Gebeten door een hond

Na een topic op een andere hondenforum misschien ook we “leuk” om hem hier te plaatsen.

Ben jij wel eens gebeten door een hond ?
Was dat je eigen hond ?
En wat was er gebeurd ?

Vorig jaar tijdens mijn stage in het asiel/pension voor het eerst.
Door een Bull terriër (2x hij liet los en kwam terug )in mijn onder arm gelukkig hele dikke jas en trui aan wel gaatjes in jas en trui, in mijn arm wel tandafdrukken en blauw plekken.
Zonder echte reden ( deed de kennel open ) en zonder signalen te laten zien.

Ja, ik ben weleens gebeten en nee, niet door een eigen hond.

1x Toen ik bij de manege iets uit de achterbak van onze eigen auto wilde pakken in mijn arm door een Rottweiler. Best heftig en diep al liet hij snel weer los. De eigenaar was niet aanwezig; het was zijn waakhond maar waarschijnlijk vergeten hem binnen tehalen toen de eerste klanten kwamen binnen druppelen. Ik denk dat ik toen 7 jaar was of zo. Het heeft zeker 20 jaar geduurd tot ik een beetje over mijn angst voor honden heen was.

2x in mijn enkel door een IJslandse hond. Ik haalde het zadel van mijn paard af en stapte daarbij naar achteren. De hond was blind en schrok daarvan. Ze hebben die hond in laten slapen want ik was al de zoveelste klant van die paardenwinkel die door de hond gebeten was. Geen lichamelijke schade want ik reed altijd met chaps en hoge bergschoenen. Daar zaten wel kleine gaatjes in.

Helaas wel maar gelukkig niet ernstig. Ik was 13 en had een krantenwijk in het buitengebied. Het was winter dus ik had zeer veel lagen dikke kleding aan. Ik kwam bij een huis waar normaal altijd de hond (herdertype, waarschijnlijk iets van duits/mechelaar) achter het hek stond te blaffen, hij kon gelukkig niet bij de brievenbus!

Op die winterdag was de eigenaar buiten, een vriendelijke oudere man die even het hek opendeed om de krant aan te pakken. Die hond was in geen velden of wegen te bekennen... en schoot opeens uit de schuur, door het kiertje van het open hek en sprong naar mijn arm. Jas was kapot, arm op een paar blauwe plekken na nog heel.

Hoewel ze me heel zorgzaam hebben opgevangen daarna (ik was geschrokken en in tranen) heeft mijn bezorgcarrière niet lang meer geduurd daarna. Ik was veel te bang geworden voor alle waakhonden in het gebied, en dat terwijl onze eigen hond een halve herder was

Nee, nooit echt "zomaar" gebeten. Niet door een vreemde en niet door mijn eigen hond. 

Wel 1x bij de dierenarts toen Lady haar bekken gebroken was heeft zij me ooit gebeten, mijn hand had op de bovenkant verschillende wondjes. Die omstandigheden waren onder zoveel pijn en stress dat ik dat geen echte beet noem. Ze schreeuwde het uit van de pijn en ik was diegene die haar op de plek drukte voor de röntgen foto. 

Ja, ik ben wel eens gebeten door een hond.

Een keer m'n eigen plukkie van vroeger. Die gapte m'n laatste stukje pizza weg, en ik pakte plukkie vast van achter, hij kon me niet zien en toen beet ie.

De berner sennen hond van vroegere buren beet me uit het niets. Hij bleek dat te doen wanneer hij een epilepsie aanval had. Ik was inmiddels de zoveelste dat ze hem toen hebben laten inslapen. Zoo jammer, want het was echt een schat van een hond.

soort van denk ik? het was meer een soort van sneppen/bijten.
de border collie van mijn vriendin waar ik al es vaker over heb verteld.
elke keer als er iemand weg gaat gaat hij bij de poort wachten en blaffen. ik liep weg met mijn fiets en toen beet 'ie in mn knie.
het deed wel even pijn en hij beet ook een keer in de hand van haar moeder.

Ja, 2x door mijn eigen hond.

1x werd hij door een andere hond aangevallen, ik wilde hem beschermen. De hond hapte achter in zijn bil, Clooney wilde zich verdedigen en hapte terug, maar daar zat mijn arm tussen. Flinke blauwe plek aan over gehouden. Dikke winterjas en trui waren nog heel.

1x wilde ik hem afleiden toen hij een hond zag die hij echt niet aardig vond en hij op dat moment uitviel, waarbij hij per ongeluk met zijn hoektand mijn vinger raakte.

Heel vaak, tot bloedens toe.

Ik heb een tijdje bij een oom en tante gewoond toen ik klein was na het overlijden van mijn moeder.

Daar was een grote valse hond, als je langs hem liep beet hij gelijk, en hard ook. De enige die hij nooit beet was mijn oom. Mijn tante kreeg het ook vaak te verduren.

En toch ben ik gek op honden.

Ja ..ik was 19 jaar oud, hondje van een vriendin, klom op schoot en beet me in mijn gezicht, dacht dat mijn neus eraf was, boven mijn mond, zeven hechtingen......toch niet bang geworden.....hou wel sinds dat is gebeurd altijd mijn gezicht weg bij een hond.....eigenaars hebben alles betaald zelfs een vakantie voor me.....

Best een aantal keer eigenlijk

Een stuk of 4 à 6 keer (XD) het meeste toen ik echt nog klein was en nog niet snapte wat de hondentaal inhield. 

Voornamelijk mijn eigen schuld dus, haha.

Ik weet het allemaal (gelukkig) niet meer precies, maar ik heb er in ieder geval door geleerd om een hond eerst te lezen en dan te benaderen o.i.d.

1 keer dat ik me herinner. Ik was nog heel klein, we waren ergens op visite en er liep ook een labrador van weer andere mensen. 

Ik was zo klein dat ik op ooghoogte was met de hond. Ik kan me niet meer herinneren wat ik deed, misschien wel helemaal niets ik weet het niet. Iig deed ik hem geen pijn dat zouden mijn ouders nooit goed gevonden hebben en zij zaten ernaast.

De hond blaft een paar keer en bijt me daarna vol in mijn gezicht. 

Ik weet nog dat er gezegd werd; waarschijnlijk zag hij zichzelf weerspiegeld in je bril. Tja daar was ik niet mee geholpen, gelukkig was er geen grote schade, een paar puntjes verder niets. Heb geluk gehad en het heeft diepe indruk gemaakt. Ik was misschien 3 à 4 jaar oud maar weet het nog steeds.

Ik zelf niet, maar mijn zus wel toen wij samen oudejaarsronde liepen van de folderwijk. Ze belde aan bij een huis, de deur ging open, en meteen rende er een kleine hond naar buiten die haar in haar bil beet. Eigenaar zei niets, en zij was te veel geschrokken (en te verlegen) om iets te zeggen. Mijn moeder is een tetanusprik met haar gaan halen en die kosten hebben mijn ouders op de eigenaars willen verhalen, maar die ontkenden bij hoog en laag dat hun hond dat gedaan had. Gelukkig hebben we zelf altijd honden gehad, dus ze is er niet bang van geworden. 

Tja dat puppybijten he :D Udhai hing als pup wel eens aan je broek haha

Och.. zo vaak. 

Mijn eigen hond als ze schrok, maar verder niet echt. 

Andere honden veel vaker.  Als ik longboard, wordt ik wel eens aangevallen door een hond. Ook lopen er soms gekken rond die agressieve honden los laten lopen, die bijten ook.

1 keer 'gebeten' per ongeluk in mijn gezicht door mijn eigen reu. Incl héél veel bloed, genaaid moeten worden, nog zichtbare littekens.  en als jonge hond heeft hij eens een stukje uit mijn bil genomen, maar dat was 1 net wondje, niet echt een beet dus.

Verder al een paar keer vastgegrepen geweest, maar blauwe plekken of zelfs totaal geen schade, schaar ik niet onder de noemer gebeten.

Ik ben één keer als kind echt gebeten en verder best vaak bijna gebeten door honden die volgens de eigenaar 'heel lief' waren.

Die keer dat ik echt was gebeten was met een teckel. Ik was leuk aan het spelen met die hond en plotseling beet hij mij in mijn been. Gelukkig had ik dikke laarzen aan en was er alleen een blauwe plek, maar ik was wel geschrokken.

Door Penny wordt ik regelmatig per ongeluk gebeten. Dan wilt ze een speeltje pakken en zit mijn hand er voor, soms doet het ook echt pijn. Maar Penny's favoriete manier om mij pijn te doen is kopstoten geven. Gisteren waren we aan het trainen, ze was heel enthousiast. Ik vroeg haar om te blaffen en normaal blijft ze dan zitten, gisteren dus niet. Ze sprong omhoog en raakte heel erg hard mijn voortanden. Dat deed ook echt pijn. Vervolgens ging zij mij ook nog troosten door heel erg haar neus in mijn gezicht te duwen.

Door de teckel van mijn tante, ik was jaar of 6 en liep gewoon langs de hond, die in een mand in de keuken lag. Vanuit het niks beet hij in mijn hand. Heb er nog de littekens van.

Later als tiener door de herder van mijn neef. Was totaal onopgevoed die hond, sprong tegen je aan, hapte in je kleding of handen en hield ook echt vast. Hij hapte naar mijn been, broek stuk en wond op mijn  been.

Ben ook jaren hierdoor wat bang geweest van honden vooral voor herders.  

De eerste dag door onze eerste hond, of beter gezegd, de eerste gezinshond - de eerste hond was die van mijn moeder. Freya zat in het asiel en had hongerig door het bos gezworven. En ik zette de eerste dag haar bak met eten voor haar neer. HAP! Tandafdrukken in mijn 5 jarige armpje, en die hebben er nog aardig lang gestaan.

Ja, door eigen schuld. Ik liep een training met een andere hond en we moesten over een bruggetje. De hond durfde niet en met een beetje lokken uiteindelijk toch erover. Tweede bruggetje kwam en de stress was al behoorlijk opgebouwd. Ik maakte een beweging om op hoogte van de hond te komen, waarmee ik iets naar de hond toeboog. Te bedreigend. Hond was doodsbang geworden. Rood van de ogen was zichtbaar, maar het was al te laat. In mijn gezicht gebeten. Geen grote wond, echt een waarschuwingsbeet. Is geplakt in het ziekenhuis en niks aan overgehouden. Ik had de hond verkeerd ingeschat. Eigen schuld.

1x door een stafford mix in mijn bovenbeen was angst denk ik want hij liet ook zo weer los, ik liep alleen maar voorbij.

Tweede keer door dezelfde hond na de eerste keer had ie gewoon een hekel aan me denk ik, hij liep buiten en ontsnapte uit de riem beet in mijn kuit dat was naar want hij liet niet 1.2.3. Los ik heb hem een stomp op zn kop moeten geven. 

Hij heeft nu muilkorf plicht maar ik ben ook verhuisd dus t beest is goddank niet meer mijn buurman. 

1x een teckel hij viel mijn Chewy aan dus ik kwam er tussen en toen beet hij me in mijn hand heel naar diep erger dan de eerste staffort mix beet 

En dagelijks wordt ik gebeten door Mace maar hij bijt echt als een pup hij is gewoon geestelijk gestoord en bedoeld het niet kwaad maar ik laat hem ook niet bij kinderen ofzo 

Nog nooit.

Altijd honden om mij heen gehad, thuis, bij de oma's, buren, in de straat. Ik vond ze allemaal even leuk en liet ze met rust als ze geen aandacht wilde. Mijn oma had een grote berghond(geen idee wat voor ras precies), Bello . Hij was toen jong,groot,druk, enthousiast als er visite kwam, dus mijn oma deed hem dan even in de keuken om hem te kalmeren. Ik was klein en ook gek op Bello..en als Oma zegt 'niet open maken hè', dan haal je mooi het haakje van de klapdeurtjes, zodat Bello gewoon bij ons kan zijn zoals ik al zei, Bello was groot, jong en onstuimig..ramde door de klapdeurtjes, waar ik nog achter stond en denderde over mij heen, daar lag ik. Het kalf was los en ik was blij

Als ik terug denk aan mijn kindertijd vind ik het nog bijzonder dat een vrouw bij mij in de straat een herplaatser Keeshond had, die niet dol was op kinderen en ook wilde bijten als kinderen druk deden.
De vrouw wilde de hond wel stimuleren om met kinderen om te gaan en gaf mij duidelijke instructies(rustig,hurken,hond laten snuffelen,niet direct aaien..en zo per keer opbouwen) al vlot vond hij het prima om zich te laten aaien. Rakker stoere witte Keeshond. Ik had zelf een witte Keeshond teef thuis.

Ja, door een doberman van een vriendin toen ik 8 was. Hij beet me in mijn gezicht. 10 hectingen. Gelukkig zie je er niet veel meer van. Het was mijn schuld, hij sliep en ik maakte hem wakker. Het was een ex politie hond. Toch nooit bang geworden van honden.

Ik niet door een vreemde hond, wel door Balou toen hij pup was en dit was geen puppybijten. Ik heb toen erg in tweestrijd gestaan of ik hem wel wilde houden, ik heb uiteindelijk besloten om voor 100% voor hem te gaan en heb een gedragsdeskundige ingeschakeld. Het is met haar hulp goed gekomen, Balou heeft mij niet meer gebeten maar hij blijft niet te vertrouwen naar andere mensen.

Gelukkig ben ik nog nooit gebeten door een hond. Helaas Spaiky wel, daardoor is hij ook heel bang en onzeker geworden. 

Nog nooit echt gebeten.

Wel omver gelopen, kopstoten gehad met alle gevolgen vandien.

2x een tripje EHBO aan over gehouden, een breukje in het jukbeen en een scheurtje in mijn elleboog. Beide door mijn eigen hond.

Nu je het zegt; Obi is ook meer van het "normale" huiselijk geweld. 

Hij heeft mij wel eens:

Vaker een dikke lip geslagen met zijn voorpoot en een kopstoot gegeven recht op de neus. De lip zag je 1x de hele week zo'n beetje. "Ja, mijn hond heeft me geslagen....."

Bij mijn vriend, in de ballen geslagen (bijna wekelijks) of een kopstoot op dezelfde plek. En een keer een achterwaartste trap (met de achterpoot ook nog uiteraard) tegen het scheenbeen getrapt bij mijn vriend. Dat was wel een mooie moet ik zeggen en was ook goed raak. 

Het houdt niet op, niet vanzelf...

Ja, niet door mijn eigen hond, maar door een border collie kruising die vanaf zijn erf (baasje kwam thuis en deed de poort open) op ons af kwam gestormd. Ik probeerde te voorkomen dat mijn hond gegrepen werd, de hond hing tot twee keer toe in mijn been. Heb er op beide benen littekens aan over gehouden...

Mijn man is door onze rottweiler gebeten. Hij liep samen met de hond de wei in, de hond liep voor hem uit. Plots draait de hond om en met een vaart rent hij op mijn man af, springt omhoog, pakt zijn arm en probeert mijn man naar de grond te werken. Die kon zich gelukkig staande houden door zich aan een weidepaal vast te klemmen. Kleding (winterjas en trui) kapot, arm flink toegetakeld. De hond hebben we diezelfde dag nog op laten halen door de stichting waar we hem geadopteerd hadden. Deze hond had meerdere bijtincidenten veroorzaakt, hoorden wij een tijd later.

Hahaha ik heb dan kleine honden maar dit huishoudelijk geweld herken ik zoo goed! 

Chewy springt bij elke kerel op schoot en t is alsof hij het erom doet, zo gigantisch knetter hard als mogelijk met zijn poten bij mannen in t kruis landen. Ik heb al menig piepstem gehoord hier in huis. 

Hij kan ook goed meppen in je gezicht of nog erger krabben  en hij gaat ook ALTIJD op mijn haar staan als ik op de bank lig dat doet zon vreselijke pijn 

1x afgelopen week door mijn eigen Raico.

Hij is nu een maand bij ons en heeft last van redirecte agressie (betekent dat hij zijn frustratie uit op het dichtstbijzijnde als hij die niet andere kwijt kan).

Hij heeft dit als hij uitvalt naar vreemde honden, zo ook toen.

Ik kon de situatie op dat moment niet uit de weg en toen hij uitviel was mijn kuit daarna de klos. Het is een wondje met 1 hoektand. Het was dus niet op mij gericht maar uit frustratie. Heb wel meteen een tetanus prik gehaald. We zijn hier druk mee bezig en in contact met een gt hierover. Verder weleens tijdens stages gehapt en 1x een hond tijdens een training op de mauw laten pakken (dus gepland aangevallen)