We hebben sinds woensdag een 4 jarige gecastreerde reu uit Roemenie. Niet op foto uitgezocht, maar eerst zijn mijn man en ik gaan kennismaken in het asiel (zij hebben dr honden overgebracht) en daarna nog een keer met de meisjes. De hond was enthousiast en springerig in het asiel. Voor een kaasje stopte hij met springen ... ging zelfs zitten. Ging bij het aaien onmiddellijk op zijn rug liggen. Hij kwam positief over... onderdanig, trainbaar en enthousiast. We waren voorbereid op zindelijkheidsproblemen, niet aan de riem kunnen lopen, ...
Hij was vanaf dag 1 zindelijk. Deed niks in huis. Kan heel goed aan de riem lopen. Trekt totaal niet, wil uiteraard af en toe snuffelen.
Wel is hij angstig voor vrachtwagens en valt hij uit naar andere honden... wat op zich niet zo leuk is maar wat ik mits goede begeleiding zie aan te pakken.
Maar ik voel me steeds onzekerder omdat ik het gevoel heb dat hij mij test... begint terug meer op te springen, ik ga geen trekspelletjes aan maar gooi het touw hij komt er ook mee terug maar als ik het wil nemen gaat hij erover waken. Raakt me meer met zijn tanden. Wringt zich steeds langs me door aan de deur, aan het poortje ...
Hij 'kent' zit voor een snoepje maar is Oost-Indisch doof wanneer ik hem voof andere dingen wil laten zitten.
Probeert hij dominant te zijn en wat doe ik er aan. Ik vertrouw hem nog niet. Ik maak me ook zorgen dag hij dit bij de kinderen gaat doen. Voorlopig interesseren die hem weinig.
Moet ik me zorgen maken ... graag advies
Hij vertrouwt jou ook nog niet. Hij is nog maar net bij je. Laat m eerst ff rustig wennen en vraag niet te veel van hem.
Inderdaad, dat wantrouwen is wederzijds nog.
Ik denk dat je niet te veel moet verwachten, laat de hond rustig een paar weken zijn nieuwe huis en omgeving verkennen.
Je hebt ook niet voor niets een 'buitenlandertje' geadopteerd, neem ik aan.
Dat denk ik dus ook.
Die hond heeft enorm veel meegemaakt in korte tijd( de reis, ander verblijf, andere mensen, andere omgeving)
Die is nog behoorlijk de weg kwijt. En is pas 4 dagen bij jullie.....
Eerlijk gezegd zou ik dan nog helemaal niets ondernemen of vragen van de hond.
Laat hem zn ding doen, benader hem niet uit jezelf( de kinderen ook niet) en doe alleen korte, saaie wandelingen.
Geef hem zn eten, laat hem daarbij ook vooral met rust en laat het dier rustig wennen......
Pas als hij naar jou toekomt kun je hem een snoepje geven als hij dat accepteert, maar aaien zou ik nu nog niet doen.
Geen spelletjes doen, hem ( nog) niet uitdagen.
Geef hem iets lekkers om op te knagen, een veilige mand in een veilig hoekje en laat hem......
Jullie moeten elkaar eerst leren kennen en hij moet eerst wennen en een beetje vertrouwen krijgen.
Dus! Niks geen dominantie gedoe, deze hond is nog erg gespannen en ws wat de weg kwijt.
Laat hem dus nog een tijdje met rust......over vraag hem niet met allerlei nieuwe dingen.
Ik lees eigenlijk vooral angst inderdaad. Niks dominantie. Om een voorbeeld te noemen..toen Ffion net bij ons kwam met 3 maanden gromde ze steeds naar Nia (toen 7 maanden) als ze met een speeltje bezig was en dergelijke. En een paar keer snauwde/beet ze een beetje richting Nia.
Nou, toen ik dat op het werk ter sprake was hoorde ik gelijk hoe dominant ze wel niet was en zou worden etc.
Nee. Ffion is een onzeker hondje. Dat gedrag was omdat ze nieuw was en nog niet wist wat ze kon verwachten van Nia en van mij. Ze deed het niet naar mij..maar goed, ze was dan ook een pupje van 1kg, ik zal wel te intimiderend geweest zijn haha. Maar vertrouwen was er nog niet.
Inmiddels wel. En dit gedrag komt niet meer voor.
Verder met de hond als laatste door de deur enzo..ik maak me daar nooit druk om. Nia wacht automatisch als we bij een deur aankomen en laat mij voor, heeft ze altijd al gedaan, Ffion heeft haast om binnen te komen..de wandeling was spannend en kijk daar..de deur is open, veilig het huis binnen sprinten!
Dominantie is achterhaald, en een hond is niet bezig de baas te worden in huis. Wel is de hond bezig zich een houding te geven in het huis, en probeert te leren wat wel en niet kan. Aan jullie, zijn familie..om te leren wat wel en niet kan. Dat weet de hond nog niet.
Zo kreeg ik bv in December een hele preek van een vriend over Nia omdat ik haar in haar bench op de bank had. Dat was slecht want dominant blablabla (heb eerlijk gezegd niet geluisterd).
Nia had toen een gebroken pootje en moest of in de bench of in haar puppy ren..door haar in de bench te zetten op de bank kreeg ze toch nog een beetje het gevoel dat ze er bij hoorde. Het laatste waar ze wel mee bezig was was zich in haar 'verheven dominante' positie hoog op de bank te wentelen hahaha.
Een goed artikel om te lezen,over de dominantie theorie..en wat er mis mee is.
http://www.hondenlezingen.nl/341055425
Quote: Maar ik voel me steeds onzekerder omdat ik het gevoel heb dat hij mij test... begint terug meer op te springen, ik ga geen trekspelletjes aan maar gooi het touw hij komt er ook mee terug maar als ik het wil nemen gaat hij erover waken. Raakt me meer met zijn tanden. Wringt zich steeds langs me door aan de deur, aan het poortje ...
Hij 'kent' zit voor een snoepje maar is Oost-Indisch doof wanneer ik hem voof andere dingen wil laten zitten.
Ik lees eerder een hond die gestrest is en niet goed weet waar hij aan toe is. Is simpel op te lossen, door te wachten..je wacht tot er gebeurt wat JIJ wil, door dat stukje rust ziet je hond verschil.
Neem het door het hekje wringen. Dat is geen dominant gedrag, maar gedag wat weinig zelfbeheersing laat zien en hij is blijkbaar héél enthousiast en jij hebt hem nog niks geleerd..dus hup... hij is alvast weg.. Als je meer rust in je hond wilt, dan moet je oefenen, als hij het hekje snel door wil,dan stop je met lopen,waarbij automatisch de lijn hem zal stoppen door te lopen,je wacht even en loopt heel rustig 1 stap achteruit,je houdt je lijn natuurlijk vast waardoor hij 1 stap met jou mee loopt,je neemt hem een stukje mee terug. Dan is het kijken en wachten wanneer hij zelf een stap terug zet,zodat de lijn slap valt, de lijn ontspannen is, dat is wat je wil zien. En je loopt pas als je een ontspannen lijn hebt. Dit oefen je net zo lang tot hij snapt dat hij ook kalm door het hekje kan en samen met jou, maakt niet uit of hij voor jou of achter jou loopt er moet rust en kalmte inzitten en dat is te oefenen,met geduld uiteraard.
Dit kun je nog uitbreiden in het echt aandacht aan jou schenken,dat hij even naar jou kijkt,aandacht heeft voor jou, op jou wil letten, beloon dit met iets heel lekkers als je zijn aandacht krijgt!! En dat belonen begint trouwens al bij het stapje mee terug lopen met jou en wat die slappe lijn oplevert,hup belonen.Alles gaat stap voor stap,dus geen haast,gewoon alleen goed oefenen en zelf standvastig zijn in wat wel wil en niet wil. Je wilt een ontspannen en blije hond,je wilt niet een haastige en gespannen hond.
Het meer opspringen kan ook zeker een signaal zijn dat hij zich niet prettig voelt,overprikkeld is geraakt. Maak voorlopig nog simpele wandelingen in je eigen buurt met uitlaten weken lang dezelfde route lopen,eerst wennen aan alles en dit de tijd geven. Niks kan sneller dan dat de hond aankan.
Ga je vaak met de auto naar het bos,dan in het bos ook dezelfde route lopen.
Met een touw gooien of met wat dan ook apporteren hoef je nu ook (nog ) niet te doen (sorry ) maar een hond jaagt dan achter een prooitje aan(vandaar ook dat hij het voor zichzelf wil houden,het is van hem en jullie hebben nog niet kunnen oefenen op het lossen,dat oefen je eerst thuis,in je woonkamer in een prikkelarme omgeving,op de grond zitten en beginnen met hele kleine stukjes iets weg te schuiven en hem dan uitnodigen bij jou terug te komen,beloning voor zijn neus houden,hij laat zijn touw los, jij zegt op dat moment 'los'-zodat hij ook echt leert te associëren wat jij bedoelt met 'los'- en geeft hem zijn beloning),door het achter een prooitje aanjagen, maakt hij veel adrenaline aan, hij wordt er druk en ongecontroleerd van, waardoor (het niet/nooit geoefende) los laten nóg moeilijker wordt...want hij 'loopt' nu op adrenaline.
Kortom houdt het voor hem de komende weken kalm en simpel. Dan zul je een andere hond zien.
Ik geloof echt wel dat een hond als hij een bepaalde leeftijd bereikt en/of ergens zich vertrouwd voelt, de grenzen gaat opzoeken. Kijken of nee echt nee is enz.
Maar dat is geen dominantie. Sommige honden hebben onderling een andere rang dan anderen, ja. Net zoals sommige mensen haantje de voorste zijn, en anderen wat meer teruggetrokken. Maar stel dat je een kind zou hebben wat haantje de voorste is, is je eerste gedachte dan als hij in de puberteit niet meer luistert dat kindlief wel eens dominant zou kunnen zijn en het huis probeert over te nemen? Zo werkt het niet bij mensen en ook niet bij honden.
Maar de hond is nog maar zo kort bij je, dat er echt nog kwestie is van wennen. Dobby had ik met 1 jaar uit een Nederlands asiel en het heeft maanden geduurd voor hij weer helemaal zichzelf was. Ik denk dus ook niet dat je hier met een hond zit die al de grenzen opzoekt, maar gewoon een die nog niet helemaal weet hoe het gaat bij jullie en daarom de dingen nog niet helemaal doet zoals gewenst.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?