal‘ in modern dog education.

Dan zou ik toch echt wel duidelijk nee zeggen, en mocht hij doorgaan de riem even wat korter pakken en hem in een zit zetten. Want in mijn broek laten bijten gaat bij mij niet gebeuren.. 

Ja, Dat doe ik maar tegenwoordig heb ik altijd een snoepje bij om af te leiden naar zit enz. Hij bijt anders de gaatjes in mijn kledij 

 Maar tis al verbeterd gelukkig haha

Dit is het artikel 

Je mag wel 'nee' zeggen maar niet met boze stem eerder als commando zoals ik het lees maar dat gaat Raiko niet doen ophouden met dingen.. bvb kussens stelen uit de zetel

https://www.moniquebladder.nl/negeren/

Ik hou van duidelijkheid,  mijn honden ook. 

Niets mis mee om je hond duidelijk te maken dat iets verboden is.  In alle situaties in alle getijden. 

Zo gaan ze hier als pup allemaal eens de kippen opjagen.  Ik kap dat meteen af.  We Doen Dat Niet.  

En dan is dat meteen ook klaar en duidelijk.  Ik ga daar niet gaan afleiden en negeren.  

Op het moment dat je hem gaat afleiden met een snoepje tot een zit, heeft hij al eens in je kleren gebeten? 

Of ben je dat altijd voor? 

Als ik een nee met normale stem zou gebruiken, zoals een commando krijg ik hier van de honden beide een zogeheten middelvinger!  Het is juist mijn hardere stem waar ze op reageren. Ja, hier krijgen ze ook wel eens een ferme nee of uuh uuh. 

Niks mis mee, honden leven nog en ‘savonds komen ze heerlijk bij me op de bank liggen, dus bang worden ze er niet van! 

Het ligt aan de situatie. Elsa kan heel erg gefocust zijn en dan moet ik mijn stem wel verheffen om tot haar door te dringen. Maar als zij rustig is en iets doet wat niet mag is een heel zacht 'uh uh' of zelfs een blik al voldoende. Zoals vanmorgen toen ze met haar kopje helemaal op de tafel kwam om even goed te snuffelen wat daar allemaal lag; dan kijk ik op van mijn laptop en kijk haar even streng aan...en stopt ze daarmee.

Ik denk dat Kaylo het hele huis op zijn kop zou zetten als hij nooit een ''nee'' te horen krijgt. En denk dan ook niet dat mijn katten dan nog veilig door het huis kunnen lopen. Ik ben absoluut voor positieve training maar een hond moet ook duidelijk te horen krijgen wat zijn grenzen zijn. Bij Kaylo merk ik ook dat het rust bij hem geeft. Hij is erg alert op de katten en ik heb hier wel eens tips gevraagd en van alles met belonen en clickers geprobeerd maar het enige wat werkt is gewoon heel duidelijk zeggen ''Nee'' 

Hij krijgt het echt wel meerdere keren per dag te horen en ik heb niet het idee dat het hem emotioneel beschadigd 

Tuurlijk ligt het aan de situatie..

Ik hoef het ook bijna nooit te gebruiken gelukkig, het is echter precies zoals Wanda schreef, wanneer er zich een gevaarlijke situatie voordoet bv.. dan helpt een zachte nee als commando niet. 

Doodat ik het bijna nooit gebruik, weten de honden hier prima wanneer ik het dus wel gebruik dat het ook menens is! 

Bij Elsa moet ik het helaas teveel gebruiken al begint het nu vruchten af te werpen. Vooral het raseigen gedram naar andere honden kan gewoon niet door de beugel en dan moet ik toch vaak zeggen dat ze daarmee moet kappen. Maar we gaan vooruit en ze begint haar kracht en grenzen te leren kennen.

Bij echt "positief" opvoeden gaat het erom dat je kijkt waar het gedrag vandaan komt en daar iets mee doet. 

Dus een hond die bijvoorbeeld bijt uit frustratie, dan hem laten zitten voor een snoepje gaat de frustratie niet wegnemen.

Dan zou je dus moeten gaan kijken waar die frustratie vandaan komt en daar iets aan doen, zodat het bijten daardoor  niet meer voorkomt. 

Dit is gewoon een voorbeeld, want ik ken jouw hond niet en weet dus ook niet waarom hij bijt.

Positief opvoeden is voor mij veel meer dan belonen en negeren.

Ik zie veel mensen nee veel te vaak gebruiken. Zeker bij een pup of een puber. Daar wordt het en leeg woord van zonder betekenis. Ik zie het ook wel bij kinderen in de supermarkt. Veel gemopper en ge nee nee nee en een kind dat blijft zeuren en uiteindelijk gewoon zijn zin krijgt. En dat zie ik ook met pups. Een grens aangeven is voor mij iets anders dan nee roepen. Wij doen met de hondentraining  ook wel eens de probeer de hele les eens geen nee te roepen les.  (Wie nee zegt moet trakteren). Is altijd een super leuke les en ook wel een eye opener voor mensen hoe vaak ze het ongemerkt roepen. En dat er ook andere manieren zijn om een grens aan te geven (afleiden, afstand vergroten, uit een situatie halen, een gewenst commando geven). Natuurlijk ben ik niet tegen nee zeggen maar als je het maar weinig gebruikt blijft het tenminste een woord met betekenis. En zo vaak zijn er ook andere duidelijkere commando’s om iets aan te geven. Zo heb ik mijn hond eerst op commando leren blaffen en daarna het woordje stil geleerd. Als hij blaft gebruik ik nu geen nee maar stil en weet hij dus wat hij wel moet doen. Hetzelfde bij happen en los. Allemaal veel duidelijker dan nee roepen omdat mijn hond tenminste snapt wat dan wel de bedoeling is. Ik snap dat positief opvoeden eenvoudig belachelijk te maken is maar vaak zie ik dat het in dat soort artikelen totaal uit zijn verband is getrokken. Mijn ervaring is dat je met positief honden minder slaafse onderdanige maar juist rustige zelfverzekerde honden krijgt waarmee je een goede band opbouwt. En dat het voor jezelf het trainen en opvoeden leuker maakt omdat je minder aan het mopperen bent met hetzelfde resultaat.

" Bij echt "positief" opvoeden gaat het erom dat je kijkt waar het gedrag vandaan komt en daar iets mee doet. 
Dus een hond die bijvoorbeeld bijt uit frustratie, dan hem laten zitten voor een snoepje gaat de frustratie niet wegnemen.
Dan zou je dus moeten gaan kijken waar die frustratie vandaan komt en daar iets aan doen, zodat het bijten daardoor  niet meer voorkomt. 
 
Dit is gewoon een voorbeeld, want ik ken jouw hond niet en weet dus ook niet waarom hij bijt.
 
Positief opvoeden is voor mij veel meer dan belonen en negeren. "

Yara

Bij Raiko is het uit zottigheid, bvb tijdens t wandelen als hij even aan de lange lijn zit, dan crost hij hard en dan bijt hij me en loopt weer weg... Dan gooi ik snoepjes en laat zoeken om te kalmeren, dat helpt. In huis doet hij het ook om aandacht bvb in onze voeten bijten maar dat zie ik wel aankomen en leid hem af, dat helpt ook

Maar dan moet je wel oppassen dat je geen onbewust aangeleerd gedrag krijgt.

De hond weet op de duur best dat na hard crossen, bijten en weg lopen “snoepjes zoeken” komt.

Helemaal eens met wat Klara en Yara hier zeggen: positief opvoeden is echt niet puur negatief gedrag totaal negeren en je hond maar gewoon die schoen op laten eten of jouw eigen bord leeg laten eten. Het is ook niet Kevin maar zijn gang laten gaan en wachten totdat hij zelf ophoudt met Jacqueline op d'r hoofd te slaan. Het gaat er om om je hond op zetten tot succes waardoor je inderdaad alleen maar hoeft te belonen. Dat is iets wat mensen vaak niet snappen.

Hoe vaak ik inderdaad ook niet mensen 'nee' hoor zeggen tegen hun hond; het wordt dan inderdaad een woord zonder echte betekenis (en werkt alleen nog maar wanneer het op een ferme manier gezegd wordt, maar dan is het dus omdat de hond schrikt) en werkt gewoon niet, want de hond weet dan toch niet wat er wel van 'm verwacht wordt?

Ook hier wordt weinig 'nee' gezegd en 'foei' heb ik denk ik serieus nog nooit gezegd. En dat terwijl één van onze honden toch echt een hond is met een behoorlijke gebruiksaanwijzing en zeker niet tot de categorie makkelijke honden behoort.

Grappige is dat juist deze hond, die ontzettend veel duidelijkheid nodig heeft omdat ze heel zelfstandig is, niks aan 'nee' heeft. Want tja, waarom zou ze ophouden met waar ze mee bezig is als er verder geen alternatief is of aangeboden wordt? Dan gaat ze gewoon verder met haar eigen plan. De kunst is dus om het gedrag om te buigen naar iets wat je wél kunt belonen. Jij niet boos, hond krijgt geen nee te horen en doet wat jij wil: win-win-win.

Als mijn honden verlekkerd naar mijn koekje in mijn hand staan te kijken, dan stuur ik ze naar hun plaats: 'goed zo!' (en echt, na 5x een koekje eten hebben ze door dat dit soort schooieren dus niks oplevert en is dit gedrag uitgedoofd). Als ze een kattendrol hebben gevonden dan krijgen ze een vrolijke 'los!' of als ze nog niks in hun bek hebben 'hier!' te horen: 'goed zo!'.

Heel simpel eigenlijk hoor, en ik vind het zoveel leuker voor beide partijen dan alleen maar de hele tijd 'nee' te moeten zeggen of te horen